In view of the relationship between

In view of the relationship between the variability of rainfall during winter season
(DJF) represented by PC1 to SST anomalies in various months, we perform lead-lag
correlation analysis to further investigate. The SST anomalies in the SA of the North Pacific
Ocean were averaged, and used them to determine the relationships with the variability of
rainfall over the Indochina. Whereas, the Nino3.4 area (5°N-5°S, 170°-120°W) representing
ENSO phenomenon (Trenberth and Stepaniak, 2001) was used to determine the lead-lag
correlations. The Fig. 5a shows the positive relation between the variability of rainfall over
the Indochina (PC1) and the SST anomalies over the SA in the Pacific Ocean. The positive
correlation means that the increasing (decreasing) of SST anomalies in that area related to
rising (reducing) of the rainfall variability magnitude indicating more (less) rainfall over the
Indochina. The significant correlations present six months before and after the winter season
that implies the warming SST anomalous over the SA of the Pacific Ocean triggers more
rainfall over the Indochina and after that the rainfall sends signal back to that area of the
Ocean.

For the ENSO, the lead-lag correlation between the rainfall variability and the Nino3.4
shows less significant correlation than that of the SA in the North Pacific Ocean, and the
significant correlation coefficients are negative (Fig. 5b). The negative correlation between
the PC1 and Nino3.4 indicates the increasing (decreasing) of rainfall over the Indochina
6
related to cool (warm) phase of ENSO, but it is not strong, comparing to the SA in the North
Pacific Ocean, in terms of linear relationship.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มุมมองความสัมพันธ์ระหว่างความแปรผันของปริมาณน้ำฝนในช่วงฤดูหนาว(DJF) แสดง โดย PC1 ให้ SST สิ่งผิดวิสัยในเดือนต่าง ๆ เราทำลูกค้าเป้าหมายความล่าช้าวิเคราะห์ความสัมพันธ์ของการตรวจสอบเพิ่มเติม ความผิดของ SST ใน SA แปซิฟิกเหนือมหาสมุทรมี averaged และใช้ในการกำหนดความสัมพันธ์กับความแปรผันของปริมาณน้ำฝนมากกว่าอินโดจีน ขณะ Nino3.4 ตั้ง (5 ° N 5 ° S, 120 170° ° W) แทนปรากฏการณ์ ENSO (Trenberth และ Stepaniak, 2001) ที่ใช้ในการกำหนดลูกค้าเป้าหมายความล่าช้าความสัมพันธ์ ของ 5a Fig. แสดงความสัมพันธ์ทางบวกระหว่างความแปรผันของปริมาณน้ำฝนมากกว่าอินโดจีน (PC1) และความผิด SST กว่า SA ในมหาสมุทรแปซิฟิก ในแง่บวกความสัมพันธ์ของหมายความ ว่า การเพิ่มขึ้น (ลดลง) ของ SST สิ่งผิดวิสัยในที่ตั้งที่เกี่ยวข้องกับเพิ่มขึ้น (ลดลง) ของปริมาณน้ำฝนความแปรผันขนาดบ่งชี้มากขึ้น (น้อย) ปริมาณน้ำฝนมากกว่าอินโดไชน่า ความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญแสดงหกเดือนก่อน และ หลังฤดูหนาวที่หมายถึง SST ร้อน anomalous กว่า SA ของทริกเกอร์มหาสมุทรแปซิฟิกมากกว่าปริมาณน้ำฝนในอินโดจีน และหลังจากที่ฝนจะส่งสัญญาณกลับมายังที่ตั้งของ การมหาสมุทร สำหรับ ENSO ความล่าช้ารอสหสัมพันธ์ระหว่างความแปรผันปริมาณน้ำฝนและการ Nino3.4แสดงน้อยกว่าความสัมพันธ์สำคัญกว่าของ SA ในมหาสมุทรแปซิฟิกเหนือ และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญมีค่าลบ (Fig. 5b) ความสัมพันธ์เชิงลบระหว่างPC1 และ Nino3.4 บ่งชี้เพิ่มขึ้น (ลดลง) ของปริมาณน้ำฝนกว่าอินโดไชน่า 6ที่เกี่ยวข้องกับระยะเย็น (ร้อน) ของ ENSO แต่ก็ไม่แข็งแรง เทียบกับ SA ในภาคเหนือมหาสมุทรแปซิฟิก ในแง่ของความสัมพันธ์เชิงเส้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในมุมมองของความสัมพันธ์ระหว่างความแปรปรวนของปริมาณน้ำฝนในช่วงฤดูหนาว
