kengo kuma designboom met kengo ku

kengo kuma



designboom met kengo kuma at his office in tokyo, japan
on november the 4th, 2005.



what is the best moment of the day?
when I’m driving from my house to the office.
I have a convertable, I can feel the winds of the morning…
and when I see the green leaves, the big trees I feel the
atmosphere is good.


what kind of music do you listen to at the moment?
I have some musician friends, ryuichi sakamoto.
we have a similar philosophy, some kind of shared
sensibility, I love his music.




do you listen to the radio?
sometimes.





what books do you have on your bedside table?
at home I don’t read books, but one of my favorite
books is about the history of china and japan.
I’m designing buildings for the small cities and towns of
china, japan and sometimes korea. I would like to
know the history of these places, because the design of
a building should have some connection to the history of that place.
I am very interested in the histories of places.






do you read architecture and design magazines?
yes, sometimes.
(he is sitting in front of a huge collection of design/architecture
magazines!)






where do you get your news from?
most important information comes from my friends.
the news from the media is official, but from my friends
I can feel the delicate truth.





I assume you notice how women are dressing,
do you have any preferences?
I like traditional clothes.
a kimono is traditional, but it’s a very formal tradition,
I prefer rural or more informal clothing that is deeply connected
with real life, like the trousers japanese women wore before
world war II…





are there any clothes you would avoid wearing?
I dont like to wear a tie, because a tie constricts my body.
somebody said that a tie decreases the length of our life by ten years,
this is why the average life of ladies is ten years longer.


do you have pets?
no. I like animals but I don’t have time to take care of them.





when you were a child did you always want to be
an architect?
after 1964 I wanted to be an architect.
before I wanted to be a vetenarian.
at age 10, a big influence was experiencing kenzo tange’s
buildings for the 1964 tokyo olympics.
also my father was a collector of bruno taut designs and he was
very much interested in architecture.





where do you work on your designs and projects?
the most important time is the discussion with my staff.
that usually happens when I’m in the office in front of the models,
or in front of the sketches. this kind of communication can create
the design.





who would you like to design something for?
I would like to design a museum, but my ideal project would
be to rebuild downtown tokyo, the past tokyo, to rebuild it
with the streets, trees, all on a human scale.





do you discuss your work with other architects?
yes, with toyo ito, his office is close to mine.
also with kazuyo sejima, she teaches in the same university as me.
describe your style, like a good friend of yours
would describe it.
you could say that my aim is ‘to recover the place’.
the place is a result of nature and time, this is the most important
aspect. I think my architecture is some kind of frame of nature.
with it we can experience nature more deeply and more intimately.
transparency is a characteristic of japanese architecture,
I try to use light and natural materials to get a new kind of
transparency.


what project has given you the most satisfaction?
there are many.
the most recent was a pavillion for the french champagne
maker ‘krug. I designed a moveable dome using a shape-memory
alloy that grows or shrinks depending on ambient temperature.
the dome is always moving. it has always been my dream
that architecture can be like animal, living…





can you describe an evolution in your work,
from your first projects to the present day?
when I was young I thought that concrete was the only material
to create rational and economic buildings,
but now I prefer using natural light and natural materials.
before 1990 I was working mainly in tokyo, but after the
economies crashed, I worked in the countryside and started to
collaborate with the local craftsmen. I learned many things from these carpenters. now I want to recover the japanese tradition, not of ‘monuments’, but of ‘weaker’ buildings.
are there any architects from the past
you appreciate a lot?
two architects: frank llyod wright – he learned many things
from the japanese and he is a bridge between japanese
culture and modernism. another example is bruno taut.
he also visited japan. he wrote a book about japanese girders
and architecture.


what current architects do you appreciate?
I am interested mainly in the work of european architects
and the designers from finland and the north of europe.
especially the work of furniture and industrial designers, it’s very
important because they are always thinking of the relationship
between the human body and tools.
sometimes architects forget that.
any advice for the young?
I always suggest to go to site and communicate
with the craftsmen directly. the site is the inner source
of creation. in our studios we are separated from nature
and we are separated from the construction.





what are you afraid of regarding the future?
yes, I’m afraid of the future of japan, this means japan is
facing times of depression / maturity. from the 1950s to the
1980s we have been expanding but now we are facing a decline.
the japanese should not be afraid of that kind of recession
because this period can be a time of real creation.
in the time of expansion there is less consideration for quality
but during recession we have to concentrate and can create a real
treasure, that is a lesson of history.

Kuma was born in Yokohama, Japan, and attended Eiko Gakuen junior and senior high schools. After graduating in Architecture from the University of Tokyo in 1979, he worked for a time at Nihon Sekkei and TODA Corporation. He then moved to New York for further studies at Columbia University as a visiting researcher from 1985 to 1986. In 1987, he founded the "Spatial Design Studio", and in 1990, he established his own office "Kengo Kuma & Associates". He has taught at Columbia University, University of Illinois at Urbana-Champaign, and Keio University, where in 2008, Kuma was awarded his Ph.D. in Architecture.[1] Kuma is currently Professor at the Graduate School of Architecture at the University of Tokyo, running diverse research projects concerning architecture, urbanity and design within his own Laboratory, Kuma Lab.[2] His office Kengo Kuma & Associates employs over 150 architects in Tokyo and Paris, designing projects of diverse type and scale throughout the world.

