TourismThe story of my impressions

Tourism
The story of my impressions upon visiting Phu Chi FAH forest park for the first time.
The story begins when the impression now that I'm a 15 year-old boy is now as much about late November, winter is my mother's plan, that will go with the. My brother and parents to go to the same destination is Phu Chi FAH forest park within the holidays are coming, I was so excited because, as a child and has never been out of sight before, because his father and mother home rarely have much time together, it is a different story began.
Since the plan will go to the episodes of the parent, I'm very glad. How do I get from it, which are not yet out! "the child cry or make me think that probably a lot of fun to travel in the idea of a child, then I prepared many winter clothes until my mother came and remembrance? After that, it was up to the departure. I remember that day of the week, a Friday morning 8 am each morning I wake up with a father and mother prepare a departure. When it is time to depart from my home county to Phu Chi FAH atmosphere. Travelling around to see the most amazing natural surroundings look very fresh and memorable mountains and trees of the mountain over the past. Many times I think and feel comfortable when looked The journey is not long, it comes to Phu Chi FAH, very cool dad, has spread the tent before then, eat dinner and sleep and relax. I remember my mother telling me how strong is because of the need to store bedding. Wake up each morning to the TA see foggy, I feel that a certain, rarely sleep in the idea until he accidentally slept. Now comes the River near morning I woke about 4-Mae says it hit, I put the sweater, and then to wash, brush, listening. The water used to wash the cold took a lot I remember. After that, my father and mother's food before they will take me to walk up to see the sea fog by using travel time to destination. The most beautiful sea of yamok and do not know how to explain it, and it took a very impressive until I think will never forget this memorable ambience.
After a trip to see the sea fog, and come back to home, I think it's worth the trip to see a very foggy Phu Chi FAH, one is impressed, until today, when I think back to the other one and again I think we need to travel, because the lives of our people, if you go out to cover what new things they will never see what they never faced such as kan and learning experience is not in the classroom but are around us separately.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การท่องเที่ยวเรื่องราวของความประทับใจของฉันเมื่อเยี่ยมชมวนอุทยานภูชีฟ้าครั้งแรกเรื่องราวเริ่มต้นเมื่อความประทับใจที่ผมเป็นเด็กผู้ชาย 15 ปีตอนนี้เป็นมากเกี่ยวกับปลายพฤศจิกายน ฤดูหนาวเป็นแผนของแม่ ที่จะไปกับ พี่ชายและพ่อแม่ของฉันไปยังปลายทางเดียวกันคือ มาวนอุทยานภูชีฟ้าภายในวันหยุด ผมตื่นเต้นมาก เพราะ เป็นเด็ก และเคยตาก่อน เนื่องจากบิดาและมารดาที่บ้านไม่ค่อยมีเวลากัน มันเป็นเรื่องแตกต่างกันเริ่มเนื่องจากแผนการจะไปถึงตอนแม่ ฉันดีใจมาก วิธีทำฉันได้รับจากมัน ซึ่งยังไม่ ได้ออก "เด็กร้องไห้ หรือทำให้ฉันคิดที่คงที่มากของความสนุกสนานในการเดินทางในความคิดของเด็ก แล้วเตรียมเสื้อกันหนาวจำนวนมากจนกระทั่งแม่มา และรำลึก หลังจากนั้น ก็ได้ออกเดินทาง ผมจำได้ว่า วันนั้นของสัปดาห์ วันศุกร์เช้า 08.00 น.ทุกเช้าที่ตื่นขึ้นกับพ่อและแม่เตรียมความพร้อมทางการ เมื่อถึงเวลาออกจากเขตบ้านของฉันบรรยากาศภูชีฟ้า เดินไปดูดีที่สุดที่ธรรมชาติที่ดู สด และน่าจดจำภูเขาและต้นไม้ของเขาที่ผ่านมา หลายครั้งที่ผมคิด และรู้สึกสบายเมื่อมอง การเดินทางไม่นาน มาถึงภูชีฟ้า แผ่เต็นท์อยู่ก่อนแล้วพ่อเย็นมาก กินอาหารค่ำและการนอนหลับ และพักผ่อน จำเป็นแม่ของฉันบอกฉันความแข็งแกร่ง เพราะต้องเก็บเครื่องนอน ตื่นเช้าไปดูตาหมอก ฉันรู้สึกว่า มีบาง ไม่ค่อยนอนในความคิดจนเผลอนอนหลับ มาแม่น้ำใกล้เช้าตื่นเกี่ยวกับแม่ 4 กล่าวว่า มันตี ฉันใส่เสื้อใน แล้วการล้าง แปรง ฟัง น้ำที่ใช้ล้างเย็นเอามากผมจำได้ว่า หลังจากนั้น พ่อและแม่ของอาหารก่อนที่พวกเขาจะพาฉันเดินขึ้นไปดูทะเลหมอก โดยใช้เวลาเดินทางไปยังปลายทาง ทะเลสวยที่สุดของ yamok และไม่ทราบวิธีการอธิบายมัน และเอาน่าประทับใจมากจนคิดว่า จะไม่ลืมบรรยากาศนี้น่าจดจำหลังจากเดินทางไปดูทะเลหมอก และกลับมาบ้าน ผมคิดว่า คุ้มค่าการเดินทางไปดู Phu Chi FAH หมอกมาก หนึ่งคือประทับ ใจ วันนี้ เมื่อคิดกลับไปอีกหนึ่ง และอีกครั้ง ผมคิดว่า เราต้องการเดินทาง เพราะชีวิตของคนเรา ถ้าคุณออก ไปให้ครอบคลุมสิ่งใดใหม่ๆ จะไม่เห็นว่าพวกเขาไม่เคยประสบเช่นกัน และประสบการณ์การเรียนรู้ไม่ได้อยู่ใน ห้องเรียนแต่ได้รอบตัวเราต่างหาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การท่องเที่ยวเป็นเรื่องของการแสดงผลของฉันเมื่อเยี่ยมชมวนอุทยานภูชี้ฟ้าเป็นครั้งแรก.