(DJF) ที่แสดงถึงความผิดปกติที่จะ PC1 SST ในเดือนที่ต่างๆที่เราดำเนินการตะกั่วล่าช้า
การวิเคราะห์ความสัมพันธ์ในการตรวจสอบเพิ่มเติม ความผิดปกติ SST ใน SA ของมหาสมุทรแปซิฟิกเหนือ
มหาสมุทรถูกเฉลี่ยและใช้พวกเขาเพื่อตรวจสอบความสัมพันธ์กับความแปรปรวนของ
ปริมาณน้ำฝนในช่วงอินโดจีน ในขณะที่พื้นที่ Nino3.4 (5 ° N-5 ° S 170 ° -120 °วัตต์) ที่เป็นตัวแทนของ
ปรากฏการณ์ ENSO (Trenberth และ Stepaniak, 2001) ถูกใช้ในการตรวจสอบนำความล่าช้า
ความสัมพันธ์ รูป 5a แสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่างความแปรปรวนของปริมาณน้ำฝนในช่วง
อินโดจีน (PC1) และความผิดปกติ SST กว่า SA ในมหาสมุทรแปซิฟิก บวก
หมายความว่าความสัมพันธ์ที่เพิ่มขึ้น (ลดลง) ความผิดปกติของ SST ในพื้นที่ที่เกี่ยวข้องกับการ
เพิ่มขึ้น (ลด) ของขนาดความแปรปรวนปริมาณน้ำฝนมากขึ้นแสดงให้เห็น (น้อย) ปริมาณน้ำฝนในช่วง
อินโดจีน ความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญในปัจจุบันหกเดือนก่อนและหลังฤดูหนาว
ที่แสดงถึงภาวะ SST ผิดปกติกว่า SA ของมหาสมุทรแปซิฟิกมากขึ้นก่อให้เกิด
ปริมาณน้ำฝนในช่วงอินโดจีนและหลังจากนั้นปริมาณน้ำฝนจะส่งสัญญาณกลับไปยังพื้นที่ของที่
มหาสมุทร. สำหรับ ENSO, ความสัมพันธ์ที่นำไปสู่ความล่าช้าระหว่างแปรปรวนปริมาณน้ำฝนและ Nino3.4 แสดงความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญน้อยกว่า SA ในภาคเหนือของมหาสมุทรแปซิฟิกและค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญเป็นลบ (รูป. 5b) ความสัมพันธ์ทางลบระหว่างPC1 และ Nino3.4 บ่งชี้ที่เพิ่มขึ้น (ลดลง) ของปริมาณน้ำฝนในช่วงอินโดจีน6 ที่เกี่ยวข้องกับเย็น (อบอุ่น) ขั้นตอนของ ENSO แต่มันไม่แข็งแรงเมื่อเทียบกับ SA ในภาคเหนือของมหาสมุทรแปซิฟิกในแง่ ของความสัมพันธ์เชิงเส้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในมุมมองของความสัมพันธ์ระหว่างการเปลี่ยนแปลงปริมาณน้ำฝนในช่วงฤดูหนาว
( DJF ) แสดงโดย PC กับ SST ความผิดปกติในเดือนต่าง ๆ ที่เราแสดงนำ lag
ความสัมพันธ์เพิ่มเติม ตรวจสอบ SST anomalies ในซาของมหาสมุทรแปซิฟิก
เหนืออยู่เฉลี่ยและใช้พวกเขาเพื่อกำหนดความสัมพันธ์กับความแปรปรวนของ
ปริมาณน้ำฝนเหนืออินโดจีน ส่วน nino3 .4 พื้นที่ ( 5 / n-5 / s , 170 องศา - 120 ° W )
( trenberth เป็นตัวแทนปรากฏการณ์ปรากฏการณ์ และ stepaniak , 2001 ) ถูกใช้เพื่อกำหนดนำ lag
สหสัมพันธ์ ส่วนรูปที่แสดงความสัมพันธ์ทางบวกระหว่าง 5A ความผันแปรของปริมาณน้ำฝน
อินโดจีน ( PC ) และ SST ความผิดปกติมากกว่า ในมหาสมุทรแปซิฟิก วก
ความสัมพันธ์หมายถึงการเพิ่ม ( ลด ) ของ SST anomalies ในพื้นที่ที่เกี่ยวข้องกับ
เพิ่ม ( ลด ) ของปริมาณน้ำฝนแปรปรวนขนาดระบุมากกว่า ( น้อยกว่า ) ปริมาณน้ำฝน
อินโดจีน ความสัมพันธ์ที่สำคัญปัจจุบัน 6 เดือนก่อนและหลังฤดูหนาว
ที่บ่งบอกถึง SST ร้อนผิดปกติไปในมหาสมุทรแปซิฟิกทริกเกอร์เพิ่มเติม
ปริมาณน้ำฝนอินโดจีนและหลังจากนั้นฝนส่งสัญญาณกลับไปว่า พื้นที่ของ
มหาสมุทร

สำหรับปรากฏการณ์ที่นำร่างกายความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณน้ำฝนแปรปรวนและ nino3.4
แสดงความสัมพันธ์น้อยกว่าของ SA ในมหาสมุทรแปซิฟิคเหนือและสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญ
เป็นลบ ( มะเดื่อ 5B ) ความสัมพันธ์เชิงลบระหว่าง PC และ nino3
.4 แสดงการเพิ่ม ( ลด ) ของฝนผ่านอินโดจีน
6
เกี่ยวข้องกับเย็น ( อุ่น ) ระยะของปรากฏการณ์ แต่มันไม่แข็งแรง เปรียบเทียบกับซาในภาคเหนือ
มหาสมุทรแปซิฟิก ในแง่ของความสัมพันธ์เชิงเส้น