Kuma's stated goal is to recover the tradition of Japanese buildings and to reinterpret these traditions for the 21st century. In 1997, he won the Architectural Institute of Japan Award and in 2009 was made an Officier de L'Ordre des Arts et des Lettres in France. Kuma lectures extensively and is the author of numerous books and articles discussing and criticizing approaches in contemporary architecture. His seminal text Anti-Object: The Dissolution and Disintegration of Architecture from 2008, calls for an architecture of relations, respecting its surroundings instead of dominating them. Kuma's projects maintain a keen interest in the manipulation of light with nature through materiality. Key projects include the Suntory Museum of Art in Tokyo, Bamboo Wall House in China, LVMH (Louis Vuitton Moet Hennessy) Group's Japan headquarters, Besançon Art Center in France, and one of the largest spas in the Caribbean for Mandarin Oriental Dellis Cay.[3]

Material Theory[edit]

Bato Hiroshige Museum
Although remaining in continuity with Japanese traditions with the clarity of structural solutions, implied tectonics, and importance of light and transparency, Kengo Kuma does not restrain himself to the banal and superficial use of ‘light’ materials. Instead, he goes much deeper, extending to the mechanisms of composition to expand the possibilities of materiality. He utilizes technological advancements which can challenge unexpected materials, such as stone, into providing the same sense of lightness and softness as glass or wood. Kuma attempts to attain a sense of spatial immateriality as a consequence of the ‘particulate nature’ of the light and establishing a relationship between a space and the natural round around it.[4]


Commune by the Great Wall of China
“You could say that my aim is ‘to recover the place’. The place is a result of nature and time; this is the most important aspect. I think my architecture is some kind of frame of nature. With it, we can experience nature more deeply and more intimately. Transparency is a characteristic of Japanese architecture; I try to use light and natural materials to get a new kind of transparency.” –Kengo Kuma[5]

In many of Kengo Kuma’s projects, attention is focused on the connection spaces; on the segments between inside and outside, and one room to the next. The choice of materials stems not so much from an intention to guide the design of the forms, but to conform to the existing surroundings from a desire to compare similar materials, yet show the technical advances that have made possible new uses.

When dealing with stone work, for example, Kuma displays a different character from the preexisting buildings of solid, heavy, traditional masonry construction. Instead his work surprises the eye by slimming down and dissolving the walls in an effort to express a certain “lightness” and immateriality, suggesting an illusion of ambiguity and weakness not common to the solidity of stone construction.[5]

Stone Roof, a private residence in Nagano, Japan, built in 2010, consists of a roof which is meant to spring from the ground, providing a complete enclosure to the home. A local stone was chosen to intimat

