DISCUSSIONThe present results uniqu

DISCUSSION
The present results uniquely extend recent observations in
rodents that stress-induced interactions between AEA and
CRH signaling modulate amygdala function associated with
anxiety and fear extinction (9). In rodents, stress-induced CRH
signaling via CRHR1 in the basolateral amygdala results in
increased activity of FAAH. The increased activity of this
catabolic enzyme subsequently results in decreased AEA
and a loss of inhibitory tone necessary for reducing anxiety
and maintaining fear extinction. Here, we demonstrate parallel
effects in humans using two functional genetic polymorphisms
to model variability in AEA inhibitory tone and CRH signaling.
Specifically, we found the least temporal habituation of the
basolateral amygdala, a neuroimaging correlate of fear extinc-
tion, in individuals who have relatively high AEA inhibitory tone
(i.e., FAAH 385A allele carriers) and relatively high CRH
signaling (i.e., CRHR1 A allele homozygotes). Moreover, the
blunted habituation of the left amygdala in these individuals
mediated a significantly increased risk for anxiety disorders.
Although speculative, the laterality of this mediated risk may
reflect the preferential contributions of the left amygdala to
sustained evaluation of threat (42), which is a distinguishing
feature of anxiety disorders (43).
Our study is not without limitations. Modeling variability in
signaling pathways using functional genetic polymorphisms
does not provide direct evidence for these interactions in
humans; establishing functional correlates of our target poly-
morphisms through assays of circulating cortisol or AEA
concentrations would underscore the accuracy of our model
(44). The amygdala habituation phenotype we examined may
be associated with fear extinction; for instance, during early
extinction trials the amygdala is activated by stimuli previously
conditioned to aversive outcomes, while in late extinction trials
it is not (20,21). However, our task did not condition individuals
to specific stimuli. Instead, it relied upon stimuli that have
presumably been conditioned in everyday experience (e.g.,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สนทนาผลลัพธ์ปัจจุบันโดยเฉพาะขยายล่าสังเกตในหนูที่เหนี่ยวนำให้เกิดความเครียดปฏิสัมพันธ์ระหว่าง AEA และส่งสัญญาณปรับฟังก์ชันอะมิกดะลาที่เกี่ยวข้องกับ CRHความวิตกกังวลและความกลัวการสูญเสีย (9) หนู ความเครียดเกิด CRHส่งสัญญาณผ่าน CRHR1 ในผลลัพธ์กดะ basolateral ในกิจกรรมที่เพิ่มขึ้นของ FAAH กิจกรรมที่เพิ่มขึ้นนี้เอนไซม์ catabolic ต่อผลลดลง AEAและการสูญเสียของ inhibitory เสียงที่จำเป็นสำหรับการลดความวิตกกังวลและสูญเสียความกลัวการรักษา ที่นี่ เราแสดงการขนานผลในมนุษย์ใช้ polymorphisms พันธุกรรมทำงานสองการแปรผันแบบใน AEA inhibitory เสียงและสัญญาณ CRHSpecifically เราพบสร้างชั่วคราวอย่างน้อยของอะมิกดะลา basolateral การเชื่อมโยง neuroimaging กลัว extinc-ทางการค้า ในคนที่มีโทนสี inhibitory AEA ค่อนข้างสูง(เช่น FAAH 385A อัลลีลบิน) และค่อนข้างสูง CRHสัญญาณ (เช่น