Studies serve for delight, for orna

Studies serve for delight, for ornament, and for ability. Their chief use for delight, is in privateness and retiring; for ornament, is in discourse; and for ability, is in the judgment, and disposion of business. For expert men can execute, and perhaps judge of particulars, one by one; but the general counsels, and the plots and marshalling of affairs, come best, from those that are leamed. To spend too much time in studies is sloth; to use them too much for ornament, is affectation; to make judgment wholly by their rules, is the humor of a scholar.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศึกษาบริการ สำหรับดีไลท์ เครื่องประดับ และ สำหรับความสามารถใน ใช้สำหรับดีไลท์ ประธานแห่ง privateness และออก สำหรับเครื่องประดับ อยู่ในวาทกรรม และสำหรับความสามารถ การพิพากษา และ disposion ของธุรกิจ สำหรับผู้เชี่ยวชาญสามารถปฏิบัติ และบางทีตัดสินใหม่ หนึ่ง แต่ counsels ทั่วไป และโครงการ และจัดสรรของกิจการ มาดีที่สุด จากที่ leamed เกินไปใช้ เวลาในการศึกษาคือ sloth การใช้มากเกินไปสำหรับมณี เป็น affectation เพื่อทำให้คำพิพากษาทั้งหมดตามกฎ มีอารมณ์ขันของนักวิชาการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาให้บริการสำหรับความสุขสำหรับเครื่องประดับและความสามารถ ใช้หัวหน้าของพวกเขาสำหรับความสุขอยู่ในเป็นส่วนตัวและออก; สำหรับเครื่องประดับที่อยู่ในวาทกรรม; และความสามารถที่อยู่ในการตัดสินและ disposion ของธุรกิจ สำหรับผู้ชายที่มีความเชี่ยวชาญสามารถดำเนินการและบางทีผู้พิพากษารายหนึ่งโดยหนึ่ง; แต่ที่ปรึกษาทั่วไปและแปลงและนายอำเภอของกิจการมาที่ดีที่สุดจากที่ leamed เพื่อใช้เวลามากเกินไปในการศึกษาคือเฉื่อยชา; จะใช้พวกเขามากเกินไปสำหรับเครื่องประดับเป็นผลกระทบ; ที่จะทำให้การตัดสินใจทั้งหมดโดยกฎของพวกเขาเป็นอารมณ์ขันของนักวิชาการที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาบริการสำหรับความสุข สำหรับเครื่องประดับ และความสามารถ ใช้หัวหน้าของพวกเขาสำหรับความสุขในการเก็บตัว และเกษียณ สำหรับเครื่องประดับ เป็นวาทกรรม และความสามารถในการตัดสินใจ และ disposion ของธุรกิจ สำหรับคนผู้เชี่ยวชาญสามารถรัน และอาจจะตัดสินในรายการหนึ่งโดยหนึ่ง แต่ที่ปรึกษาทั่วไปและแปลงกับ marshalling ของกิจการ มาที่สุด จากที่ leamed .ใช้เวลามากเกินไปในการศึกษาคือความขี้เกียจ ; ใช้มันมากเกินไปสำหรับเครื่องประดับ , มิได้ ; เพื่อให้ตัดสินทั้งหมด ตามกฎของพวกเขา คือ อารมณ์ของบัณฑิต