1959 marked the beginning of the de

1959 marked the beginning of the development of health services throughout the
country. Health services became mainly the responsibility of the central government with
delegation of service delivery through state and district health administrations.
Within this period, the maternal and child health services came to the forefront as an
essential part of the National Rural Health Development programme.
In response to this development, Public Health Nurse programme was started in
Penang using the British Society for Health Programme curriculum. By early 1960s this
programme was rightly placed in the Public Health Institute, Kuala Lumpur.
The early 1970s saw the integration of Family Planning Service and School Health
Programme into the healthcare system. By 1978, there was a relatively well developed
public sector health service consisting of rural health network with urban-based district
hospitals (150-400 beds), general hospitals (500-2000 beds), general outpatient department
care, inpatient care and specialist services which served as referral centres.
Nursing education in Malaysia progressed in tandem with the development of the
country’s health services. Before the enactment of the Nurses Act (1950), three regional
schools of nursing were established: School of Nursing, Hospital Johor Baru (1946), School
of Nursing, Hospital Pulau Pinang (1947) and School of Nursing, Hospital Kuala Lumpur
(1948). All the three schools were headed by English tutors. At this time, education of
nurses was based on “on-the-job training” approach where lectures were given by the
matrons or assistant matrons, sisters and doctors.
In 1952, the training became more formalized using a curriculum based on the
General Nursing Council (GNC) of the United Kingdom. The block system curriculum
was adopted comprising 20% theory and 80% practice for the duration of three years and
four months. The ultimate aim of the training at this point in time was to obtain reciprocity
with hospitals in England and Wales, to enable Malaysian nurses to continue their studies
in countries abroad that have reciprocity with England and Wales. During this period,
many nurses were sent for nurse tutor courses (including midwifery tutor course) in Great
Britain, Australia and New Zealand (Nursing Board of Malaysia).
The
first
private
school
of
nursing
was
the
Tun
Tan
Cheng
Lock
School
of
Nursing,
established in 1967 at the Assunta Hospital, Petaling Jaya. In 1968, the University Hospital
School of Nursing Kuala Lumpur was set up. Both schools were subjected to the 1950
Nurses Act regulations and procedures.
Up until 1992, the graduates of nursing programmes, on passing the Final Nursing
Board
Examination,
received
a
Certificate
in
General
Nursing.
By
late
1992,
the
certificate
curriculum was upgraded with more theoretical input (up to 50%), to become a diploma
curriculum