เรื่องราวเริ่มต้นขึ้นเมื่อรู้สึกว่าตอนนี้ฉันเป็นเด็กชายอายุ 15 ปีอยู่ในขณะนี้เป็นมากเกี่ยวกับช่วงปลายเดือนพฤศจิกายนฤดูหนาวเป็นแผนแม่ของฉันที่ จะไปกับ พี่ชายและพ่อแม่ผู้ปกครองที่จะไปยังปลายทางเดียวกันคือภูชี้ฟ้าสวนป่าของฉันภายในวันหยุดที่จะมาถึงผมตื่นเต้นมากเพราะเป็นเด็กและไม่เคยออกไปจากสายตาก่อนเพราะพ่อและแม่ที่บ้านของเขาไม่ค่อยมีเวลามาก ด้วยกันก็เป็นเรื่องที่แตกต่างกันเริ่ม.
ตั้งแต่แผนจะไปตอนของแม่ผมดีใจมาก ฉันจะได้รับจากมันซึ่งยังไม่ออก! "ร้องไห้เด็กหรือทำให้ผมคิดว่าน่าจะสนุกมากที่จะเดินทางไปในความคิดของเด็กแล้วฉันเตรียมเสื้อผ้าฤดูหนาวจำนวนมากจนแม่ของฉันมาและความทรงจำหลังจากนั้นมันก็ขึ้นอยู่กับการเดินทาง. ผมจำได้ว่าวันนั้น ของสัปดาห์เป็นเช้าวันศุกร์ที่ 8 am ทุกเช้าที่ผมตื่นขึ้นมาพร้อมกับพ่อและแม่เตรียมความพร้อมการเดินทาง. เมื่อถึงเวลาที่ต้องออกจากเขตบ้านของฉันบรรยากาศภูชี้ฟ้า. การเดินทางรอบ ๆ เพื่อดูสภาพแวดล้อมธรรมชาติที่น่าตื่นตาตื่นใจที่สุดมองมาก ภูเขาที่สดใหม่และน่าจดจำและต้นไม้ในภูเขาในช่วงที่ผ่านมา. หลายครั้งที่ผมคิดและรู้สึกสะดวกสบายเมื่อมองการเดินทางไม่นานก็มาถึงภูชี้ฟ้าพ่อเย็นมากมีการแพร่กระจายเต็นท์ก่อนหน้านั้นกินอาหารค่ำและการนอนหลับ และผ่อนคลาย. ผมจำได้ว่าแม่ของฉันบอกฉันวิธีการที่แข็งแกร่งเป็นเพราะความต้องการในการจัดเก็บเตียง. ตื่นขึ้นมาทุกเช้าเพื่อ TA เห็นหมอกผมรู้สึกว่าบางอย่างไม่ค่อยนอนหลับอยู่ในความคิดจนเขาตั้งใจนอนหลับ. ตอนนี้แม่น้ำมา ตอนเช้าที่อยู่ใกล้ฉันตื่นประมาณ 4 แม่บอกว่ามันโดนผมใส่เสื้อยืดแล้วจะล้างแปรงฟัง น้ำที่ใช้ในการล้างเย็นเอามากผมจำได้ว่า หลังจากที่พ่อและอาหารของแม่ของฉันก่อนที่พวกเขาจะพาฉันไปเดินขึ้นไปดูทะเลหมอกโดยใช้เวลาในการเดินทางไปยังปลายทาง ทะเลที่สวยที่สุดของ yamok และไม่ทราบวิธีที่จะอธิบายมันและมันก็เอาที่น่าประทับใจมากจนผมคิดว่าจะไม่มีวันลืมบรรยากาศที่น่าจดจำนี้.
