For decades the human dimension has

For decades the human dimension has been an overlooked and haphazardly addressed urban planning topic, while many other issues, such as accomodating the rocketing rise in car traffic, have come more strongly into focus. In addition, dominant planning ideologies — modernism in particular — have specifically put a low priority on public space, pedestrianism and the role of city space as a meeting place for urban dwellers. Finally, market forces and related architectural trends have gradually shifted focus from the interrelations and common spaces of the city to individual buildings, which in the process have become increasingly more isolated, introverted and dismissive. A common feature of almost all cities — regardless of global location, economic viability and stage of development — is that the people who still use city space in great numbers have been increasingly poorly treated. Limited space, obstacles, noise, pollution, risk of accident and generally disgraceful conditions are typical for city dwellers in most of the world’s cities. This turn of events has not only reduced the opportunities for pedestrianism as a form of transport, but has also placed the social and cultural functions of city space under siege. The traditional function of city space as a meeting place and social forum for city dwellers has been reduced, threatened or phased out.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำหรับทศวรรษที่ผ่านมามิติมนุษย์ได้รับการมองข้าม และผิด ๆ ถูก ๆ ได้ในเมืองวางแผนหัวข้อ ในขณะที่ปัญหาอื่น ๆ มากมาย เช่น accomodating เพิ่มขึ้นในรถการจราจร rocketing เข้ามาอย่างรุนแรงในโฟกัส นอกจากนี้ การวางแผนอุดมการณ์ที่โดดเด่น — โดยเฉพาะในสมัย — โดยเฉพาะได้ให้ความสำคัญต่ำในพื้นที่สาธารณะ pedestrianism และบทบาทของพื้นที่เมืองเป็นสถานประชุมสำหรับการอาศัยอยู่ในเมือง ในที่สุด ตลาดกองกำลัง และแนวโน้มทางสถาปัตยกรรมที่เกี่ยวข้องได้ค่อย ๆ เลื่อนขึ้นโฟกัสจาก interrelations และพื้นที่ทั่วไปของเมืองแต่ละอาคาร ซึ่งในกระบวนการได้กลายเป็นมากขึ้นมากขึ้นแยก เก็บตัว และ dismissive ลักษณะทั่วไปของเมืองเกือบทั้งหมด — โดยไม่คำนึงถึงสถานที่ทั่วโลก เศรษฐกิจชีวิต และขั้นของการพัฒนา — ถือว่า คนที่ยังคง ใช้พื้นที่เมืองกราวได้ดีมากขึ้น พื้นที่ อุปสรรค เสียงรบกวน มลพิษ ความเสี่ยงของอุบัติเหตุ และมักอับอายเงื่อนไขประชาชนส่วนใหญ่ของเมืองในโลกนั้น เปิดเหตุการณ์นี้มีเพียงลดโอกาสสำหรับ pedestrianism เป็นรูปแบบการขนส่ง แต่ยังได้ฟังก์ชั่นทางสังคม และวัฒนธรรมของพื้นที่เมืองภายใต้การล้อม