he painting and its doubleAccording

he painting and its double
According to Bellori, the Italian biographer of Poussin, the canvas was painted for Cardinal Aluigi Omodei, who kept it until his death in 1685. His inheritors then sold it to Louis XIV. The king was anxious to build up a collection of the artist's works - despite his absence from the Parisian scene (he lived in Italy all his life except for a stay in Paris between 1640 and 1642), Poussin was still a model for the painters of the Académie. He had already completed a composition on the same theme in 1633-34 for Maréchal de Créqui, who was then on a mission to Rome. This first version is in the Metropolitan Museum of Art, New York. The same subjects were often painted by Poussin after an interval of several years, so this is not an isolated example. It means we are able to judge his ability to inject new life into his compositions, the most famous example being that of the Sacraments, where he executed two series of seven paintings.
Women for the greatness of Rome
The painting depicts one of the mythical episodes surrounding the history of ancient Rome. The city has just been founded by Romulus, and the Romans wish to ensure the future prosperity of their young nation. As there is a lack of women to provide the necessary offspring, they plan a mass abduction. With this in mind, they invite the neighboring Sabines to a feast during which they seize the women and drive off the men. Three years later, the Sabines attack Rome in revenge. But the conflict is prevented thanks to the women, who stand between their brothers and their husbands (to whom they have become reconciled). Thus peace was achieved between the two peoples. Poussin has chosen to illustrate the scene of the abduction. Romulus stands on the left, dominating the proceedings, in a pose directly inspired by Imperial statues. In the central section, the painter emphasizes the panic and confrontation between the men and women. This all takes place against an architectural background in linear perspective, which gives the work its vanishing point. Also of interest is the way the artist has organized the figures, using two diagonal lines that start from the edges of the picture and join up where there is a gap in the landscape, thus making the work more dynamic.
Bodies intertwined
The theme of abduction was popular from the sixteenth century onwards. It allowed male and female bodies to be merged with one another, as in sculpture, but also enabled a variety of expressions to be depicted and, especially in painting, to give an impression of crowds and panic. So it was a theme rich in opportunities for three-dimensional effects achieved through the interaction of solid objects with the surrounding space. Among such episodes telling stories of abductions, the most frequent ones, apart from the Sabine women, are those of Helen by Paris, Europa by Zeus, Deianira by the centaur Nessus, and Persephone by Hades, which can be seen in a sculpture by Bernini. Poussin probably drew inspiration from this for the group in the foreground on the left.