You are not alone Chapter 4 of 10Ch

You are not alone Chapter 4 of 10
Chapter 4-Loneliness

I woke up the next morning feeling awful. The bruises on my body were red and swollen.

But I didn't care. What mattered the most to me was how awful I acted towards Tsumugu last night

I needed to apologize as soon as possible.

I walked towards my closet and started putting on my clothes. I stopped for a few seconds, and gazed upon my own reflection in the mirror.. * sigh * 'I'm truly pathetic..'

As I was making my way downstairs, I heard a loud crash.
I rushed down and saw Tsumugu sitting on the floor in the kitchen.

'' Tsumugu, are you okay?'' I asked, Looking down on my friend who didn't look like himself.
'Maybe he didn't get enough sleep'.

'' Tsumugu?''
He didn't answer me, he just sat there looking down, and when I offered him my hand he didn't take it. Instead he grabbed onto the kitchen counter and pulled himself up.
Then he walked away.

''eh?'' 'what just happened? He is probably still upset about last night.

I'll do my best and apologize to him later today then.'

A few hours passed but whenever I approached him and tried to apologize he would just leave the room without saying a word. After failing countless of times I decided to let him be for a while.

I went into my room and closed the door. I sat down on the bed and pulled the covers over my head.
'What should I do?, Tsumugu isn't talking to me. Without him I have nobody by my side'.

I felt as if I was being punished for a crime I didn't commit. 'Why? Why did the sea god punish me? I never did anything wrong. So why did he take everyone I ever cared about away from me and leaving me here all alone. If I knew that it would be like this I would've just stayed in the water and never ever come to the surface in the first place.
I feel so lonley right now.' * sniff *

I stared crying, I swore to myself that I would get stronger and now always being so weak. But now I couldn't help it. I never thought that Tsumugu could have such an impact on me.

'Maybe I do really like him after all..' * sigh *

I decided that I was gonna give it one more shot and apologize.
I stood outside his room for a few seconds before I knocked.
'' Tsumugu? Are you in there?'' I didn't hear a reply. The only sound I heard was the sound of the floor creaking.
'' I really want to talk to you, can I come in?''
'That's it!' I was starting to get really tired of his behavior so I opened the door.
Much to my surprise Tsumugu wasn't there. The room was completely empty.

I rushed downstairs and called out his name.
'' Tsumugu! Tsumugu! Where are you? ''
But he was nowhere to be seen.

I looked outside. 'It's getting dark. I should probably go out and look for him'

I ran out of the house as fast I could , My feet have probably never moved so fast before. I need to find him as soon as possible! ' I don't want to be left alone again. I need him more then he knows'

I'm selfish..The only reason why I need him so much is so that I dont have to be alone.

I looked for him at his usual hangouts, The bridge, where we keep the nets, the forest behind our school.
* huff * ' ah where is he? '
I felt tears running down my face. 'I don't want to be alone.'

Just when I was about to give up I saw him standing in front of me.

'' Tsumugu!'' the tears started flowing and I ran to him
''Tsumugu! I'm so glad I found you'', I said as I was bawling my eyes out
'' eh? '' He looked at me stunned as he was unable to say anything.

'' Tsumugu! I'm so sorry for how I acted I know you were just worried about me and I'm sorry I should've just told you, I'm so sorry so please don't leave me alone. I don't want to lose you to!''
He moved in closer and pulled me into a warm embrace.
Then I heard his breathing becoming hitched as if he was trying to hold back crying.
'' Idiot, don't you remember? What I told you that time in your room after you dreamt that nightmare. I will never leave your side,Chisaki I promise''
His grip around me tightened. It felt nice Tsumugu was so warm.

