It was a cold night in September. T

It was a cold night in September. The rain was drumming on the car roof as George and Marie Winston drove through the empty country roads towards the house of their friends, the Harrisons, where they were going to attend a party to celebrate the engagement of the Harrisons' daughter, Lisa. As they drove, they listened to the local radio station, which was playing classical music.
They were about five miles from their destination when the music on the radio was interrupted by a news announcement:
"The Cheshire police have issued a serious warning after a man escaped from Colford Mental Hospital earlier this evening. The man, John Downey, is a murderer who killed six people before he was captured two years ago. He is described as large, very strong and extremely dangerous. People in the Cheshire area are warned to keep their doors and windows locked, and to call the police immediately if they see anyone acting strangely."
Marie shivered. "A crazy killer. And he's out there somewhere. That's scary."
"Don't worry about it," said her husband. "We're nearly there now. Anyway, we have more important things to worry about. This car is losing power for some reason -- it must be that old problem with the carburetor. If it gets any worse, we'll have to stay at the Harrisons' tonight and get it fixed before we travel back tomorrow."
As he spoke, the car began to slow down. George pressed the accelerator, but the engine only coughed. Finally they rolled to a halt, as the engine died completely. Just as they stopped, George pulled the car off the road, and it came to rest under a large tree.
"Blast!" said George angrily. "Now we'll have to walk in the rain."
"But that'll take us an hour at least," said Marie. "And I have my high-heeled shoes and my nice clothes on. They'll be ruined!"
"Well, you'll have to wait while I run to the nearest house and call the Harrisons. Someone can come out and pick us up," said George.
"But George! Have you forgotten what the radio said? There's a homicidal maniac out there! You can't leave me alone here!"
"You'll have to hide in the back of the car. Lock all the doors and lie on the floor in the back, under this blanket. No-one will see you. When I come back, I'll knock three times on the door. Then you can get up and open it. Don't open it unless you hear three knocks." George opened the door and slipped out into the rain. He quickly disappeared into the blackness.
Marie quickly locked the doors and settled down under the blanket in the back for a long wait. She was frightened and worried, but she was a strong-minded woman. She had not been waiting long, however, when she heard a strange scratching noise. It seemed to be coming from the roof of the car.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นคืนที่หนาวเย็นในเดือนกันยายน ฝนที่ได้รับการตีกลองบนหลังคารถเป็นจอร์จและมารีวินสตันขับรถผ่านถนนที่ว่างเปล่าของประเทศไปที่บ้านของเพื่อนของพวกเขาที่ Harrisons ที่พวกเขากำลังจะไปร่วมงานเลี้ยงฉลองหมั้นของลูกสาว Harrisons 'ลิซ่า ขณะที่พวกเขาขับรถพวกเขาฟังสถานีวิทยุท้องถิ่นซึ่งได้รับการเล่นดนตรีคลาสสิก.
พวกเขาเกี่ยวกับห้าไมล์จากปลายทางของพวกเขาเมื่อเพลงในวิทยุถูกขัดจังหวะโดยประกาศข่าว:
"ตำรวจเชสเชียร์ได้ออกคำเตือนอย่างจริงจังหลังจากที่ คนที่หลบหนีออกจาก Colford โรงพยาบาลจิตก่อนหน้านี้ช่วงเย็นวันนี้. ผู้ชายคนนั้นจอห์นดาวนีย์เป็นฆาตกรที่ฆ่าหกคนก่อนที่เขาจะถูกจับสองปีที่ผ่านมา. เขาอธิบายว่ามีขนาดใหญ่มากที่แข็งแกร่งและอันตรายมาก. คนในพื้นที่เชสเตอร์จะได้รับคำเตือน เพื่อให้บานประตูและหน้าต่างของพวกเขาถูกขังและจะเรียกตำรวจทันทีหากพวกเขาเห็นทุกคนทำหน้าที่แปลก.
"มารีสั่น "นักฆ่าบ้า. และเขาก็ออกมีบาง. ที่น่ากลัว."
"ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับมัน" สามีของเธอกล่าวว่า . "เราเกือบมีตอนนี้อย่างไรก็ตามเรามีสิ่งที่สำคัญมากที่จะต้องกังวลเกี่ยวกับรถคันนี้คือการสูญเสียพลังงานด้วยเหตุผลบางอย่าง -. มันจะต้องเป็นว่าปัญหาเก่ากับคาร์บูเรเตอร์หากได้รับเลวร้ายใด ๆ เราจะต้อง. อยู่ที่คืนนี้ Harrisons และได้รับมันคงก่อนที่เราจะเดินทางกลับในวันพรุ่งนี้.
"ในขณะที่เขาพูดรถเริ่มที่จะชะลอตัวลง จอร์จกดคันเร่ง แต่เครื่องยนต์ไอเท่านั้น ในที่สุดพวกเขากลิ้งไปหยุดในขณะที่เครื่องยนต์เสียชีวิตอย่างสมบูรณ์ เช่นเดียวกับที่พวกเขาหยุดจอร์จดึงรถออกจากถนนและก็มาหยุดอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่.
"ระเบิด!" จอร์จกล่าวว่าด้วยความโกรธ "ตอนนี้เราจะต้องเดินในสายฝน."
"แต่ที่จะนำเราชั่วโมงอย่างน้อย" มารีกล่าวว่า "และฉันมีรองเท้าส้นสูงของฉันและเสื้อผ้าที่ดีของฉันบน. พวกเขาจะถูกทำลาย!"
"ดีคุณจะต้องรอในขณะที่ผมทำงานที่บ้านที่ใกล้ที่สุดและเรียก Harrisons. คนสามารถออกมาและเลือกเรา ขึ้น "จอร์จ. กล่าวว่า
แต่จอร์จ! คุณลืมสิ่งที่วิทยุกล่าวว่ามีคนบ้าฆ่าออกมี! คุณไม่สามารถปล่อยให้ฉันอยู่คนเดียวนี่!" "" คุณจะต้องซ่อนตัวอยู่ในด้านหลังของรถ. ล็อค ประตูทุกบานและนอนบนพื้นหลังภายใต้ผ้าห่มนี้. ไม่มีใครจะเห็นคุณ. เมื่อฉันกลับมาฉันจะเคาะสามครั้งประตู. แล้วคุณสามารถรับและเปิด. ไม่ เปิดจนกว่าคุณจะได้ยินเสียงเคาะสาม. "
จอร์จเปิดประตูและหลุดออกไปในสายฝน เขาหายไปอย่างรวดเร็วในความมืด.
มารีได้อย่างรวดเร็วล็อคประตูและนั่งลงภายใต้ผ้าห่มในด้านหลังสำหรับรอคอยมานาน เธอเป็นคนกลัวและกังวล แต่เธอเป็นผู้หญิงที่มีจิตใจที่แข็งแกร่ง เธอไม่ได้รับการรอนาน แต่เมื่อเธอได้ยินเสียงแปลกรอยขีดข่วน มันดูเหมือนจะมาจากหลังคาของรถ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การโฆษณารณรงค์เริ่มเป้าหมายหญิง smokers ในปี 1919