Chapter 62 - Using a Sledgehammer t

Chapter 62 - Using a Sledgehammer to Kill a Chicken!

It was unknown when the thunderstorm had let up in the depths of the forest in that nameless mountain range. At dusk, the rain finally stopped, and no matter how dull the sunset was in the distance, a rainbow could still be vaguely seen.

The rainbow seemed to follow the sunset before it gradually scattered.

The forest was silent, even the metallic smell of blood had dissipated. There were only corpses along the way to lay witness to the fierce fight that had transpired here.

Chen Heng had fallen to the ground. Even in his death, traces of willpower, unwillingness and incredulity could still be seen.

Bai Xiaochun lay motionless beside his corpse. If his life was a ball of fire, then this ball of fire had already been extinguished by more than ninety percent, leaving only a small flame behind, struggling to survive.

After a long time, footsteps arrived from the distance, stepping on the fallen leaves that were submerged in the mud. They were approaching slowly with each step until they stood in front of Chen Heng.

The footsteps belonged to an old man that was wearing a long black robe. His white hair swayed in the wind and wrinkles adorned his face. The years his body had experienced could not be concealed, as if he had lived for far too long on this world to the extent that those years of experience had turned into a stale air, enveloping his surroundings.

“An obsessive soul… The body is dead, yet the soul still lingers. This might still have its use.” A hoarse voice that carried a vague meaning echoed out. Suddenly, the area between the eyebrows of Chen Heng’s corpse was split open, and wisps of cyan-coloured Qi drifted out until it condensed in mid-air, forming a blurry shadow of a soul the size of a palm.

That was Chen Heng, but there was a dazed look in his eyes, and he was trembling as if he had lost his sanity.

The old man raised his right hand and pointed towards Chen Heng. Chen Heng’s soul immediately flew out and entered the old man’s finger, disappearing without a trace.

Once this mysterious old man retrieved Chen Heng’s soul, he turned his head around and quietly looked at Bai Xiaochun with a perplexed look on his face. Gradually, his eyes revealed that he was recalling past memories.

“I never thought that I would once again get to see… the Unending Longevity Technique…” The old man closed his eyes and lightly sighed a long while later. This sigh seemed to alter the surrounding space, making this area seem like time was not flowing normally, completely separated from the world.

Countless trees swayed, and in the blink of an eye, all of them stilled and turned to ash.

It could be seen with a naked eye that Chen Heng’s corpse was decaying, in a few breaths, his whole body would turn into bones then to dust, fusing with the mud.

Only Bai Xiaochun did not decay. Instead, there was a huge amount of invisible vitality that approached him, merging with him and rapidly repairing his heavily injured body.

The old man stood there with his eyes closed like a statue, not moving a single inch. If one looked closely, it was as though… he had neither breathed, nor lived. His whole being seemed to be non-existent in this world, just like a remnant soul that was unwilling to be reborn.

In the moment of Chen Heng’s death, the patriarch of the Fallen Chen Clan who was inside the Fallen Star Mountain Range suddenly opened his eyes as a sense of uneasiness rose in his heart. His gaze swept across the surrounding clansmen. Even though he had seen that most of the eleven clansmen that were sent out had died out, Chen Heng’s soul plate was still intact and this slightly settled his heart.

“It was only three outer sect disciples. How could it take this long… Moreover, a lot of our clansmen have died, but with Heng-Er’s cultivation, there shouldn’t have been anything capable of opposing them. Perhaps Heng-Er has already killed the three juniors and is currently on his way back.” When the patriarch of the Fallen Chen Clan was pondering, that feeling of uneasiness remained. His eyes flashed and he again dispatched a couple seventh level Qi Condensation clansmen to go outside and search.

After doing all of this, he took a deep breath with glaring eyes.

“No matter what, there is still one day left to succeed with the blood-reversal!” The patriarch from the Fallen Chen Clan gritted his teeth and suppressed the uneasiness. He understood that he had no other choice. All he had to do was endure one more day and… everything would be over!