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1959 ทำเครื่องหมายจุดเริ่มต้นของการพัฒนาบริการสุขภาพทั้งการประเทศ บริการสุขภาพเป็น ส่วนใหญ่รับผิดชอบของรัฐบาลกลางด้วยการมอบหมายการส่งมอบบริการผ่านการจัดการสุขภาพของรัฐและเขตระยะ บริการสุขภาพแม่และเด็กมารวดเร็วเป็นการส่วนสำคัญของแผนพัฒนาสุขภาพแห่งชาติชนบทเริ่มต้นในการตอบสนองนี้พัฒนา หลักสูตรพยาบาลสาธารณสุขในปีนังโดยใช้สังคมอังกฤษสำหรับหลักสูตรโครงการสุขภาพ โดยช่วงต้นปี 1960s นี้โครงการมีเรื่องอยู่ใน สถาบันสาธารณสุข กัวลาลัมเปอร์สาว ๆ เริ่มต้นเห็นการรวมบริการวางแผนครอบครัวและสุขภาพโรงเรียนโปรแกรมในระบบสุขภาพ โดย 1978 มีการพัฒนาค่อนข้างดีบริการสุขภาพภาครัฐประกอบด้วยเครือข่ายสุขภาพชนบทกับเมืองตามอำเภอโรงพยาบาล (เตียง 150-400), โรงพยาบาลทั่วไป (500-2000 เตียง), แผนกผู้ป่วยนอกทั่วไปดูแล ห้องคลอดดูแลและผู้เชี่ยวชาญด้านบริการซึ่งเป็นศูนย์กลางอ้างอิงพยาบาลศึกษาในมาเลเซียหน้าไปเพียงใดคือการพัฒนาบริการสุขภาพของประเทศ ก่อนออกพยาบาลกระทำ (1950), ภูมิภาคสามได้ก่อตั้งโรงเรียนพยาบาล: โรงเรียนพยาบาล โรงพยาบาลยะโฮร์บารู (1946), โรงเรียนการพยาบาล โรงพยาบาลปูเลาปีนัง (1947) และโรงเรียน พยาบาล โรงพยาบาลกัวลาลัมเปอร์(1948) โรงเรียนที่สามทั้งหมดถูกหัว โดยสอนภาษาอังกฤษ ในเวลานี้ การศึกษาพยาบาลเป็นไปตามวิธีการ "ฝึกอบรมแรง" ที่บรรยายได้รับโดยการmatrons หรือ matrons ผู้ช่วย น้องสาว และแพทย์ใน 1952 ฝึกเป็นมากขึ้นอย่างเป็นทางการใช้หลักสูตรที่ยึดทั่วไปพยาบาลมนตรี (GNC) สหราชอาณาจักร หลักสูตรระบบบล็อกถูกนำมาใช้ประกอบด้วยแบบฝึกหัดทฤษฎีและ 80% 20% ในระยะเวลา 3 ปี และเดือนที่สี่ จุดมุ่งหมายที่ดีที่สุดของการฝึกอบรมที่จุดนี้ในเวลาที่รับ reciprocityมีโรงพยาบาลในอังกฤษและเวลส์ ให้พยาบาลมาเลเซียต้องการนักศึกษาในประเทศ ที่มี reciprocity กับอังกฤษและเวลส์ ในช่วงเวลานี้มีส่งพยาบาลหลักสูตรกวดวิชา (รวมหลักสูตรกวดวิชาหมอตำแย) พยาบาลจำนวนมากในดีสหราชอาณาจักร ออสเตรเลีย และนิวซีแลนด์ (พยาบาลคณะมาเลเซีย)ที่ครั้งแรกส่วนตัวโรงเรียนของพยาบาลมีที่ทูนตาลเช็งล็อคโรงเรียนของพยาบาลก่อตั้งขึ้นในค.ศ. 1967 โรงพยาบาลสซัน เปตาลิงจายา ในปี 2511 โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยโรงเรียนพยาบาลกัวลาลัมเปอร์ถูกตั้งค่าไว้ โรงเรียนทั้งสองถูกต้องในปี 1950พยาบาลพระราชบัญญัติกฎระเบียบและขั้นตอนจนถึงปี 1992 บัณฑิตการพยาบาลโปรแกรม ในช่วยพยาบาลขั้นสุดท้ายคณะกรรมการตรวจสอบได้รับมีใบรับรองในทั่วไปพยาบาลโดยสาย1992ที่ใบรับรองหลักสูตรได้รับการอัพเกรด ด้วยเข้าทฤษฎีมาก (ไม่เกิน 50%), เป็น ประกาศนียบัตรหลักสูตร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1959
เป็นจุดเริ่มต้นของการพัฒนาบริการสุขภาพทั่วประเทศ
