Examples include the affect–reason–

Examples include the affect–reason–involvement model (Buck
et al., 2004), the Foote, Cone and Belding model (Vaughn, 1980),
and the affect infusion model (Forgas, 1995).
Involvement refers to the degree of importance and relevance
that the target places on a persuasion communication (Park
and Young, 1983). It signals the target's receptivity to the
communication either cognitively or emotionally. Cognitive
involvement and emotional involvement are distinct psychological reactions evoked by a persuasion communication, such as an advertisement (Krugman, 1965; Mitchell, 1979, 1981;
Mittal, 1987, 1989). The advertising literature has a long history
of studying audiences' psychological processing of persuasion
communications (Krugman, 1965; Mitchell, 1981; Mittal, 1987;
Park and Young, 1983, 1986; Perse, 1990). Both cognitive
involvement and emotional involvement are processes that lead
to an audience's favorable or unfavorable attitudes to an object.
Following Krugman (1965), we consider cognitive involvement as the extent of conscious bridging and connection that management makes between an IT project and individual goals
or departmental objectives when exposed to persuasion communications. Cognitive involvement demonstrates the mental process of elaboration that relates incoming project information
to existing knowledge or goals (Petty and Cacioppo, 1986). It is
goal-directed and is able to override habits or inertia (Eisenberger
et al., 1990; Ratchford, 1987). As a consequence, project information relevant to management will be better recalled and heavily weighted (Carpenter, 1988). Research on persuasion has
1250 G.H.W. Liu et al. / International Journal of Project Management 33 (2015) 1249–1261
applied a number of models to explain how cognitive involvement leads to persuasion. Such models include the cognitive elaboration likelihood model (Petty and Cacioppo, 1986; Petty
and Wegener, 1999; Petty et al., 1995), the systematic model of persuasion (Chaiken and Maheswaran, 1994), and the persuasion knowledge model (Friestad and Wright, 1994).
We posit that management's cognitive involvement will positively influence their participation in an IT project. IT project teams expend effort to attract management's attention. As management
invests more cognitive resources in aligning project goals with their personal or departmental goals, they are more likely to make sense of the project and create their own translations and
