As is common elsewhere in the world

As is common elsewhere in the world, public health care services in Malaysia are experiencing mounting pressures because of increased demand and limited resources. The current service provides an almost universal health system in which risks are pooled across the entire population, and all civil servants, as well as their dependants and children, and lower income groups are entitled to health care in a public health care facility, whereas the remainder of the population is required to pay a minimal fee for health care. The collected fees constitute only 2% of the cost of the health service. Consequently, the system relies heavily on general taxation for financing. Such a financing plan is unsustainable, particularly in developing countries that have an inefficient tax collection system (only 10% of the Malaysian population pays taxes). Consequently, health service suffers from overcrowding, understaffing, a long waiting time, low accessibility, and a lack of quality and convenience, which drives almost 60% of Malaysians to seek private primary care (Dyah Pitaloka & Rizal, 2006). Despite their preferences, most (73.2%) of the expenditures in private health care are out-of-pocket, and only 18.8% of adult Malaysians are covered by voluntary private health insurance (VPHI) (Yu, Whynes, & Sach, 2008). This trend creates a high risk of catastrophic medical events for Malaysians. The existing social health insurance in Malaysia is restricted to formal sector workers with regular employment, leaving the unemployed without coverage.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นทั่วไปอื่น ๆ ในโลก บริการสาธารณสุขในประเทศมาเลเซียจะประสบความดันติดตั้งขึ้นและทรัพยากรที่จำกัด บริการปัจจุบันให้เป็นระบบสุขภาพสากลเกือบที่เสี่ยงเป็นทางถูกพูในประชากรทั้งหมด และทั้งหมดข้า ราชการ เป็นของ dependants และเด็ก และกลุ่มรายได้ต่ำจะได้รับสุขภาพในอำนวยความสะดวกดูแลสุขภาพประชาชน ในขณะที่ส่วนเหลือของประชากรจะต้องจ่ายค่าธรรมเนียมน้อยที่สุดดูแลสุขภาพ ค่าธรรมเนียมการเรียกเก็บเป็นเพียง 2% ของต้นทุนของบริการสุขภาพ ดังนั้น ระบบอาศัยหนักภาษีทั่วไปสำหรับทางการเงิน แผนทางการเงินเป็น unsustainable โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศกำลังพัฒนาที่มีระบบการเก็บภาษีต่ำ (เพียง 10% ของประชากรมาเลเซียชำระภาษี) ดังนั้น สุขภาพเดินจาก overcrowding, understaffing ยาวที่รอเวลา การเข้าถึงต่ำ และขาดคุณภาพและความสะดวกสบาย ไดรฟ์เกือบ 60% ของมาเลเซียเพื่อค้นหาส่วนตัวดูแล (Dyah Pitaloka & Rizal, 2006) แม้ มีการกำหนดลักษณะของพวกเขา ส่วนใหญ่ (73.2%) ของค่าใช้จ่ายในการดูแลสุขภาพส่วนตัวมี out-of-pocket และเพียง 18.8% ของผู้ใหญ่ที่มาเลเซียครอบคลุม โดยความสมัครใจส่วนประกันสุขภาพ (VPHI) (Yu, Whynes, & Sach, 2008) แนวโน้มนี้สร้างความเสี่ยงสูงของเหตุการณ์รุนแรงทางการแพทย์ในมาเลเซีย ประกันสุขภาพทางสังคมที่มีอยู่ในประเทศมาเลเซียมีการจำกัดคนงานภาคการศึกษามีงานประจำ ออกตกงานไม่ มีความครอบคลุม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ราวกับเป็นเรื่องธรรมดาที่อื่น ๆ ในโลกที่ให้บริการดูแลสุขภาพของประชาชนในประเทศมาเลเซียกำลังประสบแรงกดดันเนื่องจากความต้องการที่เพิ่มขึ้นและทรัพยากรที่มี จำกัด บริการในปัจจุบันมีระบบสุขภาพถ้วนหน้าเกือบจะอยู่ในความเสี่ยงที่จะถูกรวบรวมในประชากรทั้งหมดและข้าราชการทั้งหมดเช่นเดียวกับที่อยู่ในความอุปการะและเด็กของพวกเขาและกลุ่มรายได้ต่ำจะได้รับการดูแลสุขภาพในสถานที่ดูแลสุขภาพของประชาชนในขณะที่ ที่เหลือของประชากรที่จะต้องจ่ายค่าธรรมเนียมน้อยที่สุดสำหรับการดูแลสุขภาพ ค่าธรรมเนียมที่เก็บรวบรวมเป็นเพียง 2% ของค่าใช้จ่ายในการให้บริการสุขภาพ ดังนั้นระบบการอาศัยอย่างหนักในการจัดเก็บภาษีทั่วไปสำหรับการจัดหาเงินทุน แผนดังกล่าวเป็นเงินที่ไม่ยั่งยืนโดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศกำลังพัฒนาที่มีระบบการจัดเก็บภาษีที่มีประสิทธิภาพ (เพียง 10% ของประชากรมาเลเซียจ่ายภาษี) ดังนั้นบริการสุขภาพทนทุกข์ทรมานจากความแออัดยัดเยียด understaffing, เวลาที่รอคอยมานาน, การเข้าถึงต่ำและขาดคุณภาพและความสะดวกสบายที่ไดรฟ์เกือบ 60% ของชาวมาเลเซียที่จะแสวงหาการดูแลรักษาเบื้องต้นส่วนตัว (Dyah Pitaloka & ซัล 2006) แม้จะมีค่าของพวกเขาส่วนใหญ่ (73.2%) ของค่าใช้จ่ายในการดูแลสุขภาพภาคเอกชนจะออกจากกระเป๋าและมีเพียง 18.8% ของผู้ใหญ่ชาวมาเลเซียถูกปกคลุมไปด้วยความสมัครใจประกันสุขภาพส่วนตัว (VPHI) (ยู Whynes และ Sach 2008) . แนวโน้มนี้จะสร้างความเสี่ยงสูงของเหตุการณ์ทางการแพทย์หายนะสำหรับชาวมาเลเซีย ประกันสุขภาพทางสังคมที่มีอยู่ในประเทศมาเลเซียถูก จำกัด ให้กับแรงงานภาคอย่างเป็นทางการกับการจ้างงานปกติออกจากว่างงานไม่ครอบคลุม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยทั่วไปที่อื่นในโลก บริการการดูแลสุขภาพของประชาชนในประเทศมาเลเซียพบแรงกดดันการติดตั้งเนื่องจากการเพิ่มขึ้นของความต้องการและทรัพยากรที่ จำกัด บริการปัจจุบันมีสากลเกือบระบบสุขภาพที่มีความเสี่ยงรวมในประชากรทั้งหมด และข้าราชการทั้งหมด รวมทั้งญาติของพวกเขาและเด็กและกลุ่มรายได้ต่ำมีสิทธิที่จะได้รับการดูแลสุขภาพในการดูแลสุขภาพของประชาชนศูนย์ ในขณะที่ส่วนที่เหลือของประชากรจะต้องจ่ายค่าธรรมเนียมน้อยที่สุดสำหรับการดูแลสุขภาพ เก็บค่าธรรมเนียมเป็นเพียง 2% ของค่าใช้จ่ายของบริการสุขภาพ ดังนั้นระบบที่อาศัยอย่างหนักในการเก็บภาษีทั่วไปสำหรับการจัดหาเงินทุน เช่นแผนทางการเงิน คือไม่ยั่งยืน ,โดยเฉพาะในประเทศกำลังพัฒนาที่มีการจัดเก็บภาษีไม่มีประสิทธิภาพ ระบบ ( เพียง 10 % ของประชากรมาเลเซียจ่ายภาษี ) จากนั้น บริการสุขภาพที่ได้รับความทุกข์จาก overcrowding understaffing แค่รอเวลา การเข้าถึงต่ำและขาดคุณภาพและความสะดวกสบาย ซึ่งไดรฟ์เกือบ 60% ของชาวมาเลเซียที่จะแสวงหาการดูแลส่วนบุคคล ( dyah pitaloka & Rizal , 2006 )แม้จะมีการตั้งค่าของพวกเขา ส่วนใหญ่ ( ความสามารถ ) % ของค่าใช้จ่ายในการดูแลสุขภาพส่วนตัว ออกมาจากกระเป๋า และเพียงร้อยละ 18.8 ของชาวมาเลเซีย ผู้ใหญ่จะครอบคลุมการประกันสุขภาพส่วนบุคคลโดยสมัครใจ ( vphi ) ( ยู whynes & sach , 2551 ) แนวโน้มนี้จะสร้างความเสี่ยงสูงของเหตุการณ์รุนแรง แพทย์ชาวมาเลเซียประกันสุขภาพทางสังคมที่มีอยู่ในมาเลเซียจำกัดแรงงานภาคอย่างเป็นทางการกับการจ้างงานปกติ ออกจากผู้ว่างงานโดยไม่ครอบคลุม