ในปี 1887 เฮิรตซ์ (Heinrich Hertz) พบว่า
เมื่อฉายแสงอัลตราไวโอเล็ตไปยังขั้วไฟฟ้าซึ่งอยู่ในวงจร
จะมีประจุไฟฟ้าหลุดออกมา ต่อมา ฮอลล์วอชส์
(Wilhelm Hallwachs) พบว่าเมื่อมีแสงหรือคลื่น
แม่เหล็กไฟฟ้าความถี่สูงตกกระทบผิวโลหะ จะมี
อิเล็กตรอนหลุดออกจากผิวโลหะนั้น ปรากฏการณ์เช่นนี้
เรียกว่า ปรากฏการณ์โฟโตอิเล็กตริก (photoelectric effect) และ
เรียกอิเล็กตรอนที่หลุดออกจากผิวโลหะที่ถูกแสงว่าโฟโต