The stupid man was shaking and almo

The stupid man was shaking and almost crying. I thought he was ill. He opened his mouth to speak, but no words came out. Then he turned and went out of the door.
Mr. Nicholls stayed in his own house for three days. He refused to eat, the stupid man, and he sent me some angry letters. But Charlotte wrote to him, to say that she would not marry him. Then Mr. Nicholls said he would leave Haworth, and go to Australia.
On his last day, in church, he had to give people bread to eat. But when he held out to bread to Charlotte, he could not do it, because he was shaking and crying so much. Afterwards, the people of Haworth gave him a gold watch. He cried about that, too.
I thought it was all finished, but I was wrong. I think he wrote to Charlotte, and she wrote back. In April of 1854, he came back to Haworth. Charlotte brought him into my room. I looked at him, but I said nothing. I was not pleased.
Papa, Charlotte said. Mr. Nicholls and I have something to say to you.
I did not like that. Mr. Nicholls and I… It did not sound good to me.
I am busy, I said. I have a lot of work.
Charlotte smiled. That’s because you don’t have s good curate, papa. When Mr. Nicholls was here, your life was easy.
Perhaps, I said. But he was going to Australia, I thought. Why heven’t you gone, sir.
Mr. Nicholls spoke for the first time. He looked very tall and proud, I thought. There are two reasons, sir, he said. First,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คนโง่ถูกเขย่า และเกือบร้องไห้ ฉันคิดว่า เขาป่วย เขาเปิดปากพูด แต่ไม่ออกมา แล้วเขาเปิด และออกประตูไป
Nicholls นายอยู่ในบ้านของเขา 3 วัน เขาปฏิเสธที่จะกิน คนโง่ และเขาส่งฉันตัวอักษรบางตัวโกรธ แต่ชาร์ลอตต์เขียนเขา บอกว่า เธอจะไม่แต่งงานกับเขา จากนั้น นาย Nicholls กล่าวว่า เขาจะออก Haworth ไปออสเตรเลีย
ในวันสุดท้ายของเขา ในโบสถ์ เขาให้คนขนมปังกิน แต่เมื่อเขาจัดหาให้ขนมปังกับชาร์ลอตต์ เขาไม่ได้ เนื่องจากเขาถูกสั่น และร้องไห้มาก ภายหลัง ชาวแฮร์เวิร์ดให้เขาชมทอง เขาร้องว่า เกินไป.
คิดก็เสร็จสมบูรณ์ทั้งหมด แต่ฉันไม่ถูกต้อง ผมคิดว่า เขาเขียนชาร์ล็อต และเธอเขียนกลับ ในเดือน 1854 เมษายน เขากลับมาแฮร์เวิร์ด ชาร์ลอตต์นำเขาเข้าไปในห้องของฉัน ฉันมองเขา แต่กล่าวว่า ไม่มีอะไร ผม/ดิฉันไม่
ปาป้า ชาร์ลอตต์กล่าวว่า นาย Nicholls และมีสิ่งที่พูดกับคุณ.
ผมไม่ได้ชอบที่ นาย Nicholls และ... มันไม่ได้เสียงดี me.
ผมยุ่ง ผมพูด มีของงาน
ชาร์ล็อตยิ้ม เนื่องจากคุณ s ดี curate ปาป้า เมื่อนาย Nicholls นี่ ชีวิตของคุณได้ง่าย.
