Meng Hao’s pupil’s constricted. The

Meng Hao’s pupil’s constricted. There was no time to pull out another magical item, so he released the scroll painting to float at his side. It was a critical juncture, with no time even to think. He stamped his right foot down onto the treasured fan. It instantly disassembled, the sixteen feathers transforming into a rain. Ten of them shot toward the crystalline sword, with six remaining behind to defend against the lightning bolt.

To deal with the incoming Cold Wind Finger, Meng Hao dropped toward the ground and then extended his right hand upward. A flame python twenty or thirty meters in length shot out from the center of his palm, rushing to intercept the Cold Wind Finger. At the same time, his left hand flashed an incantation, then waved forward. A Wind Blade emerged, lending its power to the Flame Python, which grew even larger as it shot toward the Cold Wind Finger.

All of this takes some time to describe, but in actuality it happened in the time it takes for a spark to fly up from a piece of flint. A massive boom rang out as the lightning slammed into the six feathers. It was weakened, but it still hit Meng Hao, causing him to vomit up a mouthful of blood.

At the same time, the crystalline sword collided with the ten feathers. A series of explosions could be heard as the feathers were shattered. The sword aura continued on, stabbing through Meng Hao. He coughed up more blood, his body trembling.

Next was the most powerful attack of all, the Cold Wind Finger. Once a lost art, it had been improved to allow Cultivators of the Qi Condensation level to use it. Currently, it could only be used by someone of the ninth level of Qi Condensation.

A boom resounded out. The disparity between the Cultivation base levels was immediately apparent. Despite the considerable combined might of the Flame Python and the Wind Blade, they were still torn to pieces. They managed to destroy about half of the black colored Cold Wind Finger. The rest of it continued on through, stabbing into Meng Hao’s chest. He coughed up even more blood, which instantly turned black and congealed into chunks of ice. His body spun backwards.

Intense coldness filled his body, making him feel as if he were about to freeze. He knew that this was a critical moment. His right hand shot out, and the elusive Hellfighting Spike emerged, along with two banners, which coiled around his body.

Currently, Meng Hao was seriously injured, but hadn’t lost his will to fight back. He gritted his teeth and made to flee. But then something happened that no one had expected, neither the fleeing Meng Hao, nor Liu Daoyun, nor the currently bedraggled Zhou and Xu from the Winding Stream Sect. Suddenly, a third party arrived to join the fight!

An arrow shot forth from the distance, accompanied by a shrill, piercing scream. It flew directly toward Meng Hao, filled with intense killing intent. It clearly was meant to pierce his heart and kill him.

It moved with incredible speed toward him. He suddenly felt a stabbing pain in his chest, whereupon he let out a roar. The two hovering banners moved to block the arrow. An explosion rang out as the banners were shattered. As the arrow continued forward, Meng Hao waved his right hand, sending the Hellfighting spike, which he had originally wanted to use to counterattack, to intercept the arrow.

There was a boom, and Meng Hao spit out more blood. He watched as the black spike disintegrated. The arrow slowed some, but continued on toward him.

He retreated, dropping toward the ground, but finding no place to conceal himself. Even if the few remaining unsheltered feathers caught him and carried him off, there were too few of them. He wouldn’t be fast enough to evade the arrow.

Borrowing some momentum from the explosion of the Hellfighting Spike, Meng Hao took in a ragged breath. A fierce look appeared in his eyes, and he smacked his bag of holding again. A wooden sword appeared. He didn’t even have time to point the sword towards the arrow. It came in so quickly that it slammed into the side of the blade