บริการด้านสุขภาพได้กลายเป็นส่วนใหญ่รับผิดชอบของรัฐบาลกลางกับคณะผู้แทนจากการส่งมอบบริการผ่านรัฐและเขตปกครองสุขภาพ. ภายในเวลานี้แม่และเด็กบริการด้านสุขภาพมาถึงแถวหน้าในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญของโปรแกรมการพัฒนาสุขภาพแห่งชาติในชนบท. ในการตอบสนอง การพัฒนานี้โปรแกรมพยาบาลสาธารณสุขเริ่มต้นในปีนังโดยใช้สังคมอังกฤษหลักสูตรสุขภาพโครงการ โดยต้นปี 1960 นี้โปรแกรมที่ถูกวางไว้อย่างถูกต้องในสถาบันสาธารณสุขกัวลาลัมเปอร์. 1970 ในช่วงต้นเห็นการบูรณาการบริการวางแผนครอบครัวโรงเรียนและสุขภาพโครงการเข้าสู่ระบบการดูแลสุขภาพ โดยปี 1978 มีการพัฒนาดีค่อนข้างบริการสุขภาพภาครัฐประกอบด้วยเครือข่ายสุขภาพในชนบทกับเขตเมืองตามโรงพยาบาล (150-400 เตียง) โรงพยาบาลทั่วไป (500-2,000 เตียง), แผนกผู้ป่วยนอกทั่วไปการดูแลผู้ป่วยในการดูแลและบริการผู้เชี่ยวชาญซึ่งทำหน้าที่เป็นศูนย์กลางการอ้างอิง. การศึกษาการพยาบาลในประเทศมาเลเซียก้าวหน้าควบคู่กับการพัฒนาของประเทศที่ให้บริการด้านสุขภาพ ก่อนที่จะตรากฎหมายของพระราชบัญญัติพยาบาล (1950) สามภูมิภาคโรงเรียนพยาบาลที่ถูกจัดตั้งขึ้น: โรงเรียนพยาบาลยะโฮร์โรงพยาบาล Baru (1946) ของโรงเรียนพยาบาลโรงพยาบาลPinang พูล (1947) และโรงเรียนพยาบาลโรงพยาบาลกรุงกัวลาลัมเปอร์(1948 ) ทั้งสามกำลังมุ่งหน้าไปโรงเรียนโดยอาจารย์ผู้สอนภาษาอังกฤษ ในเวลานี้การศึกษาของพยาบาลอยู่บนพื้นฐานของ "ในที่ทำงานการฝึกอบรม" วิธีการที่บรรยายได้รับโดยแต่งงานหรือแต่งงานช่วยน้องสาวและแพทย์. ในปี 1952 การฝึกอบรมกลายเป็นทางการมากขึ้นโดยใช้หลักสูตรที่อยู่บนพื้นฐานของการพยาบาลทั่วไปสภา (GNC) แห่งสหราชอาณาจักร ระบบบล็อกหลักสูตรถูกนำมาใช้ประกอบทฤษฎี 20% และการปฏิบัติ 80% ในช่วงระยะเวลาสามปีและสี่เดือน จุดมุ่งหมายสูงสุดของการฝึกอบรมที่จุดในเวลานี้คือการที่จะได้รับร่วมกันกับโรงพยาบาลในอังกฤษและเวลส์เพื่อให้พยาบาลมาเลเซียต่อการศึกษาของพวกเขาในประเทศที่ต่างประเทศที่มีความสัมพันธ์ซึ่งกันและกันกับประเทศอังกฤษและเวลส์ ในช่วงเวลานี้พยาบาลหลายคนถูกส่งไปเรียนหลักสูตรครูสอนพิเศษพยาบาล (รวมทั้งหลักสูตรครูสอนพิเศษผดุงครรภ์) ในสหราชอาณาจักรออสเตรเลียและนิวซีแลนด์(คณะพยาบาลมาเลเซีย). แรกส่วนตัวโรงเรียนของพยาบาลเป็นTun Tan Cheng ล็อคโรงเรียนของพยาบาล, การจัดตั้งขึ้นในปี 1967 ที่โรงพยาบาล Assunta, เปตาลิงจายา ในปี 1968 โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยโรงเรียนพยาบาลกัวลาลัมเปอร์ถูกจัดตั้งขึ้น โรงเรียนทั้งสองถูกยัดเยียดให้ 1950 พยาบาลพระราชบัญญัติระเบียบและขั้นตอน. จนถึงปี 1992 จบการศึกษาของโปรแกรมการพยาบาลที่ผ่านการพยาบาลสุดท้ายคณะกรรมการตรวจสอบได้รับรับรองในทั่วไปพยาบาล. โดยในช่วงปลายปี1992 ใบรับรองหลักสูตรได้รับการอัพเกรดด้วยทฤษฎีมากขึ้นการป้อนข้อมูล (ไม่เกิน 50%) จะกลายเป็นประกาศนียบัตรหลักสูตร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1959 เป็นจุดเริ่มต้นของการพัฒนาบริการสุขภาพตลอด
ประเทศ บริการด้านสุขภาพเป็นหลักความรับผิดชอบของรัฐส่วนกลางกับคณะผู้แทนของการส่งมอบบริการผ่าน