Meanwhile, in a mountain valley less than ten li away from the edge of the Formation Array set by the Fallen Chen Clan’s patriarch. Hou Yunfei’s face was pale, he was unable to continue further. Blood seeped out of his mouth and he collapsed with bitterness on his face.

“Junior Bai… I am sorry for not being able to save you…” Before he passed out, he clenched his fist tightly as despair and helplessness filled h

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

62 บท - ที่ใช้พิจารณาการฆ่าไก่มันเป็นที่รู้จักเมื่อพายุฝนฟ้าคะนองที่มีให้ขึ้นในส่วนลึกของป่าในเทือกเขาที่นิรนาม ยามค่ำคืน ฝนหยุดในที่สุด และ ไม่หมองคล้ำวิธีพระอาทิตย์ตกดินได้ในระยะไกล รุ้งอาจยังคงรางสาดเรนโบว์ดูเหมือนพระอาทิตย์ตกก่อนที่จะค่อย ๆ กระจายอยู่ตามป่าถูกเงียบ แม้กลิ่นโลหะของเลือดมี dissipated ศพเท่านั้นตามวิธีการวางเป็นพยานการต่อสู้ดุเดือดที่มีข้อนี่ได้ เฉินเฮงได้ลดลงไปพื้น แม้ในชีวิต ร่องรอยของจิตตานุภาพ ไม่เต็มใจ และกังขานักอาจยังคงจะเห็น หวาน Xiaochun ไบวางนิ่งอยู่ข้างศพของเขา ถ้าชีวิตของเขาเป็นลูกไฟ แล้วนี้ลูกไฟได้แล้วการดับสิ้นมากกว่าเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ ออกจากเปลวไฟเท่านั้นเล็กหลัง ดิ้นรนเพื่อความอยู่รอดหลังจากเวลานาน ก้าวมาจากระยะทาง เหยียบลงบนใบไม้ร่วงที่มีน้ำท่วมในโคลน พวกเขาได้เข้าใกล้อย่างช้า ๆ ในแต่ละขั้นจนกระทั่งพวกเขายืนอยู่หน้าเฉินเฮง รอยเท้าเป็นคนเก่าที่ใส่เป็นเสื้อคลุมสีดำยาว ผมขาวเปี่ยมไปในลมและริ้วประดับใบหน้าของเขา ปีร่างกายของเขามีประสบการณ์สามารถไม่แฝง ประหนึ่งว่าเขาได้อาศัยอยู่บนโลกนี้นานเกินไปเท่าที่ประสบการณ์ปีเหล่านั้นได้กลายเป็นอากาศเก่า ห่อหุ้มสภาพแวดล้อมของเขา "การครอบงำจิตใจ... ร่างกายจะตาย แต่จิตวิญญาณยังคงหลงเหลืออยู่ นี้อาจยังคงมีการใช้" เสียงแหบซึ่งมีความหมายคลุมเครือดังก้องออกมา ทันใดนั้น พื้นที่ระหว่างคิ้วของเฉินเฮงศพถูกเปิดแยกออก และ wisps ชิสีฟ้าลอยออกจนมันแบบยในกลางอากาศ ขึ้นรูปเงามัวของจิตวิญญาณขนาดของปาล์มนั่นคือเฉินเฮง แต่มีดูงุนงงในสายตาของเขา และเขาถูกสั่นราวกับว่าเขาได้สูญเสียสติของเขาคนยกมือขวาขึ้น และชี้ไปทางเฉินเฮง จิตวิญญาณของเฉินเฮงบินออก และใส่นิ้วมือของชายชรา หายไปอย่างไร้ร่องทันทีทันทีที่ชายลึกลับนี้เรียกวิญญาณเฉินเฮง เขาหันหัวของเขา และเงียบ ๆ มองหวาน Xiaochun ไบดูงงกับใบหน้า ค่อย ๆ ตาของเขาเปิดเผยว่า เขาถูกทำให้นึกถึงความทรงจำที่ผ่านมา "ฉันไม่เคยคิดว่า ขออีกครั้งให้ยืนยาวไม่รู้จักจบเทคนิคดู..." คนเก่าปิดตา และถอนหายใจยาวเบา ๆ ในขณะ ถอนหายใจนี้ดูเหมือนจะ เปลี่ยนพื้นที่โดยรอบ ทำให้พื้นที่นี้เหมือนเวลาถูกไหลตามปกติ สมบูรณ์แยกออกจากโลก ต้นไม้มากมายเปี่ยมไป และในพริบตา พวกเขาทั้งหมด stilled และกลายเป็นเถ้า มันอาจจะเห็น ด้วยตาเปล่าว่า ศพเฉินเฮงถูก สลาย ในกี่ลมหายใจ ร่างกายของเขาจะกลายเป็นกระดูกแล้วฝุ่น หลอมรวมกับโคลน เพียงหวาน Xiaochun ไบไม่สลายตัว แทน มีจำนวนพลังที่มองไม่เห็นที่ทาบทามเขา ผสานกับเขามาก และอย่างรวดเร็วซ่อมแซมเขาหนักบาดเจ็บร่างกาย ชรายืนอยู่ที่นั่น ด้วยตาของเขาปิดเช่นรูปปั้น ไม่เคลื่อนไหวนิ้วแบบเดียวกัน ถ้าหนึ่งมองอย่างใกล้ชิด ได้ยังกะ...เขาก็ไม่หายใจ หรืออาศัยอยู่ ทั้งหมดของเขาดูเหมือนจะไม่มีอยู่ในโลกนี้ เช่นเดียวกับชีวิตเหลืออยู่ที่ไม่ต้องการเกิดเป็น ในช่วงเวลาแห่งความตายเฉินเฮง พระตระกูลเฉินตกที่ภายในลดลงดาวเทือกเขาก็เปิดตาของเขาเป็นความรู้สึกไม่สบายใจที่กุหลาบในใจ สายตาของเขากวาดผ่าน clansmen โดยรอบ แม้ว่าเขาได้เห็นว่า clansmen สิบเอ็ดที่ส่งออกส่วนใหญ่เสียชีวิตออก เฉินเฮงแผ่นวิญญาณก็ยังคงเหมือนเดิม และนี้ตัดสินใจเล็กน้อย"มันเป็นสาวกนิกายนอกสาม วิธีอาจจะใช้เวลานี้ยาว... นอกจากนี้ มีตายจำนวนมาก clansmen ของเรา แต่ มีการเพาะปลูกเฮง-Er ไม่ควรมีอะไรที่มีความสามารถฝ่ายตรงข้ามพวกเขา บางทีเฮง Er แล้วได้ฆ่ารุ่นน้องสาม และเป็นในขณะเดินทางกลับได้ " เมื่อพระตระกูลเฉินตกถูกขบคิด ยังคงอยู่ที่ความรู้สึกไม่สบายใจ ประกายตาของเขา และเขาส่งคู่เจ็ดระดับควบแน่นชิ clansmen ไปนอก และการค้นหาอีกครั้ง หลังจากทำทั้งหมดนี้ เขาได้หายใจลึก ๆ ด้วยตาเห็นได้ชัด “No matter what, there is still one day left to succeed with the blood-reversal!” The patriarch from the Fallen Chen Clan gritted his teeth and suppressed the uneasiness. He understood that he had no other choice. All he had to do was endure one more day and… everything would be over!Meanwhile, in a mountain valley less than ten li away from the edge of the Formation Array set by the Fallen Chen Clan’s patriarch. Hou Yunfei’s face was pale, he was unable to continue further. Blood seeped out of his mouth and he collapsed with bitterness on his face.“Junior Bai… I am sorry for not being able to save you…” Before he passed out, he clenched his fist tightly as despair and helplessness filled h

