despite unrealized hopes to write a

despite unrealized hopes to write additional symphonies or symphonic poems of some kind in his retirement (that is, after Parsifal, 1882), he rarely strayed from his chosen vocation. The allegiance to Beethoven and a “German” symphonic ideal continued to be carefully cultivated as part of his artistic persona, however, as evidenced throughout his writings, his autobiographical texts, and his activity as a conductor.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทั้ง ๆ ที่ยังไม่รับรู้หวังว่าจะเขียนซิมโฟนีเพิ่มเติมหรือบทกวี symphonic บางชนิดในการเกษียณอายุของเขา (นั่นคือ หลังจาก Parsifal, 1882), เขา strayed จากอาชีพของท่านไม่ค่อย ให้สัตยาบันการพักแข่ง "เยอรมัน" และบีโธเฟนยังคงเป็นระมัดระวังปลูกเป็นส่วนหนึ่งของของศิลปะตัว อย่างไรก็ตาม เป็นหลักฐานตลอดทั้งงานเขียนของเขา ข้อความอัตชีวประวัติของเขา และกิจกรรมของเขาเป็นการนำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้จะมีความหวังที่ยังไม่เกิดขึ้นในการเขียนซิมโฟนีเพิ่มเติมหรือบทกวีที่ไพเราะบางชนิดในการเกษียณอายุของเขา (นั่นคือหลังจากที่ปาร์​​ซิฟา, 1882) เขาไม่ค่อยหลงจากอาชีพของเขาได้รับการแต่งตั้ง ว่าจะจงรักภักดีต่อเบโธเฟนและ "เยอรมัน" เหมาะไพเราะยังคงได้รับการปลูกฝังอย่างระมัดระวังเป็นส่วนหนึ่งของคนศิลปะของเขา แต่เป็นหลักฐานตลอดทั้งงานเขียนของเขาตำราอัตชีวประวัติของเขาและกิจกรรมของเขาเป็นตัวนำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้จะไม่ได้หวังที่จะเขียนเพิ่มเติม ซิมโฟนี หรือกลอนไพเราะบางชนิดในการเกษียณอายุของเขา ( คือหลังจากพาร์ซิฟาล 1882 ) เขาไม่ค่อยหลงจากอาชีพที่เขาเลือก ความจงรักภักดีกับบีโธเฟ่นและ " เหมาะ แห่งเยอรมัน " ยังคงระมัดระวังการปลูกเป็นส่วนหนึ่งของบุคคลศิลปะของเขา อย่างไรก็ตาม หลักฐานตลอดงานเขียนของเขาตำราอัตชีวประวัติของเขาและกิจกรรมของเขาในฐานะผู้กำกับ