This study was the first study to i

This study was the first study to investigate the acute effect of TTM on academic stress using randomized controlled trial.
Our findings indicated that there was no significant different in sativa cortisol between TTM and rest in the supine position.
There was also a significant increase in diastolic blood pressure after TTM when compared with the control group.
Both groups demonstrated a reduction in systolic blood pressur e and heart rate when compared with pre-treatment.

Diastolic blood pressure was increase after TTM when compared with the control group by 4.7 mmHg.
This could be explained by the increase of the resistance of the peripheral blood vessels caused by the TTM technique, which applied pressing pressure for around 20 s on the femoral artery, femoral vein and capillaries.
This causes the constriction of peripheral blood vessels and the temporary loss of elasticity of these vascular walls which results in an increase of vascular resistance.
If the peripheral vascular resistance increased, the amount of arterial blood left in blood vessels is increased resulting in an increase of diastolic blood pressure at the end diastole.
However, the increase in diastolic pressure in this study was not clinically significant and returned to normal values within 10 min after TTM. Thus, it seems that TTM is a safe treatment among healthy student under academic stress.
Further studies which look more deeply into the cardiovascular response, especially diastolic blood pressure, after TTM are needed to verify the results and also provide a proper physiological explanation. Heart rate was decrease after TTM and rest. This indicated that sympathetic activity decreased.
Previous studies also reported the same finding that heart rest was reduced after massage.
Although, the massage techniques were different it could be supposed that they may affect the same physiological pathways to decrease sympathetic activity by the relaxation effects of massage.

