When the small city that appeared s

When the small city that appeared slightly quiet and old appeared in full view, Yun Che’s heart uncontrollably jumped with “thump” “thump” sounds.

Having lived here for sixteen years, how could Yun Che not have any emotions toward the small city that carried all his childhood memories.

The Floating Cloud City within his vision became increasingly nearer and bigger; slowly, he faintly saw Xiao Clan’s location, and that dark-green colored rear mountain behind Xiao Clan.

A nostalgic emotion rippled within his heart as the silhouettes of two people emerged in his mind with incomparable clarity. The desire to immediately see them was as intense as a flood being held back by a dam. Looking forward, his eyes became faintly misty, and uncontrollable mutters to himself came from his mouth: “Grandpa, Little Aunt, I’m back… I’m back…. I will never let anyone oppress and harm you ever again….”

As his emotions flooded, he had already arrived above Floating Cloud City’s city gates. If he were to continue, the Snow Phoenix Beast would no doubt instigate a huge uproar within the entire city. Yun Che put away the Snow Phoenix Beast, landed outside of the city gates, and walked into the familiar yet slightly foreign Floating Cloud City on foot.

Unwittingly, three years had already passed.

These three years of experience, thinking from it now, were really like a dream.

At first, when he left Floating Cloud City with swallowed hatred, he swore to come back with strength enough to crush Xiao Clan within three years, and make the entire Xiao Clan beg his Grandfather and Little Aunt to leave the Reflection Gorge on their knees… And that time, even though he swore it, he clearly knew how difficult it was to achieve it. Thus, he desperately trained and cultivated with all his might, and desperately provoked enemies to enhance himself to the greatest extent.

At that time he wouldn’t have thought that after three years, his strength would become far more than just being able to crush Xiao Clan… The Xiao Clan at this moment, before the level of his current strength, wasn’t even qualified for him to spare a straight glance.

Walking on Floating Cloud City’s ground, Yun Che’s steps were actually somewhat unsteady. Even though his heart was incomparably eager, his steps were actually not that fast. He was thinking, that after meeting Grandpa and Little Aunt, just how should he hug them, and what should he say to them; should he laugh, or should he cry…

There weren’t too few nor too many pedestrians in Floating Cloud City’s streets. Everyone walked hurriedly, and there wasn’t anyone to notice him. Even if they brushed past his shoulders, there wasn’t anyone who would directly discern him as that wastrel and joke who was chased out of Floating Cloud City three years ago.

Yun Che walked through one street after another, as he increasingly neared Xiao Clan. At this time, he stopped his steps, raised his head and looked at the dignified gate before him. Two huge golden words were engraved on the sign above the gate:

Xia Manor.

This was Xia Qingyue and Xia Yuanba’s home.

As a merchant family, Xia Manor would ordinarily always emit a kind of bustling air that carried the smell of commerce. But standing before Xia Manor’s gate right now, what Yun Che felt was a sort of silence never recorded in his memories. He stood there for a long while, and did not continue forward. Instead, he hid his presence, vaulted high up over the wall, and silently landed within Xia Manor’s great courtyard.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อเมืองขนาดเล็กที่ปรากฏเล็กน้อยเงียบ และเก่าปรากฏในมุมมองเต็ม ยุ Che หัวใจเขาไปด้วย "thump" "thump" เสียงมีอยู่ที่นี่ปีที่สิบหก วิธี Che ยุไม่ได้อารมณ์ใด ๆ ไปทางเมืองขนาดเล็กที่ดำเนินการทรงจำวัยเด็กของเขาทั้งหมดเมืองเมฆลอยภายในวิสัยทัศน์ของเขาก็เอื้อมขึ้น และใหญ่ ขึ้น ช้า เขารวย ๆ เห็นเสี่ยวตระกูลตำแหน่ง และที่มืดสีหลังภูเขาเขียวหลังตระกูลเซียวอารมณ์คิด rippled ภายในหัวใจของเขาเป็น silhouettes ของคนสองคนที่เกิดในจิตใจของเขามีความไม่ชัดเจน ความปรารถนาที่จะเห็นทันทีเข้มข้นที่น้ำท่วมขึ้นกลับ โดยเขื่อน มองไปข้างหน้า ตาของเขากลายเป็นตนรำไร และ mutters uncontrollable พระองค์มาจากปากของเขา: "ปู่ ป้าเล็ก ผมกลับ... ฉันกลับมาแล้ว ฉันไม่เคยจะปล่อยให้ทุกคนกดดัน และเป็นอันตรายต่อคุณครับ..."เป็นอารมณ์ความรู้สึกของน้ำท่วม เขาแล้วมาถึงด้านบนประตูเมืองเมืองลอยเมฆ ถ้าเขาต้องการ สัตว์ฟีนิกซ์หิมะจะไม่สงสัยเลยโมโหความโกลาหลใหญ่ภายในเมืองทั้งหมด Che ยุย้ายสัตว์ฟีนิกซ์หิมะ ที่ดินนอกประตูเมือง ทางเดินเท้าเข้าไปในคุ้นเคย แต่ต่างประเทศเล็กน้อยลอยเมฆเมืองคน สามปีได้แล้วผ่านเหล่านี้สามปีประสบการณ์ คิดออกตอนนี้ ถูกจริง ๆ เหมือนความฝันครั้งแรก เมื่อเขาลอยเมฆเมืองกับชัง กลืนกินเขา swore การกลับมา มีความแข็งแรงพอจะสนใจตระกูลเซียวภายในสามปี และทำให้ตระกูลเสี่ยวทั้งขอปู่และป้าน้อยของเขาไปท้าทายสะท้อนบนเข่าของพวกเขา... และเวลา ถึงแม้ว่าเขา swore เขาชัดเจนรู้ว่ายากก็ให้มัน ดัง เขาหมดฝึก cultivated กับอาจของเขา และท่านหมดศัตรูจะเพิ่มตัวเองระดับมากที่สุดเวลาที่ เขาไม่คิดว่า หลังจากสามปี ความแข็งแรงของเขาจะกลายเป็นมากกว่าเพียงแค่ความสามารถในการสนใจตระกูลเซียว... ตระกูลเซียวขณะนี้ ก่อนระดับของความแข็งแรงของเขาปัจจุบัน ไม่เหมาะสมแม้เขาอะไหล่รวดเร็วตรงเดินบนพื้นลอยเมฆเมือง ตอนยุ Che ถูก unsteady ค่อนข้างจริง แม้ว่าหัวใจของเขามีแค่กระตือรือร้น ขั้นตอนของเขาถูกจริงไม่ที่รวดเร็ว เขาคิด ที่ ประชุมปู่และป้าน้อย เพียงวิธีควรเขากอดพวกเขา และอะไรควรเขาบอก ให้ เขาควรหัวเราะ หรือควรเขาร้องไห้...ไม่มีโชคดีน้อยเกินไป หรือมากเกินไปในถนนเมืองลอยเมฆ ทุกคนเดินรีบ และไม่มีใครสังเกตเห็นเขา แม้ว่าพวกเขาขัดเงาผ่านไหล่เขา มีไม่ทุกคนที่จะตรงมองเห็นเขาเป็น wastrel ที่ตลกที่ถูกตามล่าจากเมืองเมฆลอยผ่านมาสามปีYun Che walked through one street after another, as he increasingly neared Xiao Clan. At this time, he stopped his steps, raised his head and looked at the dignified gate before him. Two huge golden words were engraved on the sign above the gate:Xia Manor.This was Xia Qingyue and Xia Yuanba’s home.As a merchant family, Xia Manor would ordinarily always emit a kind of bustling air that carried the smell of commerce. But standing before Xia Manor’s gate right now, what Yun Che felt was a sort of silence never recorded in his memories. He stood there for a long while, and did not continue forward. Instead, he hid his presence, vaulted high up over the wall, and silently landed within Xia Manor’s great courtyard.