(i.e., stakeholders are generally a

(i.e., stakeholders are generally aware but lack judgment about the organization); reputation as an assessment involves judgment and evaluation; and reputation as an asset emphasizes reputation as a value closely associated with the consequences of an organization. Fombrun et al. (2000) suggested that different stakeholders may perceive a company’s reputation differently and that a good reputation starts from within the company. The current study focuses on employee perception and thus defines internal reputation as employees’ overall evaluation of the organization based on their direct experiences with the company and all forms of communication.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

(เช่น เสียจะตระหนักถึงแต่ขาดวิจารณญาณเกี่ยวกับองค์กรโดยทั่วไป); เป็นการประเมินเกี่ยวข้องกับการตัดสินและการประเมินผล และชื่อเสียงเป็นสินทรัพย์เน้นชื่อเสียงเป็นค่าที่เกี่ยวข้องกับผลกระทบขององค์กรอย่างใกล้ชิด Fombrun และ al. (2000) แนะนำว่า มีส่วนได้เสียต่าง ๆ อาจสังเกตชื่อเสียงของบริษัทแตกต่างกัน และที่ มีชื่อเสียงดีเริ่มต้นจากภายในบริษัท การศึกษาปัจจุบันเน้นการรับรู้ของพนักงาน และกำหนดชื่อเสียงภายในจึง เป็นการประเมินโดยรวมของพนักงานขององค์กรขึ้นอยู่กับประสบการณ์ของพวกเขาโดยตรงกับบริษัทสื่อสารในทุกรูปแบบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

(กล่าวคือผู้มีส่วนได้เสียโดยทั่วไปจะตระหนักถึง แต่ขาดการตัดสินใจเกี่ยวกับองค์กร); มีชื่อเสียงในฐานะที่เกี่ยวข้องกับการประเมินผลการตัดสินและการประเมินผล และมีชื่อเสียงเป็นสินทรัพย์เน้นชื่อเสียงเป็นค่าที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับผลกระทบขององค์กร Fombrun et al, (2000) ชี้ให้เห็นว่าผู้มีส่วนได้เสียที่แตกต่างกันอาจรู้สึกชื่อเสียงของ บริษัท ที่แตกต่างกันและมีชื่อเสียงที่ดีเริ่มต้นจากภายใน บริษัท การศึกษาในปัจจุบันมุ่งเน้นไปที่การรับรู้ของพนักงานและทำให้ชื่อเสียงภายในกำหนดการประเมินผลโดยรวมของพนักงานขององค์กรขึ้นอยู่กับประสบการณ์ของพวกเขาโดยตรงกับ บริษัท และทุกรูปแบบของการสื่อสาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

( เช่น ผู้มีส่วนได้เสียโดยทั่วไปจะทราบแต่ขาดการตัดสินใจเกี่ยวกับองค์กร ) ; ชื่อเสียงเป็นประเมินที่เกี่ยวข้องกับการประเมินและการประเมินผล และชื่อเสียงเป็นสินทรัพย์ เน้นชื่อเสียงเป็นค่าที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับผลที่ตามมา ขององค์กร ฟอมบรุน et al .( 2000 ) พบว่า ผู้มีส่วนได้เสียที่แตกต่างกันอาจรู้สึกเป็นชื่อเสียงของ บริษัท ที่แตกต่างกันและที่ชื่อเสียงที่ดีเริ่มจากภายในบริษัท การศึกษาปัจจุบันเน้นการรับรู้ของพนักงานและพนักงานจึงกำหนดชื่อเสียงภายในภาพรวมขององค์กร จากประสบการณ์โดยตรงของพวกเขากับ บริษัท และทุกรูปแบบของการสื่อสาร