Yet opposition parties face serious

Yet opposition parties face serious costs whether they boycott these semi-charades or take part in them. If oppositionists participate in elections and parliament, they risk becoming coopted—or at least being seen as such by a cynical and disaffected electorate. Yet if they boycott the “inside game” of electoral and parliamentary politics, the “outside game” of protest and resistance offers little realistic prospect of influence, let alone power. Caught on the horns of such dilemmas, political oppositions in the Arab world become divided, suspicious, and torn from within. They are damned if they do and damned if they don’t. Even the Islamists in countries such as Egypt, Kuwait, and Morocco are fragmented into different camps, along moderate and militant (as well as other tactical and factional) lines. Islamist parties that stand resolutely outside the system, while building up social-welfare networks and religious and ideological ties at the grassroots, garner long-term bases of popular support. Secular parties, by contrast, look marginal, halting and feckless. “Caught between regimes that allow little legal space . . . and popular Islamist movements that are clearly in the ascendancy . . . they are struggling for influence and relevance, and in some cases even for survival.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่ฝ่ายค้านต้องเผชิญกับค่าใช้จ่ายอย่างจริงจังไม่ว่าจะคว่ำบาตรเหล่านี้ทายกึ่งหรือมีส่วนร่วมในพวกเขา หาก oppositionists ร่วมในการเลือกตั้งและรัฐสภาที่พวกเขามีความเสี่ยงที่จะกลายเป็น coopted หรืออย่างน้อยที่สุดก็จะถูกมองเช่นนี้โดยเขตเลือกตั้งเหยียดหยามและไม่พอใจ แต่ถ้าพวกเขาคว่ำบาตร "เกมภายใน" ของการเมืองและการเลือกตั้งรัฐสภาที่ "เกมนอก" ของการประท้วงและความต้านทานมีโอกาสมีเหตุผลเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่มีอิทธิพลให้พลังงานเพียงอย่างเดียว ติดอยู่บนเขาของวิกฤติดังกล่าวตรงข้ามทางการเมืองในโลกอาหรับกลายเป็นแบ่งที่น่าสงสัยและฉีกออกมาจากภายใน พวกเขาจะถูกสาปถ้าพวกเขาทำและสาปถ้าพวกเขาไม่ได้ แม้อิสลามในประเทศเช่นอียิปต์, คูเวตและโมร็อกโกมีการแยกส่วนเป็นค่ายที่แตกต่างกันไปตามระดับปานกลางและสงคราม (เช่นเดียวกับคนอื่น ๆ ยุทธวิธีและเห็นแก่ตัว) สาย ฝ่ายอิสลามที่โดดเด่นเฉียบขาดนอกระบบในขณะที่การสร้างเครือข่ายทางสังคมสวัสดิการและความสัมพันธ์ทางศาสนาและอุดมการณ์ในระดับรากหญ้าที่รวบรวมฐานในระยะยาวของการสนับสนุนที่เป็นที่นิยม ฝ่ายฆราวาสโดยคมชัดดูร่อแร่ลังเลและอ่อนแอ "ติดระหว่างระบอบการปกครองที่ช่วยให้พื้นที่เล็ก ๆ น้อย ๆ ตามกฎหมาย . . และการเคลื่อนไหวของอิสลามที่นิยมที่มีอย่างชัดเจนในอำนาจวาสนา . . พวกเขากำลังดิ้นรนอิทธิพลและความเกี่ยวข้องและในบางกรณีแม้เพื่อความอยู่รอด. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่ฝ่ายค้านใบหน้าต้นทุนร้ายแรงไม่ว่าจะบอยคอตเกมส์ใบ้คำกึ่งเหล่านี้หรือมีส่วนร่วมในพวกเขา ถ้า oppositionists มีส่วนร่วมในการเลือกตั้งและรัฐสภา พวกเขาเสี่ยงกลายเป็น coopted หรืออย่างน้อยได้เห็น เช่น โดยเลือกตั้งเหยียดหยามและเหินห่าง แต่ถ้าพวกเขาคว่ำบาตรเกม " " ในการเลือกตั้งรัฐสภาและการเมือง" ข้างนอกเกม " ประท้วงและต่อต้านข้อเสนอลูกค้ามีเหตุผลเล็ก ๆน้อย ๆของอิทธิพล ปล่อยพลัง จับเขา เช่น การขัดแย้งทางการเมืองกับในโลกอาหรับจะแบ่งที่น่าสงสัย และฉีกจากภายใน พวกนั้น ถ้าเขาทำ นั้น ถ้าพวกเขาไม่ แม้ Islamists ในประเทศ เช่น อียิปต์ คูเวต และโมร็อกโก จะแยกส่วนเป็นค่ายอื่นพร้อมอยู่และต่อสู้ ( รวมทั้งอื่น ๆทางยุทธวิธีและกลุ่ม ) เส้น มุสลิมฝ่ายที่ยืนแยกนอกระบบ ในขณะที่การสร้างเครือข่ายสวัสดิการทางสังคมและทางศาสนาและอุดมการณ์ต่างๆ ที่รากหญ้า สร้างฐานระยะยาวของการสนับสนุนที่เป็นที่นิยม ฝ่ายฆราวาส โดยคมชัดดูร่อแร่ลังเล และปั้วเปี้ย . " จับระหว่างระบอบกฎหมายที่อนุญาตให้พื้นที่น้อย. ขบวนการมุสลิม และความนิยมที่ชัดเจนในตำแหน่ง . . . . . . . . พวกเขากำลังดิ้นรนเพื่ออำนาจและความเกี่ยวข้อง และในบางกรณีแม้เพื่อความอยู่รอด "
.