Comparative analysis of two dynamic

Comparative analysis of two dynamic mechanistic models of beef cattle growth
Abstract
The INRA Growth Model (IGM) and the Davis Growth Model (DGM) are two dynamic mechanistic models developed to predict protein and fat deposition in growing cattle whatever the production system. Both models depend on animal genotype and age, metabolizable energy intake (MEI) and knowledge of previous growth. The aim of this paper was (i) to identify in which situations DGM and/or IGM provide reliable estimations of body protein and fat, (ii) to give insight on the improvements needed in each model and (iii) to discuss the usefulness of comparative analysis for improvement of mechanistic models. We performed a comparative analysis of DGM and IGM with three datasets from published experiments on Salers heifers, Angus-Hereford steers and Charolais bulls. Each model was fitted independently to each dataset. Both models gave accurate and precise predictions of body protein. They also performed well for body fat in Charolais bulls growing continuously. However, DGM tended to underestimate body fat deposition during feeding restriction periods with Salers heifers. This suggests that DGM overestimated heat production during periods of low MEI. IGM was not sensitive enough to MEI as it overestimates body fat at low MEI and it underestimates body fat at high MEI in Angus-Hereford steers. Presently, IGM does not take into account metabolizable energy concentration (MEC) of the diet and thus does not simulate different growth trajectories for same MEI but different MEC. These results suggest that model's structure and equations for protein accretion in DGM and IGM are valid. Future improvements will focus on prediction of heat production during feed restriction periods for DGM and on mathematical formulation of feed energy utilisation for fat synthesis in IGM in order to improve model sensitivity to MEI. Comparative analysis provides meaningful information on the models behaviour for further improvement of processes simulations

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิเคราะห์เปรียบเทียบของสองรุ่นกลไกแบบไดนามิกของการเติบโตของโคเนื้อบทคัดย่อการ INRA เติบโตรุ่น (ระบาดของโรค) และเดวิสเติบโตรุ่น (DGM) มีสองรุ่นกลไกที่แบบไดนามิกพัฒนาขึ้นเพื่อทำนายโปรตีนและไขมันสะสมในระบบการผลิตปศุสัตว์ไม่ว่าการเจริญเติบโต ทั้งสองรุ่นขึ้นกับสัตว์จีโนไทป์ และอายุ บริโภคพลังงาน metabolizable (MEI) และความรู้เติบโตก่อนหน้านี้ จุดประสงค์ของเอกสารนี้คือ (i) การ ระบุในสถานการณ์ใด DGM หรือระบาดของโรคให้ประเมินความน่าเชื่อถือของร่างกายโปรตีนและไขมัน, (ii) เพื่อให้เข้าใจในการปรับปรุงที่จำเป็นในแต่ละรุ่น และ (iii) กล่าวถึงประโยชน์ของการวิเคราะห์เปรียบเทียบเพื่อการปรับปรุงรูปแบบกลไก เราสามารถทำการวิเคราะห์เปรียบเทียบชนิดและการระบาดของโรคกับชุดข้อมูลสามจากทดลองเผยแพร่ บนวัวสาว Salers โคเฮียร์ฟอร์ด Angus Charolais บูลส์ แต่ละรุ่นถูกติดตั้งอย่างอิสระกับชุดข้อมูลแต่ละ ทั้งสองรุ่นให้คาดคะเน แม่นยำของโปรตีนในร่างกาย พวกเขายังทำได้ดีสำหรับไขมันในร่างกายในบูลส์ Charolais เติบโตอย่างต่อเนื่อง อย่างไรก็ตาม DGM แนวโน้มที่จะ ประมาทในช่วงให้อาหารช่วงเวลาข้อจำกัด มีวัวสาว Salers สะสมไขมันร่างกาย นี้แสดงให้เห็นว่า DGM นการผลิตความร้อนในระหว่างที่เหมต่ำ ระบาดของโรคไม่มีความสำคัญพอกับเหมยมัน overestimates ไขมันในร่างกายที่เหมต่ำ และไขมันในร่างกายที่เหมสูงโคเฮียร์ฟอร์ด Angus underestimates มัน ปัจจุบัน การระบาดของโรคเป็นบัญชี metabolizable พลังงานความเข้มข้น (MEC) ของอาหาร และจึง จำลองวิถีการเจริญเติบโตแตกต่างกันสำหรับเหมยเดียวกันแต่แตกต่างสัญจร ผลลัพธ์เหล่านี้แนะนำว่า แบบโครงสร้างและสมการสำหรับโปรตีน accretion ที่จดจำในการระบาดของโรคและชนิดที่ถูกต้อง ปรับปรุงในอนาคตจะเน้นการคาดการณ์การผลิตความร้อนในช่วงจำกัดอาหาร DGM และสูตรทางคณิตศาสตร์ของการใช้ประโยชน์อาหารพลังงานสำหรับการสังเคราะห์ไขมันในการระบาดของโรคเพื่อปรับปรุงความไวรุ่นเหมย วิเคราะห์เปรียบเทียบให้ข้อมูลมีความหมายเกี่ยวกับพฤติกรรมรุ่นสำหรับการปรับปรุงเพิ่มเติมของแบบจำลองกระบวนการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวิเคราะห์เปรียบเทียบสองรุ่นกลไกแบบไดนามิกของโคเนื้อเจริญเติบโต
บทคัดย่อ
INRA การเจริญเติบโตแบบจำลอง (IGM) และการเจริญเติบโตของเดวิสรุ่น (DGM) เป็นสองรูปแบบกลไกการพัฒนาแบบไดนามิกในการทำนายโปรตีนและไขมันให้การของพยานในวัวที่เพิ่มมากขึ้นสิ่งที่ระบบการผลิต ทั้งสองรุ่นขึ้นอยู่กับพันธุกรรมสัตว์และอายุการบริโภคพลังงานที่ (MEI) และความรู้ของการเจริญเติบโตก่อนหน้านี้ จุดมุ่งหมายของการวิจัยนี้คือ (i) การระบุในสถานการณ์ที่ DGM และ / หรือ IGM ให้ประมาณการที่เชื่อถือได้ของโปรตีนในร่างกายและไขมัน (ii) เพื่อให้ข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับการปรับปรุงที่จำเป็นในแต่ละรุ่นและ (iii) เพื่อหารือเกี่ยวกับประโยชน์ของ การวิเคราะห์เปรียบเทียบเพื่อการพัฒนารูปแบบกลไก เราดำเนินการวิเคราะห์เปรียบเทียบ DGM และ IGM มีสามชุดข้อมูลจากการทดลองเผยแพร่บนสาวซาเล่นำพาแองกัส-เฮียร์และบูลส์ Charolais แต่ละรุ่นก็พอดีเป็นอิสระให้กับแต่ละชุด ทั้งสองรุ่นให้การคาดการณ์ที่ถูกต้องและแม่นยำของโปรตีนในร่างกาย พวกเขายังทำได้ดีสำหรับไขมันในร่างกายในบูลส์ Charolais เติบโตอย่างต่อเนื่อง อย่างไรก็ตาม DGM มีแนวโน้มที่จะประมาทร่างกายการสะสมไขมันในช่วงระยะเวลาการให้อาหารข้อ จำกัด กับสาวซาเล่ นี้แสดงให้เห็นว่า DGM ประเมินการผลิตความร้อนในช่วงระยะเวลาของ MEI ต่ำ IGM ก็ไม่ไวพอที่จะ MEI เป็นมัน overestimates ไขมันในร่างกายที่ MEI ต่ำและมันดูถูกไขมันในร่างกายที่ MEI สูงในการนำพาแองกัส-เฮียร์ ปัจจุบัน IGM ไม่ได้คำนึงถึงความเข้มข้นของพลังงานที่บัญชี (MEC) ของอาหารและทำให้ไม่ได้จำลองวิถีการเจริญเติบโตแตกต่างกันสำหรับ MEI เหมือนกัน แต่ MEC ที่แตกต่างกัน ผลการศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่ารูปแบบโครงสร้างและสมการเพิ่มโปรตีนใน DGM และ IGM ถูกต้อง การปรับปรุงในอนาคตจะมุ่งเน้นไปที่การคาดการณ์ของการผลิตความร้อนในช่วงระยะเวลา จำกัด อาหารสำหรับ DGM และสูตรทางคณิตศาสตร์ของการใช้พลังงานฟีดสำหรับการสังเคราะห์ไขมันใน IGM เพื่อปรับปรุงความไวของรูปแบบการ MEI การวิเคราะห์เปรียบเทียบให้ข้อมูลที่มีความหมายเกี่ยวกับพฤติกรรมแบบจำลองสำหรับการปรับปรุงต่อไปของกระบวนการจำลอง