. Household wealthPrivate consumpti

. Household wealth
Private consumption growth will also be influenced by changes in household wealth, with
increases (decreases) in household wealth due to capital gains (losses) on equities, land,
and other assets causing private consumption to increase (decrease) by more than would be
expected by GDP growth, household income growth, and trends in household saving rates.
Table 3 shows data on the ratio of net household wealth to net household disposable
income in 2002 and 2007 and the net change in this ratio during the 2002–2007 period
in the G7 countries. As can be seen from this table, household wealth increased sharply
in France (by 235.0 percentage points of household income) and the United Kingdom (by
185.2 percentage points of household income), moderately in Italy (by 109.5 percentage
points of household income), the United States (by 101.4 percentage points of household
income), and Germany (by 94.0 percentage points of household income), and least sharply
in Canada (by 35.8 percentage points of household income) and Japan (by 15.9 percentage
points of household income).
Thus, the sharp increase in household wealth in the United Kingdom (by 185.2 percentage
points of net household disposable income) during the 2002–2007 period can explain
the strong private consumption growth in the U.K. (2.44 percent), and in particular, why
the average annual private consumption growth rate during the 2002–07 period was much
higher than the average annual household income growth rate during the same period
(2.44 vs. 1.14 percent).
By contrast, the stagnation of household wealth in Japan (it increased by only 15.9
percentage points of household disposable income during the 2002–2007 period) can explain
why private consumption growth was relatively weak during this same period (1.30
percent).
.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

. สมบัติในครัวเรือนเจริญเติบโตของการบริโภคภาคเอกชนจะยังมีผลมาจากการเปลี่ยนแปลงในความมั่งคั่งของครัวเรือน มีเพิ่มขึ้น (ลดลง) ในความมั่งคั่งในครัวเรือนเนื่องจากทุนกำไร (ขาดทุน) ในหุ้น ที่ดินและการบริโภคภาคเอกชนเพิ่มขึ้น (ลดลง) มากกว่าที่จะก่อให้เกิดสินทรัพย์อื่นคาดว่า GDP เติบโต เติบโตรายได้ และแนวโน้มในอัตราการออมในครัวเรือนตาราง 3 แสดงข้อมูลในอัตราส่วนของทรัพย์สินสุทธิครัวเรือนครัวเรือนสุทธิผ้าอ้อมรายได้ใน 2002 และ 2007 และการเปลี่ยนแปลงสุทธิในอัตรานี้ช่วง 2002 – 2007ในประเทศจี 7 สามารถเห็นได้จากตารางนี้ อีกมากมายให้ใช้ในครัวเรือนเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในฝรั่งเศส (พอยท์ 235.0 เปอร์เซ็นต์ของรายได้ในครัวเรือน) และสหราชอาณาจักร (โดย185.2 จุดเปอร์เซ็นต์ของรายได้ในครัวเรือน), ปานกลางในอิตาลี (ตามเปอร์เซ็นต์ที่ 109.5จุดของรายได้ในครัวเรือน), สหรัฐอเมริกา (โดยจุด 101.4 ของครัวเรือนรายได้), และเยอรมนี (พอยท์ 94.0 เปอร์เซ็นต์ของรายได้ในครัวเรือน), และน้อยที่สุดอย่างรวดเร็วในแคนาดา (พอยท์ 35.8 เปอร์เซ็นต์ของรายได้ในครัวเรือน) และญี่ปุ่น (โดย 15.9 เปอร์เซ็นต์จุดของรายได้)ดังนั้น เพิ่มคมในบ้านให้เลือกมากมายในสหราชอาณาจักร (โดย 185.2 เปอร์เซ็นต์คะแนนสุทธิครัวเรือนรายได้) สามารถอธิบายรอบระยะเวลาระหว่าง 2002 – 2007การบริโภคภาคเอกชนที่แข็งแกร่งการเติบโต ในสหราชอาณาจักร (ร้อยละ 2.44), และเหตุผลเฉพาะประจำปีการบริโภคภาคเอกชนเจริญเติบโตอัตราเฉลี่ยช่วง 2002-07 ถูกมากสูงกว่าค่าเฉลี่ยประจำปีรายได้ในครัวเรือนอัตราการเติบโตในช่วงเวลาเดียวกัน(2.44 เทียบกับร้อยละ 1.14)โดยคมชัด ความซบเซาของทรัพย์สินครัวเรือนในญี่ปุ่น (จะเพิ่มขึ้นเพียง 15.9สามารถอธิบายจุดเปอร์เซ็นต์ของรายได้ในครัวเรือนช่วง 2002-2007)ทำไมเจริญเติบโตของการบริโภคภาคเอกชนค่อนข้างอ่อนแอในช่วงเวลาเดียวกันนี้ (1.30เปอร์เซ็นต์).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