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 62 - ใช้ค้อนฆ่าไก่มันไม่รู้จัก เมื่อพายุได้ให้ขึ้นในส่วนลึกของป่าในเทือกเขาที่นิรนาม . ที่มืด ฝนหยุดตก และไม่ว่าวิธีการที่โง่เขลาพระอาทิตย์ตกอยู่ไกลรุ้งอาจจะยังไม่ค่อยเห็นรุ้งดูตามพระอาทิตย์ตกก่อนค่อยๆกระจายป่าเงียบ แม้แต่โลหะ กลิ่นเลือดได้กระจาย มีเพียงศพตลอดทางที่จะวางพยานต่อสู้ที่รุนแรงได้เกิดขึ้นที่นี่เฉินเฮงได้ลดลงไปที่พื้นดิน แม้ในความตายของเขา ร่องรอยแห่งความความกังขา willpower และยังสามารถเห็นไป่เซียวชุนวางนิ่งอยู่ข้างๆ ศพของเขา ถ้าชีวิตเป็นลูกบอลไฟ แล้วลูกบอลไฟได้ถูกดับโดยกว่า 90 เปอร์เซ็นต์ เหลือเพียงเล็กน้อย ไฟหลัง ดิ้นรนเพื่ออยู่รอดหลังจากที่เวลานาน เสียงฝีเท้ามาจากระยะทางที่เดินเหยียบใบไม้ที่ร่วงที่จมอยู่ในโคลน พวกเขาใกล้อย่างช้าๆ ด้วยแต่ละขั้นตอนจนกว่าพวกเขายืนอยู่ตรงหน้าเฉินเฮงเสียงฝีเท้าของชายชราที่สวมเสื้อคลุมสีดำยาว ผมสีขาวของเขาโอนเอนในลมและริ้วรอยประดับใบหน้า ปีของเขามีประสบการณ์ไม่สามารถปกปิดร่างกาย เช่น ถ้าเขายังมีชีวิตอยู่สำหรับไกลยาวเกินไปบนโลกใบนี้ในขอบเขตที่ผู้ประสบการณ์ ได้กลายเป็นเครื่องค้าง , ห่อสิ่งแวดล้อมของเขา" วิญญาณ . . . . . . . ครอบงำร่างกายตายแต่วิญญาณยังเพ้อ นี้ยังอาจจะใช้ " เสียงแหบเสียงที่นำความหมายคลุมเครือ สะท้อนออกมา ทันใดนั้น บริเวณระหว่างคิ้วของเฉินเฮงศพถูกเปิดออก และที่สุดของ Cyan สีฉีลอยออกมาจนมันควบแน่นในกลางอากาศ เป็นเงาเลือนลางของจิตวิญญาณที่ขนาดของฝ่ามือที่เฉินเฮง แต่ก็งง ดูแววตาเขาสั่นราวกับว่าเขาได้สูญเสียสติของเขาชายชรายกมือขวาของเขาและชี้ไปยังเฉินเฮง วิญญาณของเฉินเฮงทันที บินออกและใส่นิ้วของชายชรา หายไปอย่างไร้ร่องรอยเมื่อชายชราลึกลับดึงเฉิงเฮงวิญญาณ เขาหันศีรษะของเขาไปอย่างเงียบๆ มองไป่เซียวชุนด้วยสายตางงงวยบนใบหน้าของเขา ค่อย ๆ สายตาของเขาพบว่าเขากำลังรื้อฟื้นความทรงจำในอดีต" ผมไม่เคยคิดว่าจะได้เจออีกครั้ง . . . . . . ไม่รู้จักจบอายุการใช้งานเทคนิค . . . . . . . " ชายชราที่ปิดตา และค่อย ๆถอนหายใจยาวขณะทีหลัง ถอนหายใจดูเหมือนจะเปลี่ยนรอบ ๆพื้นที่ ทำให้พื้นที่นี้เหมือนเวลาไม่ไหลปกติสมบูรณ์แยกจากโลกนับไม่ถ้วน