The environmental repercussions of

The environmental repercussions of the discharge of disinfected effluents are still poorly understood. This
study assessed the impact of ozonation and UV oxidative treatment processes on metal forms – particulate,
colloidal and permeable fractions – and bioavailability in disinfected wastewaters. In addition to
wastewater analyses, mussels were placed in continuous flow-through aquaria and exposed for 4 wk
to wastewater, then metals in their tissues were analysed in parallel with exposure biomarkers. Metal
size distribution was affected by oxidative processes; results showed that ozonation treatment generally
increases the permeable fraction of some metals, particularly Cd and Cu, in treated waters, whereas UV
treatment fosters the formation of permeable Zn. Ozone treatment of wastewater generally increased the
bioavailability of specific metals. Metal bioaccumulation was in most cases significantly higher in mussels
exposed to ozone-treated effluent compared to the UV treatment: 58%, 32%, 42% and 47% higher,
respectively, for Ag, Cd, Cr and Cu. Physical metal speciation in these wastewaters comparatively measured
the permeable fraction of metals to relate them to the bioaccumulation results for the exposed
mussels. The levels of lipid peroxidation were significantly increased in gills but not in the digestive
gland. The levels of metallothionein in the digestive gland were also significantly reduced suggest
decreased input of particulate metals. Results of bioaccumulation in mussels suggested that metal bioavailability
can be modified by the different oxidative processes. Despite this disadvantage, ozonation
still represents a great choice of treatment considering the overall environmental benefits

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยังไม่ดีจะเข้าใจร้ายสิ่งแวดล้อมของการปล่อยออกของ effluents ฆ่าเชื้อ นี้ศึกษาประเมินผลกระทบของกัมมันต์และกระบวนการ oxidative รักษา UV บนแบบฟอร์มโลหะ – ฝุ่นเศษส่วน colloidal และ permeable – และชีวปริมาณออกฤทธิ์ในการฆ่าเชื้อ wastewaters นอกวิเคราะห์น้ำเสีย ภู่วางต่อเนื่องไหลผ่านอควาเรีย และถูก 4 wkการบำบัดน้ำเสีย แล้วโลหะในเนื้อเยื่อได้ analysed ขนานกับ biomarkers แสง โลหะขนาดแจกได้รับผลจากกระบวนการ oxidative ผลลัพธ์ที่แสดงให้เห็นว่ารักษากัมมันต์โดยทั่วไปเพิ่มเศษ permeable โลหะบาง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Cd และ Cu บำบัดน้ำ ในขณะที่รังสียูวีรักษาส่งเสริมการก่อตัวของ permeable Zn โอโซนบำบัดน้ำเสียโดยทั่วไปเพิ่มขึ้นชีวปริมาณออกฤทธิ์เฉพาะโลหะ Bioaccumulation โลหะเป็นส่วนใหญ่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในภู่สัมผัสกับโอโซนถือว่าน้ำเมื่อเทียบกับการรักษา UV: 58%, 32%, 42% และ 47% สูงตามลำดับ ใน Ag, Cd, Cr และ ฟิสิกส์จุฬาฯ โลหะเกิดสปีชีส์ใหม่ใน wastewaters เหล่านี้ดีอย่างหนึ่งวัดเศษ permeable โลหะเพื่อสร้างความสัมพันธ์กับผลลัพธ์ bioaccumulation สำหรับสัมผัสภู่กัน ระดับของ peroxidation ของไขมันได้เพิ่ม ใน gills แต่ไม่ใช่ ในการย่อยอาหารต่อม จะถูกลดระดับของ metallothionein ในต่อมย่อยอาหารแนะนำป้อนข้อมูลที่ลดลงของฝุ่นโลหะ ผลลัพธ์ของ bioaccumulation ในภู่แนะนำที่ใช้เสริมโลหะสามารถปรับเปลี่ยนได้ตามกระบวนการ oxidative แตกต่างกัน แม้ มีข้อเสียนี้ กัมมันต์ยัง แสดงถึงทางเลือกดีของการรักษาพิจารณาประโยชน์ด้านสิ่งแวดล้อมโดยรวม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อมของการไหลของน้ำเสียฆ่าเชื้อจะยังไม่ค่อยเข้าใจ การศึกษาผลกระทบของโอโซน
ประเมินกระบวนการและการรักษาปฏิกิริยายูวีในรูปแบบโลหะและอนุภาคคอลลอยด์และซึมเศษส่วน
) และการฆ่าเชื้อโรคในน้ำเสียโรงงาน . นอกจาก
วิเคราะห์น้ำเสียหอยอยู่ในสัตว์น้ำ flow-through อย่างต่อเนื่องและเปิดเผย 4 wk
กับน้ำเสียแล้วโลหะในเนื้อเยื่อวิเคราะห์ควบคู่กับการเปิดรับใหม่ . การกระจายขนาดโลหะ
ได้รับผลกระทบจากกระบวนการออกซิเดชัน ; ผล ได้แก่ การรักษาโดยทั่วไป
เพิ่มสัดส่วนซึมของโลหะบางอย่าง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ซีดี และทองแดงในการรักษาน้ำ ส่วน UV
การส่งเสริมการก่อตัวของซึมสังกะสี อบโอโซนในน้ำโดยทั่วไปเพิ่มขึ้น
ปริมาณที่เฉพาะเจาะจงของโลหะ การสะสมโลหะในกรณีส่วนใหญ่สูงกว่าในหอยแมลงภู่
เปิดรับโอโซนรักษาน้ำทิ้ง เมื่อเทียบกับการรักษา UV : 58 , ร้อยละ 32 , 42 , 47 % สูงกว่า
ตามลำดับ เอจี แคดเมียม โครเมียมและทองแดงชนิดโลหะทางกายภาพในน้ำทิ้งเหล่านี้วัดเปรียบเทียบ
ส่วน permeable โลหะที่จะเกี่ยวข้องกับพวกเขาเพื่อการสะสมผลตาก
หอยแมลงภู่ ระดับของการเกิด lipid peroxidation เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในเหงือกแต่ไม่ใช่ในต่อมย่อยอาหาร

ระดับของ เมทัลโลไธโอนีนในต่อมย่อยอาหารยังลดลงแนะนำ
ลดลงการป้อนข้อมูลของอนุภาคโลหะ ผลของการสะสมในหอยแนะนำว่า
การดูดซึมโลหะที่สามารถแก้ไขได้โดยกระบวนการออกซิเดชันที่แตกต่างกัน . แม้จะมีข้อเสียนี้ ได้แก่
ยังคงเป็นทางเลือกที่ดีในการรักษาสิ่งแวดล้อม พิจารณาโดยรวม ประโยชน์