Oliver was born in a workhouse. At

Oliver was born in a workhouse. At first, it didn’t look like he would survive. However, he finally manages to breathe on his own. His mother asks to see him and then dies.

The surgeon predicts that the child will be difficult. He tells the nurse to give it gruel. He asks where the mother came from. The nurse says she was found lying in the street, her shoes badly worn. Nobody knows who she is. The overseer had her brought there. The surgeon notices no wedding ring and assumes it is the typical story.

Oliver, who looks like any other baby when he is swaddled in a blanket, becomes an orphan and a ward of the parish. He is automatically condemned to a harsh life, at the bottom of the social scale, and doomed to be invisible to his common men.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โอลิเวอร์เกิดในสงเคราะห์ ตอนแรกก็ไม่ได้มีลักษณะเหมือนเขาจะมีชีวิตรอด แต่ในที่สุดเขาก็จะได้รับการหายใจของตัวเอง ขอให้แม่ของเขาที่จะเห็นเขาแล้วตาย. ศัลยแพทย์คาดการณ์ว่าเด็กจะเป็นเรื่องยาก เขาบอกว่าพยาบาลที่จะให้มันข้าวต้ม เขาถามแม่ที่มาจาก พยาบาลบอกว่าเธอถูกพบนอนอยู่บนถนนที่รองเท้าของเธอสวมใส่ไม่ดี ไม่มีใครรู้ว่าเธอเป็นใคร ดูแลได้นำเธอมี ศัลยแพทย์สังเกตเห็นแหวนแต่งงานและไม่ถือว่าเป็นเรื่องปกติ. โอลิเวอร์ที่มีลักษณะเหมือนเด็กคนอื่น ๆ เมื่อเขาห่อตัวผ้าห่มกลายเป็นเด็กกำพร้าและวอร์ดของตำบลที่ เขาถูกประณามโดยอัตโนมัติเพื่อให้มีชีวิตที่รุนแรงที่ด้านล่างของระดับสังคมและถึงวาระที่จะมองไม่เห็นคนที่พบเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โอลิเวอร์เกิดในโรงฝึกงาน ตอนแรกมันดูไม่เหมือนว่าเขาจะอยู่รอด แต่ในที่สุดเขาก็สามารถหายใจเองได้ แม่ของเขาถามว่าเจอเขาแล้วจะตาย

หมอทำนายว่าเด็กจะยาก เขาบอกพยาบาลให้ข้าวต้ม เขาถามที่แม่จากมา พยาบาลบอกว่าเธอถูกพบนอนอยู่บนถนน , รองเท้าของเธอสวมใส่ไม่ดี ไม่มีใครรู้ว่าเธอเป็นใครทางผู้ดูแลได้เธอมาที่นี่ ศัลยแพทย์ประกาศไม่แต่งงานแหวนและถือว่าเป็นเรื่องปกติ

โอลิเวอร์ที่เหมือนใด ๆเมื่อเขาคือค่าในผ้าห่ม กลายเป็นเด็กกำพร้า และหอผู้ป่วยของ Parish เขาจะใช้ชีวิตที่รุนแรง ที่ด้านล่างของระดับสังคมและถึงวาระที่จะมองไม่เห็นผู้ชายทั่วไปของเขา