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

kengo kuma designboom kengo kuma ที่ตรงตามที่สำนักงานของเขาในโตเกียว ญี่ปุ่นบนพฤศจิกายนที่ 4, 2548 ขณะนี้ดีที่สุดของวันคืออะไรเมื่อฉันกำลังขับจากบ้านไปยังสำนักงาน มีการแปลง ฉันสามารถรู้สึกลมช่วงเช้า... และเมื่อเห็นใบไม้สีเขียว ต้นไม้ใหญ่รู้สึกว่าการ บรรยากาศดีอยู่ เพลงอะไรทำคุณฟังในขณะนี้เพื่อนนักดนตรี ryuichi สตรีบางแล้ว เรามีปรัชญาคล้าย บางชนิดใช้ร่วมกัน อย่างทัน ฉันรักเพลงของเขา หนูฟังวิทยุหรือไม่บางที หนังสือใดที่คุณมีบนโซฟาของคุณที่บ้าน ผมไม่อ่านหนังสือ แต่ฉันชอบอย่างใดอย่างหนึ่ง หนังสือเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของจีนและญี่ปุ่นได้ผมกำลังออกแบบอาคารในเมืองเล็กและเมืองของ จีน ญี่ปุ่น และบางประเทศเกาหลี อยากจะ รู้ประวัติความเป็นมาของสถานเหล่านี้ เนื่องจากการออกแบบ อาคารควรมีบางอย่างเชื่อมต่อกับประวัติของที่ทำ ผมมีความสนใจในประวัติของสถาน อ่านนิตยสารสถาปัตยกรรมและการออกแบบใช่ บางครั้ง (เขานั่งด้านหน้าของคอลเลกชันขนาดใหญ่ของการออกแบบสถาปัตยกรรมนิตยสาร) ที่คุณได้รับข่าวสารจากข้อมูลที่สำคัญมาจากเพื่อนของฉัน ข่าวจากสื่อเป็น ทาง แต่เพื่อนของฉัน ฉันสามารถรู้สึกความจริงอ่อน ผมถือว่า คุณสังเกตเห็นว่า ผู้หญิงแต่งตัวคุณมีลักษณะใดชอบเสื้อผ้าแบบดั้งเดิมกิโมโนแบบดั้งเดิม แต่เป็นประเพณีทาง ต้องการเสื้อผ้าที่ชนบท หรือเป็นทางที่เชื่อมโยงอย่างลึกซึ้งกับชีวิตจริง เช่นกางเกงใน ผู้หญิงญี่ปุ่นสวมก่อน สงครามโลก... มีเสื้อผ้าใด ๆ คุณจะหลีกเลี่ยงการสวมใส่ฉันไม่ชอบการผูก การสวมใส่เนื่องจากผูก constricts ร่างกายของฉันใครสักคนกล่าวว่า ผูกลดความยาวของชีวิตของเราตามสิบปีนี่คือเหตุผลที่อายุเฉลี่ยของผู้หญิงเป็นสิบปีอีกต่อไป มีสัตว์เลี้ยงไหมหมายเลขชอบสัตว์ แต่ไม่มีเวลาไปดูแลพวกเขา เมื่อคุณลูก ได้เสมอคุณ สถาปนิกหรือไม่หลังจากปี 1964 ผมอยากเป็นสถาปนิก ก่อนที่ฉันอยาก เป็น vetenarian ที่อายุ 10 อิทธิพลใหญ่ประสบเค็นโซ tange อาคารสำหรับโอลิมปิกโตเกียว 1964 เก็บของออกแบบตึงบรูโนถูกพ่อ และเขายัง สนใจมากในสถาปัตยกรรม คุณทำงานในโครงการและการออกแบบของคุณเวลาสำคัญที่สุดคือ การสนทนากับพนักงานของฉัน ซึ่งมักจะเกิดขึ้นเมื่อฉันอยู่ในสำนักงานด้านหน้ารุ่นหรือด้าน หน้าของร่างการ การสื่อสารชนิดนี้สามารถสร้าง การออกแบบ คุณต้องการออกแบบสิ่งที่อยากจะออกแบบพิพิธภัณฑ์ แต่โครงการของฉันเหมาะจะ การสร้างเมืองโตเกียว โตเกียวผ่านมา เพื่อสร้าง มีถนน ต้นไม้ ทั้งในระดับบุคคล คุณสนทนาของคุณทำงานกับสถาปนิกอื่น ๆใช่ โตโยอิโตะ สำนักงานของเขามีปิดเหมืองนอกจากนี้ยัง มี kazuyo sejima เธอสอนในมหาวิทยาลัยเดียวกันเป็นฉัน อธิบายลักษณะของคุณ เช่นเป็นเพื่อนที่ดีของคุณ จะอธิบายให้คุณสามารถบอกได้ว่า จุดมุ่งหมายของฉันคือ 'การ กู้คืนที่'เป็นผลของธรรมชาติและเวลา ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญที่สุดกว้างยาว ผมคิดว่า สถาปัตยกรรมของฉันเป็นชนิดบางส่วนของกรอบของธรรมชาติกับ เราได้สัมผัสธรรมชาติได้อย่างลึกซึ้งมากขึ้น และมากขึ้นจึงความโปร่งใสนั้นเป็นลักษณะของสถาปัตยกรรมแบบญี่ปุ่น พยายามใช้วัสดุที่เบา และเป็นธรรมชาติจะได้รับใหม่ของ ความโปร่งใส โครงการใดให้คุณพึงพอใจมากที่สุดมีเป็นจำนวนมากล่าสุดพาวิลเลี่ยนสำหรับแชมเปญฝรั่งเศสชง ' krug ผมออกแบบโดม moveable ที่ใช้รูปแบบหน่วยความจำ โลหะผสมที่สามารถขยาย หรือลดขนาดขึ้นอยู่กับอุณหภูมิเสมอมีการย้ายโดม เสมอมีความฝันของฉันสถาปัตยกรรมที่ได้เช่นสัตว์ ชีวิต... คุณสามารถอธิบายวิวัฒนาการในการทำงานของคุณ หรือไม่ จากโครงการของคุณแรกถึงปัจจุบันเมื่อผม ยังคิดว่า คอนกรีตเป็นวัสดุเท่านั้น การสร้างอาคารการเชือด และเศรษฐกิจ แต่ตอนนี้ ฉันต้องการใช้วัสดุจากธรรมชาติ และแสงธรรมชาติ ก่อนปี 1990 ผมทำงานส่วนใหญ่ในโตเกียว แต่หลังจาก เศรษฐกิจพัง ฉันทำงานในชนบท และเริ่มทำงานร่วมกับช่างฝีมือท้องถิ่น ฉันเรียนรู้สิ่งต่าง ๆ มากมายจากเหล่าเดอะคาร์เพนเทอส์ ตอนนี้ ผมต้องการกู้คืนประเพณีญี่ปุ่น ไม่ 'อนุสรณ์สถาน' แต่อาคาร 'แกร่ง'มีสถาปนิกใด ๆ มา คุณชื่นชอบมากหรือไม่สองสถาปนิก: ไรท์ llyod ตรงไปตรงมา – เขาได้เรียนรู้สิ่งต่าง ๆ มากมาย จากญี่ปุ่นเป็นสะพานระหว่างญี่ปุ่นวัฒนธรรมและนี่ อีกตัวอย่างหนึ่งคือ บรูโนเทาต์นอกจากนี้เขายังเข้าญี่ปุ่น เขาเขียนหนังสือเกี่ยวกับญี่ปุ่น girders และสถาปัตยกรรม คุณขอบคุณอะไรสถาปนิกปัจจุบันฉันสนใจในการทำงานของสถาปนิกที่ยุโรปส่วนใหญ่และนักออกแบบจากประเทศฟินแลนด์และตอนเหนือของยุโรปโดยเฉพาะงานเฟอร์นิเจอร์และนักออกแบบอุตสาหกรรม เป็นมากสำคัญ เพราะพวกเขามักคิดความสัมพันธ์ระหว่างร่างกายมนุษย์และเครื่องมือ บางครั้งสถาปนิกลืมที่คำแนะนำสำหรับหนุ่มสาวผมแนะนำไปยังเว็บไซต์ และการสื่อสารเสมอ ด้วยช่างฝีมือโดยตรง เว็บไซต์คือ แหล่งภายใน สร้าง ในสตูดิโอของเรา เราจะแยกออกจากธรรมชาติและเราจะแยกออกจากการก่อสร้าง บ้างกลัวเกี่ยวกับอนาคตใช่ ฉันกลัวอนาคตของญี่ปุ่น ซึ่งหมายความว่า เป็นญี่ปุ่น หันหน้าเข้าหาเวลาของภาวะซึมเศร้า / ครบกำหนด จากช่วงทศวรรษ 1950 เพื่อ ทศวรรษ 1980 เรามีการขยาย แต่ตอนนี้ เรากำลังเผชิญกับการลดลงญี่ปุ่นที่ไม่ควรกลัวว่าชนิดของภาวะถดถอย เนื่องจากช่วงนี้ได้เวลาสร้างจริง ในขณะขยายตัว มีน้อยพิจารณาคุณภาพใน ช่วงภาวะเศรษฐกิจถดถอยเรามีสมาธิ และสามารถสร้างจริงสมบัติ นั่นคือบทเรียนประวัติศาสตร์Kuma เกิดในโยโกฮามะ ญี่ปุ่น และร่วมวิทยาลัย Eiko จูเนียร์และอาวุโสสูงโรงเรียน หลังจากจบสถาปัตยกรรมจากมหาวิทยาลัยโตเกียวในปีค.ศ. 1979 เขาทำงานเป็นเวลาที่นิ Sekkei และ บริษัท TODA เขาแล้วย้ายไปนิวยอร์กสำหรับศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัยโคลัมเบียเป็นนักวิจัยที่มาเยี่ยมจากปี 1985 ถึง 1986 ในปีค.ศ. 1987 ก่อตั้ง "พื้นที่ออกแบบสตูดิโอ" และในปี 1990 เขาก่อตั้งสำนักงานของเขาเอง "Kengo Kuma และเชื่อมโยง" เขามีสอนที่ มหาวิทยาลัยโคลัมเบีย มหาวิทยาลัยอิลลินอยส์เออร์บานาแชมเพน และมหาวิทยา ลัย ที่ใน 2008, Kuma ได้รับรางวัลปริญญาสถาปัตยกรรมของเขา [1] Kuma อยู่ศาสตราจารย์บัณฑิตวิทยาลัยโรงเรียนของสถาปัตยกรรมที่มหาวิทยาลัยโตเกียว ทำงานวิจัยที่หลากหลายที่เกี่ยวกับสถาปัตยกรรม urbanity และการออกแบบภายในของเขาเองห้องปฏิบัติการ ห้องปฏิบัติการ Kuma [2] สำนักงานของเขา Kengo Kuma & สมาคมใช้สถาปนิกกว่า 150 ในโตเกียวและปารีส ออกแบบโครงการหลากหลายชนิดและระดับทั่วโลกKuma ของระบุเป้าหมายคือ ฟื้นประเพณีญี่ปุ่นอาคาร และ reinterpret ประเพณีเหล่านี้ในศตวรรษที่ 21 ในปี 1997 เขาชนะสถาบันสถาปัตยกรรมของญี่ปุ่นรางวัล และในปี 2552 ทำการ Officier de L'Ordre des Arts et des Lettres ในฝรั่งเศส Kuma บรรยายอย่างกว้างขวาง และเป็นผู้เขียนหนังสือและบทความสนทนา และวิจารณ์ยื่นในสถาปัตยกรรมร่วมสมัย ข้อความของเขาบรรลุถึงวัตถุป้องกัน: ยุบและสลายตัวของสถาปัตยกรรมจาก 2008 เรียกสำหรับสถาปัตยกรรมของความสัมพันธ์ เคารพสภาพแวดล้อมแทนที่จะมีอำนาจเหนือพวกเขา โครงการของ Kuma รักษาสนใจกระตือรือร้นในการจัดการของแสงธรรมชาติผ่าน materiality โครงการสำคัญรวมถึงพิพิธภัณฑ์ศิลปะ Suntory ในโตเกียว บ้านผนังไม้ไผ่จีน กลุ่ม LVMH (Louis Vuitton Moet เฮนเนสซี่วี) ญี่ปุ่นสำนักงานใหญ่ ศูนย์ศิลปะ Besançon ประเทศฝรั่งเศส และหนึ่งในสปาที่ใหญ่ที่สุดในแคริบเบียนสำหรับเคย์แมนดารินโอเรียนทัล Dellis [3]ทฤษฎีวัสดุ [แก้ไข]พิพิธภัณฑ์ฮิโระชิเงะ Batoแม้ที่เหลือในความต่อเนื่องกับประเพณีญี่ปุ่นมีความชัดเจน ของโซลูชั่นโครงสร้าง เปลือกโลกโดยนัย ความสำคัญของแสงและความโปร่งใส Kengo Kuma ไม่ยับยั้งตัวเองเพื่อใช้ banal และผิวเผิน 'แสง' วัสดุ แทน เขาไปลึกมาก การขยายกลไกขององค์ประกอบเพื่อจบ materiality เขาใช้เทคโนโลยีก้าวหน้าที่สามารถท้าทายวัสดุคาด เช่นหิน ลงให้ความรู้สึกเดียวของความเป็นแก้วหรือไม้ Kuma พยายามบรรลุความ immateriality ปริภูมิเป็นลำดับ 'ธรรมชาติฝุ่น' ของแสงและการสร้างความสัมพันธ์ระหว่างช่องว่างและกลมธรรมชาติรอบ ๆ [4]โรงแรมคอมมูนบายกำแพงเมืองจีน"คุณสามารถพูดว่า จุดมุ่งหมายของฉันคือ 'การ กู้คืนที่' เป็นผลของธรรมชาติและเวลา นี่คือสิ่งสำคัญที่สุด ผมคิดว่า สถาปัตยกรรมของฉันเป็นชนิดบางส่วนของกรอบของธรรมชาติ นั้น เราได้สัมผัสธรรมชาติอย่างลึกซึ้งมากขึ้น และมากขึ้นจึง ความโปร่งใสนั้นเป็นลักษณะของสถาปัตยกรรมญี่ปุ่น พยายามใช้วัสดุที่เบา และเป็นธรรมชาติจะได้รับแบบใหม่ของความโปร่งใส" – Kengo Kuma [5]ในโครงการ Kengo Kuma ความสนใจเน้นช่องเชื่อมต่อ ส่วนระหว่างภายใน และภายนอก และห้องไป เลือกวัสดุและลำต้นไม่มากจากความตั้งใจ เพื่อเป็นแนวทางการออกแบบของแบบฟอร์ม แต่ เพื่อให้สอดคล้องกับสภาพแวดล้อมที่มีอยู่แล้วจากความปรารถนาที่จะเปรียบเทียบวัสดุที่คล้ายกัน ได้แสดงเทคนิคการทดรองจ่ายที่ทำการใหม่ใช้เมื่อเผชิญกับงานหิน เช่น Kuma แสดงอักขระที่แตกต่างจากอาคารอิงของปูนทึบ หนา แบบก่อสร้าง แต่ งานของเขา surprises ตาลดลง และยุบผนังในความพยายามที่จะแสดง "ความสว่าง" และ immateriality แนะนำการภาพลวงตาของความคลุมเครือและจุดอ่อนไม่เหมือนกันความแข็งแรงของหินก่อสร้างบางอย่าง [5]หินหลังคา เรสส่วนตัวในนากาโนะ ญี่ปุ่น แห่ง ประกอบด้วยหลังคาซึ่งหมายถึงฤดูใบไม้ผลิจากพื้นดิน ให้ตู้สมบูรณ์ที่บ้าน หินในท้องถิ่นได้รับเลือกให้ intimat

