Within the limits of non-continuous

Within the limits of non-continuous observations, in the images
on 28 and 30 January 2004 the auroral oval appeared to fade and
expand in radius on a timescale of several days. The long timescale
contrasts sharply with substorm processes at the Earth, possibly
reflecting the much larger scale size of Saturn’s magnetosphere.
Comparison with measurements of the approaching solar wind
from Cassini5 indicates that the auroral brightness and power
correlate best with the solar wind dynamic pressure, rather than
with any specific orientation of the IMF. Although solar wind
driving is reminiscent of substorms on the Earth, the brightening
of the dawn sector, the continued contraction of the oval, and the
primary correlation with solar wind dynamic pressure rather than
IMF direction are all characteristics that appear to be unique to
Saturn. The latitudinal motions of the main oval, large response to
solar wind changes, and filling in of the dawn side polar region are
all in contrast with Jupiter. In addition, the polar flares observed on
Jupiter have not been observed at Saturn. We conclude that among
the three magnetospheres in the Solar System sufficiently well
studied to be compared, the properties of auroral emissions at
Saturn are unique to that planet.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภายในขอบเขตของการสังเกตไม่ต่อเนื่องในภาพเมื่อวันที่ 28 และ 30 มกราคม 2004 รูปไข่แสงอรุณดูเหมือนจะจางหายไปและขยายตัวในรัศมีในระยะเวลาหลายวัน ระยะเวลานานขัดแย้งกับกระบวนการ substorm ที่โลกอาจจะสะท้อนให้เห็นถึงขนาดขนาดใหญ่มากของสนามแม่เหล็กของดาวเสาร์. เปรียบเทียบกับวัดใกล้ลมสุริยะจาก Cassini5 บ่งชี้ว่าความสว่างแสงอรุณและพลังงานมีความสัมพันธ์ที่ดีที่สุดกับลมสุริยะดันแบบไดนามิกค่อนข้างกว่าด้วยการวางใด ๆ ที่เฉพาะเจาะจงของกองทุนการเงินระหว่างประเทศ แม้ว่าลมสุริยะขับรถเป็นที่ระลึก substorms บนโลกสดใสของภาครุ่งอรุณการหดตัวต่อเนื่องของไข่และความสัมพันธ์หลักที่มีความดันลมสุริยะแบบไดนามิกมากกว่าทิศทางที่กองทุนการเงินระหว่างประเทศมีลักษณะที่ปรากฏเป็นที่ไม่ซ้ำกับดาวเสาร์ การเคลื่อนไหวขนลุกขนพองของไข่หลักตอบสนองขนาดใหญ่เพื่อการเปลี่ยนแปลงลมสุริยะและบรรจุในด้านรุ่งอรุณภูมิภาคขั้วโลกมีทั้งหมดในทางตรงกันข้ามกับดาวพฤหัสบดี นอกจากนี้ยังมีพลุขั้วโลกพบในดาวพฤหัสบดียังไม่ได้รับการปฏิบัติที่ดาวเสาร์ เราสรุปได้ว่าในหมู่สาม magnetospheres ในระบบสุริยะพอศึกษาที่จะเปรียบเทียบคุณสมบัติของการปล่อยก๊าซแสงอรุณที่ดาวเสาร์เป็นเอกลักษณ์ของดาวเคราะห์ที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภายในขอบเขตขององค์กรอย่างต่อเนื่อง สังเกตในรูป
ที่ 28 และ 30 มกราคม 2547 auroral รูปไข่ปรากฏเลือน
ขยายรัศมีเป็นเวลาหลายวัน
เวลานาน แตกต่างอย่างมากกับกระบวนการ substorm ที่โลก อาจจะใหญ่กว่ามาก ขนาด
สะท้อนขนาดของดาวเสาร์แมกนีโตสเฟียร์ .
เปรียบเทียบกับการวัดใกล้
ลมพลังงานแสงอาทิตย์จาก cassini5 บ่งชี้ว่า auroral ความสว่างและพลังงาน
มีความสัมพันธ์ที่ดีที่สุดกับลมสุริยะความดันแบบไดนามิกมากกว่า
กับทิศทางใด ๆที่เฉพาะเจาะจงของไอเอ็มเอฟ แม้ว่าการขับลม
พลังงานแสงอาทิตย์เป็นรำลึกของ substorms บนโลก กระจ่าง
ของภาครุ่งอรุณ โดยการหดตัวของไข่และ
หลักความสัมพันธ์กับแสงอาทิตย์ ลม ความดันแบบไดนามิกมากกว่า
ทิศทางกองทุนการเงินระหว่างประเทศมีลักษณะทั้งหมดที่ปรากฏเป็นลักษณะเฉพาะ
ดาวเสาร์ ภาพเคลื่อนไหวประเทศไนเจอร์ของรูปไข่หลักการใหญ่

เปลี่ยนพลังงานแสงอาทิตย์ลมและไส้ในของรุ่งอรุณข้างขั้วภูมิภาค
ทั้งหมดในทางตรงกันข้ามกับดาวพฤหัสบดี นอกจากนี้ , flares ขั้วโลกพบ
ดาวพฤหัสบดีไม่ได้สังเกตที่ดาวเสาร์ เราสรุปได้ว่า ระหว่าง
3 magnetospheres ในระบบสุริยะเพียงพอดี
เรียนเทียบ คุณสมบัติของก๊าซที่ auroral
ดาวเสาร์เป็นเอกลักษณ์ของดาวดวงนั้น