The African Grey parrot Psittacus e

The African Grey parrot Psittacus erithacus has experienced marked population declines throughout its range. In June 2012 it was re-categorised as Vulnerable on the IUCN Red List of Threatened Species on the basis that “the extent of the annual harvest for international trade, in combination with the rate of ongoing habitat loss, means it is now suspected to be undergoing rapid declines over three generations (47 years)” (BirdLife International 2015). It was further acknowledged that this rate of decline “may be a conservative estimate” given “the high levels of forest loss in parts of the range” (BirdLife International 2015). Recent accounts, including a report to the Sixty-second meeting of the Standing Committee in July 2012 on the status of this species in Cameroon (Tamungang and Cheke 2012), indicate population declines in excess of 50% over three generations (46.5 years) in multiple range States (section 4.4). In some range States declines have been very severe; in Ghana, where P. erithacus was once common and widespread, populations have declined between 90 and 99% since the early 1990s (less than two generations)(Annorbah et al. 2016, section 4.4). P. erithacus is extremely rare or locally extinct in Benin, Burundi, Guinea, Guinea-Bissau, Kenya, Rwanda, Tanzania and Togo (Clemmons 2003, da Costa Lopes 2015, Martin et al. 2014, CITES 2014).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นกแก้วเทาแอฟริกัน Psittacus erithacus มีประสบการณ์ภาวะประชากรหมายตลอดช่วงของ มิถุนายน 2012 ถูกใหม่จัดให้เป็น Vulnerable ใน IUCN Red รายการของบนพื้นฐานที่ว่า "ขอบเขตของการเก็บเกี่ยวประจำปีสำหรับการค้าระหว่างประเทศ ร่วมกับอัตราการสูญเสียแหล่งที่อยู่อาศัยอย่างต่อเนื่อง หมายความว่า ตอนนี้เป็นที่น่าสงสัยเพื่อปรับลดลงอย่างรวดเร็วกว่าสามรุ่น (47 ปี)" (BirdLife International 2015) มันแก้ไขเพิ่มเติมรับทราบว่า อัตราการลดลงนี้ "อาจจะประเมินแบบอนุรักษ์นิยม" กำหนด "ระดับสูงของการสูญเสียป่าในส่วนของช่วง" (BirdLife International 2015) บัญชีล่า รวมถึงการรายงานการประชุมหกสิบวินาทีกรรมการยืนอยู่ในสถานะของสายพันธุ์นี้ในแคเมอรูน (Tamungang และบริการ 2012), บ่งชี้ภาวะประชากรเกินกว่า 50% กว่าสามรุ่น (46.5 ปี) ในหลายช่วง (ส่วน 4.4) ในบางรัฐช่วง ภาวะได้รับรุนแรงมาก ในกานา P. erithacus อยู่ที่ไหนกันแพร่หลาย และทั่วไป ประชากรปฏิเสธระหว่าง 90 และ 99% ตั้งแต่ช่วงต้นทศวรรษ 1990 (น้อยกว่ารุ่น) (Annorbah et al. 2016 ส่วน 4.4) P. erithacus จะหายากมาก หรือสูญพันธุ์ภายในประเทศเบนิน บุรุนดี กินี กินี-บิสเซา เคนยา รวันดา แทนซาเนีย และโตโก (นัน 2003 