For each of the six possible soluti

For each of the six possible solution strategies
accompanying each of the seven vignettes in the
Everyday Situational Judgment Inventory (Movies),
the sample's mean rating (excluding the rating of the
participant of interest) was subtracted from the
participant's rating. These computations resulted in a
vector of six simple difference scores for each
participant, for each of the seven vignettes, and thus
7 ×N vectors in all. Then, the vectors of difference
scores were each multiplied by the inverse of the
variance–covariance matrix of the six possible response
strategies from which the difference scores
were created. The resulting 6 × 1 vector was then
multiplied by the transpose of the original differencescore
vector, resulting in a scalar, called the
Mahalanobis distance, or D2
. These computations,
then, resulted in seven D2 values per individual, one
per vignette, and thus 7 ×N in all. The D2 values were
then averaged, and their square root was taken to
return the value to its original metric. The individual's
total score for the Everyday Situational Judgment Inventory (Movies) was determined by averaging the
resulting vignette-level values.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำหรับแต่ละของกลยุทธ์วิธีการแก้ปัญหา 6ขพเจสะเปะสะปะเจ็ดในแต่ละวิเคราะห์สถานการณ์ในชีวิตประจำวันสินค้าคงคลัง (ภาพยนตร์),คะแนนเฉลี่ยตัวอย่าง (ยกเว้นการจัดอันดับของการผู้เข้าร่วมสนใจ) ถูกหักออกจากการการจัดอันดับของผู้เข้าร่วม ประมวลผลเหล่านี้ส่งผลให้เกิดการเวกเตอร์ของหกอย่างง่าย ๆ ความแตกต่างคะแนนแต่ละผู้เข้าร่วม แต่ละของสะเปะสะปะเจ็ด และดังนั้นเวกเตอร์× N 7 ในทั้งหมด แล้ว เวกเตอร์ของความแตกต่างคะแนนแต่ละถูกคูณ ด้วยค่าผกผันของการเมทริกซ์ความแปรปรวนแปรปรวนของการตอบสนองเป็นไปได้ที่หกกลยุทธ์ที่มีความแตกต่างของคะแนนถูกสร้างขึ้น เวกเตอร์ผล 6 × 1 ได้แล้วคูณ ด้วยการสลับเปลี่ยนของ differencescore เดิมเรียกว่าเวกเตอร์ สเกลาร์ ผลการระยะทาง Mahalanobis หรือ D2. ประมวลผลเหล่านี้ส่งผลให้ค่า D2 เจ็ดต่อหนึ่งละ แล้วต่อขอบมืด และดังนั้น 7 × N ทั้งหมด ค่า D2 ได้เฉลี่ยแล้ว และรากที่สองของพวกเขาถูกนำไปส่งกลับค่าการวัดของเดิม ของแต่ละบุคคลรวมคะแนนสำหรับกำหนดคลังคำพิพากษาสถานการณ์ประจำวัน (ภาพยนตร์) โดยเฉลี่ยเกิดขอบมืดระดับค่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สำหรับแต่ละส่วนของกลยุทธ์การแก้ปัญหาที่เป็นไปได้หก
ประกอบแต่ละเจ็ดสะเปะสะปะใน
ชีวิตประจำวันสินค้าคงคลังคำพิพากษาสถานการณ์ (ภาพยนตร์)
ตัวอย่างของคะแนนเฉลี่ย (ไม่รวมคะแนนของ
ผู้เข้าร่วมที่น่าสนใจ) มาหักออกจาก
คะแนนของผู้เข้าร่วม การคำนวณเหล่านี้ส่งผลใน
เวกเตอร์ของหกคะแนนความแตกต่างที่เรียบง่ายสำหรับแต่ละ
ผู้เข้าร่วมสำหรับแต่ละเจ็ดสะเปะสะปะและทำให้
7 ×เวกเตอร์ N ในทุก จากนั้นเวกเตอร์ของความแตกต่าง
คะแนนแต่ละคนคูณด้วยผกผันของ
เมทริกซ์ความแปรปรวนความแปรปรวนของการตอบสนองเป็นไปได้หก
กลยุทธ์จากการที่คะแนนความแตกต่าง
ที่ถูกสร้างขึ้น ส่งผลให้ 6 × 1 เวกเตอร์แล้ว
คูณด้วย transpose ของ differencescore เดิม
เวกเตอร์ที่เกิดขึ้นในสเกลาร์ที่เรียกว่า
ระยะทาง Mahalanobis หรือ
D2 การคำนวณเหล่านี้
แล้วส่งผลให้ค่าเจ็ด D2 ต่อบุคคลหนึ่ง
ต่อบทความและทำให้ 7 × N ในทุก ค่า D2 ถูก
เฉลี่ยแล้วและรากที่สองของพวกเขาถูกนำตัวไป
กลับค่าเป็นตัวชี้วัดเดิม ของแต่ละบุคคล
คะแนนรวมสำหรับสินค้าคงคลังในชีวิตประจำวันพิพากษาสถานการณ์ (ภาพยนตร์) ถูกกำหนดโดยการเฉลี่ย
ผลให้ค่าบทความระดับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทั้งหกวิธีที่เป็นไปได้ กลยุทธ์ประกอบแต่ละเจ็ดพบในสำรวจสถานการณ์การพิพากษาทุกวัน ( ภาพยนตร์ )ของค่าเฉลี่ยตัวอย่าง ( ไม่รวมคะแนนของผู้ที่สนใจ ) ถูกหักออกจากการจัดอันดับของผู้เข้าร่วม การคำนวณเหล่านี้มีผลในการเวกเตอร์ 6 คะแนนความแตกต่างง่ายสำหรับแต่ละผู้เข้าร่วมแต่ละเจ็ด vignettes และดังนั้นจึง7 × n เวกเตอร์ในทั้งหมด งั้น , เวกเตอร์ที่แตกต่างคะแนนแต่ละคน คูณด้วยผกผันของความแปรปรวนความแปรปรวนร่วมของหกได้รับเมทริกซ์และการตอบสนองกลยุทธ์ที่แตกต่างจากคะแนนถูกสร้างขึ้น ผลลัพธ์ 6 × 1 เวกเตอร์แล้วคูณไขว้ของ differencescore ต้นฉบับเวกเตอร์ผลในด้าน ที่เรียกว่าmahalanobis ระยะทางหรือ D2. การคำนวณเหล่านี้แล้วจำนวน 7 D2 คุณค่าต่อบุคคลหนึ่งต่อบทความสั้น ดังนั้น 7 × N . D2 มีค่าแล้วเฉลี่ย และรากที่สองของพวกเขาถูกนำตัวไปคืนค่าของตัวชี้วัดเดิม ของบุคคลคะแนนรวมสำหรับชีวิตประจำวันสินค้าคงคลังการประเมินสถานการณ์ ( ภาพยนตร์ ) ถูกกำหนดโดยการเฉลี่ยค่าซึ่งค่าระดับประตู .