We just stood there for a while and I wished that this moment could last forever.
The there was absolute silent, the only sound to be heard was the sound of waves crashing against the the rocks.
'' Chisaki we should probably go home,I'll prepare dinner tonight''
'' mm , just wait a second.''
I turned around and looked at the ocean. ' Thank you sea-god. I guess you aren't punishing me. This feels more like a great dream now, That you have given me someone like him to care for me, someone to take care of me. So please Sea-god take care of Manaka,Hikari,kaname and everyone else in Shioshishio for me.'
'' The ocean is really beautiful isn't it? ''
I looked over at Tsumugu who was standing waiting for me
'' yeah'' he replied, '' really beautiful''.
Then I dashed to him and grabbed his hand and we slowly walked toward our house.

'Now I will never be alone again'
That's what I thought back then, I never could've imagined at that moment that something could split us up.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณไม่ได้คนเดียว 4 บทที่ 10บทที่ 4-ความเหงาฉันตื่นเช้าวันถัดไปที่ความรู้สึกมาก ขอดบนร่างกายของฉันมีสีแดง และบวมแต่ฉันไม่สนใจ อะไร mattered มากที่สุดให้ฉันถูกวิธี awful ฉันดำเนินต่อ Tsumugu คืนผมต้องขอโทษโดยเร็วที่สุดเดินเข้าไปหาตู้เสื้อผ้าของฉัน และเริ่มต้นใส่เสื้อผ้าของฉัน ฉันหยุดกี่วินาที และจ้องตามตัวเองสะท้อนในกระจก... * เที่ยว * 'ฉันน่าสงสารอย่างแท้จริง...'ตามที่ผมได้ทำวิธีของฉันชั้นล่าง ฉันได้ยินมาล้มเสียงดังฉันวิ่งลง และเห็น Tsumugu นั่งบนพื้นในห้องครัว'' Tsumugu มีคุณล่ะ?'' ถาม มองลงในเพื่อนของฉันที่ไม่เหมือนของตัวเอง'บางทีเขาไม่ได้นอนหลับเพียงพอ''' Tsumugu 'เขาไม่ตอบฉัน เขาเพียงแค่นั่งมองลง และเมื่อผมเสนอเขามือ เขาไม่ได้ใช้มัน แต่เขาคว้าบนเคาน์เตอร์ครัว และดึงตัวเองขึ้นแล้วเขาเดินไป''เอ๊ะ' ' ที่เพิ่งเกิดขึ้นหรือไม่ คงจะอืดยังเกี่ยวกับคืนสุดท้ายฉันจะทำดีที่สุด และขอโทษเขาแล้ววันนั้น 'ผ่านไปสองสามชั่วโมง แต่เมื่อผมทาบทามเขา และพยายามที่จะขอโทษ เขาจะปล่อยห้องโดยไม่คำ หลังจากนับไม่ถ้วนเวลาฉันตัดสินใจที่จะให้เขาเป็นในขณะนั้นฉันเดินเข้าไปในห้อง และปิดประตู ผมนั่งลงบนเตียง และดึงหน้ากากที่เหนือหัวของฉัน' ไร?, Tsumugu ไม่ได้พูดคุยกับผม ไม่ มีใครเคียงข้างฉัน 'ฉันรู้สึกว่าฉันที่ถูกโทษสำหรับอาชญากรรมผมไม่ยอมรับ ' ทำไม ทำไมไม่ได้ทะเลพระเจ้าลงโทษฉัน ฉันไม่เคยทำอะไรผิด ดังนั้น ทำไมเขาจะทุกคนที่เคยห่วงฉันและทิ้งฉันอยู่คนเดียวนี่ ถ้าผมรู้ว่า มันจะเป็นเช่นนี้ ฉันจะได้อยู่ในน้ำเพียง และเคยมาผิวในสถานที่แรกรู้สึกให้ lonley ขวาตอนนี้ ' * สูดดม *ฉันเริ่ม ร้องไห้ ฉัน swore กับตัวเองว่า ฉันจะได้แข็งแรง และตอนนี้ มักจะเป็นดังนั้นอ่อนแอ แต่ตอนนี้ ฉันไม่สามารถช่วยมัน ฉันไม่เคยคิดว่า Tsumugu อาจมีผลกระทบเช่นฉัน'บางทีฉันชอบเขาหลังจากทั้งหมด...' * ถอนหายใจ *ตัดสินใจว่า ฉันจะให้มันยิงอย่างเดียว และต้องขออภัยยืนอยู่นอกห้องพักสำหรับสองสามวินาทีก่อนฉันโบว์ลิ่ง'' Tsumugu มีคุณมี?'' ฉันไม่ได้ยินคำตอบ เสียงเท่าที่ผมได้ยินเป็นเสียงของชั้น creaking''ผมอยากคุยกับคุณ สามารถมาใน''ใช่' ฉันกำลังเริ่มแรงจริง ๆ ของการทำงานของเขาเพื่อเปิดประตูมากเพื่อประหลาดใจของฉัน Tsumugu ไม่มี ห้องพักถูกเปล่าวิ่งชั้นล่าง และเรียกชื่อของเขา'' Tsumugu Tsumugu คุณอยู่ที่ไหน ''แต่เขาก็ไม่ได้ผมมองภายนอก ' มันเริ่มมืด ผมคงจะไปออก และมองหาเขา 'ฉันวิ่งออกจากบ้านเป็นอย่างรวดเร็วสามารถ เท้าของฉันจะไม่เคลื่อนไปอย่างรวดเร็วก่อน ผมต้องหาเขาโดยเร็วที่สุด ' ฉันไม่ต้องการให้เหลือคนเดียวอีก ฉันต้องการเขามาก แล้วเขารู้ 'ฉันเห็นแก่ตัว...เหตุผลเพียงเหตุผลที่ฉันต้องการเขามากจะให้ไม่อยู่คนเดียวฉันมองเขาเขา hangouts ปกติ สะพาน ที่เราเก็บมุ้ง ป่าหลังโรงเรียนของเรา* หายใจเร็ว ๆ * ' อา เขา 'ฉันรู้สึกน้ำตาไหลลงใบหน้าของฉัน 'ไม่อยากอยู่คนเดียว"เพียงเมื่อผมเพื่อให้ผมเห็นเขายืนอยู่ด้านหน้าของฉัน'' Tsumugu ' น้ำตาที่เริ่มไหล และฉันวิ่งกับเขา'' Tsumugu ดีใจพบคุณ '', ว่า ฉันถูก bawling ตาออก'' เอ๊ะ '' เขามองฉันตกตะลึงไปกับเขาไม่สามารถพูดอะไร'' Tsumugu ฉันขอให้ฉันดำเนินการรู้อยู่เพียงห่วงฉัน และฉันขอฉันควรได้เพิ่งบอกคุณ ขอให้ดังนั้นกรุณาอย่าปล่อยให้ฉันคนเดียว ไม่อยากเสียคุณไป!''