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Kengo Kuma Designboom พบ Kengo Kuma ที่สำนักงานของเขาในกรุงโตเกียวประเทศญี่ปุ่นเมื่อวันที่ 4 พฤศจิกายน 2005 สิ่งที่เป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดของวันหรือไม่เมื่อฉันขับรถจากบ้านของฉันไปที่สำนักงาน. ฉันมี convertable, ฉันรู้สึกได้ว่า ลมตอนเช้า ... และเมื่อฉันเห็นใบสีเขียวต้นไม้ใหญ่ผมรู้สึกว่าบรรยากาศที่เป็นสิ่งที่ดี. สิ่งที่คุณชนิดของเพลงฟังในตอนนี้? ฉันมีเพื่อนนักดนตรีบาง Ryuichi Sakamoto. เรามีปรัชญาที่คล้ายกัน ชนิดของที่ใช้ร่วมกันบางความรู้สึกฉันรักเพลงของเขา. คุณฟังวิทยุหรือไม่บางครั้ง. สิ่งที่หนังสือคุณมีบนโต๊ะข้างเตียงของคุณหรือที่บ้านผมไม่ได้อ่านหนังสือ แต่อย่างใดอย่างหนึ่งที่ชื่นชอบหนังสือที่เป็นเรื่องเกี่ยวกับประวัติความเป็นมา จีนและญี่ปุ่น. ฉันออกแบบอาคารสำหรับเมืองเล็กและเมืองของประเทศจีนญี่ปุ่นเกาหลีและบางครั้ง ผมอยากจะทราบประวัติของสถานที่เหล่านี้เพราะการออกแบบของอาคารควรจะมีการเชื่อมต่อบางอย่างกับประวัติศาสตร์ของสถานที่ที่. ผมสนใจมากในประวัติศาสตร์ของสถานที่. ทำคุณอ่านสถาปัตยกรรมและการออกแบบนิตยสาร? ใช่บางครั้ง(เขาจะนั่งอยู่หน้าชุดใหญ่ของการออกแบบสถาปัตยกรรม / นิตยสาร!) คุณจะได้รับข่าวของคุณมาจากไหน? ข้อมูลที่สำคัญที่สุดมาจากเพื่อนของฉัน. ข่าวจากสื่ออย่างเป็นทางการ แต่จากเพื่อนของฉันฉันรู้สึกที่ละเอียดอ่อน ความจริง. ผมถือว่าคุณสังเกตเห็นว่าผู้หญิงจะแต่งเนื้อ, คุณมีความต้องการใด ๆผมชอบเสื้อผ้าแบบดั้งเดิม. กิโมโนเป็นแบบดั้งเดิม แต่ก็เป็นประเพณีที่เป็นทางการมากฉันชอบเสื้อผ้าชนบทหรือในทางการมากขึ้นที่มีการเชื่อมโยงอย่างลึกซึ้งกับชีวิตจริงเช่น กางเกงผู้หญิงสวมญี่ปุ่นก่อนสงครามโลกครั้งที่สอง ... มีเสื้อผ้าใด ๆ ที่คุณจะหลีกเลี่ยงการสวมใส่? ผมไม่ชอบที่จะสวมใส่ผูกเพราะผูก constricts ร่างกายของฉัน. ใครบางคนกล่าวว่าผูกลดความยาวของชีวิตของเราสิบปีที่ผ่านมานี้ คือเหตุผลที่ชีวิตเฉลี่ยของผู้หญิงเป็นสิบปีอีกต่อไป. คุณมีสัตว์เลี้ยงไม่ ผมชอบสัตว์ แต่ฉันไม่ได้มีเวลาที่จะดูแลของพวกเขา. เมื่อคุณเป็นเด็กที่คุณไม่อยากจะเป็นสถาปนิกหรือไม่หลังจากที่ 1964 ฉันอยากจะเป็นสถาปนิก. ก่อนที่ฉันอยากจะเป็น vetenarian. ที่อายุ 10 , อิทธิพลใหญ่กำลังประสบของ Kenzo Tange อาคาร 1964 โตเกียวโอลิมปิก. ยังพ่อของฉันเป็นนักสะสมของ bruno ออกแบบตึงและเขาก็เป็นที่สนใจอย่างมากในสถาปัตยกรรม. ที่คุณทำงานเกี่ยวกับการออกแบบและโครงการของคุณหรือไม่เวลาที่สำคัญที่สุดคือ การพูดคุยกับทีมงานของผม. ที่มักจะเกิดขึ้นเมื่อผมอยู่ในสำนักงานในด้านหน้าของรูปแบบ, หรือในด้านหน้าของสเก็ตช์ ชนิดของการสื่อสารนี้สามารถสร้างการออกแบบ. ที่คุณต้องการในการออกแบบบางสิ่งบางอย่าง? ผมอยากจะออกแบบพิพิธภัณฑ์ แต่โครงการในอุดมคติของผมจะเป็นที่จะสร้างเมืองโตเกียว, ที่ผ่านมาโตเกียวเพื่อสร้างมันมีถนนต้นไม้ ทั้งหมดในระดับของมนุษย์. ที่คุณหารือเกี่ยวกับการทำงานของคุณกับสถาปนิกอื่น ๆใช่กับ Toyo Ito, สำนักงานของเขาอยู่ใกล้กับเหมือง. ยังมี Kazuyo เซจิเธอสอนในมหาวิทยาลัยเช่นเดียวกับฉัน. อธิบายถึงรูปแบบของคุณเช่นเป็นเพื่อนที่ดี ของคุณจะอธิบายมัน. คุณอาจจะบอกว่าจุดมุ่งหมายของผมคือ 'การกู้คืนสถานที่. สถานที่ที่เป็นผลมาจากธรรมชาติและเวลานี้เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดด้าน ผมคิดว่าสถาปัตยกรรมของฉันเป็นชนิดของกรอบของธรรมชาติบางอย่าง. กับมันเราสามารถสัมผัสกับธรรมชาติอย่างลึกซึ้งยิ่งขึ้นและอื่น