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ของนักเรียนเมงเฮาไป เวลาดึงออกสินค้าวิเศษอื่น เพื่อให้เขาออกสีเลื่อนลอยที่ด้านข้างของเขาได้ มันเป็นยานยนต์สำคัญ ไม่มีเวลาแม้แต่จะคิด เขาประทับตราเท้าขวาของเขาลงบนพัดไกล มันทันทีถอดชิ้นส่วน สิบหกขนเปลี่ยนเป็นฝน สิบของพวกเขาถ่ายไปทางดาบผลึก ด้วยหกที่เหลืออยู่เบื้องหลังเพื่อ ป้องการฟ้าการจัดการกับนิ้วลมเย็นขาเข้า เฮาเมงลดลงสู่พื้นดิน และขยายมือขวาขึ้น งูไฟยี่สิบ หรือสามสิบเมตรในความยาวที่ยิงออกจากศูนย์กลางของปาล์มของเขา วิ่งไปดักนิ้วลมเย็น ในเวลาเดียวกัน มือซ้ายประกายบริกรรม แล้วโบกไปข้างหน้า ใบมีดลมโผล่ออกมา ยืมอำนาจของตนไปเปลวไฟงูเหลือม ซึ่งเติบใหญ่มันยิงไปทางนิ้วลมเย็นทั้งหมดนี้ใช้เวลาในการอธิบาย แต่ในมันเกิดขึ้นในเวลาใช้สำหรับจุดประกายบินขึ้นจากชิ้นส่วนของหิน บูมใหญ่รังออกเป็นฟ้าผ่าที่ถาโถมเข้าสู่ขนหก มันถูกเกินไป แต่มันยังตีเมงเฮา ทำให้เขาอาเจียนขึ้นผอมเลือดในเวลาเดียวกัน ดาบผลึกสองกระเบื้อง ด้วยขนสิบ ชุดของระเบิดอาจจะได้ยินเป็นขนที่แตก ออร่าดาบยังคงอยู่ แทงผ่านเฮาเมง เขาไอขึ้นมาเพิ่มเติมเลือด ร่างกายของเขาตัวสั่นถัดไป เป็นการโจมตีที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดทั้งหมด นิ้วลมเย็น เมื่อศิลปะหายไป มันได้ รับการปรับปรุงให้คราดชิควบระดับการใช้ ขณะนี้ มันอาจเท่านั้นจะใช้คนระดับเก้าของชิควบบูมเป็น resounded ออก ความเหลื่อมล้ำระหว่างระดับฐานการเพาะปลูกได้ทันทีชัดเจน แม้ มีมากอาจรวมของ Python เปลวไฟและใบมีดลม พวกเขายังคงถูกฉีกเป็นชิ้น ๆ พวกเขาจัดการเพื่อทำลายครึ่งหนึ่งของนิ้วลมเย็นสีดำ ส่วนเหลือของมันต่อบนผ่าน แทงเข้าหน้าอกเมงเฮา เขาไอขึ้นมายิ่งเลือด เปิดดำ และ congealed เป็นพื้นที่น้ำแข็งทันที ร่างกายของเขาปั่นย้อนหลังความหนาวเย็นรุนแรงเต็มร่างกายของเขา ทำให้เขารู้สึกว่าเขาจะหยุด เขารู้ว่า นี่คือช่วงเวลาสำคัญ มือขวายิงออก และเข็ม Hellfighting ไมโครซอฟท์โผล่ออก มา พร้อมกับแบนเนอร์สอง ซึ่งขดรอบร่างกายของเขาปัจจุบัน เมงเฮาถูกบาด แต่ไม่ได้หายไปของเขาจะต่อสู้กลับ เขา gritted ฟันของเขา และทำหนี แต่แล้ว สิ่งที่เกิดขึ้นว่า ไม่มีใครได้คาด ไม่ที่หลบหนีเมง เฮา หรือ Liu Daoyun หรือโจวในปัจจุบันอันดับ และ Xu จากนิกายลำธารคดเคี้ยว ทันใดนั้น เป็นบุคคลที่มาเข้าร่วมการต่อสู้ลูกศรที่ยิงมาจากระยะห่าง มาพร้อมกับกรีดร้อง เจาะ มันบินตรงสู่เมงเฮา เต็มไป ด้วยเจตนาฆ่ารุนแรง มันชัดเจนมีความหมายการเจาะหัวใจของเขา และฆ่าเขาจะย้าย ด้วยความเร็วที่เหลือเชื่อไปทางเขา เขาก็รู้สึกเจ็บแทงในอก ครั้นเขาให้ออกเป็นเสียงคำราม ป้ายโฮเวอร์สองย้ายไปบล็อกลูกศร การระเบิดรังออก ตามป้ายที่แตก เป็นลูกศรต่อไปข้างหน้า เฮาเมงโบกมือขวา