Measuring Emotional Well-Being in N

Measuring Emotional Well-Being in NationalSurveys
In order to precisely estimate the relationship between incomeand well-being, researchers have typically used data fromlarge national samples (e.g., Diener & Biswas-Diener, 2002;Sacks et al., 2012). At the same time, reliably establishing themagnitude of the relationship between income and specificemotions such as happiness and sadness necessitates the useof precise measurements of emotional experience. Thus, the best way to estimate the relationship between income and

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัดสุขภาพทางอารมณ์ใน NationalSurveysเพื่อประเมินความสัมพันธ์ระหว่าง incomeand แม่นยำ นักวิจัยได้ใช้ข้อมูล fromlarge แห่งชาติตัวอย่าง (เช่น Diener และบิสวาส Diener, 2002 กระสอบและ al., 2012) ในเวลาเดียวกัน ได้สร้าง themagnitude ของความสัมพันธ์ระหว่างรายได้และความสุขและความโศกเศร้า specificemotions necessitates วัดแม่นยำ useof ประสบการณ์ทางอารมณ์ ดังนั้น วิธีที่ดีสุดเพื่อประเมินความสัมพันธ์ระหว่างรายได้ และ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัดอารมณ์ดีอยู่ใน NationalSurveys
เพื่อที่จะประเมินได้อย่างแม่นยำความสัมพันธ์ระหว่าง incomeand เป็นอยู่ที่ดีนักวิจัยได้ข้อมูลที่ใช้โดยทั่วไป fromlarge ตัวอย่างแห่งชาติ (เช่น Diener และ Biswas-Diener., 2002; กระสอบ et al, 2012) ในเวลาเดียวกัน, การสร้างความน่าเชื่อถือ themagnitude ของความสัมพันธ์ระหว่างรายได้และ specificemotions เช่นความสุขและความโศกเศร้าความจำเป็นบริสุทธิ์การวัดที่แม่นยำของประสบการณ์ทางอารมณ์ ดังนั้นวิธีที่ดีที่สุดในการประเมินความสัมพันธ์ระหว่างรายได้และ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การวัดอารมณ์เป็นอย่างดีใน nationalsurveys
เพื่อประเมินความสัมพันธ์ระหว่างรายได้และความเป็นอยู่อย่างปกติ นักวิจัยได้ใช้ข้อมูล fromlarge แห่งชาติตัวอย่าง ( เช่น ไดเนอร์&บิสวาส ไดเนอร์ , 2002 ; กระสอบ et al . , 2012 ) ใน เวลาเดียวกันได้จัดตั้ง themagnitude ของความสัมพันธ์ระหว่างรายได้และ specificemotions เช่นความสุขและความเศร้า necessitates การแม่นยำการวัดประสบการณ์ทางอารมณ์ ดังนั้นวิธีที่ดีที่สุดเพื่อประเมินความสัมพันธ์ระหว่างรายได้และ