. ครัวเรือนมั่งคั่ง
เจริญเติบโตของการบริโภคภาคเอกชนยังจะได้รับอิทธิพลจากการเปลี่ยนแปลงในความมั่งคั่งของครัวเรือนที่มี
การเพิ่มขึ้น (ลดลง) ในความมั่งคั่งของครัวเรือนเนื่องจากกำไร (ขาดทุน) จากตราสารทุนที่ดิน
และสินทรัพย์อื่น ๆ ที่ก่อให้เกิดการบริโภคภาคเอกชนที่จะเพิ่มขึ้น (ลดลง) โดยกว่าจะ ได้รับการ
คาดหวังจากการเติบโตจีดีพีเติบโตของรายได้ในครัวเรือนและแนวโน้มของอัตราการประหยัดของใช้ในครัวเรือน.
ตารางที่ 3 แสดงให้เห็นว่าข้อมูลในอัตราส่วนของความมั่งคั่งของครัวเรือนสุทธิสุทธิของใช้ในครัวเรือนที่ใช้แล้วทิ้ง
รายได้ในปี 2002 และปี 2007 และการเปลี่ยนแปลงสุทธิในอัตราส่วนนี้ในช่วงระยะเวลา 2002-2007
ในประเทศ G7 ที่สามารถเห็นได้จากตารางนี้ความมั่งคั่งของครัวเรือนเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว
ในประเทศฝรั่งเศส (โดย 235.0 คะแนนร้อยละของรายได้ของครัวเรือน) และสหราชอาณาจักร (โดย
185.2 คะแนนร้อยละของรายได้ของครัวเรือน) ในระดับปานกลางในอิตาลี (โดยร้อยละ 109.5
จุดรายได้ของครัวเรือน) สหรัฐอเมริกา (จาก 101.4 จุดร้อยละของครัวเรือน
รายได้) และเยอรมนี (94.0 จุดโดยร้อยละของรายได้ของครัวเรือน) และน้อยลงอย่างรวดเร็ว
ในประเทศแคนาดา (โดย 35.8 คะแนนร้อยละของรายได้ของครัวเรือน) และญี่ปุ่น (โดยร้อยละ 15.9
จุดรายได้ของครัวเรือน) .
ดังนั้นการเพิ่มมากขึ้นในความมั่งคั่งของครัวเรือนในสหราชอาณาจักร (โดยร้อยละ 185.2
จุดในครัวเรือนสุทธิรายได้ทิ้ง) ในช่วง 2002-2007 ระยะเวลาที่สามารถอธิบาย
การเจริญเติบโตของการบริโภคภาคเอกชนที่แข็งแกร่งในสหราชอาณาจักร (ร้อยละ 2.44) และโดยเฉพาะอย่างยิ่งว่าทำไม
ค่าเฉลี่ยของการบริโภคประจำปีอัตราการเติบโตของภาคเอกชนในช่วงระยะเวลา 2002-07 ได้มาก
สูงกว่าครัวเรือนเฉลี่ยต่อปีอัตราการเติบโตของรายได้ในช่วงเวลาเดียวกัน
(2.44 เทียบกับร้อยละ 1.14).
ในทางตรงกันข้ามความเมื่อยล้าของความมั่งคั่งของครัวเรือนในประเทศญี่ปุ่น (มันเพิ่มขึ้น เพียง 15.9
คะแนนร้อยละของรายได้ในครัวเรือนในช่วงระยะเวลา 2002-2007) สามารถอธิบายได้
ว่าทำไมการเจริญเติบโตของการบริโภคภาคเอกชนค่อนข้างอ่อนแอในช่วงเวลาเดียวกันนี้ (1.30
เปอร์เซ็นต์).

