The Philippine National Railways is

The Philippine National Railways is a state-owned railway system of the Philippines, it was established during the Spanish Colonial period. PNR aims to link key cities within the Philippines efficiently and to serve as an instrument in national socio-economic development.[10] It also aims to improve the rail transportation of the country. The PNR currently operates in the Manila metropolitan area and the provinces of Laguna, Quezon, Camarines Sur and Albay. Before PNR used to serve the provinces of Bulacan, Pampanga, Tarlac, Nueva Ecija, Pangasinan and La Union in the north and Batangas on the South. The PNR used to run the only inter-city train between Metro Manila and Bicol but that is currently suspended.

The Manila Light Rail Transit System or the LRTA system, is a rapid transit system serving the Metro Manila area, it is the first metro system in Southeast Asia.[11] The system served a total 928,000 passengers each day in 2012.[12][13] Its 31 stations along over 31 kilometers (19 mi) of mostly elevated track form two lines: the original LRT Line 1 (LRT-1), and the more modern MRT Line 2 (MRT-2) which passes through the cities of Caloocan, Manila, Marikina, Pasay, San Juan and Quezon City.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การรถไฟแห่งชาติฟิลิปปินส์เป็นระบบรถไฟรัฐฟิลิปปินส์ ก่อตั้งขึ้นในช่วงยุคอาณานิคมสเปน ซับมีวัตถุประสงค์ เพื่อเชื่อมโยงเมืองหลักในฟิลิปปินส์ได้อย่างมีประสิทธิภาพ และเป็นเครื่องมือในการพัฒนาสังคมเศรษฐกิจแห่งชาติ[10] นอกจากนี้ยังมุ่งหวังที่จะปรับปรุงการขนส่งทางรถไฟของประเทศ PNR ดำเนินอยู่ในปริมณฑลมะนิลาและจังหวัดลากูน่า เกซอน กามารีนส์ซูร์ และอัลเบย์ ก่อน PNR ที่เคยรับใช้จังหวัดบูลากัน ปัมปางา ทาร์ลัค ลนูว่า Ecija ปางาซินัน และลายูเนียนในบาทางกัสเหนือใต้ ซับที่ใช้ในการรันรถไฟเท่านั้นระหว่างเมืองระหว่างเมโทรมะนิลาและโคล แต่ที่ถูกระงับระบบขนส่งรถไฟไฟมะนิลาหรือระบบ LRTA เป็นระบบรถไฟฟ้าใต้ดินให้บริการตั้งเมโทรมะนิลา เป็นระบบรถไฟใต้ดินครั้งแรกในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้[11] ระบบบริการผู้โดยสาร 928,000 การรวมแต่ละวันในปี 2012[12][13] 31 สถานีตามกว่า 31 กิโลเมตร (19 mi) สูงส่วนใหญ่ติดตามฟอร์มบรรทัดที่สอง: เดิม LRT บรรทัด 1 (LRT-1), และการทันสมัยมากขึ้น MRT บรรทัด 2 (MRT-2) ซึ่งผ่านเมืองคาลูกาน มะนิลา Marikina ปา San Juan และเกซอนซิตี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รถไฟแห่งชาติของฟิลิปปินส์เป็นระบบรถไฟที่รัฐเป็นเจ้าของของฟิลิปปินส์, ก่อตั้งขึ้นในช่วงเวลาที่โคโลเนียลสเปน PNR มีจุดมุ่งหมายที่จะเชื่อมโยงเมืองสำคัญในประเทศฟิลิปปินส์อย่างมีประสิทธิภาพและเพื่อใช้เป็นเครื่องมือในชาติพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม. [10] นอกจากนี้ยังมีวัตถุประสงค์เพื่อปรับปรุงการขนส่งทางรถไฟของประเทศ PNR ปัจจุบันทำงานในพื้นที่นครบาลกรุงมะนิลาและจังหวัดของลากูน่า, เควซอนรีนส์ซูและอัลเบย์ ก่อน PNR ใช้ในการให้บริการของจังหวัดคัน, Pampanga แล็คนูซิจาพันกาซิลายูเนี่ยนในภาคเหนือและ Batangas ในภาคใต้ PNR ใช้ในการทำงานเท่านั้นรถไฟระหว่างเมืองระหว่างเมโทรมะนิลาและ Bicol แต่ที่ถูกระงับ. มะนิลาไลต์เรลหรือระบบ LRTA เป็นระบบขนส่งมวลชนที่ให้บริการในพื้นที่เมโทรมะนิลามันเป็นระบบรถไฟใต้ดินครั้งแรก . ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ [11] ระบบการให้บริการทั้งหมด 928,000 ผู้โดยสารในแต่ละวันในปี 2012 [12] [13] วันที่ 31 สถานีมันพร้อมกว่า 31 กิโลเมตร (19 ไมล์) จากรูปแบบทางยกระดับส่วนใหญ่สองสาย: สาย LRT เดิม 1 ( LRT-1) และ 2 สาย MRT ที่ทันสมัยมากขึ้น (MRT-2) ซึ่งผ่านเมืองของ Caloocan, มะนิลา, มาริเซย์, ซานฮวนและเกซอนซิตี้