Then we have the issue of how it ha

Then we have the issue of how it has taken over our lives. I hate being out in public and seeing people on their phones. Seeing them talking never bothered me as long as they weren’t being obnoxious. Nor does sending off a quick text bug me; maybe they are meeting someone and telling them where they are, or something. It is the obvious Facebooking or tweeting or whatever else that keeps people’s eyes glued to their phones.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แล้ว เรามีปัญหาของวิธีนั้นได้ดำเนินการผ่านชีวิตของเรา ฉันเกลียดการอยู่ในสาธารณะ และเห็นคนบนโทรศัพท์ของพวกเขา เห็นเขาพูดคุยไม่เคยใส่ใจฉันตราบใดที่พวกเขาไม่ถูกเสี้ยว งานส่งออกข้อผิดพลาดข้อความด่วนฉัน บางทีพวกเขาจะประชุมคน และบอกพวกเขาที่พวกเขามี หรือบางสิ่งบางอย่าง มัน Facebooking ชัด หรือการทวีตหรือสิ่งอื่นที่ช่วยสายตาคนติดกาวโทรศัพท์ของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แล้วเราก็มีปัญหาของวิธีการที่จะได้เอาไปชีวิตของเรา ฉันเกลียดการถูกออกในที่สาธารณะและเห็นผู้คนบนโทรศัพท์ของพวกเขา เห็นพวกเขาพูดคุยไม่เคยใส่ใจฉันตราบใดที่พวกเขาไม่ได้เป็นที่น่ารังเกียจ หรือไม่ส่งออกข้อผิดพลาดข้อความอย่างรวดเร็วฉัน; บางทีพวกเขาจะพบกับคนอื่นและบอกพวกเขาที่พวกเขาอยู่หรือสิ่งที่ มันเป็นที่ชัดเจน Facebooking หรือ tweeting หรือสิ่งอื่นที่ช่วยให้สายตาของผู้คนติดกาวที่โทรศัพท์ของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราก็มีปัญหาว่ามันมีมากกว่าชีวิตของเรา ฉันเกลียดการออกในที่สาธารณะ และเห็นผู้คนบนโทรศัพท์ของพวกเขา เห็นพวกเขาคุยกัน ไม่เคยใส่ใจฉัน ตราบใดที่พวกเขาไม่ได้น่ารังเกียจ หรือจะส่งเป็นข้อความรวดเร็วแมลงผม บางทีพวกเขาอาจจะพบใครและบอกพวกเขาที่พวกเขามี หรือบางอย่าง มันเป็นที่ชัดเจนเฟซบุ๊กกิ้งหรือทวีต หรืออะไรก็ตามที่ทำให้คนมองหน้ามือถือ