เขาย้ายในใกล้ และผมดึงเข้าสู่อ้อมกอดอบอุ่นจาก นั้นผมได้ยินเขาหายใจกลายเป็น hitched ว่าเขาพยายามเก็บกลับร้องไห้'' คนโง่ ไม่คุณจำได้หรือไม่ ที่ฉันบอกคุณว่าเวลาในห้องพักหลังจากที่คุณฝันนั้นฝันร้าย ไม่เคยจะฝากของท่าน Chisaki ผมสัญญา ''เขาจับรอบตัวทำให้รัดกุม รู้สึกดี Tsumugu ได้อบอุ่นดังนั้นเราแค่ยืนมีสำหรับครู่และปรารถนาว่า ขณะนี้สามารถล่าสุดตลอดการมีนอนเงียบ เสียงเท่านั้นจะได้ยินเป็นเสียงคลื่น crashing กับหิน'' Chisaki เราควรคงกลับบ้าน ฉันจะเตรียมอาหารค่ำคืนนี้ ''''มม. เพียงแค่รอที่สอง ''ผมหันไปรอบ ๆ และมองที่ทะเล ' ขอบคุณทะเลพระเจ้า ผมคิดว่า คุณไม่ได้ร็อกโซเวียน ฉัน นี้รู้สึกเหมือนดีฝันตอนนี้ คุณมีให้ฉันคนอย่างเขาดูแลฉัน ผู้ดูแลของฉัน เพื่อโปรดพระเจ้าซีดูแล Manaka ฮิคาริ kaname และทุกคนใน Shioshishio สำหรับฉัน.''' เป็นทะเลสวยไม่ได้ ''ผมมองไปที่ Tsumugu ที่ยืนรอฉัน''ใช่ '' เบิกบาน, ''สวยจริง ๆ ''แล้วผมเส้นประเพื่อเขา และคว้ามือของเขา และเราเดินไปทางบ้านช้า'ตอนนี้ฉันจะไม่อยู่คนเดียวอีกครั้ง'นั่นคือสิ่งที่ฉันคิดว่า กลับมาแล้ว ฉันไม่สามารถได้จินตนาการในขณะที่บางอย่างสามารถแบ่งเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณไม่ได้อยู่คนเดียวบทที่ 4 จาก 10
บทที่ 4 ความเหงาผมตื่นขึ้นมาในเช้าวันรุ่งรู้สึกแย่ รอยฟกช้ำบนร่างกายของฉันเป็นสีแดงและบวมแต่ผมไม่ได้ดูแล สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับผมคือวิธีการอันยิ่งใหญ่ที่ผมทำหน้าที่ต่อ Tsumugu คืนที่ผ่านมาผมต้องขอโทษโดยเร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ผมเดินไปทางตู้เสื้อผ้าของฉันและเริ่มวางบนเสื้อผ้าของฉัน ฉันหยุดไม่กี่วินาทีและเมื่อจ้องมองภาพสะท้อนของตัวเองในกระจก .. * * * * * * * * ถอนหายใจ 'ฉันน่าสงสารอย่างแท้จริง .. ' ขณะที่ผมกำลังทำทางของฉันชั้นล่างผมได้ยินผิดพลาดดังฉันรีบวิ่งลงมาและเห็น Tsumugu นั่งอยู่บนพื้นในห้องครัว'' Tsumugu, คุณโอเค? '' ฉันถามมองลงมาที่เพื่อนของฉันที่ไม่ได้มีลักษณะเหมือนตัวเอง'บางทีเขาอาจจะไม่ได้รับการนอนหลับเพียงพอ' '' Tsumugu? ' เขาไม่ได้ตอบฉันเขาก็นั่งมองลงมาและเมื่อฉันให้เขามือของเขาไม่ได้ใช้มัน แต่เขาคว้าบนเคาน์เตอร์ครัวและดึงตัวเองขึ้นจากนั้นเขาก็เดินออกไป '' ใช่มั้ย? '' 