ส่งเข็ม Hellfighting ซึ่งเขาอยากแรกต้องใช้ การตอบโต้ ดักลูกศรมีการบูม และเมงเฮาคายออกเลือดมากขึ้น เขาดูเป็นฟิล์มที่เก็บชั่วคราวสีดำ ลูกศรช้าบาง แต่ต่อบนไปทางเขาเขาสภาพระส่ำ ปล่อยสู่พื้นดิน แต่หาเพื่อปกปิดตัวเอง แม้ขนสะท้อนลงเหลือไม่กี่จับเขา และนำเขา มีน้อยเกินไปของพวกเขา เขาจะไม่ได้เร็วพอที่จะหลบเลี่ยงลูกศรเมงเฮายืมบางโมเมนตัมจากการระเบิดของ Hellfighting Spike เอาในลม ragged ดูรุนแรงปรากฏในดวงตาของเขา และเขาสาธรเขากระเป๋าถืออีก ดาบไม้ปรากฏ เขาไม่ได้มีเวลาชี้ดาบไปลูกศร เข้ามาอย่างรวดเร็วว่า มันถาโถมเข้าทางด้านข้างของใบมีด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักเรียนตีบเม้งเฮาส์ มีเวลาที่จะดึงออกรายการที่มีมนต์ขลังอีกไม่ได้ดังนั้นเขาปล่อยภาพวาดเลื่อนไปลอยที่ด้านข้างของเขา มันเป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อที่สำคัญมีเวลาไม่แม้แต่จะคิด เขาประทับเท้าขวาของเขาลงบนแฟนที่รัก มันถอดออกทันทีขนสิบหกเปลี่ยนเป็นฝน หนึ่งในสิบของพวกเขาที่มีต่อการยิงดาบผลึกหกที่เหลืออยู่เบื้องหลังเพื่อป้องกันสายฟ้า. ที่จะจัดการกับลายนิ้วมือเข้ามาลมหนาวเม้งเฮาลดลงสู่พื้นดินและจากนั้นขยายมือขวาของเขาขึ้น หลามเปลวไฟยี่สิบหรือสามสิบเมตรยาวยิงออกมาจากศูนย์กลางของปาล์มของเขาวิ่งไปตัดนิ้วลมหนาว ในเวลาเดียวกัน, มือซ้ายของเขาประกายคาถาแล้วโบกมือไปข้างหน้า ใบมีดลมโผล่ออกมาให้ยืมอำนาจของตนเพื่อเปลวไฟหลามซึ่งขยายตัวได้ขนาดใหญ่ในขณะที่มันยิงไปทางนิ้วลมหนาว. ทั้งหมดนี้ใช้เวลาในการอธิบาย แต่ในความเป็นจริงมันเกิดขึ้นในเวลาที่ใช้ในการจุดประกายการบิน ขึ้นมาจากชิ้นส่วนของหินเหล็กไฟ บูมขนาดใหญ่ดังออกมาเป็นฟ้าผ่ากระแทกเข้าหกขน มันก็ลดลง แต่ก็ยังตีเม้งเฮาทำให้เขาอาเจียนขึ้นมาคำหนึ่งของเลือด. ในเวลาเดียวกันดาบผลึกชนกับสิบขน ชุดของการระเบิดอาจจะได้ยินเป็นขนถูกทำลาย กลิ่นอายดาบอย่างต่อเนื่องในแทงผ่านเม้งเฮา เขาไอเป็นเลือดมากขึ้นร่างกายของเขาสั่น. ต่อไปคือการโจมตีที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดของทุกนิ้วลมหนาว เมื่อศิลปะที่หายไปจะได้รับการปรับปรุงให้ดีขึ้นช่วยให้พรวนดินของระดับฉีควบแน่นที่จะใช้มัน ปัจจุบันก็อาจจะใช้เพียงโดยคนของระดับที่เก้าของฉีควบแน่น. บูมดังก้องออก ความแตกต่างระหว่างระดับฐานการเพาะปลูกก็เห็นได้ชัดทันที แม้จะมีการรวมกันอาจจะมากของเปลวไฟงูหลามและใบมีดลมพวกเขายังคงฉีกออกเป็นชิ้น พวกเขาพยายามที่จะทำลายประมาณครึ่งหนึ่งของสีดำลายนิ้วมือลมหนาว ส่วนที่เหลือของมันยังคงผ่านแทงเข้าหน้าอกเม้งเฮาส์ เขาไอเป็นเลือดมากยิ่งขึ้นซึ่งเปิดทันทีสีดำและข้นเป็นชิ้นของน้ำแข็ง ร่างกายของเขาหมุนไปข้างหลัง. ความหนาวเย็นที่รุนแรงเต็มไปร่างกายของเขาทำให้เขารู้สึกราวกับว่าเขาเป็นเรื่องเกี่ยวกับการแช่แข็ง