ต้นไม้โอนเอน และในชั่วพริบตา ทุกคน stilled และกลายเป็นเถ้าถ่านมันสามารถเห็นได้ด้วยตาเปล่าว่าเฉินเฮงศพก็เน่าเปื่อย ในไม่กี่ครั้ง ร่างกายของเขาก็จะกลายเป็นกระดูกแล้วฝุ่น , fusing กับโคลนเพียงไป่เซียวชุนไม่ผุ แทน มีจำนวนมหาศาล พลังที่มองไม่เห็นที่เข้าหาเขา ผสานกับเขาอย่างรวดเร็ว เขาบาดเจ็บหนัก และซ่อมแซมร่างกายชายชราที่ยืนหลับตาเหมือนรูปปั้นไม่ขยับนิ้วเดียว ถ้ามองให้ดี มันก็เหมือน . . . . . . . เขาไม่หายใจ หรืออาศัยอยู่ ถูกของเขาทั้งหมดดูเหมือนจะไม่มีอยู่ในโลกนี้ เหมือนเศษเสี้ยววิญญาณที่ไม่ยอมไปเกิดใหม่ในช่วงเวลาของเฉินเฮงตาย ประมุขของตระกูลเฉิน ที่ลดลงในช่วงภูเขาดาวตกก็ลืมตาขึ้น เช่น ความรู้สึกของความไม่สบายใจขึ้นในจิตใจของเขา สายตาของเขากวาดไปโดยรอบ clansmen . แม้ว่าเขาจะได้เห็นส่วนใหญ่ของสิบเอ็ด clansmen ที่ถูกส่งไปตายออก เฉินเฮงวิญญาณจานยังคงเหมือนเดิมและมันเล็กน้อย การตัดสินใจของเขา" มันเป็นเพียงสามนอกนิกายสาวก ทำไมใช้เวลานานขนาดนี้ . . . . . . . และมากของ clansmen ของเราตายได้ แต่กับเฮง เอ้อ เลี้ยงก็ไม่มีอะไรที่สามารถต่อต้านพวกเขา บางทีเฮง ER ได้ฆ่าทั้งสามรุ่น และอยู่ในทางของเขากลับไป เมื่อประมุขของตระกูลเฉินลดลงได้ขบคิด ความรู้สึกของความไม่สบายใจยังคง ดวงตาประกายและเขาอีกครั้งส่งคู่ที่เจ็ด ฉี clansmen ระดับควบแน่น ออกไปค้นหาหลังจากที่ทำทั้งหมดนี้ เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ ด้วยการจ้องตา" ไม่มีอะไรหรอก ยังเหลืออีก 1 วันจะประสบความสำเร็จกับเลือดกลับ ! " ประมุขลดลงจากเฉินตระกูล gritted ฟันของเขาและเก็บกดไม่สบายใจ เขาเข้าใจแล้วว่า เขาไม่มีทางเลือกอื่น สิ่งที่เขาต้องทำคือ อดทนอีกวันเดียว . . . ทุกอย่างก็จะจบ !ขณะเดียวกัน ในหุบเขา น้อยกว่าสิบลี้ห่างจากขอบของการสร้างอาร์เรย์โดยลดลงเฉินตระกูลของพระสังฆราช ใบหน้าของคน yunfei ผิวขาวซีด เขาไม่สามารถที่จะดำเนินการต่อไป เลือดซึมซ่านออกมาจากปากของเขา แล้วเขาก็ล้มลงกับความขมขื่นบนใบหน้าของเขา" จูเนียร์ ไป๋ . . . . . . . ขอโทษที่ไม่สามารถช่วยคุณได้ . . . . . . . " ก่อนที่เขาจะหมดสติไป เขา clen