Qing Qian’s voice carried a slight

Qing Qian’s voice carried a slight tremor, “We almost have no one left. We can’t go on like this, we can’t….”

I tightened my grip, and charged into the crowd recklessly hacking away, unable to help in any other way.

General Lian Po said in the guild chat, “Guildmaster, why don’t we retreat? If we keep on fighting like this, we’ll have no one left. We’ve already killed a lot of [Legend]’s players. We’ve already achieved the effect of an ambush….”

“Alright then, retreat!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เสียง Qing Qian ดำเนินการสั่นสะเทือนเล็กน้อย "เราเกือบไม่ มีใครเหลือ เราไม่สามารถไปอย่างนี้ เราไม่..."ผมจับของฉันทำให้รัดกุม และมีค่าในฝูงชนโดยประมาทเลินเล่อแฮ็คออกไป ไม่ได้ช่วยในทางใดทางโปเลียนทั่วไปกล่าวว่า ในการสนทนากิลด์ "Guildmaster ทำไมเราไม่ถอย ถ้าเราให้ในการต่อสู้เช่นนี้ เราจะมีไม่มีใครเหลือ แล้วเราเคยฆ่าจำนวนมากของผู้เล่น [ตำนาน] ของ แล้วความสำเร็จของเราผลกระทบของการลอบโจมตี...""ไม่เป็นไรแล้ว มาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เสียงของเควนชิงดำเนินการสั่นสะเทือนเล็กน้อย "เราเกือบจะไม่เหลือใคร เราไม่สามารถปล่อยให้เป็นอย่างนี้เราไม่สามารถ ... . "

ฉันจับแน่นของฉันและพุ่งเข้าไปในฝูงชนมุทะลุแฮ็คออกไปไม่สามารถที่จะช่วยในลักษณะอื่นใด.

ทั่วไปเหลียนปอกล่าวว่าในการแชทกิลด์" Guildmaster, ทำไมเราไม่ถอย? ถ้าเราเก็บไว้ในการต่อสู้เช่นนี้เราจะต้องไม่เหลือใคร เราได้ถูกฆ่าตายแล้วเป็นจำนวนมาก [ตำนาน] ของผู้เล่น เราได้ประสบความสำเร็จแล้วผลของการซุ่มโจมตี ... . "

" เอาล่ะแล้วหนี! "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เสียงหอบสั่นของเฉียนชิงเล็กน้อย เราเกือบจะไม่มีเหลือ เราทำอย่างนี้ไม่ได้นะ เราทำไม่ได้ . . . . . . . . "ผมกระชับมือของฉันและเรียกเก็บเข้าไปในฝูงชนอย่างแฮ็คออกไป ไม่สามารถช่วยในวิธีอื่น ๆทั่วไปเหลียนปอบอกว่าในกิลด์แชท " guildmaster ทำไมเราไม่ถอยออกไป ถ้าเรายังสู้กันอย่างนี้ เราก็ไม่มีใครเหลือแล้ว เราฆ่าผู้เล่นมาก [ ตำนาน ] เราได้บรรลุแล้ว . . . . . . . " ผลของการซุ่มโจมตี" เอาละ ถอยไป ! "