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาวาดภาพและคู่ของตาม Bellori ชีวประวัติอิตาลีของของเจี๊ยบ ผืนผ้าใบเป็นสีสำหรับคาร์ Aluigi Omodei ที่เก็บไว้จนสิ้นพระชนม์ในค.ศ. 1685 Inheritors ของเขาแล้วขายมันให้กับ Louis XIV กษัตริย์กระตือรือร้นในการสร้างคอลเลกชันของการทำงานของศิลปิน - แม้มีการขาดงานของเขาในฉากปารีส (เขาอาศัยอยู่ในชีวิตของเขาทั้งหมดยกเว้นห้องพักในปารีสระหว่างค.ศ. 1640 และไปด้วยการตกแต่ง) ของเจี๊ยบยังมีแบบจำลองสำหรับชื่อจิตรกรของ Académie เขาได้เสร็จเรียบร้อยเป็นองค์ประกอบในรูปแบบเดียวกันใน 1633-34 สำหรับ Maréchal de Créqui เจ้าแล้วในภารกิจสู่โรม รุ่นแรกนี้เป็นในนครพิพิธภัณฑ์ศิลปะ นิวยอร์ก เรื่องเดียวกันได้มักจะทาสี โดยของเจี๊ยบหลังจากช่วงเวลาหลายปี ดังนั้นนี้เป็นตัวอย่างแยกไม่ หมายความว่า เราจะสามารถตัดสินความสามารถของเขาฉีดชีวิตใหม่ในองค์พระ ตัวอย่างแห่งกำลังของศีล ที่เขาดำเนินการสองชุดของภาพวาด 7ผู้หญิงในความยิ่งใหญ่ของโรมภาพเขียนมีภาพหนึ่งตอนตำนานรอบประวัติศาสตร์ของโรมโบราณ เมืองมีเพียงถูกก่อตั้งขึ้น โดยรอมิวลุ และชาวโรมันต้องให้ความเจริญรุ่งเรืองในอนาคตของชาติเด็ก มีการขาดของผู้หญิงเพื่อให้ลูกหลานจำเป็น พวกเขาวางแผนลักพาตัวโดยรวม นี้ในจิตใจ เชิญ Sabines ใกล้เคียงกับงานฉลองที่พวกเขาแย่งผู้หญิง และขับออกจากคน สามปีต่อมา Sabines การโจมตีโรมในแก้แค้น แต่เป็นป้องกันความขัดแย้ง ด้วยผู้หญิง คนที่ยืนระหว่างพี่น้องของตนและสามี (ที่พวกเขาได้กลายเป็นกระทบยอด) ดังนั้น ความสำเร็จระหว่างคนทั้งสอง ของเจี๊ยบได้เลือกที่จะแสดงฉากของการลักพาตัว รอมิวลุหมายถึงบนซ้าย ตอน ในการก่อให้เกิดแรงบันดาลใจโดยตรง โดยรูปปั้นที่อิมพีเรียลที่มีอำนาจเหนือ ในส่วนกลาง นักเน้นการตกใจและการเผชิญหน้าระหว่างชายและหญิง เวลาทั้งหมดนี้วางกับพื้นหลังเป็นสถาปัตยกรรมในมุมมองเชิงเส้น ซึ่งช่วยให้การทำงานจุด vanishing ยัง น่าสนใจคือวิธีที่ศิลปินได้จัดตัวเลข ใช้เส้นทแยงมุมสองเส้นที่เริ่มต้นจากขอบของรูปภาพ และรวมค่า มีช่องว่างในภูมิทัศน์ จึงทำให้งานรวดเร็วยิ่งขึ้นร่างกายที่เจอรูปแบบของการลักพาตัวเป็นที่นิยมจากศตวรรษ sixteenth เป็นต้นไป อนุญาตให้ชาย และหญิงร่างกายที่จะรวมกัน ในประติมากรรม แต่ยัง เปิดใช้งานความหลากหลาย ของนิพจน์จะถูกแสดง และ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ใน จิตรกรรม ให้ภาพของความวุ่นวายและตื่นตระหนก ดังนั้น มันเป็นรูปที่เต็มไปด้วยโอกาสสำหรับลักษณะพิเศษสามมิติที่ได้รับผ่านการโต้ตอบของวัตถุของแข็งมีพื้นที่โดยรอบ ตอนนั้นบอกเรื่องราวของลักพา คนบ่อย จากสตรีซาบีน หมู่ของเฮเลน โดยปารีส ยูโรปา โดยซุส Deianira โดยเซนทอร์ Nessus เพอร์เซฟะนี โดยฮาเดส ซึ่งสามารถเห็นได้ในการแกะสลัก โดยโรงแรมเบอรินี ของเจี๊ยบคงวาดแรงบันดาลใจจากนี้สำหรับกลุ่มในเบื้องหน้าทางด้านซ้าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาวาดภาพและคู่ของตนตามที่ Bellori ที่ผู้เขียนชีวประวัติของอิตาลีปูสแซ็งผ้าใบวาดสำหรับพระคาร์ดินัล Aluigi Omodei ที่เก็บมันไว้จนตายในปี 1685. เขาผู้รับมรดกแล้วขายให้กับหลุยส์
กษัตริย์ก็อยากจะสร้างขึ้นรวบรวมผลงานของศิลปิน - แม้จะมีตัวตนของเขาจากที่เกิดเหตุปารีส (เขาอาศัยอยู่ในอิตาลีตลอดชีวิตของเขายกเว้นสำหรับเข้าพักในกรุงปารีสระหว่าง 1640 และ 1642 ก), Poussin ยังคงเป็นแบบจำลองสำหรับจิตรกรของ Académie เขาได้เสร็จสิ้นแล้วองค์ประกอบในรูปแบบเดียวกันใน 1633-34 สำหรับMaréchalเดCréquiซึ่งตอนนั้นในภารกิจไปยังกรุงโรม รุ่นนี้เป็นครั้งแรกที่อยู่ในพิพิธภัณฑ์ศิลปะเมโทรโพลิแทนนิวยอร์ก วิชาเดียวกันมักจะเป็นภาพวาดโดย Poussin หลังจากช่วงเวลาหลายปีดังนั้นนี้ไม่ได้เป็นตัวอย่างที่แยก มันหมายความว่าเราสามารถที่จะตัดสินความสามารถของเขาที่จะฉีดชีวิตใหม่ในองค์ประกอบของตัวอย่างที่มีชื่อเสียงมากที่สุดของพิธีที่เขาดำเนินการสองชุดเจ็ดภาพวาด.
