Mr. Sherlock Holmes, who was usuall

Mr. Sherlock Holmes, who was usually very late in the mornings, save upon those not infrequent occasions when he was up all night, was seated at the breakfast table. I stood upon the hearth-rug and picked up the stick which our visitor had left behind him the night before. It was a fine, thick piece of wood, bulbous-headed, of the sort which is known as a "Penang lawyer." Just under the head was a broad silver band nearly an inch across. "To James Mortimer, M.R.C.S., from his friends of the C.C.H.," was engraved upon it, with the date "1884." It was just such a stick as the old-fashioned family practitioner used to carry—dignified, solid, and reassuring.
"Well, Watson, what do you make of it?"
Holmes was sitting with his back to me, and I had given him no sign of my occupation.
"How did you know what I was doing? I believe you have eyes in the back of your head."
"I have, at least, a well-polished, silver-plated coffee-pot in front of me," said he. "But, tell me, Watson, what do you make of our visitor's stick? Since we have been so unfortunate as to miss him and have no notion of his errand, this accidental souvenir becomes of importance. Let me hear you reconstruct the man by an examination of it."
"I think," said I, following as far as I could the methods of my companion, "that Dr. Mortimer is a successful, elderly medical man, well-esteemed since those who know him give him this mark of their appreciation."
"Good!" said Holmes. "Excellent!"
"I think also that the probability is in favour of his being a country practitioner who does a great deal of his visiting on foot."
"Why so?"
"Because this stick, though originally a very handsome one has been so knocked about that I can hardly imagine a town practitioner carrying it. The thick-iron ferrule is worn down, so it is evident that he has done a great amount of walking with it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นาย Sherlock Holmes ซึ่งเป็นมักจะดึกมากในตอนเช้าบันทึกเมื่อโอกาสไม่บ่อยนักที่ไม่ได้เหล่านั้นเมื่อเขาเป็นถึงคืนนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารเช้า เรายืนอยู่ที่เตา-พรมและหยิบขึ้นมาติดที่ผู้เข้าชมของเราได้ทิ้งไว้ข้างหลังเขาในคืนก่อน มันเป็นดีชิ้นหนาของไม้โป่งหัวของการจัดเรียงซึ่งเป็นที่รู้จักกันว่า "ทนายความปีนัง." เพียงภายใต้หัวเป็นวงกว้างเกือบเงินนิ้วข้าม "เพื่อเจมส์ Mortimer, แผนงานจากเพื่อนของเขา CCH ที่" ถูกตราตรึงกับมันมีวันที่ "1884" มันเป็นเพียงเช่นติดเป็นสมัยเก่าผู้ประกอบการในครอบครัวใช้ในการดำเนิน-สง่างามที่เป็นของแข็งและมั่นใจ.
"ดีวัตสันทำในสิ่งที่คุณทำมันได้หรือไม่"
โฮล์มส์นั่งอยู่กับเขากลับไปฉันและฉันได้รับ เขาสัญญาณของการประกอบอาชีพของฉัน.
"วิธีที่คุณไม่ทราบว่าสิ่งที่ผมทำอะไรผมเชื่อว่าคุณมีตาในด้านหลังของหัวของคุณ."
"ผมมีอย่างน้อยเป็นอย่างดีขัดเงินชุบกาแฟหม้อในด้านหน้า ของผม "เขากล่าวว่า "แต่บอกฉันวัตสันทำในสิ่งที่คุณทำของไม้ผู้เข้าชมของเราหรือไม่เนื่องจากเราได้รับจึงโชคร้ายที่จะคิดถึงเขาและมีความคิดของการทำธุระของเขา, ของที่ระลึกจากอุบัติเหตุนี้จะกลายเป็นความสำคัญ. ให้ฉันได้ยินคุณสร้างคนโดย การตรวจสอบของมัน.
"" ผมคิดว่า "บอกว่าผมต่อไปนี้เท่าที่ผมจะทำได้วิธีการของสหายของฉัน" ที่ดร. Mortimer เป็นที่ประสบความสำเร็จทางการแพทย์ผู้สูงอายุคนดีที่นับถือตั้งแต่ผู้ที่รู้ว่าเขาให้เขานี้ เครื่องหมายของความชื่นชมของพวกเขา.