This study found that both TTM and rest could significantly decrease saliva cortisol in academic stress.
However, most of the students in the TTM group reported a lower self perceived stress score after intervention than in control group. It is possible that TTM may affect other physiological responses to academic stress, such as the release of relaxation hormones such as endorphin or amylase or even influencing parasympathetic tone which were not detected in this study. Other randomized controlled studies found that single massage could reduce the concentration of urinary and saliva cortisol in patients with both somatic and psychological conditions.
However, there are some limitations in the controls groups of these studies:
one study did not measure saliva cortisol in the control group while the other found significant differences at baseline for saliva and urinary cortisol between massage and control groups, hence they could not compare cortisol levels between the two groups after intervention. Moyer have also reported that many of these previous studies are methodologically flawed and that the results have been misinterpreted. Thus it is still unclear the effect of single massage on the concentration of cortisol in both saliva and urine would be different to that produced control group under stress conditions. In this randomized controlled study, an analysis of covariance, which has greater statistical power to detect a treatment effect than other methods, was applied to adjust the pre-existig different of mean of the saliva cortisol between two group using the covariates. Further study is needed to verify whether single massage is better than control to decrease the level of cortisol hormone in academic stress.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษานี้เป็นการศึกษาแรกเพื่อตรวจสอบผลเฉียบพลันของ TTM ในความเครียดทางวิชาการโดยใช้การทดลองแบบสุ่มผลการวิจัยของเราแสดงว่า มันมีนัยสำคัญไม่แตกต่างกันในคอร์ติซอซาระหว่างทีทีเอ็มและเหลือในตำแหน่งหงายได้นอกจากนี้ยังเพิ่มความดันเลือด diastolic หลังจากทีทีเอ็มเมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มควบคุมทั้งสองกลุ่มแสดงลด e ความดันเลือด systolic และอัตราการเต้นหัวใจเมื่อเปรียบเทียบกับการรักษาก่อนความดันโลหิต diastolic ได้เพิ่มหลังจากทีทีเอ็มเมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มควบคุม โดย 4.7 mmHgนี้สามารถอธิบายได้จากการเพิ่มขึ้นของความต้านทานของหลอดเลือดต่อพ่วงเกิดจากเทคนิคเอ็ม ซึ่งใช้กดดันประมาณ 20 s เอาหลอดเลือดแดง หลอดเลือดดำ femoral และเส้นเลือดฝอยได้ ทำให้การก่อสร้างของหลอดเลือดอุปกรณ์ต่อพ่วงและการสูญเสียชั่วคราวของความยืดหยุ่นของผนังหลอดเลือดเหล่านี้ซึ่งส่งผลในการเพิ่มขึ้นของความต้านทานของหลอดเลือดถ้าต่อต้านหลอดเลือดเพิ่มขึ้น จำนวนซ้ายเลือดในหลอดเลือดจะเพิ่มขึ้นส่งผลให้มีความดันโลหิต diastolic ที่ diastole สิ้นสุดอย่างไรก็ตาม การเพิ่มขึ้นของความดัน diastolic ในการศึกษานี้ไม่ได้ส่งคืนให้เป็นค่าปกติภายใน 10 นาที และที่สำคัญทางคลินิกหลังจากทีทีเอ็ม ดังนั้น เหมือนที่ TTM เป็นการรักษาความปลอดภัยในหมู่นักเรียนที่มีสุขภาพดีภายใต้ความเครียดทางวิชาการศึกษาต่อซึ่งดูอย่างล้ำลึกในการตอบสนองหัวใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง diastolic ความดันโลหิต หลังจากทีทีเอ็มจะต้องตรวจสอบผลลัพธ์ และยัง ให้คำอธิบายสรีรวิทยาที่เหมาะสม อัตราการเต้นหัวใจเป็นลดลงหลังจากทีทีเอ็มและเหลือ นี่แสดงว่า เห็นอกเห็นใจกิจกรรมลดลงการศึกษาก่อนหน้านี้ยังรายงานเดียวกันหาเหลือหัวใจที่ลดลงหลังการนวด แม้ว่าจะ เทคนิคการนวดแตกต่างกัน ก็อาจจะควรว่า พวกเขาอาจมีผลทางกายภาพเดียวกันเดินเพื่อลดกิจกรรมที่เห็นอกเห็นใจ โดยผลกระทบของการนวดผ่อนคลายการศึกษานี้พบว่า TTM และส่วนที่เหลือสามารถลดคอร์ติซอน้ำลายความเครียดทางวิชาการ อย่างไรก็ตาม ส่วนใหญ่ของนักเรียนในกลุ่มเอ็มรายงานคะแนนความเครียดการรับรู้ตนเองต่ำหลังจากแทรกแซงกว่าในกลุ่มควบคุม เป็นไปได้ว่า ทีทีเอ็มอาจมีผลต่อการตอบสนองอื่น ๆ ทางสรีรวิทยาความเครียดทางวิชาการ เช่นการปล่อยฮอร์โมนผ่อนคลายเช่น endorphin หรืออะไมเลส หรือเสียงมีอิทธิพลต่อแม้ประสาทซึ่งไม่พบในการศึกษานี้ ศึกษาควบคุมอื่น ๆ สุ่มพบว่า นวดเดียวสามารถลดความเข้มข้นของปัสสาวะ และน้ำลาย cortisol ในผู้ป่วยที่มีสภาพทั้งร่างกาย และจิตใจอย่างไรก็ตาม มีข้อจำกัดบางประการในกลุ่มควบคุมการศึกษาเหล่านี้:ศึกษาไม่ยากน้ำลาย cortisol ในกลุ่มควบคุมในขณะอื่น ๆ พบความแตกต่างกันที่พื้นฐานน้ำลายและคอร์ติซอปัสสาวะระหว่างกลุ่มควบคุมและนวด ดังนั้น พวกเขาไม่สามารถเปรียบเทียบระดับ cortisol ระหว่างสองกลุ่มหลังจากแทรกแซง Moyer ยังมีรายงานว่า หลายการศึกษาก่อนหน้านี้เหล่านี้จะมี methodologically ข้อบกพร่อง และที่ มีการคลุมผล ดังนั้น จึงยังไม่แน่ชัดผลของการนวดเดียวความเข้มข้นของ cortisol ในน้ำลายและปัสสาวะจะแตกต่างกับกลุ่มที่ควบคุมการผลิตภายใต้สภาวะความเครียด ในการศึกษานี้ควบคุมแบบสุ่ม การวิเคราะห์ความแปรปรวน ซึ่งมีพลังงานมากกว่าสถิติการตรวจสอบผลการรักษามีมากกว่าวิธีการอื่น ๆ ใช้ปรับการ pre-existig แตกต่างกันของของคอร์ติซอน้ำลายระหว่าง 2 กลุ่มโดยใช้การ covariates จำเป็นต้องมีการศึกษาเพื่อตรวจสอบว่า นวดเดี่ยวดีกว่าควบคุมเพื่อลดระดับของฮอร์โมน cortisol ในความเครียดทางวิชาการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษานี้เป็นการศึกษาครั้งแรกในการตรวจสอบผลกระทบเฉียบพลันของทีทีเอ็มต่อความเครียดทางวิชาการโดยใช้สุ่มทดลอง.
ผลการวิจัยของเราแสดงให้เห็นว่าไม่มีความแตกต่างกันในคอร์ติซอ sativa ระหว่างทีทีเอ็มและส่วนที่เหลือในท่านอนหงาย.
นอกจากนี้ยังมีการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญใน diastolic ความดันโลหิตหลังจากทีทีเอ็มเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม.
ทั้งสองกลุ่มแสดงให้เห็นถึงการลดลงใน systolic E แรงดันโลหิตและอัตราการเต้นของหัวใจเมื่อเทียบกับการรักษาก่อน.