ผู้หญิงสำหรับความยิ่งใหญ่ของกรุงโรมภาพวาดที่แสดงให้เห็นถึงหนึ่งในตอนตำนาน
รอบประวัติศาสตร์ของกรุงโรมโบราณ เมืองที่ได้รับเพียงแค่ก่อตั้งโดยโรมูลัสและโรมันต้องการเพื่อให้แน่ใจว่าเจริญรุ่งเรืองในอนาคตของประเทศเล็กของพวกเขา ขณะที่มีการขาดของผู้หญิงที่จะให้ลูกหลานมีความจำเป็นที่พวกเขาวางแผนลักพาตัวมวล กับในใจพวกเขาเชิญบายน์ที่อยู่ใกล้เคียงเพื่อฉลองระหว่างที่พวกเขาคว้าผู้หญิงและผู้ชายที่ขับรถออกมา สามปีต่อมาโจมตีบายน์กรุงโรมในการแก้แค้น แต่ความขัดแย้งคือการป้องกันขอบคุณผู้หญิงที่ยืนอยู่ระหว่างพี่ชายและสามีของพวกเขา (เพื่อที่พวกเขาได้กลายเป็นอโหสิกรรม) ดังนั้นความสงบสุขก็ประสบความสำเร็จระหว่างสองชาติ Poussin ได้เลือกที่จะแสดงให้เห็นถึงสถานที่เกิดเหตุของการลักพาตัวที่ โรมูลัสตั้งอยู่บนด้านซ้ายมีอำนาจเหนือการดำเนินการในการก่อให้เกิดแรงบันดาลใจจากตรงรูปปั้นอิมพีเรียล ในส่วนภาคกลางจิตรกรเน้นความหวาดกลัวและการเผชิญหน้ากันระหว่างชายและหญิง ทั้งหมดนี้จะเกิดขึ้นกับพื้นหลังสถาปัตยกรรมในมุมมองเชิงเส้นซึ่งจะช่วยให้การทำงานของจุดที่หายไปของมัน นอกจากนี้ที่น่าสนใจคือวิธีที่ศิลปินได้จัดตัวเลขการใช้สองเส้นทแยงที่เริ่มต้นจากขอบของภาพและเข้าร่วมได้ที่มีช่องว่างในแนวนอนจึงทำให้การทำงานแบบไดนามิกมากขึ้น.
Bodies
พันรูปแบบของการลักพาตัวได้รับความนิยมจากศตวรรษที่สิบหกเป็นต้นไป มันได้รับอนุญาตเป็นเพศชายและเพศหญิงร่างกายที่จะรวมกับคนอื่นในขณะที่รูปปั้น แต่ยังเปิดใช้งานที่หลากหลายของการแสดงออกที่จะปรากฎและโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการวาดภาพเพื่อให้การแสดงผลของฝูงชนและตื่นตระหนก ดังนั้นมันจึงเป็นรูปแบบที่อุดมไปด้วยโอกาสสำหรับผลสามมิติทำได้โดยการทำงานร่วมกันของวัตถุที่เป็นของแข็งที่มีพื้นที่โดยรอบ ท่ามกลางตอนดังกล่าวบอกเรื่องราวของสื่อมวลชนที่คนที่พบบ่อยที่สุดนอกเหนือจากผู้หญิงซาบีนเป็นของเฮเลนโดยปารีส Europa โดยซุส Deianira โดยเซนทอร์ Nessus และ Persephone โดยพญายมซึ่งสามารถเห็นได้ในรูปปั้นโดย Bernini . Poussin อาจจะดึงแรงบันดาลใจจากกลุ่มในเบื้องหน้าด้านซ้าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาวาดภาพและคู่
