Amputations through the glenohumera

Amputations through the glenohumeral and scapulotho-racic articulations are uncommon. Tumor control remains the primary indication for amputation at this level despite efforts at limb salvage made possible by more accurate methods of preoperative localization, modern adjuvant therapy, and advances in tissue banking. Serious injury is the next most common cause for limb loss about the shoulder, although fewer than 3% of traumatic amputations of the upper limb occur at these proximal levels. All other causative factors are decidedly rare. Congenital limb deficiencies do occur this far proximally, but as at other levels, the need for surgical revision is rare and usually best avoided.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

amputations ผ่าน glenohumeral และ articulations scapulotho-Racic มีการผิดปกติ การควบคุมโรคเนื้องอกยังคงบ่งชี้หลักสำหรับการตัดแขนขาในระดับนี้แม้จะมีความพยายามกอบกู้แขนขาที่ทำไปโดยวิธีการที่ถูกต้องมากขึ้นของการแปลก่อนการผ่าตัด, การรักษาเสริมที่ทันสมัย​​และความก้าวหน้าในธนาคารเนื้อเยื่อ ได้รับบาดเจ็บสาหัสเป็นสาเหตุที่พบมากที่สุดต่อไปสำหรับการสูญเสียแขนขาไหล่เกี่ยวแม้ว่าน้อยกว่า 3% ของ amputations บาดแผลของแขนบนเกิดขึ้นในระดับที่ใกล้เคียงเหล่านี้ ปัจจัยอื่น ๆ ที่ก่อให้เกิดเป็นของหายากเด็ด ขาดแขนขา แต่กำเนิดเกิดขึ้นนี้ทำไกลชิด แต่เป็นในระดับอื่น ๆ ที่จำเป็นสำหรับการแก้ไขการผ่าตัดเป็นของหายากและมักจะหลีกเลี่ยงที่ดีที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตัดแขนตัดขาผ่านกระบวนการ และ scapulotho racic articulations ฉีกแนว ควบคุมการตัดเนื้องอกที่ยังคงตัวในระดับนี้ แม้จะมีความพยายามที่สมาชิกกู้ได้ โดยวิธีที่ถูกต้องมากขึ้นของผู้ป่วยก่อนการรักษาเสริมที่ทันสมัยและก้าวหน้าในธนาคารเนื้อเยื่อ การบาดเจ็บที่ร้ายแรง เป็นอีกสาเหตุส่วนใหญ่สำหรับการสูญเสียแขนขากับไหล่แต่น้อยกว่า 3% ของการตัดแขนตัดขาของรยางค์ล่างเกิดขึ้นในระดับใกล้เคียงเหล่านี้ ปัจจัยที่เป็นสาเหตุอื่น ๆทั้งหมดจะค่อนข้างหายาก แขนขาแต่กำเนิดข้อบกพร่องเกิดขึ้นขนาดนี้ ส่วน distal แต่เป็นในระดับอื่น ๆ ต้องผ่าตัดแก้ไข หายาก และมักจะหลีกเลี่ยงที่ดีที่สุด .