สภาพตำบลและสุขภาพ การบริหาร ภายในระยะเวลานี้ แม่และเด็กเล็กสุขภาพมาแถวหน้าในฐานะ
ส่วนหนึ่งของโครงการพัฒนาสุขภาพแห่งชาติ .
เพื่อตอบสนองการพัฒนานี้ หลักสูตรพยาบาลสาธารณสุขม
ปีนังโดยใช้สังคมอังกฤษหลักสูตร โปรแกรมสุขภาพ โดยในช่วงต้นปี 1960 รายการนี้
ถูกต้องอยู่ในสถาบันสาธารณสุข กัวลาลัมเปอร์
ปี 1970 เห็นการบูรณาการบริการการวางแผนครอบครัว
และอนามัยโรงเรียนหลักสูตรในระบบการดูแลสุขภาพ โดยปี 1978 มีการพัฒนา
ค่อนข้างดีบริการสุขภาพภาครัฐ ประกอบด้วย เครือข่ายสุขภาพในชนบทกับเมืองตามอำเภอ
โรงพยาบาล ( 150-400 เตียง ) โรงพยาบาลทั่วไป ( 500-2000 เตียง ) แผนกผู้ป่วยนอก , การดูแล
ทั่วไป , การดูแลผู้ป่วยและผู้เชี่ยวชาญด้านการบริการซึ่งทำหน้าที่เป็นศูนย์
การอ้างอิงการศึกษาพยาบาลในมาเลเซีย ก้าวหน้าควบคู่กับการพัฒนาบริการสุขภาพ
ประเทศ ก่อนการกระทำของพยาบาล ( 1950 ) , สามโรงเรียนระดับภูมิภาค
พยาบาลขึ้น : โรงเรียนพยาบาลโรงพยาบาลยะโฮร์ บารู ( 1946 ) , โรงเรียน
ของพยาบาล โรงพยาบาล ปูเลาปีนัง ( 1947 ) และโรงเรียนพยาบาล โรงพยาบาลกัวลาลัมเปอร์
( 2491 )ทั้งสามโรงเรียนนำโดย ติวเตอร์ภาษาอังกฤษ ในเวลานี้ , การศึกษาของ
พยาบาลขึ้นอยู่กับ " การฝึก " หรือวิธีการที่ได้รับการบรรยายโดย
ที่ปรึกษาหัวหน้าบาทหลวงหรือผู้ช่วยที่ปรึกษาหัวหน้าบาทหลวง ซิสเตอร์และแพทย์ .
ในปี 1952 , การฝึกก็ยิ่งคราวการใช้หลักสูตรตาม
สภาการพยาบาลทั่วไป ( จีเอ็นซี ) ของสหราชอาณาจักร ระบบหลักสูตร
บล็อกเป็นลูกบุญธรรมโดยทฤษฎี 20% และ 80% การปฏิบัติสำหรับระยะเวลาสามปีและ
4 เดือน จุดมุ่งหมายสูงสุดของการฝึกที่จุดในเวลานี้ ได้รับตอบแทน
กับโรงพยาบาลในอังกฤษและเวลส์ เพื่อให้พยาบาลที่มาเลเซียต่อการศึกษาของพวกเขาในประเทศต่างประเทศ
ที่ได้แลกเปลี่ยนกับอังกฤษและเวลส์ ในช่วงเวลานี้
พยาบาลหลายคนส่งคอร์สติวเตอร์พยาบาล ( รวมทั้งติวหลักสูตรการผดุงครรภ์ ) ดี
สหราชอาณาจักร ออสเตรเลีย และนิวซีแลนด์ ( คณะพยาบาลของมาเลเซีย )




ส่วนแรกของโรงเรียนพยาบาล




เป็นทุนแทน



ของเฉิงล็อคโรงเรียนพยาบาล

, ก่อตั้งขึ้นใน 2510 ที่โรงพยาบาล assunta Petaling Jaya . ในปี 1968 , โรงพยาบาล
มหาวิทยาลัยโรงเรียนพยาบาลกัวลาลัมเปอร์คือตั้งขึ้นโรงเรียนทั้งสองอยู่ภายใต้ 1950
พยาบาลกฎหมายกฎระเบียบและขั้นตอน .
จนถึง 1992 ผู้สำเร็จการศึกษาของโปรแกรมการพยาบาลที่ผ่านรอบสุดท้ายพยาบาล



รับคณะกรรมการสอบเป็นรับรอง


ในการพยาบาลทั่วไป
.

สายด้วย



2535 ประกาศนียบัตรหลักสูตรการอัพเกรดกับ ทฤษฎีเพิ่มเติมข้อมูล ( ถึง 50% ) เป็นหลักสูตรประกาศนียบัตร