'สิ่งที่เกิดขึ้นเพียง? เขาเป็นคนที่อาจยังคงไม่พอใจเกี่ยวกับการคืนสุดท้ายที่ฉันจะทำของฉันที่ดีที่สุดและขอโทษเขาต่อมาวันนี้แล้ว. ' ไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา แต่เมื่อใดก็ตามที่ฉันเดินเข้ามาใกล้เขาและพยายามที่จะขอโทษเขาก็จะออกจากห้องโดยไม่พูดอะไรสักคำ หลังจากความล้มเหลวนับไม่ถ้วนครั้งที่ฉันตัดสินใจที่จะปล่อยให้เขาเป็นในขณะที่ผมเดินเข้าไปในห้องของฉันและปิดประตู ฉันนั่งลงบนเตียงและดึงผ้าห่มเหนือหัวของฉัน'สิ่งที่ฉันควรจะทำอย่างไร ?, Tsumugu ไม่ได้พูดคุยกับฉัน โดยไม่มีเขาฉันมีไม่มีใครอยู่เคียงข้างฉัน ' ฉันรู้สึกราวกับว่าฉันถูกลงโทษสำหรับความผิดทางอาญาที่ฉันไม่ได้กระทำ 'ทำไม? ทำไมทะเลพระเจ้าลงโทษฉัน? ฉันไม่เคยทำอะไรที่ไม่ถูกต้อง ดังนั้นเขาจึงไม่ใช้ทุกคนที่ผมเคยดูแลเกี่ยวกับออกไปจากฉันทำไมและออกจากฉันที่นี่คนเดียว ถ้าผมรู้ว่ามันจะเป็นเช่นนี้ผมจะได้อยู่เพียงแค่ในน้ำและไม่เคยมาถึงพื้นผิวในครั้งแรกที่ผมรู้สึกเหงาได้ในขณะนี้. ' * * * * * * * * สูดอากาศผมจ้องร้องไห้ผมสาบานกับตัวเองว่าผมจะได้รับมากขึ้นและตอนนี้มักจะอ่อนแอดังนั้น แต่ตอนนี้ฉันไม่สามารถช่วยได้ ฉันไม่เคยคิดว่า Tsumugu อาจมีผลกระทบต่อผม'บางทีฉันอาจจะทำจริงๆชอบเขาหลังจากทั้งหมด .. ' * * * * * * * * ถอนหายใจฉันตัดสินใจว่าฉันกำลังจะให้มันเป็นหนึ่งในการยิงมากขึ้นและขอโทษที่ผมยืนอยู่นอกห้องของเขาไม่กี่ วินาทีก่อนที่จะเคาะ'' Tsumugu? คุณอยู่ในที่นั่น? '' ฉันไม่ได้ยินคำตอบ เสียงเดียวที่ฉันได้ยินเป็นเสียงของพื้นเอี๊ยด'' ผมอยากจะพูดคุยกับคุณฉันสามารถมามีอะไรบ้าง? '' 'นั่นแหล่ะ! ผมเริ่มที่จะได้รับจริงๆเบื่อพฤติกรรมของเขาดังนั้นผมจึงเปิดประตูฉันประหลาดใจมาก Tsumugu ไม่ได้มี ห้องพักได้อย่างสมบูรณ์ที่ว่างเปล่าฉันรีบวิ่งลงมาชั้นล่างและเรียกชื่อของเขา'' Tsumugu! Tsumugu! คุณอยู่ที่ไหน? '' แต่เขาก็ไม่มีที่ไหนเลยที่จะเห็นผมมองออกไปข้างนอก 'มันเริ่มมืด ฉันอาจจะออกไปหาเขา ' ฉันวิ่งออกจากบ้านให้เร็วฉันสามารถ, เท้าของฉันอาจจะไม่เคยได้ย้ายอย่างรวดเร็วก่อน ฉันต้องการที่จะพบเขาโดยเร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้! "ผมไม่ต้องการที่จะถูกทิ้งให้อยู่คนเดียวอีกครั้ง ผมต้องการให้เขามากขึ้นแล้วเขารู้ว่า ' ฉัน selfish..The