between the speaker’s words and att

between the speaker’s words and attitude lie deep differences. The final sitting place is clearly for the selfish. We realize, that while pretending to be sweet-talking us into a seat, the speaker is actually revealing the horror of a little hell. And the title is the poet’s reaction to it; “Oh no! not that!” The tone of the poem is ironic. It says one thing on the surface but its meaning is different in the deeper level. On the surface it talks about a place where there is a nice chair where friends welcome the newcomer.

But, in reality, it is expressing the horror of the little hell where there are only selfish persons. There is irony in the poem also. The title helps us to understand that there are deep differences between the speaker’s words and attitude. On the surface he seems to be talking about the nice chair, but in fact he is revealing the horror of a little hell. The title indicates that it is not a suitable place to sit in. A person who is easily cajoled will leave his right course and will secure a place for himself only. But he will find no love and respect there among his friends. Such a place is like a little hell which is terrible for a good person. So the title, which is the poet’s voice, says that the hell is not a good place for an unselfish person.

In the poem Oh no by Robert Creeley 'It' refers to the place where there is a nice chair for the selfish to sit in. These words are used not to show the physical movement of the speaker but his inclination toward selfishness. He changes his goals. He does not work for others, but for himself. He makes plans just keeping himself in mind. The metaphorical use of these words helps to express ironic tone. In the expression “They had smiles on their faces” “they” and “smiles” have been supposed to be two different things. It indicates that “similes” have been imposed on their faces form outside. In other words, their smile was

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระหว่างคำและทัศนคติของผู้บรรยายอยู่ลึกความแตกต่าง นั่งสุดท้ายอย่างชัดเจนสำหรับการเห็นแก่ตัว เราทราบ ว่า ในขณะที่หลอกจะพูดหวานเราเข้านั่ง ลำโพงที่เป็นจริงเปิดเผยสยองขวัญของนรกน้อย และชื่อ ของกวีปฏิกิริยานั้น "โอ้ ไม่ ไม่ที่" เสียงของกลอนเป็นเรื่อง กล่าวสิ่งหนึ่งบนพื้นผิว แต่ความหมายจะแตกต่างกันในระดับลึก บนพื้นผิว ที่มันพูดถึงมีเก้าอี้ดีที่เพื่อนยินดีต้อนรับผู้ที่แต่ ในความเป็นจริง มันจะแสดงสยองขวัญของนรกน้อยมีคนที่เห็นแก่ตัวเท่านั้น มีประชดในกลอน ชื่อเรื่องช่วยให้เราเข้าใจว่า มีความแตกต่างที่ลึกระหว่างคำและทัศนคติของผู้บรรยาย บนพื้นผิว ที่เขาน่าจะพูดเกี่ยวกับเก้าอี้ดี แต่ในความเป็นจริงเขาจะเปิดเผยสยองขวัญของนรกน้อย ชื่อบ่งชี้ว่า ไม่เหมาะกับนั่งใน คน cajoled ได้จะทำให้หลักสูตรของเขาขวา และจะรักษาความปลอดภัยที่สำหรับตัวเองเท่านั้น แต่เขาจะหาไม่รัก และเคารพมีเพื่อน ๆ ของเขา สถานที่เช่นนรกน้อยที่น่ากลัวสำหรับคนดีได้ ดังนั้น หัวข้อ ซึ่งเป็นเสียงของกวี กล่าวว่า นรกไม่ดีให้ผู้ unselfishในกลอน Oh ไม่ โดยโรเบิร์ต Creeley 'มัน' อ้างถึงมีเก้าอี้ดีสำหรับเห็นแก่ตัวอยู่ในนั้น ใช้คำเหล่านี้ไม่ให้แสดงการเคลื่อนไหวทางกายภาพของลำโพงที่ความเอียงของเขาต่อความ เขาเปลี่ยนเป้าหมายของเขา เขาไม่ทำงานคน แต่ สำหรับตัวเอง เขาทำแผนเพียงรักษาตัวเองในใจ ใช้พจน์ของคำเหล่านี้ช่วยในการแสดงเสียงเรื่อง ในนิพจน์ "พวกเขามีรอยยิ้มบนใบหน้าของพวกเขา" "พวกเขา" และ "ยิ้ม" ได้แล้วควรจะเป็นสองสิ่งที่แตกต่างกัน บ่งชี้ว่า "similes" ได้ถูกกำหนดบนแบบฟอร์มของใบหน้าภายนอก ในคำอื่น ๆ มีรอยยิ้มของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระหว่างคำพูดของผู้พูดและทัศนคติโกหกความแตกต่างที่ลึกซึ้ง สุดท้ายนั่งที่ชัดเจนสำหรับการเห็นแก่ตัว เราตระหนักว่า แต่แกล้งทำเป็นพูดหวาน เราเข้าไปนั่ง ผู้พูดจริงเปิดเผยความน่ากลัวของนรกน้อย และชื่อเรื่องเป็นปฏิกิริยาของกวีไป ; " โอ้ไม่ ! ไม่ ! " น้ำเสียงของบทกวีคือกันมันกล่าวว่าสิ่งหนึ่งบนพื้นผิว แต่ความหมายจะแตกต่างกันในระดับลึก . บนพื้นผิวมันพูดคุยเกี่ยวกับสถานที่ที่มีเก้าอี้สวยๆที่เพื่อนๆ