ความดันโลหิต diastolic เพิ่มขึ้นหลังจากที่ทีทีเอ็มเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุมโดย 4.7 mmHg.
นี้อาจ สามารถอธิบายได้จากการเพิ่มขึ้นของความต้านทานของหลอดเลือดต่อพ่วงที่เกิดจากเทคนิคทีทีเอ็มซึ่งใช้ความดันกดประมาณ 20 วินาทีในเส้นเลือดแดง, เส้นเลือดและเส้นเลือดฝอยที่.
นี้ทำให้เกิดการหดตัวของหลอดเลือดต่อพ่วงและการสูญเสียชั่วคราวของ ความยืดหยุ่นของผนังหลอดเลือดเหล่านี้ซึ่งจะส่งผลในการเพิ่มขึ้นของความต้านทานของหลอดเลือด.
ถ้าความต้านทานหลอดเลือดเพิ่มขึ้นปริมาณของเลือดที่เหลืออยู่ในเส้นเลือดเพิ่มขึ้นส่งผลให้เกิดการเพิ่มขึ้นของความดันโลหิต diastolic ที่ Diastole ปลาย ๆ .
อย่างไรก็ตามการเพิ่มขึ้นใน ความดัน diastolic ในการศึกษาครั้งนี้ไม่ได้เป็นนัยสำคัญทางคลินิกและกลับไปเป็นค่าปกติภายใน 10 นาทีหลังจากที่ทีทีเอ็ม ดังนั้นจึงดูเหมือนว่าทีทีเอ็มคือการรักษาความปลอดภัยในหมู่นักเรียนมีสุขภาพดีภายใต้ความกดดันทางวิชาการ.
การศึกษาเพิ่มเติมที่ดูลึกลงไปในการตอบสนองต่อโรคหัวใจและหลอดเลือดโดยเฉพาะอย่างยิ่งความดันโลหิต diastolic หลังจากทีทีเอ็มที่มีความจำเป็นเพื่อตรวจสอบผลและยังให้คำอธิบายที่เหมาะสมทางสรีรวิทยา อัตราการเต้นหัวใจลดลงหลังจากที่ทีทีเอ็มและส่วนที่เหลือ นี้แสดงให้เห็นว่ากิจกรรมขี้สงสารลดลง.
ศึกษาก่อนหน้านี้ยังมีรายงานการค้นพบที่เดียวกับที่ส่วนที่เหลือของหัวใจลดลงหลังจากการนวด.
แม้ว่าเทคนิคการนวดที่แตกต่างกันก็อาจจะคิดว่าพวกเขาอาจจะส่งผลกระทบต่อวิถีทางสรีรวิทยาเดียวกันเพื่อลดกิจกรรมขี้สงสารโดยผลการผ่อนคลายของ นวด.

การศึกษาครั้งนี้พบว่าทั้งทีทีเอ็มและส่วนที่เหลืออย่างมีนัยสำคัญสามารถลดคอร์ติซอน้ำลายในความเครียดทางวิชาการ.
แต่ส่วนใหญ่ของนักเรียนในกลุ่มทีทีเอ็มที่เสนอรายงานคะแนนความเครียดด้วยตนเองการรับรู้ที่ลดลงหลังจากการแทรกแซงกว่ากลุ่มควบคุม เป็นไปได้ว่าอาจมีผลต่อทีทีเอ็มตอบสนองทางสรีรวิทยาอื่น ๆ เพื่อความเครียดทางวิชาการเช่นการปล่อยของฮอร์โมนผ่อนคลายเช่น endorphin หรืออะไมเลสหรือแม้กระทั่งที่มีอิทธิพลต่อเสียงกระซิกซึ่งไม่ได้พบในการศึกษาครั้งนี้ การศึกษาแบบสุ่มอื่น ๆ ที่พบว่าการนวดเดียวสามารถลดความเข้มข้นของปัสสาวะและน้ำลาย cortisol ในผู้ป่วยที่มีทั้งสภาพร่างกายและจิตใจ.
แต่มีข้อ จำกัด บางอย่างในกลุ่มควบคุมการศึกษาเหล่านี้:
การศึกษาหนึ่งที่ไม่ได้วัด cortisol น้ำลายในการควบคุม กลุ่มขณะที่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญอื่น ๆ ที่ baseline สำหรับน้ำลายและปัสสาวะ cortisol ระหว่างการนวดและการควบคุมกลุ่มพวกเขาจึงไม่สามารถเปรียบเทียบระดับ cortisol ระหว่างสองกลุ่มหลังการทดลอง Moyer ยังได้รายงานว่าหลายการศึกษาก่อนหน้าเหล่านี้มีข้อบกพร่องและ methodologically ว่าผลที่ได้รับการตีความผิด ดังนั้นมันจึงยังไม่ชัดเจนผลของการนวดเดียวกับความเข้มข้นของคอร์ติซอทั้งในน้ำลายและปัสสาวะจะแตกต่างกันในการที่ผลิตกลุ่มควบคุมภายใต้สภาวะความเครียด ในการนี้การศึกษาแบบสุ่มควบคุมการวิเคราะห์ความแปรปรวนร่วมซึ่งมีอำนาจทางสถิติที่มากขึ้นในการตรวจสอบผลการรักษากว่าวิธีการอื่น ๆ ถูกนำมาใช้เพื่อปรับก่อน existig ที่แตกต่างของค่าเฉลี่ยของคอร์ติซอน้ำลายระหว่างสองกลุ่มโดยใช้ตัวแปร การศึกษาเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อตรวจสอบว่าการนวดเดียวจะดีกว่าการควบคุมเพื่อลดระดับของฮอร์โมนคอร์ติซอความเครียดในทางวิชาการ