เขารู้ว่านี่เป็นช่วงเวลาที่สำคัญ มือขวาของเขายิงออกมาและเข้าใจยาก Hellfighting เข็มโผล่ออกมาพร้อมกับสองป้ายซึ่งขดรอบร่างกายของเขา. ปัจจุบันเม้งเฮาได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่ไม่ได้หายไปของเขาที่จะต่อสู้กลับ เขา gritted ฟันของเขาและทำเพื่อให้หนีไป แต่แล้วสิ่งที่เกิดขึ้นว่าไม่มีใครคาดว่าจะไม่หนีเม้งเฮามิได้หลิว Daoyun นหรือสกปรกปัจจุบันโจวเสี่ยวจากขดลวดกระแสนิกาย ทันใดนั้นบุคคลที่สามมาเข้าร่วมการต่อสู้! ลูกศรยิงมาจากระยะไกลพร้อมด้วยโหยหวนกรีดร้องเจาะ มันบินตรงไปเม้งเฮาเต็มไปด้วยความตั้งใจที่จะฆ่ารุนแรง มันชัดเจนก็หมายความว่าจะแทงหัวใจของเขาและฆ่าเขา. มันเคลื่อนที่ไปด้วยความเร็วอย่างไม่น่าเชื่อที่มีต่อเขา เขาก็รู้สึกปวดแทงเข้าที่หน้าอกของเขาครั้นแล้วเขาให้ออกแผดเสียง ทั้งสองป้ายโฉบย้ายเพื่อป้องกันลูกศร การระเบิดดังออกมาเป็นป้ายถูกทำลาย ในฐานะที่เป็นลูกศรไปข้างหน้าอย่างต่อเนื่องเม้งเฮาโบกพระหัตถ์ขวาส่งเข็ม Hellfighting ซึ่งเขาเคยต้องการที่จะใช้ในการตีโต้ที่จะสกัดกั้นลูกศร. มีความเจริญเป็นและเม้งเฮาคายเลือดมากขึ้น เขาดูเป็นเข็มสีดำชำรุดทรุดโทรม ลูกศรที่ชะลอตัวลงบ้าง แต่ยังคงมีต่อเขา. เขาถอยลดลงสู่พื้นดิน แต่หาสถานที่ที่จะปกปิดตัวเองไม่มี แม้ว่าไม่กี่ขนไม่มีที่พักอาศัยที่เหลือจับเขาและพาเขาออกมีน้อยเกินไปของพวกเขา เขาจะไม่เร็วพอที่จะหลบเลี่ยงลูกศร. ยืมโมเมนตัมจากการระเบิดของ Hellfighting เข็มเม้งเฮาเอาในลมหายใจมอมแมม ดูรุนแรงปรากฏอยู่ในดวงตาของเขาและเขาก็ตบกระเป๋าของเขาในการถือครองอีกครั้ง ดาบไม้ปรากฏ เขาไม่ได้มีเวลาที่จะชี้ดาบที่มีต่อลูกศร มันเข้ามาอย่างรวดเร็วว่ามันกระแทกเข้ากับด้านข้างของใบมีด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เหม็ง เฮานักเรียนตีบตัน . ไม่มีเวลาที่จะดึงออกอื่นขลังรายการ ดังนั้น เขาจึงปล่อยภาพวาดไปลอยที่ด้านข้างของเขา มันเป็นหัวเลี้ยวหัวต่อที่สำคัญ ไม่มีเวลาแม้แต่จะคิด เขาประทับเท้าขวาลงบนหวงแฟน ได้แยกออกจากกัน ระหว่างขนเปลี่ยนเป็นฝน สิบของพวกเขายิงต่อดาบผลึกหกที่เหลือไว้เพื่อป้องกันสายฟ้าเพื่อจัดการกับนิ้วลมเย็นเข้ามา เมิ่งฮ่าวหล่นสู่พื้นดินแล้วยืดมือขวาของเขาขึ้น งูหลามเพลิงยี่สิบหรือสามสิบเมตรความยาวยิงออกจากส่วนกลางของฝ่ามือ กำลังเร่งสกัดกั้นลมเย็นจากนิ้วมือ ในเวลาเดียวกัน มือซ้ายของเขาแวบ คาถา แล้วโบกมือไปข้างหน้า สายลมใบมีดโผล่ออกมา ยืมพลังเปลวงูเหลือม ซึ่งเติบโตได้ขนาดใหญ่มันยิงต่อลมหนาวที่นิ้วมือทั้งหมดนี้ต้องใช้เวลาเพื่ออธิบาย แต่ในความเป็นจริงมันเกิดขึ้นในเวลาที่ใช้สำหรับการจุดประกายที่จะบินขึ้นจากชิ้นส่วนของฟลินท์ บูมใหญ่ดังออกมาเป็นสายฟ้ากระแทกหกขนนก