หลังจากการเดินทางที่จะเห็นทะเลหมอกและกลับมาที่บ้านผมคิดว่ามันคุ้มค่า การเดินทางจะเห็นหมอกมากภูชี้ฟ้าหนึ่งคือประทับใจจนถึงวันนี้เมื่อฉันคิดว่ากลับไปอีกทางหนึ่งและอีกครั้งผมคิดว่าเราต้องเดินทางเพราะชีวิตของคนเราถ้าคุณออกไปให้ครอบคลุมสิ่งใหม่ สิ่งที่พวกเขาจะไม่เคยเห็นสิ่งที่พวกเขาไม่เคยต้องเผชิญเช่นกาฬและประสบการณ์การเรียนรู้ไม่ได้อยู่ในห้องเรียน แต่อยู่รอบตัวเราแยกกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การท่องเที่ยว
เรื่องราวของความประทับใจของฉันเมื่อคุณเยี่ยมชมภูชีฟ้า สวนป่าครั้งแรก .
เรื่องราวเริ่มต้นเมื่อเข้าใจว่าผมเด็ก 15 ปี ตอนนี้เป็นประมาณปลายเดือนพฤศจิกายน ฤดูหนาว เป็นแผนการของแม่ ที่ จะ ไป กับ พี่ชายและพ่อแม่เพื่อไปจุดหมายเดียวกัน คือ ภูชีฟ้า สวนป่าภายในวันหยุดมา ผมตื่นเต้นมาก เพราะเป็นเด็ก และไม่เคยออกมาก่อน เพราะพ่อและแม่ของเขาที่บ้านไม่ค่อยมีเวลาเท่าไหร่กัน มันเป็นเรื่องที่แตกต่างเริ่ม .
ตั้งแต่แผนจะไปตอนของแม่ ผมดีใจมาก วิธีทำฉันได้รับจากมันซึ่งยังไม่ได้ออก ! เด็กร้องไห้ หรือ ทำให้ฉันคิดว่า คงสนุกกับการเดินทางในความคิดของเด็กฉันเตรียมเสื้อผ้าหน้าหนาวมากจนแม่ของฉันมาและความทรงจำ ? หลังจากนั้น ก็ถึงกลับ ผมจำได้ว่าวันนั้นของสัปดาห์ วันศุกร์เช้า 8 โมง เช้า ผมตื่นขึ้นมา กับ พ่อ และ แม่เตรียมออกเดินทาง เมื่อถึงเวลาต้องออกเดินทางจากบ้านเกิดของผม ภูชีฟ้า บรรยากาศเที่ยวดูธรรมชาติที่น่าตื่นตาตื่นใจที่สุดดูสดใสและน่าจดจำภูเขา ต้นไม้ และภูเขาที่ผ่าน . หลายครั้งที่ผมคิดและรู้สึกสบายเมื่อมองเดินทางไม่นานก็มาถึงภูชีฟ้า พ่อเจ๋งมาก มีกางเต็นท์ก่อนแล้ว กินข้าว และนอนพักผ่อนผมจำได้ว่าแม่ของฉันบอกว่าฉันแข็งแรงมากแค่ไหน เพราะต้องเก็บเครื่องนอน ตื่นเช้ามาเจอหมอกทา ผมรู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ค่อยนอนในความคิดจนเผลอหลับไป ตอนนี้ก็มาถึงแม่น้ำใกล้เช้าผมตื่นประมาณ 4-mae บอกว่า ตี ฉันใส่เสื้อกันหนาว แล้วล้างหน้าแปรงฟัง น้ำที่ใช้ล้างเย็นเอา มาก จำได้ หลังจากนั้นพ่อและแม่ของฉันเป็นอาหารก่อนที่พวกเขาจะพาฉันเดินขึ้นไปดูทะเลหมอก โดยใช้เวลาในการเดินทางไปยังปลายทาง ที่สวยที่สุดของทะเล yamok และไม่รู้จะอธิบายยังไง มันก็น่าประทับใจมาก จนฉันคิดว่าจะไม่ลืมบรรยากาศที่น่าจดจำนี้
หลังจากเดินทางไปดูทะเลหมอก และกลับมาถึงบ้าน ฉันคิดว่ามันคุ้มค่ากับการเดินทางไปดูมากหมอกภูชีฟ้าหนึ่งคือประทับใจจนถึงวันนี้ เมื่อฉันคิดว่ากลับไปอีกคน และอีกครั้งฉันคิดว่าเราต้องเดินทาง เพราะชีวิตของผู้คนของเรา ถ้าคุณไปออกไปครอบคลุมสิ่งใหม่ที่พวกเขาจะไม่เคยเห็นอะไรที่เขาไม่เคยเจอ เช่น คันและประสบการณ์การเรียนรู้ไม่ได้อยู่ในชั้นเรียน แต่รอบ ๆ ตัวเราต่างหาก .