เหตุผลเดียวที่ฉันต้องการเขามากเพื่อให้เป็นเพื่อที่ฉันไม่ได้อยู่คนเดียวผมมองสำหรับเขาที่ Hangouts ตามปกติของเขาสะพานที่เราเก็บมุ้ง ป่าหลังโรงเรียนของเรา* * * * * * * * อารมณ์โกรธ 'อาว่าเขาอยู่ที่ไหน? ' ผมรู้สึกว่าน้ำตาไหลลงใบหน้าของฉัน 'ผมไม่ต้องการที่จะอยู่คนเดียว.' เพียงเมื่อฉันถูกเกี่ยวกับที่จะให้ขึ้นฉันเห็นเขายืนอยู่ในด้านหน้าของฉัน'' Tsumugu! '' น้ำตาเริ่มไหลและฉันวิ่งกับเขา'' Tsumugu! ฉันจึงดีใจที่ฉันพบคุณ '' ผมพูดขณะที่ผมกำลังตะโกนตาของฉัน'' ใช่มั้ย? '' เขามองมาที่ผมตะลึงในขณะที่เขาก็ไม่สามารถที่จะพูดอะไร'' Tsumugu! ฉันขอโทษสำหรับวิธีการที่ฉันทำฉันรู้ว่าคุณมีเพียงความกังวลใจเกี่ยวกับฉันและฉันขอโทษที่ฉันควรจะได้เพียงแค่บอกคุณฉันขอโทษดังนั้นโปรดอย่าปล่อยให้ฉันอยู่คนเดียว ฉันไม่ต้องการที่จะสูญเสียคุณ! '' เขาย้ายเข้ามาอยู่ใกล้ชิดและดึงฉันเข้าไปในอ้อมกอดที่อบอุ่นจากนั้นฉันก็ได้ยินเสียงหายใจของเขากลายเป็นที่ผูกราวกับว่าเขากำลังพยายามที่จะกลั้นร้องไห้'' คนโง่ไม่ได้ที่คุณจำได้ ? สิ่งที่ผมบอกคุณว่าเวลาในห้องของคุณหลังจากที่คุณฝันฝันร้ายว่า ฉันไม่เคยจะออกจากด้านข้างของคุณ Chisaki ฉันสัญญา '' จับของเขารอบ ๆ ตัวผมแน่น มันให้ความรู้สึกที่ดีที่ Tsumugu ก็อบอุ่นเราก็ยืนอยู่ที่นั่นในขณะที่และฉันหวังว่าช่วงเวลานี้อาจจะตลอดไปมีการแน่นอนเงียบเสียงเพียงเพื่อจะได้ยินเป็นเสียงของคลื่นกระแทกกับโขดหิน'' Chisaki เราอาจจะกลับบ้านผมจะเตรียมอาหารเย็นคืนนี้ '' '' มมเพียงแค่รอที่สอง. '' ฉันหันไปรอบ ๆ และมองไปที่ทะเล 'ขอบคุณทะเลพระเจ้า ผมคิดว่าคุณไม่ได้ลงโทษฉัน นี้รู้สึกเหมือนฝันที่ดีตอนนี้ที่คุณมีให้ฉันคนอย่างเขาจะดูแลสำหรับผมคนที่จะดูแลฉัน ดังนั้นโปรดทะเลพระเจ้าดูแล Manaka, การิเมะและคนอื่น ๆ ใน Shioshishio สำหรับฉัน. ' '' ทะเลที่มีความสวยงามจริงๆไม่ได้หรือไม่ '' ผมมองไปที่ Tsumugu ที่ยืนรอฉัน'' ใช่ '' เขาตอบว่า '' สวยงามจริงๆ '' จากนั้นผมประกับเขาและคว้ามือของเขาและเราค่อย ๆ เดินไปยังบ้านของเรา'ตอนนี้ฉันจะไม่ อยู่คนเดียวอีกครั้ง ' นั่นคือสิ่งที่ผมคิดว่ากลับมาแล้วผมไม่เคยได้คิดในขณะนั้นว่ามีบางอย่างแยกเราขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณจะไม่โดดเดี่ยวบทที่ 4 บทที่ 4-loneliness 10