"" ดี! " โฮล์มส์กล่าวว่า "ดีเยี่ยม"
"ผมคิดว่าน่าจะอยู่ในความโปรดปรานของการเป็นผู้ประกอบการประเทศของเขาที่ไม่จัดการที่ดีของการเยี่ยมชมของเขาด้วยการเดินเท้า."
"ทำไมเหรอ?"
"เพราะติดนี้ แต่เดิมเป็นหนึ่งหล่อมากได้รับ เพื่อเคาะเกี่ยวกับที่ฉันแทบจะไม่สามารถจินตนาการประกอบการเมืองแบกมัน. โดยปลอกโลหะหนาเหล็กจะใส่ลงดังนั้นจะเห็นว่าเขาได้ทำจำนวนมากของการเดินกับมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มิสเตอร์เชอร์ล็อค โฮมส์ ที่มักจะช้ามากในตอนเช้า ช่วยแผ่นดินไม่ infrequent โอกาสเมื่อเขาทั้งคืน นั่งอยู่บนโต๊ะอาหาร ฉันยืนอยู่บนพรม Hearth หยิบติดที่แขกของเราที่ทิ้งไว้ข้างหลังเขาเมื่อคืนก่อน มันเป็น ดี ชิ้นหนาของไม้บวมเป่งไป ของการจัดเรียงซึ่งเป็นที่รู้จักกันเป็น " ปีนัง ทนายความ" แค่หัวสีเงินวงกว้างเกือบนิ้วข้าม . เจมส์มอติเมอร์ m.r.c.s. จากเพื่อนของซีซีเอช " ที่ถูกสลักไว้บนมัน กับวันที่ " 1884 " มันก็แค่ติดเป็นสมัยเก่าเวชศาสตร์ครอบครัวเคยแบกเกียรติ , ของแข็ง , และมั่นใจ .
" เอ่อ วัตสัน , คุณจะทำอะไรกับมัน ?
โฮล์มส์กำลังนั่งหันหลังให้ฉันและฉันมีให้เขาไม่มีวี่แววของอาชีพของฉัน .
" คุณรู้ได้อย่างไรว่าฉันทำอะไรอยู่ ? ผมเชื่อว่าคุณมีสายตาในด้านหลังของหัวของคุณ "
" ฉันได้ อย่างน้อย ก็ขัด , ชุบเงินชุบหม้อกาแฟตรงหน้าฉัน " กล่าวว่าเขา " แต่บอกฉัน วัตสัน ทำ ของผู้เข้าชมของเราติด ? เนื่องจากเราได้รับโชคร้าย ถ้าคิดถึงเขา และไม่มีความเชื่อในเรื่องของงานของเขาของที่ระลึกจากอุบัติเหตุนี้เป็นสำคัญ ผมได้ยินคุณสร้างมนุษย์โดยการตรวจสอบ " .
" ฉันคิดว่า " บอกว่า ตามเท่าที่ฉันสามารถวิธีการของคู่หูของฉัน " ดอกเตอร์มอร์ติเมอร์เป็นสำเร็จ มนุษย์ทางการแพทย์ผู้สูงอายุ ก็นับถือตั้งแต่คนที่รู้จักเขาให้เขานี้เป็นเครื่องหมายของความ "
. " ดี ! " กล่าวว่า โฮล์มส์ " ยอดเยี่ยม ! "
" ผมคิดว่าน่าจะเป็นในความโปรดปรานของเขาเป็นแพทย์ ประเทศที่ไม่จัดการที่ดีของการเข้าชมของเขาในเท้า . "
" ทำไม ? "
" เพราะติดนี้ แม้ว่าเดิมทีหล่อมากหนึ่งถูกเคาะแล้วฉันแทบจะไม่สามารถจินตนาการถึงเมืองผู้ประกอบการแบกมัน ปลอกโลหะเหล็กหนาก็ทรุดลง ดังนั้นจะเห็นได้ว่าเขาได้ทำจำนวนมากของเดินไปกับมัน