The first water management regime e

The first water management regime evaluated was
intermittent irrigation (II) through the vegetative stage
(II-V). Water depth of 5 cm was maintained every day
for 12 days, then drained for 3 days, and then reflooded
with the same depth of standing water. Three
drying periods of 3 days each were provided, at 19, 34,
and 50 DAT, followed by flooding until maturity.
• The second regime was intermittent irrigation beyond
panicle initiation and into the reproductive stage (II-R),
with draining done five times for 3-day periods, at 19,
34, 50, 66, and 82 DAT, followed by flooding.
• The third was non-flooded irrigation (NF) with soil
water concentration at a depth of 235 mm maintained at
field capacity throughout the growing period, and with
no standing water on the pot soil’s surface.
The three soil conditions assessed in this experiment,
each interacting with the three water management regimes,
were:
• Untreated normal soil (NS);
• Autoclaved soil (AUS), in which the soil biota had been
minimized; and
• Soil with enhanced abundance of soil biota through the
application at 7-day intervals of a biotic solution known
as effective microorganisms (EMs).1
Computed F values for trial results are given in Table 2.
It was seen that the application of EM solution increased
rice plant root growth under both II-V and II-R water
regimes when observed at the plants’ flowering stage. EM
application also increased the number of spikelets/panicle
and the total number of filled grains/panicle under all three
water regimes, indicating that enhancing soil microbial
activity can make a significant contribution to an improved
sink capacity of the plant (Table 3).
The study further showed positive correlations between:
• The chlorophyll content of plants’ lower leaves and the
rate of root oxidizing activity (ROA), and
• The chlorophyll content of the plants’ flag leaves and
the duration of their grain filling.
These correlations, observed under all water regimes
and all soil conditions, represent very important relationships
for rice plants’ eventual grain yield (Fig. 3). Further,
nitrogen analysis of the soil showed a significant positive
association between available soil N and roots’ oxidizing
activity rate at a later growth stage, 20 days after flowering
(DAF) (Fig. 4). A higher ROA rate at this later growth
stage indicates delayed senescence of the plant, supporting
prolonged duration of grain filling and, in turn, higher grain
weight.
We note here that several researchers have demonstrated
that the greater efficiency of hybrid and ‘super-rice’ varieties
is attributable in part to their genetic potential to
maintain a higher rate of root oxidizing activity or delayed
senescence of roots during later growth stages which
translated into higher grain yield (Osaki et al. 1997;
Samejima et al. 2005). Our present study showed, on the
other hand, that management practices such as alternative
water management and enhanced soil microbial density can
also have significant effects on root development and roots’
senescence rate, with subsequent impact on yield-influencing
parameters.
It was observed further that water regime, compared to
soil microbial density, had a more pronounced effect on
grain weight. Treatment II-V gave higher yield compared
to II-R and FC (Table 1). It was also seen that under II-V
water regime, grain yield was similar to that under autoclaved
and EM-applied soil, but with different rates of
physiological maturity (data not shown). Plants grown in
autoclaved soil showed delayed senescence and prolonged
duration of grain filling, whereas EMS plants showed a
faster grain filling rate, but also earlier senescence.
In this study, faster senescence of roots (and shoots) was
apparently attributable to lower soil nitrogen status
(Fig. 3). This suggests that organic matter application to

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ก่อนการจัดการน้ำระบบประเมินคือ
ต่อเนื่องชลประทาน ( 2 ) ผ่านทาง ( ii-v
เวที ) ความลึกของน้ำ 5 ซม. ไว้ทุกวัน
12 วัน แล้วระบายมา 3 วันแล้ว reflooded
กับความลึกเดียวกันของน้ำยืน . 3
แห้ง ระยะเวลา 3 วัน แต่ละคนได้มา ที่ 19 , 34 ,
5 นัด ตามมาด้วยน้ำท่วมจนครบกำหนด
- ช่วงที่สองคือต่อเนื่องชลประทานเกินกว่า
เริ่มต้นรวงและเข้าสู่ระยะเจริญพันธุ์ ( ii-r )
กับระบายเสร็จห้าครั้งสำหรับระยะเวลา 3 วัน ที่ 19
34 , 50 , 66 , และ 82 นัด ตามมาด้วยน้ำท่วม .
- ที่สามคือไม่ท่วมชลประทาน ( NF ) กับดิน
น้ำเข้มข้น ที่ความลึก 235 มม. อัตราส่วนความจุสนามตลอดช่วง

และไม่มีน้ำยืนบนพื้นผิวหม้อดิน .
3 ประเมินสภาพดินในการทดลองนี้
แต่ละปฏิสัมพันธ์กับสามน้ำการจัดการระบอบการปกครอง ,
:
- ดิบปกติดิน ( NS ) ;
- ดินสังเคราะห์ ( AUS ) ซึ่งในตอนดินได้

- ดินและลด ; การปรับปรุงความอุดมสมบูรณ์ของดินกับสิ่งมีชีวิตผ่าน
โปรแกรมที่ 7 ช่วงของโซลูชั่นการรู้จัก
เป็นจุลินทรีย์ที่มีประสิทธิภาพ ( EMS ) 1
การคำนวณค่า F ผลการทดลองยกให้เป็นตาราง 2 .
ก็พบว่าโปรแกรมของพวกเขาสารละลาย
ข้าวรากพืชเจริญเติบโตภายใต้ทั้งน้ำและ ii-v ii-r
ระบบเมื่อตรวจสอบที่พืชระยะออกดอก . เอ็ม
โปรแกรมยังเพิ่มจำนวนที่ / ช่อ
และจำนวนเมล็ด / รวงเต็มไปภายใต้น้ำทั้ง 3
ระบอบการปกครอง ,ระบุว่า การเพิ่มจุลินทรีย์ในดิน
กิจกรรมที่สามารถให้ประโยชน์เพื่อการปรับปรุง
จมความจุของพืช ( ตารางที่ 3 ) .
การศึกษาพบความสัมพันธ์ทางบวกระหว่าง :
- คลอโรฟิลล์เนื้อหาของพืชลดลง ใบ และราก กิจกรรม
อัตราออกซิไดซ์ ( ROA )
- คลอโรฟิลล์และเนื้อหาของ ของพืชใบธง และระยะเวลาของเม็ด

กรอกความสัมพันธ์เหล่านี้ พบภายใต้น้ำกัน

และสภาพดินทั้งหมด แสดงถึงความสัมพันธ์ที่สำคัญสำหรับพืชข้าว ' ในที่สุดผลผลิต ( รูปที่ 3 ) ต่อไป
การวิเคราะห์ไนโตรเจนของดิน พบว่ามีความสัมพันธ์ทางบวกระหว่างของดิน และสมาคม

คะแนนกิจกรรมรากของออกซิไดซ์ที่ระยะการเจริญเติบโตต่อมา 20 วันหลังดอกบาน
( DAF ) ( รูปที่ 4 )ที่ลงทุนสูงกว่าอัตรา
ภายหลังการเวทีนี้บ่งชี้ว่า ความล่าช้าของพืช ระยะเวลานานของสนับสนุน
เม็ดบรรจุและ , ในการเปิด , น้ำหนักเม็ด

ที่สูงขึ้น เราทราบที่นี่ที่นักวิจัยหลายแสดง
ที่มากขึ้นประสิทธิภาพของไฮบริดและ Super ' ข้าว ' พันธุ์
เมื่อวันที่ในส่วนของศักยภาพ

ทางพันธุกรรม