understandings about project goals. Management demonstrates high cognitive involvement when they actively request more information and feedback about the project, translate project values into their own words, and engage in confirmatory activities such as envisioning action plans to realize project goals. We thus hypothesize:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัวอย่างเช่นแบบจำลองผล – เหตุผล – มีส่วนร่วม (บัคร้อยเอ็ด al., 2004), รูปแบบ Foote กรวย และ Belding (Vaughn, 1980),และมีผลต่อคอนกรีตแบบ (Forgas, 1995)มีส่วนร่วมหมายถึงระดับของความสำคัญและเกี่ยวข้องว่า เป้าหมายที่ในการสื่อสารจูงใจ (สวนสาธารณะและ 1983) มันสัญญาณ receptivity ของเป้าหมายเพื่อการสื่อสาร cognitively หรืออารมณ์ รับรู้มีส่วนร่วมและมีส่วนร่วมทางอารมณ์เป็นปฏิกิริยาทางจิตใจหมด evoked ด้วยสื่อสารจูงใจ เช่นการโฆษณา (Krugman, 1965 Mitchell, 1979, 1981Mittal, 1987, 1989) เอกสารประกอบการโฆษณามีมานานเรียนรู้ของผู้ชมประมวลผลจิตวิทยาจูงใจการสื่อสาร (Krugman, 1965 Mitchell, 1981 Mittal, 1987พาร์คและ Young, 1983, 1986 Perse, 1990) ทั้งสองรับรู้มีส่วนร่วมและมีส่วนร่วมทางอารมณ์มีกระบวนการที่นำการเป็นผู้ชมดี หรือร้ายทัศนคติวัตถุต่อ Krugman (1965), เราพิจารณาการมีส่วนร่วมรับรู้เป็นขอบเขตของสติระหว่างกาลและการเชื่อมต่อที่จัดการโครงการไอทีและแต่ละเป้าหมายหรือวัตถุประสงค์ของแผนกเมื่อสัมผัสการสื่อสารจูงใจ มีส่วนร่วมรับรู้แสดงให้เห็นถึงกระบวนการทางจิตของทุก ๆ ที่เชื่อมโยงกับข้อมูลโครงการเข้ามาความรู้ที่มีอยู่หรือเป้าหมาย (Petty และ Cacioppo, 1986) จึงเป้าหมายโดยตรง และเป็นนิสัยหรือความเฉื่อย (Eisenbergerและ al., 1990 Ratchford, 1987) ผล ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับการจัดการโครงการจะยกเลิกจะดีกว่า และหนักถ่วงน้ำหนัก (ช่างไม้ 1988) มีงานวิจัยเกี่ยวกับการจูงใจ1250 G.H.W. หลิว et al. นานาชาติสมุดรายวันโครงการจัดการ 33 (2015) 1249-1261ใช้หมายเลขของแบบจำลองการอธิบายมีส่วนร่วมรับรู้วิธีนำไปสู่การจูงใจ รุ่นดังกล่าวมีรูปแบบความเป็นไปได้ทุก ๆ ที่รับรู้ (Petty และ Cacioppo, 1986 Pettyและ Wegener, 1999 Petty et al., 1995), แบบจำลองระบบของการจูงใจ (Chaiken และ Maheswaran, 1994), และรูปแบบความรู้จูงใจ (Friestad และ Wright, 1994)เรา posit ว่า ผู้บริหารมีส่วนร่วมรับรู้จะบวกมีผลต่อการเข้าร่วมในโครงการได้ ทีมโครงการได้จับจ่ายใช้สอยเพื่อดึงดูดความสนใจของผู้บริหาร เป็นการจัดการลงทุนรับรู้ทรัพยากรเพิ่มเติมในตำแหน่งเป้าหมายของโครงการกับเป้าหมายส่วนบุคคล หรือแผนก พวกเขามีแนวโน้มที่เหมาะสมของโครงการ และสร้างการแปลของตนเอง และเปลี่ยนความเข้าใจเกี่ยวกับเป้าหมายของโครงการ จัดการแสดงให้เห็นถึงการมีส่วนร่วมรับรู้สูงเมื่อพวกเขากำลังร้องขอข้อมูลเพิ่มเติมและข้อเสนอแนะเกี่ยวกับโครงการ แปลค่าโครงการเป็นคำของตนเอง และมีส่วนร่วมในกิจกรรมเสร็จ envisioning แผนการดำเนินการเพื่อทราบเป้าหมายของโครงการ เราจึง hypothesize:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตัวอย่างเช่นส่งผลกระทบต่อ-เหตุผลการมีส่วนร่วมรุ่น (บั๊ก
et al., 2004) ที่ฟุทกรวยและรูปแบบ Belding (จอห์น 1980)
และรูปแบบการแช่ส่งผลกระทบต่อ (Forgas, 1995).