ผมตื่นขึ้นมาตอนเช้ารู้สึกน่ากลัว บาดแผลบนร่างกายของฉันแดงและบวม

แต่ผมไม่สนใจ สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับผม แย่มาก ผมปฏิบัติต่อ tsumugu เมื่อคืน

ผมต้องขอโทษให้เร็วที่สุด

ฉันเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าของฉันและเริ่มใส่เสื้อผ้าของฉัน ฉันหยุดไม่กี่วินาทีแล้วจ้องมองตัวเองสะท้อนในกระจก . . . . . . . รึเปล่า * ถอนหายใจ * ' ฉันอย่างแท้จริงที่น่าสงสาร . . . . . . . '

ฉันทำวิธีของฉันอยู่ข้างล่าง ได้ยินเสียงชนดัง ผมรีบลงไปและเห็น tsumugu
นั่งบนพื้นในครัว . . .

' ' tsumugu โอเคมั้ย ? ? ' ' ฉันถามว่า ดูถูกเพื่อนที่ดูไม่เหมือนตัวเอง
'maybe เขาไม่ได้รับการนอนหลับเพียงพอ

' ' tsumugu ? ' '
เขาไม่ตอบฉันเขาได้แต่นั่งมอง และเมื่อฉันให้เขามือเขาไม่ได้เอาไป แทนเขาจับลงบนเคาน์เตอร์ในครัว และดึงขึ้นเอง
แล้วเขาก็เดินจากไป ''eh

' ' ' เกิดอะไรขึ้น ? เขาอาจจะยังโกรธเรื่องเมื่อคืน . . .

ผมจะทำให้ดีที่สุด และขอโทษเขาในวันนี้แล้ว . . .

สองสามชั่วโมงผ่านไป แต่เมื่อฉันเข้าหาเขาและพยายามที่จะขอโทษ เขาก็ออกจากห้องไปโดยไม่พูดอะไร หลังจากความล้มเหลวนับครั้งไม่ถ้วนที่ฉันตัดสินใจที่จะให้เขาได้ซักพัก

ผมเข้าไปในห้องและปิดประตู ผมนั่งลงบนเตียงแล้วดึงผ้าห่มคลุมหัว .
'what ควรทำอย่างไร ? tsumugu , ไม่พูดกับผม ถ้าไม่มีเขาฉันก็ไม่มีใครข้างกายของฉัน ' .

ผมรู้สึกว่าผมถูกลงโทษในอาชญากรรมที่ไม่ได้ก่อ . . . ทำไม ? ทำไมพระเจ้าทะเลลงโทษฉัน ผมไม่เคยทำอะไรผิด แล้วทำไมเขาถึงเอาทุกคนฉันแคร์ไปจากฉัน และทิ้งฉันไว้คนเดียว ถ้าฉันรู้ว่ามันจะเป็นแบบนี้ผมจะต้องอยู่ในน้ำ และไม่เคยมาผิวในสถานที่แรก .
ฉันรู้สึกเหงาตอนนี้ " * *

ดมฉันเริ่มร้องไห้ ฉันสาบานกับตัวเองว่าผมจะได้รับมากขึ้นและมักจะทำตัวอ่อนแอ แต่ตอนนี้ ผมไม่สามารถช่วยได้ ผมไม่เคยคิดว่า tsumugu อาจมีผลต่อระดับฉัน

'maybe ฉันชอบเขาจริงๆสินะ . . . . ' * ถอนหายใจ *

ฉันตัดสินใจว่า ฉันจะให้มันอีกทีและขอโทษ .
ผมยืนอยู่นอกห้องของเขาไม่กี่วินาทีก่อนที่ผมจะเคาะ .
' ' tsumugu ? นายอยู่ในนั้นใช่มั้ย ?' ' ผมไม่ได้ยินเสียงตอบกลับ เสียงเดียวที่ฉันได้ยินคือเสียงของพื้น . .
' ' ฉันต้องการที่จะพูดกับคุณ ฉันเข้าไปได้มั้ย ? ' '
‘มัน ! ทำไมฉันเริ่มจะเหนื่อยกับพฤติกรรมของเขา ดังนั้นผมจึงเปิดประตู
มาก tsumugu ความประหลาดใจไว้ไม่อยู่ ห้องยังว่าง

ฉันรีบลงไปข้างล่าง และเรียกชื่อของเขา .
' ' tsumugu ! tsumugu ! คุณอยู่ไหน ? ' '
แต่เขาก็ไม่เจอ

' ฉันมองออกไปข้างนอก มันเริ่มจะมืดแล้ว ฉันควรจะไปดูเขา '

ฉันวิ่งออกจากบ้านอย่างรวดเร็ว ผมสามารถ เท้าผมคงไม่ย้ายเร็วขนาดนี้มาก่อน เราต้องตามหาเขาให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ ทำไมฉันไม่อยากอยู่คนเดียวอีกครั้ง ฉันต้องการเขามากกว่าที่เขารู้ '