ๆ อย่างใกล้ชิด. โปร่งใสเป็นลักษณะของสถาปัตยกรรมญี่ปุ่น, ฉันพยายามที่จะใช้แสงและวัสดุธรรมชาติเพื่อให้ได้รูปแบบใหม่ของความโปร่งใส. สิ่งที่โครงการ มีให้คุณมีความพึงพอใจมากที่สุด? มีหลาย. ที่ผ่านมาส่วนใหญ่เป็นศาลาสำหรับแชมเปญฝรั่งเศสชง 'Krug ผมออกแบบโดมเคลื่อนย้ายได้โดยใช้หน่วยความจำรูปร่างโลหะผสมที่เติบโตหรือหดขึ้นอยู่กับอุณหภูมิโดยรอบ. โดมอยู่เสมอย้าย มันเป็นความฝันของฉันที่สถาปัตยกรรมอาจจะเป็นเหมือนสัตว์ที่อาศัยอยู่ ... คุณสามารถอธิบายวิวัฒนาการในการทำงานของคุณจากโครงการครั้งแรกของคุณไปในวันนี้หรือไม่เมื่อผมเป็นเด็กผมคิดว่าคอนกรีตเป็นวัสดุเพียงเพื่อสร้างเหตุผลและเศรษฐกิจ อาคารแต่ตอนนี้ผมชอบใช้แสงธรรมชาติและวัสดุธรรมชาติ. 1990 ก่อนที่ผมทำงานส่วนใหญ่ในโตเกียว แต่หลังจากที่เศรษฐกิจตกผมทำงานในชนบทและเริ่มที่จะทำงานร่วมกับช่างฝีมือท้องถิ่น ผมได้เรียนรู้หลายสิ่งหลายอย่างจากไม้เหล่านี้ ตอนนี้ฉันต้องการที่จะกู้คืนประเพณีญี่ปุ่นไม่ได้ 'อนุสาวรีย์' แต่ 'อ่อนแอ' อาคาร. จะมีสถาปนิกใด ๆ จากอดีตที่ผ่านมาคุณชื่นชมมาก? สองสถาปนิก: ตรงไปตรงมา Llyod ไรท์ - เขาได้เรียนรู้หลายสิ่งหลายอย่างจากญี่ปุ่นและเขา เป็นสะพานเชื่อมระหว่างญี่ปุ่นและวัฒนธรรมสมัยใหม่ อีกตัวอย่างหนึ่งคือ bruno ตึง. เขายังได้ไปเยือนประเทศญี่ปุ่น เขาเขียนหนังสือเกี่ยวกับคานญี่ปุ่นและสถาปัตยกรรม. สิ่งที่สถาปนิกในปัจจุบันที่คุณชื่นชม? ฉันสนใจส่วนใหญ่ในการทำงานของสถาปนิกยุโรปและนักออกแบบจากฟินแลนด์และทางตอนเหนือของยุโรป. โดยเฉพาะอย่างยิ่งการทำงานของเฟอร์นิเจอร์และนักออกแบบอุตสาหกรรมก็มากที่สำคัญ เพราะพวกเขามักจะคิดของความสัมพันธ์ระหว่างร่างกายมนุษย์และเครื่องมือ. สถาปนิกบางครั้งลืมว่า. คำแนะนำสำหรับสาว ๆ ? ฉันมักจะแนะนำให้ไปที่เว็บไซต์และสื่อสารกับช่างฝีมือโดยตรง เว็บไซต์ที่เป็นแหล่งที่มาด้านในของการสร้าง ในสตูดิโอของเราที่เราจะแยกออกจากธรรมชาติและเราจะแยกออกจากการก่อสร้าง. สิ่งที่คุณกลัวเกี่ยวกับอนาคตหรือไม่ใช่ฉันกลัวอนาคตของประเทศญี่ปุ่นที่นี้หมายถึงประเทศญี่ปุ่นเป็นครั้งหันหน้าไปทางของภาวะซึมเศร้า / ครบกําหนด จากปี 1950 ไปยังปี 1980 เราได้รับการขยายตัว แต่ตอนนี้เรากำลังเผชิญกับการลดลง. ญี่ปุ่นไม่ควรจะกลัวของชนิดของภาวะเศรษฐกิจถดถอยที่เพราะช่วงนี้อาจจะเป็นเวลาของการสร้างจริง. ในระยะเวลาของการขยายตัวมีการพิจารณาน้อย ที่มีคุณภาพแต่ในช่วงภาวะเศรษฐกิจถดถอยที่เราต้องมีสมาธิและสามารถสร้างจริงสมบัติที่เป็นบทเรียนของประวัติศาสตร์. Kuma เกิดในโยโกฮามาประเทศญี่ปุ่นและเข้าร่วม Eiko Gakuen จูเนียร์และโรงเรียนมัธยม หลังจากจบการศึกษาในงานสถาปัตยกรรมจากมหาวิทยาลัยโตเกียวในปี 1979 เขาทำงานเป็นเวลาที่ญี่ปุ่น Sekkei และ TODA คอร์ปอเรชั่น จากนั้นเขาก็ย้ายไปนิวยอร์กเพื่อศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัยโคลัมเบียเป็นนักวิจัยเข้ามาเยี่ยมชมจากปี 1985 ปี 1986 ในปี 1987 เขาก่อตั้ง "สตูดิโอออกแบบเชิงพื้นที่" และในปี 1990 เขาได้ก่อตั้งสำนักงานของเขาเอง "Kengo Kuma & Associates" เขาได้สอนที่มหาวิทยาลัยโคลัมเบีย, มหาวิทยาลัยอิลลินอยส์ Urbana-Champaign และมหาวิทยาลัยเคโอที่ในปี 2008 ได้รับรางวัล Kuma ปริญญาเอกของเขา สถาปัตยกรรม. [1] Kuma ปัจจุบันเป็นศาสตราจารย์ที่บัณฑิตสถาปัตยกรรมที่มหาวิทยาลัยโตเกียวทำงานโครงการวิจัยที่มีความหลากหลายที่เกี่ยวข้องกับสถาปัตยกรรมความอ่อนโยนและการออกแบบภายในห้องปฏิบัติการของตัวเอง