การมีส่วนร่วมหมายถึงระดับความสำคัญและ
ความเกี่ยวข้องว่าสถานที่เป้าหมายในการสื่อสารชักชวน(พาร์คและหนุ่ม 1983)
มันส่งสัญญาณเปิดกว้างเป้าหมายเพื่อการสื่อสารทั้ง cognitively หรืออารมณ์
ความรู้ความเข้าใจการมีส่วนร่วมและการมีส่วนร่วมทางอารมณ์เป็นปฏิกิริยาทางด้านจิตใจที่แตกต่างกันปรากฏโดยการสื่อสารโน้มน้าวใจเช่นการโฆษณา (ครุกแมน 1965; มิทเชลล์ 1979, 1981; Mittal, 1987, 1989) วรรณกรรมโฆษณามีประวัติศาสตร์อันยาวนานของการศึกษาการประมวลผลทางด้านจิตใจของผู้ชมของการชักชวนการสื่อสาร(ครุกแมน 1965; มิทเชลล์ 1981; Mittal 1987; Park และหนุ่มปี 1983 1986; Perse, 1990) ทั้งองค์ความรู้การมีส่วนร่วมและการมีส่วนร่วมทางอารมณ์เป็นกระบวนการที่นำไปสู่ผู้ชมของทัศนคติที่ดีหรือไม่เอื้อให้วัตถุ. หลังจากที่ครุกแมน (1965) เราจะพิจารณาการมีส่วนร่วมทางปัญญาเป็นขอบเขตของการแก้สติและการเชื่อมต่อที่จัดการทำให้ระหว่างโครงการไอทีและเป้าหมายของแต่ละบุคคลหรือวัตถุประสงค์แผนกเมื่อสัมผัสกับการชักชวนการสื่อสาร การมีส่วนร่วมแสดงให้เห็นถึงความรู้ความเข้าใจกระบวนการจิตของรายละเอียดที่เกี่ยวข้องกับข้อมูลโครงการที่เข้ามาให้ความรู้ที่มีอยู่หรือเป้าหมาย (จิ๊บจ๊อยและ Cacioppo, 1986) มันเป็นเป้าหมายโดยตรงและสามารถที่จะแทนที่นิสัยหรือความเฉื่อย(Eisenberger, et al, 1990;. Ratchford, 1987) เป็นผลให้ข้อมูลโครงการที่เกี่ยวข้องกับการจัดการจะจำได้ดีขึ้นและน้ำหนักมาก (คาร์เพน 1988) งานวิจัยเกี่ยวกับการโน้มน้าวใจมี1250 GHW หลิว et al, / วารสารนานาชาติของการบริหารจัดการโครงการ 33 (2015) 1249-1261 นำไปใช้หลายรูปแบบเพื่ออธิบายวิธีการมีส่วนร่วมขององค์ความรู้ที่นำไปสู่การชักชวน รุ่นดังกล่าวรวมถึงความน่าจะเป็นรายละเอียดทางปัญญารูปแบบ (จิ๊บจ๊อยและ Cacioppo 1986; จิ๊บจ๊อยและWegener 1999. จิ๊บจ๊อย, et al, 1995) รุ่นที่เป็นระบบของการชักชวน (Chaiken และ Maheswaran, 1994) และรูปแบบความรู้ชักชวน (Friestad และ ไรท์, 1994). เราวางตัวว่าการมีส่วนร่วมของผู้บริหารองค์ความรู้ในเชิงบวกจะมีผลต่อการมีส่วนร่วมในโครงการด้านไอที ทีมงานของโครงการไอทีใช้จ่ายความพยายามที่จะดึงดูดความสนใจของผู้บริหาร การจัดการการลงทุนทรัพยากรทางปัญญามากขึ้นในการจัดโครงการที่มีเป้าหมายเป้าหมายส่วนบุคคลหรือแผนกของพวกเขามีแนวโน้มที่จะให้ความรู้สึกของโครงการและสร้างการแปลของตัวเองและความเข้าใจเกี่ยวกับเป้าหมายของโครงการ แสดงให้เห็นถึงการมีส่วนร่วมการบริหารจัดการองค์ความรู้สูงเมื่อพวกเขาอย่างแข็งขันขอข้อมูลเพิ่มเติมและข้อเสนอแนะเกี่ยวกับโครงการแปลค่าโครงการเป็นคำพูดของตัวเองและมีส่วนร่วมในกิจกรรมการยืนยันเช่นวาดภาพการดำเนินการวางแผนที่จะตระหนักถึงเป้าหมายของโครงการ เราจึงตั้งสมมติฐาน:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตัวอย่าง ได้แก่ การมีส่วนร่วมที่มีผลต่อ––โมเดล ( บั๊ก
et al . , 2004 ) , ฟุต , แบบทรงกรวย และเบลดิ่ง ( วอห์น , 1980 ) ,
และมีผลต่อฉีดแบบ ( forgas , 1995 ) .
