To date, disclosure regulation has

To date, disclosure regulation has been concerned with communicating theoretical knowledge to the consumer. Consumer protection legislation from every period of legislative activity in the twentieth century—the Progressive Era, the New Deal, and the Civil Rights-Consumer Movement era of the 1960s and 1970s—is characterized by this approach. The Progressive Era’s Federal Trade Commission Act, for example, prohibits false and deceptive advertising and authorizes the FTC to combat this problem through cease and desist orders against the offending advertiser.63 The rationale for this legislation, presumably, is that consumers ought to know the truth; cease and desist orders are designed to eliminate false advertising from the market so that truth will prevail. But the truth that the FTC protects is abstract knowledge, not practical knowledge. It involves some claim about the product that has no necessary relationship to the way that the product is used by the consumer. As an abstract matter, to be sure, there would not appear to be much harm in making sure that advertising claims are true, since false claims are even less likely to be of use to the consumer than true ones. Monitoring of this sort, however, particularly if carried out assiduously, imposes substantial costs on merchants and occupies scarce regulatory resources. The problem is that theoretical knowledge, a substantial component of the truth the statue ensures, is not worth such expenditures.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันที่ เปิดเผยกฎระเบียบมีการเกี่ยวข้องกับความรู้ทางทฤษฎีการสื่อสารไปยังผู้บริโภค กฎหมายการปกป้องผู้บริโภคจากทุกช่วงของกิจกรรมกฎหมายในศตวรรษยี่สิบ — ยุคก้าวหน้า ตกลงใหม่ และการเคลื่อนไหวสิทธิมนุษยชนผู้บริโภคยุค 1960 และ 1970 — โดยวิธีการนี้ ก้าวหน้ายุคบัญญัติแห่งชาติการค้านายหน้า ตัว ห้ามโฆษณาเท็จ และหลอกลวง และอนุมัติ FTC เพื่อต่อสู้กับปัญหานี้ โดยยุติ และหยุดยั้งสั่งกับ advertiser.63 กระทำผิดเหตุผลสำหรับกฎหมาย สันนิษฐานว่า เป็นที่ผู้บริโภคควรจะรู้ความจริง หยุด และหยุดยั้งสั่งถูกออกแบบมาเพื่อกำจัดโฆษณาเท็จจากตลาดดังนั้นความจริงจะเหนือกว่ากัน แต่ความจริงที่ปกป้องการ FTC นามธรรมความรู้ ความรู้ไม่ มันเกี่ยวข้องกับข้อเรียกร้องบางอย่างเกี่ยวกับผลิตภัณฑ์ที่ไม่มีความจำเป็นความสัมพันธ์กับวิธีการใช้ผลิตภัณฑ์ โดยผู้บริโภค เป็นเรื่องที่เป็นนามธรรม ต้อง ก็จะไม่ปรากฏจะ อันตรายมากในการตรวจสอบให้แน่ใจว่า เรียกร้องโฆษณาเป็นจริง เท็จอ้างเป็นแม้แต่น้อยอาจจะใช้ไปยังผู้บริโภคกว่าคนจริง ตรวจสอบประเภทนี้ แต่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าดำเนินวิชาธรรม กำหนดทุนพบในร้านค้า และครองทรัพยากรกำกับดูแลขาดแคลน ปัญหาคือ ทฤษฎีความรู้ ส่วนประกอบสำคัญของความจริงใจปั้น ว่าไม่คุ้มค่าใช้จ่ายดังกล่าว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในวันที่การควบคุมการเปิดเผยข้อมูลที่ได้รับการที่เกี่ยวข้องกับการสื่อสารความรู้ทางทฤษฎีให้กับผู้บริโภค กฎหมายคุ้มครองผู้บริโภคจากระยะเวลาของกิจกรรมทางนิติบัญญัติในศตวรรษที่ยี่สิบก้าวหน้ายุคข้อตกลงใหม่และสิทธิมนุษยชนของผู้บริโภคในการเคลื่อนที่ยุคทศวรรษที่ 1960 และทุกปี 1970 โดดเด่นด้วยวิธีการนี​​้ ยุคก้าวหน้าของคณะกรรมาธิการการค้าของรัฐบาลกลางพระราชบัญญัติเช่นห้ามการโฆษณาเท็จและหลอกลวงและอนุญาตให้ FTC เพื่อต่อสู้กับปัญหานี้ผ่านการหยุดและหยุดยั้งการสั่งซื้อกับที่กระทำผิด advertiser.63 เหตุผลสำหรับการออกกฎหมายนี้น่าจะเป็นที่ผู้บริโภคควรรู้ ความจริง ยุติและหยุดยั้งการสั่งซื้อจะถูกออกแบบมาเพื่อกำจัดการโฆษณาที่ผิดจากตลาดเพื่อให้ความจริงที่จะได้ชัยชนะ แต่ความจริงว่า FTC ปกป้องคือความรู้นามธรรมไม่มีความรู้ในทางปฏิบัติ มันเกี่ยวข้องกับการเรียกร้องเกี่ยวกับผลิตภัณฑ์ที่ไม่มีความสัมพันธ์ที่จำเป็นเพื่อให้วิธีการที่สินค้าจะถูกใช้โดยผู้บริโภคบางส่วน ในฐานะที่เป็นเรื่องนามธรรมเพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่มีปรากฏเป็นอันตรายมากในการทำให้แน่ใจว่าการเรียกร้องการโฆษณาเป็นจริงตั้งแต่การเรียกร้องเท็จแม้แต่น้อยมีแนวโน้มที่จะนำไปใช้กับผู้บริโภคกว่าคนจริง การตรวจสอบการจัดเรียงนี้อย่างไรโดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าดำเนินการขันแข็งมีการเรียกเก็บค่าใช้จ่ายมากในร้านค้าและหมกมุ่นอยู่กับการกำกับดูแลทรัพยากรที่ขาดแคลน ปัญหาคือว่าความรู้ทางทฤษฎีที่เป็นส่วนประกอบที่สำคัญของความจริงรูปปั้นเพื่อให้แน่ใจว่าเป็นค่าใช้จ่ายดังกล่าวไม่คุ้มค่า