การทำงานแบบดั้งเดิมของพื้นที่เมืองเป็นสถานที่ประชุมและเวทีสังคมสำหรับประชาชนได้รับลดลง ถูกคุกคาม หรือค่อย ๆ ออก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มานานหลายทศวรรษมิติของมนุษย์ได้รับการมองข้ามและส่งเดช addressed หัวข้อการวางแผนเมืองในขณะที่อีกหลายประเด็นเช่น accomodating ที่เพิ่มขึ้นในรถพ​​ุ่งเข้าชมได้มามากขึ้นอย่างมากเป็นสำคัญ นอกจากนี้ยังมีการวางแผนเจตนารมณ์ที่โดดเด่น - สมัยโดยเฉพาะใน - ได้ใส่โดยเฉพาะมีความสำคัญในระดับต่ำในพื้นที่สาธารณะ, เดินถนนและบทบาทของพื้นที่เมืองเป็นสถานที่ประชุมสำหรับชาวเมือง ในที่สุดกองกำลังของตลาดและแนวโน้มทางสถาปัตยกรรมที่เกี่ยวข้องได้ค่อยๆเปลี่ยนโฟกัสจากสัมพันธ์และพื้นที่ทั่วไปของเมืองไปยังแต่ละอาคารซึ่งในกระบวนการได้กลายเป็นมากขึ้นโดดเดี่ยวมากขึ้นเก็บตัวและไม่ไยดี ลักษณะทั่วไปของทุกเมืองเกือบ - คำนึงถึงสถานที่ทั่วโลกที่มีศักยภาพทางเศรษฐกิจและขั้นตอนของการพัฒนา - คือคนที่ยังคงใช้พื้นที่เมืองในจำนวนมากได้รับมากขึ้นได้รับการรักษาไม่ดี พื้นที่ จำกัด อุปสรรคเสียงมลพิษความเสี่ยงของการเกิดอุบัติเหตุที่น่าอับอายและเงื่อนไขโดยทั่วไปเป็นปกติสำหรับชาวเมืองส่วนใหญ่ในเมืองใหญ่ของโลก เหตุการณ์นี้ยังไม่ได้ลดลงเพียงโอกาสในการเดินถนนเป็นรูปแบบของการขนส่ง แต่ยังได้วางฟังก์ชั่นทางสังคมและวัฒนธรรมของพื้นที่ภายใต้การล้อมเมือง ฟังก์ชั่นแบบดั้งเดิมของพื้นที่เมืองเป็นสถานที่ประชุมและฟอรั่มเพื่อสังคมสำหรับชาวเมืองได้รับการลดขู่หรือค่อย ๆ ออกมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลายมิติของมนุษย์ได้รับการมองข้ามและส่งเดชส่งหัวข้อการวางผังเมือง ในขณะที่ปัญหาอื่น ๆอีกมากมายเช่น Google เพิ่มเติมที่เพิ่มสูงขึ้นในการจราจรรถที่ได้มามากขึ้นอย่างเป็นจุดสนใจ นอกจากนี้ เด่นวางแผนอุดมการณ์ - สมัยใหม่โดยเฉพาะ - มีเฉพาะให้ความสำคัญน้อยในพื้นที่สาธารณะ pedestrianism และบทบาทของเมืองพื้นที่เป็นสถานที่ประชุมสำหรับชาวเมือง . ในที่สุด กลไกตลาด และแนวโน้มของสถาปัตยกรรมที่เกี่ยวข้องได้ค่อยๆเปลี่ยนโฟกัสจาก interrelations และพื้นที่ทั่วไปของเมืองอาคารแต่ละราย ซึ่งในกระบวนการได้กลายเป็นมากขึ้นมากขึ้นที่แยก และไม่ชอบคุยอยู่กับตัวเอง คุณสมบัติทั่วไปของเมืองเกือบทั้งหมดไม่ว่าโลกสถานที่ชีวิตทางเศรษฐกิจและระยะการพัฒนา - เป็นคนที่ยังคงใช้พื้นที่ในเมืองจำนวนมากได้รับมากขึ้นงานรักษา พื้นที่ จำกัด อุปสรรค เสียง มลพิษ เสี่ยงเกิดอุบัติเหตุและสภาพโดยทั่วไปมีลักษณะอุจาดของชาวเมืองในเมืองมากที่สุดของโลก นี้เปิดของเหตุการณ์ได้ไม่เพียง แต่ลดโอกาส pedestrianism เป็นรูปแบบของการขนส่ง แต่ยังวางฟังก์ชั่นทางสังคมและทางวัฒนธรรมของเมืองพื้นที่ภายใต้การล้อม ฟังก์ชั่นแบบดั้งเดิมของเมืองพื้นที่เป็นสถานที่ประชุมและเวทีทางสังคมสำหรับคนในเมืองที่ได้รับลดลง ข่มขู่ หรือแบ่งออก