การมีส่วนร่วม หมายถึง ระดับความสำคัญและความเกี่ยวข้อง
ที่เป้าหมายสถานที่ในการจูงใจการสื่อสารปาร์ค
และหนุ่ม , 1983 ) มันเป็นสัญญาณของเป้าหมายในการไป
การสื่อสารด้วยการประมวลผลหรืออารมณ์ การรับรู้และการมีส่วนร่วมทางอารมณ์จะแตกต่างกัน
จิตปฏิกิริยาที่เกิดโดยการจูงใจการสื่อสารเช่นการโฆษณา ( ครุกแมน , 1965 ; Mitchell , 1979 , 1981 ;
Mittal , 1987 , 1989 ) งานโฆษณามีประวัติศาสตร์ที่ยาวนานของผู้ชม '
เรียนจิตวิทยาการสื่อสาร การโน้มน้าวใจ
( การประมวลผลของครุกแมน , 1965 ;มิทเชลล์ , 1981 ; Mittal , 1987 ;
ปาร์คยอง , 2526 , 2529 ; เพอร์ซี , 2533 ) การรับรู้และการมีส่วนร่วมทางอารมณ์ทั้ง
มีกระบวนการที่รอคอย
เพื่อผู้ชมมงคลหรือเสียเปรียบทางวัตถุ .
ต่อไปนี้ ครุกแมน ( 1965 ) เราพิจารณาการมีส่วนร่วมเป็นขอบเขตของจิตสำนึกและการเชื่อมต่อที่เชื่อมระหว่างโครงการและการจัดการทำให้เป็นบุคคลเป้าหมาย
หรือแผนกวัตถุประสงค์เมื่อสัมผัสกับการสื่อสารการจูงใจ การมีส่วนร่วม แสดงให้เห็นถึงกระบวนการทางจิตของรายละเอียดที่เกี่ยวข้อง
ข้อมูลโครงการเข้ามาเพื่อความรู้ที่มีอยู่ หรือเป้าหมาย ( Petty และ Cacioppo , 1986 ) มันคือ
ที่ดำเนินไปสู่เป้าประสงค์ และสามารถแทนที่นิสัยหรือความเฉื่อย ( eisenberger
et al . , 1990 ; ratchford , 1987 ) อย่างไรก็ดีข้อมูลโครงการที่เกี่ยวข้องกับการจัดการจะดีขึ้นมาก และหนักขึ้น ( ช่างไม้ , 1988 ) งานวิจัยเกี่ยวกับการจูงใจมี
1250 g.h.w. Liu et al . ต่างประเทศ / วารสารการบริหารจัดการโครงการ 33 ( 2015 ) ด้วย และ 1261
ใช้หมายเลขของรูปแบบเพื่ออธิบายวิธีรับรู้การมีส่วนร่วมนำไปสู่การจูงใจ รุ่นดังกล่าว รวมถึงความละเอียดโอกาสแบบ ( Petty และ Cacioppo , 1986 ;และอนุสิทธิบัตร
เวเกเนอร์ , 1999 ; ใจแคบ et al . , 1995 ) , แบบจำลองระบบของการจูงใจ ( chaiken และ maheswaran , 1994 ) และการโน้มน้าว ความรู้แบบ ( friestad และ Wright , 1994 ) .
เราวางตัวว่าการจัดการที่เกี่ยวข้องกับการคิดเชิงบวกจะมีผลต่อการมีส่วนร่วมในโครงการไอที . ทีมงานจับจ่ายใช้สอยความพยายามที่จะดึงดูดความสนใจการจัดการของ เช่นการจัดการ
ลงทุนทรัพยากรมากขึ้นในการปรับเป้าหมายโครงการกับเป้าหมายส่วนบุคคลหรือแผนกของพวกเขา พวกเขามีแนวโน้มที่จะทำให้ความรู้สึกของโครงการและสร้างการแปลของพวกเขาเองและ
ความเข้าใจเกี่ยวกับเป้าหมายของโครงการ การจัดการแสดงให้เห็นถึงความเกี่ยวพันทางปัญญาสูงเมื่อพวกเขากระตือรือร้นที่จะขอข้อมูลเพิ่มเติมและความคิดเห็นเกี่ยวกับโครงการ แปลค่าโครงการในคำพูดของตัวเองและมีส่วนร่วมในกิจกรรมต่างๆ เช่น การนึกถึงยืนยันแผนการบรรลุเป้าหมายของโครงการ เราจึงพบ :