ตามเบลโลริ , ชีวประวัติชาวอิตาลีของปูแซน , ผ้าใบวาดสำหรับพระคาร์ดินัล aluigi omodei ใครเก็บไว้จนกว่าจะตายของเขาใน 1685 . ผู้รับมรดกของเขาแล้วขายให้พระเจ้าหลุยส์ที่สิบสี่กษัตริย์กังวลที่จะสร้างคอลเลกชันของศิลปินที่ทำงาน แม้จะมีการขาดของเขาจากฉากปารีส ( เขาอยู่ที่อิตาลีได้ตลอดชีวิต ยกเว้นอยู่ในกรุงปารีสระหว่าง 2183 และค.ศ. 1642 ) ปูแซ็งก็ยังคงรูปแบบจิตรกรของมายด์จากราช . เขาได้เสร็จสิ้นการเขียนในรูปแบบเดียวกันใน 1633-34 สำหรับ Mar é de cr é Qui ค่ะ ใครก็เป็นภารกิจที่โรมรุ่นแรกนี้อยู่ในพิพิธภัณฑ์ศิลปะ , นิวยอร์ก วิชาเดียวกันมักจะถูกวาดโดยปูแซ็งหลังจากช่วงเวลาหลายปีดังนั้นนี้ไม่ได้เป็นแยก ตัวอย่างเช่น มันหมายความว่าเราสามารถที่จะตัดสินความสามารถของเขาที่จะฉีดชีวิตใหม่ในองค์ประกอบของเขา ตัวอย่างที่มีชื่อเสียงมากที่สุดที่ของศีลศักดิ์สิทธิ์ที่เขาดำเนินการสองชุดของภาพวาด
7ผู้หญิงสำหรับความยิ่งใหญ่ของกรุงโรม
ภาพวาดแสดงให้เห็นหนึ่งในตำนานตอนรอบประวัติศาสตร์ของกรุงโรมโบราณ เมืองที่ถูกก่อตั้งขึ้นโดย โรมูลัสและโรมต้องการให้เกิดความเจริญรุ่งเรืองของประเทศเด็กของพวกเขาในอนาคต เมื่อมีการขาดของผู้หญิงเพื่อให้ลูกหลานที่จำเป็น พวกเขาวางแผนมวลการลักพาตัว กับนี้ในใจพวกเขาเชิญเพื่อนบ้าน sabines เพื่อฉลองในระหว่างที่พวกเขายึดผู้หญิงและขับรถออกจากคน สามปีต่อมา sabines โจมตีกรุงโรมในการแก้แค้น แต่ความขัดแย้งจะป้องกันได้ ต้องขอบคุณผู้หญิงที่ยืนอยู่ระหว่างพี่น้องของตน และสามีของตน ( ผู้ซึ่งเขาได้คืนดี ) จึงมีความสงบสุขระหว่าง 2 คนปูแซ็งได้เลือกที่จะแสดงให้เห็นถึงฉากของการลักพาตัว รอมิวลุสยืนอยู่บนด้านซ้าย มีอำนาจจัดการในท่าตรงแรงบันดาลใจจากรูปปั้นของจักรพรรดิ ในส่วนของภาคกลาง จิตรกรเน้นความตื่นตระหนก และการเผชิญหน้ากันระหว่างผู้ชายและผู้หญิง ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นกับพื้นหลังสถาปัตยกรรมในมุมมองเชิงเส้นซึ่งจะช่วยให้งานของยาจุดนอกจากนี้ที่น่าสนใจคือวิธีการที่ศิลปินได้จัดตัวเลข ใช้สองเส้นทแยงมุมเส้นนั้นเริ่มจากขอบของรูปภาพ และ เข้าร่วม ที่ มีช่องว่างในแนวนอน จึงทำให้การทำงานแบบไดนามิกมากขึ้น ร่างกายพัน

ธีมของการได้รับความนิยมจากศตวรรษที่ 16 เป็นต้นมา มันอนุญาตให้ชายและหญิงร่างกายที่จะผสานกับคนอื่น เช่น ประติมากรรมแต่ยังใช้ความหลากหลายของการแสดงออกที่จะปรากฎและโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการวาดภาพ ให้ความประทับใจของฝูงชนและตื่นตระหนก มันเป็นธีมที่อุดมไปด้วยโอกาสในสามมิติผลกระทบได้ผ่านการปฏิสัมพันธ์ของวัตถุที่เป็นของแข็งกับพื้นที่โดยรอบ ระหว่างนั้นตอนบอกเรื่องราวของการลักพาตัว ที่บ่อยที่สุด นอกจากซาบีนผู้หญิง