The threat from alien invasive spec

The threat from alien invasive species is widely
perceived as one of the major contributions to
present-day high-extinction rates, affecting an estimated
30% of threatened birds, 15% of threatened
plants and 10% of threatened mammals (Hilton-
Taylor 2000). Invasive predatory ant species may
be particularly problematic (Williams 1994; Moller
1996; Tsutsui and Suarez 2003) as exemplified by
the spread of the ants Linepithema humile (Mayr),
Pheidole megacephala Fabricius, Solenopsis
wagneri Santschi (¼S. invicta) and Wasmannia auropunctata
(Roger) in the North America, the
Galapagos and Hawaii islands (Haskins and
Haskins 1965; Clark et al. 1982; McGlynn 1999)
and widespread invasions by the crazy ant
Anoplolepis gracilipes (F. Smith) (¼A. longipes).
This tropical tramp species has been widely introduced
and is now found throughout much of
Africa, Asia, America and Australia (Dorow
1996). This species has been recorded as excluding
other ant species (Greenslade 1971) and recently
has been implicated in a population crash in the
red crab Gecarcoidea natalis on Christmas Island
(O’ Dowd et al. 1999). It has been listed as one of
the 100 ‘worst invasive alien species’ (Lowe et al.
2001).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภัยคุกคามจากการแพร่กระจายพันธุ์ของมนุษย์ต่างดาวเป็นอย่างกว้างขวางมองว่าเป็นหนึ่งในผลงานที่สำคัญเพื่อวันนำเสนออัตราการสูญเสียสูงมีผลกระทบต่อประมาณ30% ของนกคุกคาม 15% ของภัยคุกคามพืชและ10% ของการเลี้ยงลูกด้วยนมที่ถูกคุกคาม (Hilton- เทย์เลอร์ 2000) . มดชนิดรุกรานล่าอาจจะเป็นปัญหาโดยเฉพาะอย่างยิ่ง (วิลเลียมส์ 1994; Moller 1996; Tsutsui และซัวเรซ 2003) อย่างสุดขั้วกับการแพร่กระจายของมดLinepithema humile (Mayr) Pheidole megacephala Fabricius, Solenopsis wagneri Santschi (¼S Invicta.) และ Wasmannia auropunctata ( โรเจอร์) ในทวีปอเมริกาเหนือกาลาปาโกสและหมู่เกาะฮาวาย(Haskins และHaskins 1965; คลาร์ก, et al 1982. McGlynn 1999) และการรุกรานอย่างกว้างขวางโดยมดบ้า.. Anoplolepis gracilipes (เอฟสมิ ธ ) (¼Aวงศ์) นี้จรจัดในเขตร้อนชื้น สายพันธุ์ที่ได้รับการแนะนำให้รู้จักกันอย่างแพร่หลายและเป็นที่พบในขณะนี้ตลอดทั้งแอฟริกา, เอเชีย, อเมริกาและออสเตรเลีย (Dorow 1996) สายพันธุ์นี้ได้รับการบันทึกเป็นไม่รวมมดชนิดอื่น ๆ (Greenslade 1971) เมื่อเร็ว ๆ นี้และได้รับการที่เกี่ยวข้องในความผิดพลาดของประชากรในปูแดงGecarcoidea Natalis บนเกาะคริสต์มาส(O 'Dowd et al. 1999) มันได้รับการระบุว่าเป็นหนึ่งใน 100 'ชนิดพันธุ์ต่างถิ่นที่เลวร้ายที่สุด (โลว์ et al. 2001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การคุกคามจากชนิดพันธุ์ต่างถิ่นที่รุกรานกันอย่างกว้างขวางการรับรู้เป็นหนึ่งในผลงานที่สำคัญปัจจุบันสูงอัตราการสูญพันธุ์ที่มีผลต่อประมาณ30% ของการข่มขู่คุกคาม 15 % ของนกพืชและ 10% ของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม ( Hilton - ข่มขู่เทย์เลอร์ 2000 ) ที่กินมดชนิดอาจเป็นโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่มีปัญหา ( วิลเลียม 1994 ; โมลเลอร์1996 ; สึสึอิและ Suarez 2003 ) สุดขั้วโดยการกระจายของมด linepithema humile ( เมย์ )ฟิโดเล megacephala Fabricius , solenopsiswagneri santschi ( ¼ . Invicta ) และ wasmannia auropunctata( โรเจอร์ ) ในอเมริกาเหนือและฮาวายเกาะกาลาปากอส ( กินส์ และกินส์ 1965 ; คลาร์ก et al . 1982 mcglynn 1999 ) ;มีการรุกรานโดยมดบ้าanoplolepis gracilipes ( F . Smith ) ( ¼ . longipes )นี้ได้รับการแนะนำอย่างกว้างขวางชนิดร้อน คนจรจัดและขณะนี้พบได้ทั่วมากแอฟริกา , เอเชีย , อเมริกา และ ออสเตรเลีย ( dorow1996 ) ชนิดนี้ได้รับการบันทึกเป็นยกเว้นมดชนิดอื่น ( กรีนสเลิด 1971 ) และเมื่อเร็วๆ นี้เข้าไปพัวพัน กับประชากรชนในปูสีแดง gecarcoidea natalis บนเกาะคริสต์มาส( โอ ' ดาวด์ et al . 1999 ) มันได้ถูกแสดงเป็นหนึ่งใน100 ' ต่างดาว ' ที่เลวร้ายที่สุด ( Lowe et al .2001 )