. Communication Culture. According

. Communication Culture. According to Srivastava and Gips, (2009) taking Chinese business culture for example, management is not used to to explaining actions to employees so the progress of the project had not been communicated down the chain of command. The culture





was such that the management inclined to act as father figures to employees. This meant management was
professed to know what was best for the employees and that employees should place trust in the manager’s judgment. Questioning leadership is not part of the culture norm. This resulted in a workforce that did not have the “big picture” view of the organization and its goals (Talet and Al-Wahaishi, 2011). This constrains the need for information exchange among managers. Thus, ERP is used to reinforce hierarchical control instead of peer-to-peer communication and cross functional integration which is the distinguishing characteristic of ERP (Rasmy et al., 2005). Also, high context culture in which people are more tightly attached to each other and, because of this strong relationship, a social hierarchy exist that expect individuals to keep their expressions within their control and to communicate information in a simple way but with profound meanings. On the other hand, people in Low context culture are individualized and liess attached to others (Huang et al., 2002). When dealing with new technology, high context cultures may adopt it only if they fully understood its technical aspects in depth and are assured that there are no risks attached while low context cultures feel comfortable in dealing with new technology. People in these culture feel uncomfortable working with old systems for a long time and prefer to use new things (Zhou-Sivunen, 2006).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

. วัฒนธรรมการสื่อสาร ตาม Srivastava และ Gips, (2009) การวัฒนธรรมจีนเช่นการจัดการไม่ได้ถูกใช้เพื่ออธิบายการดำเนินการที่พนักงานทุกคนเพื่อความคืบหน้าของโครงการที่ไม่ได้รับการสื่อสารลงห่วงโซ่ของคำสั่ง วัฒนธรรมเป็นเช่นนั้นการจัดการความโน้มเอียงที่จะทำหน้าที่เป็นตัวเลขที่พ่อให้กับพนักงาน การจัดการความหมายนี้ได้รับการยอมรับว่าจะรู้ว่าสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับพนักงานและพนักงานควรไว้วางใจในการตัดสินใจของผู้จัดการ เป็นผู้นำการตั้งคำถามไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมบรรทัดฐาน นี้ส่งผลให้แรงงานที่ไม่ได้มี "ภาพใหญ่" มุมมองขององค์กรและเป้าหมาย (Talet และอัล Wahaishi 2011) นี้ constrains ความจำเป็นสำหรับการแลกเปลี่ยนข้อมูลระหว่างผู้จัดการ ดังนั้น ERP จะใช้ในการเสริมสร้างการควบคุมลำดับชั้นแทนการสื่อสารแบบ peer-to-peer และบูรณาการการทำงานข้ามซึ่งเป็นลักษณะเด่นของ ERP (Rasmy et al., 2005) นอกจากนี้วัฒนธรรมบริบทสูงที่คนจะแนบแน่นกับแต่ละอื่น ๆ และเนื่องจากความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งนี้ลำดับชั้นทางสังคมที่มีอยู่ที่คาดว่าบุคคลที่จะให้การแสดงออกของพวกเขาอยู่ในการควบคุมของพวกเขาและการสื่อสารข้อมูลในลักษณะที่เรียบง่าย แต่มีความหมายลึกซึ้ง ในทางตรงกันข้ามคนในวัฒนธรรมบริบทต่ำจะเป็นรายบุคคลและließแนบมากับคนอื่น (Huang et al., 2002) เมื่อจัดการกับเทคโนโลยีใหม่วัฒนธรรมบริบทสูงอาจนำมาใช้เฉพาะในกรณีที่พวกเขาอย่างเต็มที่เข้าใจด้านเทคนิคในเชิงลึกและจะมั่นใจได้ว่ามีความเสี่ยงที่ไม่ติดในขณะที่วัฒนธรรมบริบทต่ำรู้สึกสะดวกสบายในการจัดการกับเทคโนโลยีใหม่ คนในวัฒนธรรมเหล่านี้รู้สึกอึดอัดกับการทำงานกับระบบเก่ามาเป็นเวลานานและชอบที่จะใช้สิ่งใหม่ ๆ (โจว-Sivunen 2006)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

. วัฒนธรรมการสื่อสาร ตาม ศรีวัสทวา และรี่ กิบส์ ( 2009 ) รับวัฒนธรรมจีน ธุรกิจ เช่น การจัดการที่ถูกใช้เพื่ออธิบายการกระทำของพนักงาน ดังนั้น ความคืบหน้าของโครงการได้ติดต่อลงห่วงโซ่ของคำสั่ง วัฒนธรรม





เช่นการบริหารที่เอียงเป็นพ่อตัวเลขให้กับพนักงาน นี้หมายถึงการจัดการ
เธอจะรู้อะไรดี ให้กับพนักงาน และพนักงานควรเชื่อในการตัดสินใจของผู้จัดการ การเป็นผู้นำไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมบรรทัดฐาน ส่งผลให้พนักงานที่ไม่ได้มี " มุมมอง " ภาพใหญ่ขององค์กรและเป้าหมาย ( talet และอัล wahaishi , 2011 ) นี้ครอบครองต้องแลกเปลี่ยนข้อมูลระหว่างผู้จัดการ ดังนั้นERP คือใช้เพื่อเสริมสร้างการควบคุมลำดับชั้นแทนการสื่อสาร P2P และข้ามการทำงานบูรณาการซึ่งเป็นลักษณะเด่นของ ERP ( rasmy et al . , 2005 ) นอกจากนี้ บริบทวัฒนธรรมที่คนจะแน่นติดกับแต่ละอื่น ๆและเนื่องจากความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งนี้ลำดับชั้นทางสังคมที่มีอยู่คาดว่าบุคคลที่จะเก็บการแสดงออกของพวกเขาอยู่ในการควบคุมของพวกเขา และ การสื่อสารข้อมูลในวิธีที่ง่าย ๆแต่ความหมายลึกซึ้ง บนมืออื่น ๆที่ประชาชนในบริบทวัฒนธรรมต่ำและเป็น รายบุคคล liess แนบกับผู้อื่น ( Huang et al . , 2002 ) เมื่อจัดการกับเทคโนโลยีใหม่วัฒนธรรมบริบทอาจจะนำมาใช้เฉพาะถ้าพวกเขาเข้าใจด้านเทคนิคของ บริษัท ในความลึกและจะมั่นใจได้ว่ามีความเสี่ยงไม่ติดในขณะที่วัฒนธรรมบริบทน้อยรู้สึกสะดวกสบายในการจัดการกับเทคโนโลยีใหม่ คนเหล่านี้ วัฒนธรรม รู้สึกอึดอัด ทำงานกับระบบเก่ามานานและชอบที่จะใช้สิ่งที่ใหม่ ( โจว sivunen
, 2006 )