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

. ความมั่งคั่งของครัวเรือนภาคเอกชน
จะยังได้รับอิทธิพลจากการเปลี่ยนแปลงในความมั่งคั่งครัวเรือน เพิ่มขึ้น ( ลดลง ) กับ
ในความมั่งคั่งครัวเรือนเนื่องจากกำไร ( ขาดทุน ) เกี่ยวกับหุ้น , ที่ดิน ,
และสินทรัพย์อื่นที่ก่อให้เกิดการบริโภคภาคเอกชน เพิ่มขึ้น ( ลดลง ) มากกว่าจะเป็น
คาดว่าการเติบโตของ GDP , การเจริญเติบโตของรายได้ของครัวเรือน และแนวโน้มของอัตราการออมภาคครัวเรือน .
ตารางที่ 3 แสดงข้อมูลในส่วนของความมั่งคั่งครัวเรือนสุทธิสุทธิครัวเรือนทิ้ง
รายได้ในปี 2002 และ 2007 และการเปลี่ยนแปลงสุทธิในอัตราส่วนนี้ใน 2545 – 2550 ระยะเวลา
ในตลาดประเทศ ดังจะเห็นได้จากตารางนี้ ความมั่งคั่งครัวเรือนเพิ่มขึ้นอย่างมาก
ในฝรั่งเศส ( โดย 235.0 คะแนนร้อยละของรายได้ของครัวเรือน ) และสหราชอาณาจักร (
185.2 คะแนนร้อยละของรายได้ของครัวเรือน )ปานกลาง อิตาลี ( ร้อยละ 109.5
จุดของรายได้ครัวเรือน ) , สหรัฐอเมริกา ( โดย 101.4 คะแนนร้อยละของ
รายได้ครัวเรือน ) และเยอรมนี ( 94.5 คะแนนร้อยละของรายได้ของครัวเรือน ) และอย่างน้อยอย่างรวดเร็ว
ในแคนาดา ( โดย 35.8 คะแนนร้อยละของรายได้ของครัวเรือน ) และ ญี่ปุ่น ( ร้อยละ 15.9
จุดโดย รายได้ของครัวเรือน ) .
ดังนั้นคม การเพิ่มขึ้นในความมั่งคั่งของครัวเรือนในสหราชอาณาจักร ( ร้อยละ 185.2
จุดสุทธิของครัวเรือนรายได้ทิ้ง ) ใน 2545 – 2550 ระยะเวลาสามารถอธิบาย
การเจริญเติบโตการบริโภคภาคเอกชนที่แข็งแกร่งในสหราชอาณาจักร ( 2.18 เปอร์เซ็นต์ ) , และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง , ทำไม
เฉลี่ยต่อปีอัตราการเติบโตของการบริโภคภาคเอกชนในช่วง 2002 – 07 คือ มาก
สูงกว่าอัตราการเติบโตเฉลี่ยต่อปีครัวเรือนรายได้ในช่วงเวลาเดียวกัน ( 2.44 vs

1.14 เปอร์เซ็นต์ โดยความคมชัด , ความซบเซาของความมั่งคั่งของครัวเรือนในญี่ปุ่น ( มันเพิ่มขึ้นเพียง 15.9
คะแนนร้อยละของรายได้ของครัวเรือนในช่วง 2545 – 2550 ระยะเวลา ) สามารถอธิบาย
ทำไมเจริญเติบโตของการบริโภคภาคเอกชนค่อนข้างอ่อนแอในช่วงระยะเวลาเดียวกันนี้ ( 1
( )