Kuma Lab. [2] สำนักงานของเขา Kengo Kuma & Associates มีพนักงาน กว่า 150 สถาปนิกในโตเกียวและปารีสการออกแบบโครงการที่มีความหลากหลายของชนิดและขนาดทั่วโลก. Kuma เป้าหมายดังกล่าวคือการกู้คืนอาคารประเพณีของญี่ปุ่นและแปลประเพณีเหล่านี้สำหรับศตวรรษที่ 21 ในปี 1997 เขาได้รับรางวัลสถาปัตยกรรมของสถาบันญี่ปุ่นได้รับรางวัลในปี 2009 และได้ทำ Officier de L'Ordre des Arts et des Lettres ในฝรั่งเศส Kuma บรรยายอย่างกว้างขวางและเป็นผู้เขียนหนังสือและบทความมากมายคุยและวิจารณ์แนวทางในสถาปัตยกรรมร่วมสมัย ข้อความน้ำเชื้อของเขาต่อต้านวัตถุ: การสลายตัวและการสลายตัวของสถาปัตยกรรมจากปี 2008 เรียกร้องให้สถาปัตยกรรมของความสัมพันธ์ที่เคารพสภาพแวดล้อมแทนมีอำนาจเหนือพวกเขา โครงการ Kuma ของการรักษาความสนใจในการจัดการของแสงกับธรรมชาติผ่านความสำคัญ โครงการที่สำคัญ ได้แก่ พิพิธภัณฑ์ Suntory ศิลปะในกรุงโตเกียวไม้ไผ่ผนังบ้านในประเทศจีน LVMH (หลุยส์วิตตองโมเอ็ทเฮนเนส) กลุ่มของญี่ปุ่นสำนักงานใหญ่Besançonศูนย์ศิลปะในฝรั่งเศสและเป็นหนึ่งในสปาที่ใหญ่ที่สุดในทะเลแคริบเบียนแมนดารินโอเรียนเต็ล Dellis Cay. [ 3] วัสดุทฤษฎี [แก้ไข] Bato Hiroshige พิพิธภัณฑ์แม้ว่าที่เหลืออยู่ในความต่อเนื่องกับประเพณีของญี่ปุ่นที่มีความชัดเจนของการแก้ปัญหาโครงสร้างเปลือกโลกโดยนัยและความสำคัญของแสงและความโปร่งใส Kengo Kuma ไม่ยับยั้งตัวเองเพื่อใช้งานซ้ำ ๆ และตื้น ๆ ของ 'แสง' วัสดุ แต่เขาจะไปลึกมากขยายกลไกขององค์ประกอบที่จะขยายความเป็นไปได้ของความสำคัญ เขาใช้ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีที่สามารถท้าทายวัสดุที่ไม่คาดคิดเช่นหินในการให้ความรู้สึกเดียวกันของความสว่างและความนุ่มนวลเป็นแก้วหรือไม้ Kuma ความพยายามที่จะบรรลุความรู้สึกของความไม่มีสาระสำคัญเชิงพื้นที่เป็นผลมาจากธรรมชาติอนุภาคของแสงและการสร้างความสัมพันธ์ระหว่างพื้นที่และรอบธรรมชาติรอบ ๆ . [4] คอมมูนโดยกำแพงเมืองจีน"อาจกล่าวได้ว่า จุดมุ่งหมายของผมคือ 'การกู้คืนสถานที่' สถานที่เป็นผลมาจากธรรมชาติและเวลา; นี้เป็นสิ่งสำคัญที่สุด ผมคิดว่าสถาปัตยกรรมของฉันเป็นชนิดของกรอบของธรรมชาติบางอย่าง กับมันเราสามารถสัมผัสกับธรรมชาติอย่างลึกซึ้งยิ่งขึ้นและอื่น ๆ อย่างใกล้ชิด ความโปร่งใสเป็นลักษณะของสถาปัตยกรรมญี่ปุ่น; ฉันพยายามที่จะใช้แสงและวัสดุธรรมชาติเพื่อให้ได้รูปแบบใหม่ของความโปร่งใส "-Kengo Kuma [5]. ในหลายโครงการ Kengo Kuma ของความสนใจมุ่งเน้นไปที่การเชื่อมต่อช่องว่าง; ส่วนงานระหว่างภายในและภายนอกและห้องหนึ่งไปยังอีก การเลือกใช้วัสดุลำต้นไม่มากจากความตั้งใจที่จะเป็นแนวทางในการออกแบบของรูปแบบ แต่เพื่อให้สอดคล้องกับสภาพแวดล้อมที่มีอยู่จากความปรารถนาที่จะเปรียบเทียบวัสดุที่คล้ายกัน แต่แสดงความก้าวหน้าทางเทคนิคที่ได้ทำไปใช้ใหม่. เมื่อจัดการกับหิน การทำงานเช่น Kuma แสดงเป็นตัวละครที่แตกต่างจากนิยายของอาคารที่เป็นของแข็งหนักก่อสร้างก่ออิฐแบบดั้งเดิม แต่การทำงานของเขาที่น่าประหลาดใจตาโดยการทำตัวให้ผอมลงและละลายผนังในความพยายามที่จะแสดงความบาง "ความสว่าง" และไม่มีสาระสำคัญบอกภาพลวงตาของความคลุมเครือและความอ่อนแอไม่ธรรมดาเพื่อความแข็งแรงของการก่อสร้างหิน. [5] หินหลังคาส่วนตัว ถิ่นที่อยู่ในนากาโนะ, ญี่ปุ่น, สร้างขึ้นในปี 2010 ประกอบด้วยหลังคาซึ่งจะหมายถึงฤดูใบไม้ผลิมาจากพื้นดินให้สมบูรณ์สิ่งที่แนบมาที่บ้าน หินในท้องถิ่นได้รับเลือกให้ intimat