ยินดีต้อนรับผู้มาใหม่ แต่ในความเป็นจริง มันเป็นแสดงให้เห็นถึงความน่ากลัวของนรกน้อย ที่ มี คน เดียว ที่เห็นแก่ตัว มีถ้อยคำในบทกวีด้วยชื่อจะช่วยให้เราเข้าใจว่ามีความแตกต่างที่ลึกซึ้งระหว่างคำพูดของผู้พูด และทัศนคติ บนพื้นผิวที่ดูเหมือนเขาจะพูดถึงเก้าอี้ที่ดี แต่ในความเป็นจริงเขาเปิดเผยความน่ากลัวของนรกน้อย ชื่อเรื่อง แสดงว่ามันไม่ได้เป็นสถานที่ที่เหมาะจะนั่งใน คนที่ได้อย่างง่ายดายคะยั้นคะยอจะออกขวาของเขาและจะกลายเป็นสถานที่สำหรับตัวเองเท่านั้นแต่เขาจะไม่เจอความรักและเคารพอยู่ในหมู่เพื่อน สถานที่นี้เป็นเหมือนนรกที่น่ากลัวสำหรับคนดี ดังนั้น ชื่อเรื่อง ซึ่งเป็นเสียงของกวี กล่าวว่า มันไม่ได้เป็นสถานที่ที่ดีสำหรับคนที่ไม่เห็นแก่ตัว

ในบทกวีไม่โดยโรเบิร์ตครีลีย์ ' ' หมายถึงสถานที่ซึ่งมีเก้าอี้อยู่ที่ดีสำหรับเห็นแก่ตัวนั่งในคำเหล่านี้จะใช้เพื่อแสดงการเคลื่อนไหวของผู้พูด แต่เอียงไปทาง ความเห็นแก่ตัว ทางกายภาพ เขาเปลี่ยนแปลงเป้าหมายของเขา เขาไม่ทำงานสำหรับคนอื่น แต่สำหรับตัวเอง เขาทำให้แผนการแค่ทำให้ตัวเองในใจ การใช้คำอุปมาของคำเหล่านี้ ช่วยแสดงน้ำเสียงเยาะเย้ยในประโยคที่ว่า " เขามีรอยยิ้มบนใบหน้าของพวกเขา " พวกเขา " และ " ยิ้ม " ได้ ต้องเป็นสองสิ่งที่แตกต่างกัน . มันบ่งบอกว่า " อุปมา " ได้ถูกกำหนดในใบหน้าของพวกเขาจากข้างนอก ในคำอื่น ๆ รอยยิ้มของพวกเขาคือ