An example of a voluntary incomes p

An example of a voluntary incomes policy in the UK was the ‘social contract’ introduced by the Labour government in 1974. In exchange for wage restraint, the government pledged itself to a range of policies. The main problem with a voluntary policy is that it cannot be enforced and although the social contract continued for four years it finally fell in the ‘winter of discontent’ of 1978/79. In 1979, there was the election of a Conservative government headed by Margaret Thatcher which did not believe in government intervention. During the 1980s and 1990s, there were no formal prices and incomes policies in the UK but successive governments controlled wages in the public sector and called for voluntary restraint over wages in the private sector

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัวอย่างของนโยบายรายได้โดยสมัครใจในสหราชอาณาจักรเป็นสัญญาทางสังคม 'นำมาใช้โดยรัฐบาลแรงงานในปี 1974 ในการแลกเปลี่ยนสำหรับความยับยั้งชั่งใจค่าจ้างที่รัฐบาลให้คำมั่นสัญญาที่ตัวเองไปยังช่วงของนโยบาย ปัญหาหลักที่มีนโยบายความสมัครใจก็คือว่ามันจะไม่สามารถบังคับและถึงแม้ว่าการทำสัญญาทางสังคมอย่างต่อเนื่องเป็นเวลาสี่ปีในที่สุดมันก็ตกอยู่ใน 'ฤดูหนาวพอใจของ 1978-1979ในปี 1979 มีการเลือกตั้งของพรรครัฐบาลที่นำโดยมาร์กาเร็ตแทตเชอซึ่งไม่เชื่อในการแทรกแซงของรัฐบาลคือ ในช่วงทศวรรษ 1980 และ 1990 ไม่มีราคาอย่างเป็นทางการและนโยบายรายได้ที่อยู่ในสหราชอาณาจักร แต่เนื่องรัฐบาลควบคุมค่าจ้างในภาครัฐและเรียกร้องให้ยับยั้งชั่งใจสมัครใจกว่าค่าจ้างในภาคเอกชน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตัวอย่างของนโยบายรายได้ความสมัครใจใน UK เป็น 'สัญญาประชาคม' แนะนำ โดยรัฐบาลแรงงานในรูปบริษัทจำกัด เพื่อแลกกับค่าจ้างความยับยั้งชั่งใจ รัฐบาลบริจาคเองเป็นช่วงของการ ปัญหาหลักของนโยบายความสมัครใจคือ ไม่สามารถบังคับใช้ และแม้ว่าสัญญาประชาคมต่อปี มันก็ตกใน 'ฤดูพอใจ' ของ 1978/79 ในปีค.ศ. 1979 มีการเลือกตั้งของรัฐบาลหัวเก่าโดย Thatcher มาร์กาเร็ตซึ่งไม่เชื่อในการแทรกแซงของรัฐบาล ในช่วงทศวรรษ 1980 และทศวรรษที่ 1990 มีราคาไม่เป็นทางการ และนโยบายรายได้ใน UK แต่รัฐบาลต่อ ๆ มาควบคุมค่าจ้างในภาครัฐ และเรียกว่าการยับยั้งชั่งใจความสมัครใจมากกว่าค่าจ้างภาคเอกชน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตัวอย่างเช่นที่นโยบายของรายได้โดยสมัครใจในอังกฤษได้มี"สัญญาทางสังคม'ได้นำเสนอโดยรัฐบาลแรงงานใน 1974 ในการควบคุมตัวค่าแรงที่รัฐบาลค้ำประกันตัวของมันเองเพื่อความหลากหลายของนโยบาย ปัญหาหลักที่พร้อมด้วยความสมัครใจโดยมีนโยบายที่จะไม่สามารถบังคับใช้และถึงแม้ว่าจะทำสัญญาทางสังคมอย่างต่อเนื่องสำหรับผู้ใช้บริการสี่ปีที่มันก็ล้มลงใน'ฤดูหนาวของความไม่พอใจของ 1978/79ในปี 1979 มีการเลือกตั้งของรัฐบาลอนุรักษ์นิยมที่หัวโดยมาร์กาเร็ตร้านอาหาร Thatcher '' s ซึ่งไม่ได้เชื่อว่าในการแทรกแซงของรัฐบาล ในระหว่างปี 1980 และ 1990 s ไม่มีรายได้และราคาอย่างเป็นทางการนโยบายในสหราชอาณาจักรแต่รัฐบาลอย่างต่อเนื่องมีการควบคุมอัตราค่าจ้างใน ภาค รัฐและเรียกว่าสำหรับควบคุมตัวโดยความสมัครใจมากกว่าค่าจ้างในส่วนของ ภาค เอกชนได้