ดาคอสตาโลเปส 2015, Martin et al. CITES 2557)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แอฟริกันสีเทานกแก้ว Psittacus Erithacus มีประสบการณ์การทำเครื่องหมายประชากรลดลงตลอดช่วง ในเดือนมิถุนายน 2012 ก็เป็นอีกครั้งที่แบ่งเป็นช่องโหว่บน IUCN แดงขู่รายชื่อสายพันธุ์บนพื้นฐานที่ว่า "ขอบเขตของการเก็บเกี่ยวประจำปีสำหรับการค้าระหว่างประเทศร่วมกับอัตราการสูญเสียที่อยู่อาศัยอย่างต่อเนื่องหมายความว่ามันเป็นที่สงสัยว่าตอนนี้จะ ระหว่างการลดลงอย่างรวดเร็วในช่วงสามรุ่น (47 ปี) "(เบิร์ดไลฟ์อินเตอร์เนชั่นแนล 2015) มันได้รับการยอมรับต่อไปว่าอัตราการลดลงนี้ "อาจจะประมาณการอนุรักษ์" ให้ "ระดับสูงของการสูญเสียป่าไม้ในส่วนของช่วง" (เบิร์ดไลฟ์อินเตอร์เนชั่นแนล 2015) บัญชีที่ผ่านมารวมทั้งรายงานต่อที่ประชุมหกสิบสองของคณะกรรมาธิการในเดือนกรกฎาคม 2012 เกี่ยวกับสถานะของสายพันธุ์นี้ในประเทศแคเมอรูน (Tamungang และ Cheke 2012) ระบุประชากรลดลงในส่วนที่เกินจาก 50% ในช่วงสามรุ่น (46.5 ปี) ใน ช่วงหลายรัฐ (มาตรา 4.4) ในบางช่วงสหรัฐอเมริกาได้รับการลดลงอย่างรุนแรงมาก ในประเทศกานาที่พี Erithacus ครั้งหนึ่งเคยเป็นที่พบบ่อยและแพร่หลายประชากรได้ลดลงระหว่าง 90 และ 99% ตั้งแต่ช่วงต้นทศวรรษ 1990 (น้อยกว่าสองรุ่น) (Annorbah et al. 2016 ส่วน 4.4) พี Erithacus เป็นเรื่องยากมากหรือสูญพันธุ์ในประเทศในประเทศเบนินบุรุนดีกินีกินีบิสเซาเคนยารวันดาแทนซาเนียและโตโก (เคลมมอนส์ 2003 ดาคอสตาเปสในปี 2015 มาร์ติน et al. 2014 CITES 2014)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นกแก้วสีเทาแอฟริกัน psittacus erithacus ที่มีเครื่องหมายลดลงประชากรตลอดช่วงของ ในเดือนมิถุนายน 2012 เป็นอีกครั้งตามความเสี่ยงบน IUCN รายชื่อแดงขู่ขยายพันธุ์บนพื้นฐานที่ " ขอบเขตของการเก็บเกี่ยวประจำปีของการค้าระหว่างประเทศในการรวมกันกับอัตราการสูญเสียถิ่นที่อยู่อาศัยอย่างต่อเนื่อง หมายความว่า ตอนนี้สงสัยว่ามีการลดลงอย่างรวดเร็วกว่าสามรุ่น ( 47 ปี ) " ( องค์การชีวปักษานานาชาติและ ) ก็ยังยอมรับว่า อัตราการลดลงของ " อาจจะประเมินให้ " อนุรักษ์นิยม " ระดับสูงของการสูญเสียป่าในส่วนของช่วง " ( องค์การชีวปักษานานาชาติ 2015 ) บัญชีล่าสุด รวมทั้งรายงานถึงหกสิบสองการประชุมของคณะกรรมาธิการ ในเดือนกรกฎาคม 2555 เกี่ยวกับสถานภาพของปลาชนิดนี้ในประเทศคาเมรูน ( tamungang และชิก 2012 ) ระบุว่า ประชากรลดลงเกิน 50% กว่าสามรุ่น ( 46.5 ปี ) ในช่วงหลายรัฐ ( มาตรา 38 ) ลดลงในบางช่วงรัฐได้รับรุนแรงมาก ; ในกานาที่หน้า erithacus เคยพบและแพร่หลาย ประชากรได้ลดลงระหว่าง 90 และ 99 % ตั้งแต่ช่วงต้นทศวรรษ 1990 ( น้อยกว่าสองรุ่น ) ( annorbah et al . 2016 , ส่วน 4.4 ) หน้า erithacus หายากมากหรือท้องถิ่นสูญพันธุ์ในเบนิน , บุรุนดี , กินี , กินี บิสเซา เคนยารวันดา แทนซาเนีย และ โตโก ( Clemmons 2003 , ดา คอสต้า โลเปซ 2015 , มาร์ติน et al . 2014 , cites 2014 )