ที ฉันว่า แต่เขาถูกไปออสเตรเลีย คิด ทำไม heven't คุณหายไป รักกัน
Nicholls นายพูดครั้งแรก เขาดูสูงมาก และภูมิใจ ฉันคิดว่า มีสองเหตุผล รัก เขากล่าวว่า แรก,

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คนโง่ก็สั่นและเกือบจะร้องไห้ ผมคิดว่าเขาเป็นคนไม่ดี เขาเปิดปากของเขาที่จะพูด แต่ไม่มีคำพูดออกมา จากนั้นเขาก็หันหลังและเดินออกมาจากประตู
นาย นิคอลส์อยู่ในบ้านของเขาเองเป็นเวลาสามวัน เขาปฏิเสธที่จะกินคนโง่และเขาส่งฉันโกรธตัวอักษรบาง แต่ลอตต์เขียนถึงเขาจะบอกว่าเธอจะไม่แต่งงานกับเขา จากนั้นนายนิคอลส์กล่าวว่าเขาจะออกจากเวิร์ ธ และไปยังประเทศออสเตรเลีย
ในวันสุดท้ายของเขาในโบสถ์เขาจะต้องให้คนที่จะกินขนมปัง แต่เมื่อเขายื่นออกไปขนมปังลอตต์เขาไม่สามารถทำมันเพราะเขาได้รับการสั่นและร้องไห้มาก หลังจากนั้นผู้คนในเวิร์ ธ ทำให้เขานาฬิกาทอง เขาร้องเกี่ยวกับที่เกินไป
ฉันคิดว่ามันเสร็จทั้งหมด แต่ฉันผิด ผมคิดว่าเขาเขียนถึงลอตต์และเธอเขียนกลับ ในเดือนเมษายนของปี 1854 เขากลับมาเพื่อเวิร์ ธ ชาร์ล็อพาเขาเข้ามาในห้องของฉัน ผมมองที่เขา แต่ผมบอกว่าไม่มีอะไร ผมไม่ได้ยินดี
พ่อ, ชาร์กล่าวว่า นายคอลส์และฉันมีสิ่งที่จะพูดกับคุณ
ฉันไม่ชอบที่ นายคอลส์และฉัน ... มันไม่ได้เสียงดีกับฉัน
ฉันไม่ว่างผมบอกว่า ฉันมีจำนวนมากของการทำงานของ
ชาร์ล็อยิ้ม นั่นเป็นเพราะคุณไม่ได้มีร้านพระดีพ่อ เมื่อนายนิคอลส์อยู่ที่นี่ชีวิตของคุณเป็นเรื่องง่าย
บางทีผมบอกว่า แต่เขากำลังจะไปออสเตรเลียฉันคิดว่า ทำไม heven't คุณไปครับ
นาย นิคอลส์พูดเป็นครั้งแรก เขามองมากสูงและความภาคภูมิใจที่ฉันคิดว่า มีสองเหตุผลคือครับเขากล่าวว่า ครั้งแรกที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้ชายโง่ตัวสั่นและเกือบจะร้องไห้ออกมา ฉันคิดว่าเขาป่วย เขาอ้าปากจะพูด แต่ไม่พูดออกมา แล้วเขาก็เดินออกจากประตู
คุณนิโคลอยู่ในบ้านของเขาเอง สัก 3 วัน เขาปฏิเสธที่จะกิน เขาโง่ เขาส่งฉันบางโกรธตัวอักษร แต่ชาร์ลเขียนถึงเขา บอกว่าเธอจะไม่แต่งงานกับเขา จากนั้นนาย Nicholls กล่าวว่าเขาจะออกจาก Haworth ,ไปออสเตรเลีย .
ในวันสุดท้ายของเขาในโบสถ์ เขาให้ขนมปังกิน แต่เมื่อเขายื่นขนมปังให้ชาร์ล็อต เขาคงไม่ทำ เพราะเขาตัวสั่นและร้องไห้มาก หลังจากนั้น ผู้คนใน Haworth ให้นาฬิกาทอง เขาร้องไห้เรื่องนั้นเหมือนกัน .
ฉันคิดว่ามันเสร็จแล้ว แต่ผมคิดผิด ฉันคิดว่าเขาเขียนให้ชาร์ลอต เธอเขียนกลับ ในเมษายน 1854 ,เขากลับมาใน Haworth . ชาร์ล็อต พาเขาเข้าไปในห้องของฉัน ฉันมองหน้าเขา แต่ฉันก็ไม่ได้พูดอะไร ผมไม่พอใจ
ป๊ะป๋า ชาลอต กล่าว คุณนิโคล ฉันมีบางอย่างจะพูดกับคุณ .
ผมไม่ได้แบบนั้น คุณนิโคลและฉัน . . . มันไม่ได้เสียงที่ดีกับฉัน .
ผมยุ่ง ผมพูด ผมมีงานต้องทำเยอะ
ชาร์ล็อตยิ้ม นั่นเป็นเพราะว่าคุณไม่มีดี ดูแล พ่อ เมื่อคุณนิโคลคือที่นี่ ชีวิตของคุณง่าย
บางที ฉันกล่าวว่า แต่เขากำลังจะไปออสเตรเลีย ที่ฉันคิด ทำไมไม่ไป heven ครับ .
คุณนิโคลพูดครั้งแรก เขาดูสูงมาก และภูมิใจ ที่ฉันคิด มี 2 เหตุผลครับ เขากล่าว แรก