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เคนโกะ คุมะ



designboom พบเคนโกะคุมะที่ออฟฟิศในโตเกียว ญี่ปุ่น
เมื่อพฤศจิกายน 4 , 2005 .



อะไรคือช่วงเวลาที่ดีที่สุดของวัน
เมื่อฉันขับรถจากบ้านไปที่ทำงาน
ผมก็เป็นรถเปิดประทุน ผมรู้สึกได้ถึงลมในตอนเช้า . . . . . . .
เมื่อเห็นใบสีเขียว , ต้นไม้ใหญ่ ผมรู้สึกว่าบรรยากาศดี



สิ่งที่ชนิดของเพลงที่คุณฟังในเวลานี้
ผมมีนักดนตรีเพื่อน ริวอิจิ ซากาโมโตะ
เราต้องมีปรัชญาที่คล้ายกัน บางชนิดที่แบ่งปัน
ความรู้สึก ผมรักดนตรีของเขา . . . . . .




คุณฟังวิทยุ บางครั้ง






สิ่งที่หนังสือคุณได้อยู่ข้างเตียง
ที่บ้านผมไม่อ่านหนังสือ แต่หนึ่งในหนังสือเล่มโปรด
ของฉันเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของประเทศจีนและญี่ปุ่น .
ผมออกแบบอาคาร สำหรับ เล็ก เมืองและเมืองของ
จีนญี่ปุ่น และบางครั้งที่เกาหลี ฉันต้องการ

รู้ประวัติความเป็นมาของสถานที่เหล่านี้ เพราะการออกแบบ
อาคารควรมีความสัมพันธ์กับประวัติศาสตร์ของสถานที่นั้น
ฉันสนใจมากในประวัติศาสตร์ของสถานที่ต่าง ๆ .






คุณอ่านสถาปัตยกรรมและการออกแบบนิตยสาร
ใช่ บางครั้ง
( เขานั่งอยู่ในด้านหน้าของคอลเลกชันขนาดใหญ่ของการออกแบบ / สถาปัตยกรรม
นิตยสาร ! )






ที่คุณได้รับข่าวจาก
ข้อมูลสำคัญส่วนใหญ่มาจากเพื่อนของฉัน
ข่าวจากสื่อต่างๆ อย่างเป็นทางการ แต่จาก
เพื่อนของฉัน ฉันรู้สึกได้ ความจริงที่ละเอียดอ่อน .





ผมถือว่า คุณสังเกตเห็นว่า ผู้หญิงจะแต่งตัว
คุณมีการตั้งค่า ?

ผมชอบเสื้อผ้าแบบดั้งเดิม เป็นกิโมโนแบบดั้งเดิม แต่มันเป็นประเพณีอย่างเป็นทางการ
ผมชอบแบบชนบทหรือมากกว่าเสื้อผ้าที่เกี่ยวข้อง
กับชีวิตจริง เช่น ญี่ปุ่น ผู้หญิงใส่กางเกงก่อน
สงครามโลกครั้งที่สอง . . . . . . .





มีเสื้อผ้าที่คุณต้องหลีกเลี่ยงการสวมใส่ ?
I dont ต้องการที่จะผูกมัดเรา เพราะร่างกายของฉัน .
ใครบอกว่าเสมอกัน ลดความยาวของชีวิตของเราโดยสิบปี
นี่คือเหตุผลที่อายุเฉลี่ยของผู้หญิงเป็นสิบปีอีกต่อไป

.คุณมีสัตว์เลี้ยงไหม ?
ผมชอบสัตว์ แต่ฉันไม่ได้มีเวลาที่จะดูแลของพวกเขา .





เมื่อคุณเป็นเด็ก คุณเสมอต้องการ
สถาปนิก
หลังจาก 1964 ผมอยากเป็นสถาปนิก
ก่อนที่ฉันจะเป็น vetenarian .
ที่อายุ 10 , อิทธิพลใหญ่ประสบอาคาร เคนโซ ทังเงะของ
สำหรับ 1964 โตเกียวโอลิมปิค
คุณพ่อผมเป็นนักสะสมของฤดูใบไม้ผลิและเขา
ออกแบบสนใจมากในสถาปัตยกรรม





ที่คุณทำงานเกี่ยวกับการออกแบบของคุณ และโครงการ ?
เวลาที่สำคัญที่สุด คือ การสนทนากับพนักงานของฉัน
ที่มักจะเกิดขึ้นเมื่อผมอยู่ในสำนักงานในด้านหน้าของรุ่น ,
หรือในด้านหน้าของภาพที่วาด ชนิดของการสื่อสารสามารถสร้างการออกแบบ






ใครอยากออกแบบอะไร ?
อยากออกแบบพิพิธภัณฑ์แต่โครงการในอุดมคติของฉัน
จะสร้างเมืองโตเกียว ที่ผ่านมา โตเกียว ที่จะสร้างมัน
กับถนน ต้นไม้ ทั้งในระดับบุคคล





คุณหารืองานกับสถาปนิกอื่น ๆ ?
ใช่ กับ Toyo Ito ที่ออฟฟิศอยู่ใกล้ฉัน .
นอกจากนี้ยะมะโตะโคริยะมะ เธอสอนอยู่ที่มหาวิทยาลัยเดียวกับฉัน
อธิบายลักษณะของคุณเหมือนเพื่อนที่ดีของคุณ

จะอธิบายมันคุณอาจพูดได้ว่า จุดมุ่งหมายของฉันคือ ' กู้คืนสถานที่ ' .
ที่เป็นผลของธรรมชาติ และเวลา นี่คือสิ่งสำคัญ
ที่สุด ฉันคิดว่าฉันเป็นสถาปัตยกรรมของกรอบของธรรมชาติ .
กับเราสามารถสัมผัสธรรมชาติได้ลึกกว่าและอย่างใกล้ชิดมากขึ้น
ความโปร่งใสเป็นลักษณะของสถาปัตยกรรมญี่ปุ่น
ฉันพยายามใช้แสงและวัสดุธรรมชาติเพื่อให้ได้ชนิดใหม่


ความโปร่งใสโครงการที่ได้รับความพึงพอใจมากที่สุด

มีมาก ส่วนใหญ่ใช้เป็นศาลาสำหรับฝรั่งเศสแชมเปญ
Maker ' ครัก ผมออกแบบโดมได้โดยใช้โลหะผสมจำรูป
ที่เติบโตหรือหดตัวลง ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับอุณหภูมิ
โดมเสมอไป มันเป็นความฝันของฉัน
สถาปัตยกรรมสามารถเป็นเหมือนสัตว์ที่อาศัยอยู่ . . . . . . .