ผมเห็นแก่ตัว . . . . . . .เหตุผลเดียวที่ทำไมฉันต้องการเขามาก จนผมไม่ต้องอยู่คนเดียว

ผมหาใน Hangouts ปกติของเขา สะพานที่เราเก็บมุ้ง , ป่าหลังโรงเรียน .
* โกรธ * ' อาเขาอยู่ไหน ?
ผมรู้สึกน้ำตาไหลลงใบหน้าของฉัน ทำไมฉันไม่อยากอยู่คนเดียว "

ฉันกำลังจะยอมแพ้ ผมเห็นเขามายืนอยู่ตรงหน้า

' ' tsumugu !' ' น้ำตาเริ่มไหล ฉันไปหาเขา
''tsumugu ! ผมดีใจมากที่ได้พบคุณ " ฉันพูดขณะที่ผมกำลังร้องตะโกน ตาของฉันออก
' ' เอ๋ ' ' เขามองดูฉันอึ้งไปเลย เขาก็ไม่สามารถที่จะพูดอะไร

' ' tsumugu ! ฉันขอโทษที่ฉันทำ ฉันรู้ว่าคุณก็เป็นห่วงฉัน ฉันขอโทษ ฉันน่าจะบอกนาย ฉันขอโทษ ได้โปรดอย่าทิ้งผมไว้คนเดียว ผมไม่อยากสูญเสียคุณไป ! ' '
เขาขยับเข้ามาใกล้ และดึงฉันเข้าไปในอ้อมกอดอุ่น
จากนั้นฉันได้ยินลมหายใจของเขากลายเป็นออกเรือนเหมือนกับว่าเขาพยายามกลั้นร้องไห้ .
' ' ไอ้โง่ คุณจำไม่ได้เหรอ สิ่งที่ฉันบอกคุณว่าเวลาอยู่ในห้องของคุณหลังจากที่คุณฝัน ฝันร้าย ผมจะไม่มีวันทิ้งคุณ chisaki ผมสัญญา ' '
ของเขาจับฉันแน่น มันรู้สึก tsumugu ดีอุ่นมาก

เรายืนอยู่ที่นั่นสักครู่ ผมหวังว่าช่วงเวลานี้จะคงอยู่ตลอดไป มีแน่นอน
เงียบเสียง เท่านั้น จะได้ยินเป็นเสียงของคลื่นกระทบกับโขดหิน .
' ' chisaki เราควรจะกลับบ้านได้แล้ว ฉันจะเตรียมอาหารเย็นคืนนี้ ' '
' ' มม. , รอเดี๋ยวนะ ' '
ฉันหันไปรอบ ๆและมองไปที่มหาสมุทร . ทะเลรึเปล่าขอบคุณพระเจ้า ฉันเดาว่าคุณไม่ได้ทำร้ายฉันมันรู้สึกเหมือนความฝันที่ยิ่งใหญ่ที่คุณมีให้ฉันเหมือนเขาเป็นห่วงฉัน คนที่จะดูแลฉัน ดังนั้นกรุณาทะเลพระเจ้าดูแล มานากะ ฮิคาริ คานาเมะและทุกคนใน shioshishio นะ '
' ' ทะเลสวยจริง ๆ ใช่ไหม ? ' '
ผมมองไปที่ tsumugu ที่ยืนรอฉันอยู่
' ' ใช่ ' ' เขาตอบ ' ' สวย
จริงๆ 'งั้นฉันกลับกับเขาและคว้ามือของเขาและเราค่อยๆเดินตรงไปยังบ้าน

ตอนนี้ผมจะไม่โดดเดี่ยวอีก '
นั่นเป็นสิ่งที่ผมคิดตอนนั้น ฉันไม่เคยคิดเลยตอนนั้นว่าอะไรจะแยกเรา
.