CRHR1 A อัลลี homozygotes) นอกจากนี้ การสร้าง blunted ของอะมิกดะลาซ้ายในบุคคลเหล่านี้มีความเสี่ยง significantly ที่เพิ่มขึ้นสำหรับโรควิตกกังวลแม้ว่าที่เก็งกำไร laterality ความเสี่ยง mediated นี้อาจยิ่งขึ้นผลงานสิทธิพิเศษของอะมิกดะลาซ้ายไปยั่งยืนการประเมินภัยคุกคาม (42), ซึ่งเป็นการแยกแยะลักษณะของโรควิตกกังวล (43)ศึกษาของเราไม่ได้อยู่ โดยไม่มีข้อจำกัด ความแปรปรวนในการสร้างโมเดลเส้นทางที่ใช้ polymorphisms พันธุกรรมทำงานตามปกติไม่มีหลักฐานโดยตรงสำหรับการโต้ตอบเหล่านี้ในมนุษย์ สร้างการทำงานสัมพันธ์ของเราเป้าหมายโพลี-morphisms ผ่าน assays ของคอร์ติซอหรือ AEAความเข้มข้นจะเน้นความถูกต้องของรูปแบบของเรา(44) . กนินสร้างอะมิกดะลาที่เราตรวจสอบพฤษภาคมจะเกี่ยวข้องกับการสูญเสียความกลัว เช่น ระหว่างต้นอะมิกดะลาถูกใช้ โดยสิ่งเร้าก่อนหน้านี้การทดลองการสูญเสียปรับต่อ aversive ในขณะที่มีการทดลองการสูญเสียที่ปลายไม่ (20,21) อย่างไรก็ตาม งานของเราได้เงื่อนไขบุคคลเมื่อต้องการสิ่งเร้า specific แทน มันพึ่งสิ่งเร้าที่มีน่าจะถูกปรับในประสบการณ์ในชีวิตประจำวัน (เช่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การอภิปราย
ผลในปัจจุบันที่ไม่ซ้ำกันขยายการสังเกตล่าสุดใน
หนูที่มีปฏิสัมพันธ์เกิดความเครียดระหว่าง AEA และ
CRH ส่งสัญญาณปรับเปลี่ยนฟังก์ชั่นต่อมทอนซิลที่เกี่ยวข้องกับ
ความวิตกกังวลและความกลัวการสูญเสีย (9) ในหนูเกิดความเครียด CRH
การส่งสัญญาณผ่าน CRHR1 ในผลต่อมทอนซิล basolateral ใน
กิจกรรมที่เพิ่มขึ้นของ FAAH กิจกรรมที่เพิ่มขึ้นนี้
เอนไซม์ catabolic ต่อมาส่งผลในการลดลง AEA
และการสูญเสียเสียงยับยั้งที่จำเป็นสำหรับการลดความวิตกกังวล
และการบำรุงรักษาการสูญเสียความกลัว ที่นี่เราแสดงให้เห็นถึงขนาน
ผลกระทบในมนุษย์โดยใช้สองความหลากหลายทางพันธุกรรมการทำงาน
ในการจำลองความแปรปรวนใน AEA โทนยับยั้งและ CRH สัญญาณ.
ถอนรากถอนโคนระบุไว้เราพบว่าทำให้เกิดความเคยชินอย่างน้อยชั่วคราวของ
ต่อมทอนซิล basolateral เป็นความสัมพันธ์ neuroimaging ของความกลัว extinc-
การในบุคคลที่มี ค่อนข้างสูง AEA โทนยับยั้ง
(เช่น FAAH 385A สายการบินอัลลีล) และ CRH ค่อนข้างสูง
การส่งสัญญาณ (เช่น CRHR1 อัลลีล homozygotes) นอกจากนี้ยัง
ทำให้เกิดความเคยชินทื่อของต่อมทอนซิลซ้ายในบุคคลเหล่านี้
พึ่ง Fi อย่างมีความเสี่ยงเพิ่มขึ้นมีนัยสำคัญสำหรับความผิดปกติของความวิตกกังวล.
แม้ว่าเก็งกำไร laterality ของความเสี่ยงพึ่งนี้อาจ
สะท้อนผลงานพิเศษของต่อมทอนซิลซ้ายเพื่อ
ประเมินผลอย่างต่อเนื่องของการคุกคาม (42) ซึ่งเป็น เด่น
คุณลักษณะของความผิดปกติของความวิตกกังวล (43).
การศึกษาของเราไม่ได้โดยไม่มีข้อ จำกัด การสร้างแบบจำลองความแปรปรวนใน
การส่งสัญญาณทางเดินโดยใช้ความหลากหลายทางพันธุกรรมการทำงาน
ไม่ได้ให้หลักฐานโดยตรงสำหรับการโต้ตอบเหล่านี้ใน
มนุษย์ การสร้างความสัมพันธ์การทำงานของเป้าหมายของเราโพลี
morphisms ผ่านการตรวจของการไหลเวียนของคอร์ติซอหรือ AEA
ความเข้มข้นจะเน้นย้ำถึงความถูกต้องของรูปแบบของเรา
(44) ฟีโนไทป์ต่อมทอนซิลทำให้เกิดความเคยชินเราตรวจสอบอาจ
จะเกี่ยวข้องกับความกลัวการสูญเสีย; ตัวอย่างเช่นในช่วงแรก
การทดลองการสูญเสียต่อมทอนซิลใช้งานได้โดยก่อนหน้านี้สิ่งเร้า
ปรับอากาศไปสู่ผลลัพธ์ที่ aversive ในขณะที่การสูญเสียในการทดลองในช่วงปลาย
มันไม่ได้ (20,21) แต่งานของเราไม่ได้สภาพบุคคล
เพื่อกระตุ้น speci Fi C แต่มันพึ่งพาสิ่งเร้าที่ได้
รับการสันนิษฐานปรับอากาศในประสบการณ์ในชีวิตประจำวัน (เช่น