มันอ่อนแอ แต่มันก็ยังตีเมิงเฮา ทำให้เขาจะอาเจียนขึ้นมาคำหนึ่งของเลือดในขณะเดียวกัน ดาบผลึกชนกับขน 10 ชุดของการระเบิดอาจจะได้ยินเป็นขนนกที่แตกละเอียด ดาบออร่าอย่างต่อเนื่อง , การแทงผ่าน เมิ่งฮ่าว เขาไอเป็นเลือดมากขึ้น ร่างกายของเขาสั่นต่อไปคือการโจมตีที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดของทั้งหมด สายลมเย็นจากนิ้วมือ เมื่อศิลปะสูญหาย มันได้รับการปรับปรุงเพื่อให้เกษตรกรของฉีควบแน่นในระดับที่จะใช้มัน ในขณะนี้ มันอาจจะใช้โดยบุคคลของระดับ 9 ของฉีการควบแน่นบูม ทั้งหมด ความต่างระหว่างฐานการเพาะปลูกระดับเห็นได้ชัดทันที แม้จะมีมากรวมกันอาจของเปลวไฟ Python และดาบลม ก็ยังฉีกเป็นชิ้นๆ พวกเขามีการจัดการที่จะทำลายประมาณครึ่งหนึ่งของดำสีลมเย็นจากนิ้วมือ ที่เหลือก็ต่อผ่าน แทงเข้าไปที่หน้าอกของเมิ่งเฮ่า เขาไอเป็นเลือดมากขึ้น ซึ่งได้กลายเป็นสีดำและ congealed ใน chunks ของน้ำแข็ง ร่างของเขาหมุนถอยหลังเข้มเย็นเต็มร่างกายของเขา ทำให้เขารู้สึกว่าเขากำลังจะหยุด เขารู้ว่านี่เป็นช่วงเวลาวิกฤต มือขวาของเขาที่ยิงออกไป และขัดขวาง hellfighting เปรียวออกมาพร้อมกับสองป้าย ซึ่งม้วนรอบร่างของเขาในปัจจุบัน เมิ่งฮ่าวได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่ไม่ได้สูญเสียของเขาจะสู้กลับ เขา gritted ฟันของเขาและทำให้หนี แต่แล้ว สิ่งที่เกิดขึ้นที่ไม่มีใครคาดว่าจะได้ไม่หนี เมิ่งเฮ่า หรือ หลิว daoyun หรือในปัจจุบันซึ่งทำให้เปรอะเปื้อนและเปียก และซูโจว จากขดลวดกระแสลัทธิ ทันใดนั้น บุคคลที่สามมาถึงเพื่อเข้าร่วมการต่อสู้ลูกศรที่ยิงออกไปจากระยะ รับรองร้องเสียงหลงและกรีดร้อง มันบินตรงสู่ เมิ่งฮ่าวที่เต็มไปด้วยแรงเจตนาฆ่า . มันตั้งใจจะแทงทะลุหัวใจของเขาและฆ่าเขามันเคลื่อนที่ด้วยความเร็วเหลือเชื่อที่มีต่อเขา จู่ๆ เขาก็รู้สึกถึงความเจ็บปวดในการแทงที่หน้าอก แล้วปล่อยออกมาเป็นเสียงคำราม สองบินแบนเนอร์ย้ายเพื่อป้องกันลูกศร การระเบิดดังขึ้นเป็นแบนเนอร์ที่แตกละเอียด เป็นลูกศรอย่างต่อเนื่องไปข้างหน้า เมิ่งฮ่าวโบกพระหัตถ์ขวา ส่ง hellfighting ชั่วคราว ซึ่งเขาตั้งใจจะใช้ตอบโต้ เพื่อสกัดกั้นศรมีบูม และเมิ่งฮ่าวคายเลือดมากขึ้น เขาดูเป็นเข็มสีดำสลาย . ลูกศรลงบางส่วน แต่ยังคงต่อเขาเขาล่าถอยลงมาสู่พื้นดิน แต่การหาสถานที่เพื่อปกปิดตัวเอง แม้ว่าไม่กี่ที่เหลือ unsheltered ขนนกจับเขาและนำเขาออก มีจำนวนน้อยเกินไปของพวกเขา เขาจะไม่เร็วพอที่จะหลบลูกศรยืมแรงจากการระเบิดของ hellfighting spike เมิ่งฮ่าวใช้เวลาในลมหายใจขาดกะรุ่งกะริ่ง ดูรุนแรงที่ปรากฏอยู่ในดวงตาของเขา และเขาตบกระเป๋าของเขาถืออีก ดาบไม้ที่ปรากฏ เขาไม่มีเวลาแม้แต่จะชี้ดาบไปที่ลูกศร มันเข้ามาเร็วมาก มันกระแทกเข้าด้านข้างของใบมีด