Additionally, health reasons were m

Additionally, health reasons were more valued by
university students with overweight. Those with a BMI > 30
kg/m2 reported they were more motivated to exercise due to
factors associated with disease prevention and health
rehabilitation than others with a BMI < 25 kg/m2. These
findings show that obese students have a clear perception
of the risks of excess weight to health and, consequently,
they can adhere to exercise motivated by this context. In
contrast, types of behavior regulated by the intrinsic
dimensions of motivation, represented by factors associated
with stress management, leisure/well-being and affiliation,
were more significant motivational agents for university
students with a normal weight to exercise than others with
overweight or obesity. The findings of this study can be
interpreted in the light of the self-determination theory (Deci
& Ryan, 1985; Hagger & Chatzisarantis, 2008). In this case,
when intrinsically motivated, it seems that physically active
individuals tend to become involved with exercise for the
pleasure and satisfaction inherent in their own practice, when
in fact this practice meets their psychological needs for
autonomy, competence and self-realization. When extrinsically
motivated, individuals seek to become involved with exercise primarily to meet the externally imposed demands
or to obtain rewards that are attributed through their practice.
Thus, different motivational approaches can lead to distinct
cognitive, emotional and behavioral consequences. A longitudinal follow-up has shown that reasons
identified in intrinsic dimensions, rather than extrinsic ones,
are more effective and likely to be maintained for longer
(Vierling, Standage, & Treasure, 2007). Thus, individuals
intrinsically motivated to exercise should be more likely to
adhere to this practice than those extrinsically motivated. In
addition, experimental observations revealed that many
individuals begin exercising due to weight loss and health
reasons; however, few of them continue to exercise regularly
unless they find pleasure and satisfaction in their practice
(Weinberg & Gould, 2011).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอกจากนี้ด้วยเหตุผลด้านสุขภาพมีมูลค่ามากขึ้นโดยนักศึกษามหาวิทยาลัยที่มีน้ำหนักเกิน ผู้ที่มีค่าดัชนีมวลกาย> 30
กก. / m2
รายงานว่าพวกเขามีแรงจูงใจที่จะออกกำลังกายเนื่องจากการปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการป้องกันโรคและสุขภาพฟื้นฟูสมรรถภาพกว่าคนอื่น
ๆ ที่มีค่าดัชนีมวลกาย <25 กก. / m2 เหล่านี้ผลการวิจัยแสดงให้เห็นว่านักเรียนเป็นโรคอ้วนมีความเข้าใจที่ชัดเจนของความเสี่ยงของน้ำหนักส่วนเกินต่อสุขภาพและดังนั้นพวกเขาสามารถยึดติดกับการออกกำลังกายที่มีแรงจูงใจจากบริบทนี้ ในทางตรงกันข้ามชนิดของพฤติกรรมที่ควบคุมโดยแท้จริงขนาดของแรงจูงใจที่แสดงโดยปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการจัดการความเครียดการพักผ่อน/ ความเป็นอยู่และความร่วมมือเป็นตัวแทนสร้างแรงบันดาลใจอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นสำหรับมหาวิทยาลัยนักเรียนที่มีน้ำหนักปกติจะออกกำลังกายกว่าคนอื่นๆ ที่มีน้ำหนักเกินหรือเป็นโรคอ้วน. ผลการศึกษานี้สามารถตีความในแง่ของทฤษฎีการกำหนดวิถีชีวิตตนเอง (Deci แอนด์ไรอัน 1985; & Hagger Chatzisarantis 2008) ในกรณีนี้เมื่อมีแรงจูงใจจากภายในมันก็ดูเหมือนว่าใช้งานทางร่างกายบุคคลที่มีแนวโน้มที่จะมีส่วนร่วมกับการออกกำลังกายสำหรับความสุขและความพึงพอใจในการปฏิบัติโดยธรรมชาติของตัวเองเมื่อในความเป็นจริงการปฏิบัตินี้ตรงกับความต้องการทางด้านจิตใจของพวกเขาสำหรับอิสระสามารถและความตระหนักรู้ในตนเอง เมื่อภายนอกแรงจูงใจบุคคลที่ต้องการที่จะมีส่วนร่วมกับการออกกำลังกายเป็นหลักในการตอบสนองความต้องการที่กำหนดจากภายนอกหรือที่จะได้รับผลตอบแทนที่มีการบันทึกผ่านทางปฏิบัติของพวกเขา. ดังนั้นวิธีการสร้างแรงบันดาลใจที่แตกต่างกันสามารถนำไปสู่การที่แตกต่างกันผลกระทบทางปัญญาทางอารมณ์และพฤติกรรม ยาวติดตามได้แสดงให้เห็นว่าเหตุผลที่ระบุไว้ในมิติที่แท้จริงมากกว่าคนภายนอกที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นและมีแนวโน้มที่จะถูกเก็บรักษาไว้ได้นาน(Vierling, Standage และเทรเชอร์, 2007) ดังนั้นบุคคลภายในมีแรงจูงใจที่จะออกกำลังกายควรจะมีแนวโน้มที่จะยึดมั่นในการปฏิบัตินี้กว่าผู้ที่มีแรงจูงใจจากภายนอก ในนอกจากนี้การสังเกตการทดลองแสดงให้เห็นว่าหลายบุคคลที่จะเริ่มต้นการออกกำลังกายเนื่องจากการสูญเสียน้ำหนักและสุขภาพเหตุผล; แต่กี่ของพวกเขายังคงออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอจนกว่าพวกเขาจะพบความสุขและความพึงพอใจในการปฏิบัติของพวกเขา(Weinberg และโกลด์ 2011)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นอกจากนี้ ด้วยเหตุผลด้านสุขภาพมีมูลค่าโดย
นักศึกษามหาวิทยาลัยที่มีน้ำหนักเกิน ผู้ที่มี BMI > 30 kg / m2
รายงานว่าพวกเขามีแรงจูงใจมากขึ้นเพื่อการออกกำลังกายเนื่องจาก
ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการป้องกันโรค และการฟื้นฟูสุขภาพ
กว่าคนอื่น ๆที่มี BMI < 25 kg / m2 การค้นพบนี้แสดงให้เห็นว่ามีนักเรียนอ้วน

ความเข้าใจที่ชัดเจนของความเสี่ยงของการเกินน้ำหนักเพื่อสุขภาพและ , จึง ,
พวกเขาสามารถยึดติดกับการออกกำลังกายแรงบันดาลใจจากบริบทนี้ ใน
ความคมชัด , ประเภทของพฤติกรรมการควบคุมโดยมิติของแรงจูงใจที่แท้จริง

แสดงโดยปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการจัดการความเครียด , สันทนาการ / ความเป็นอยู่และความร่วมมือ
มีตัวแทนแรงจูงใจมากขึ้นสำหรับมหาวิทยาลัย
นักเรียนที่มีน้ำหนักปกติออกกำลังกายมากกว่าคนอื่นด้วย
น้ำหนักเกินหรือโรคอ้วนผลของการศึกษาได้
ตีความในแง่ของทฤษฎีการตัดสินใจเอง ( ดังนั้น
&ไรอัน , 1985 ; hagger & chatzisarantis , 2008 ) ในกรณีนี้
เมื่อภายใน motivated ดูเหมือนว่าร่างกายปราดเปรียว
บุคคลมีแนวโน้มที่จะกลายเป็นที่เกี่ยวข้องกับการออกกําลังกายสําหรับ
ความสุขและความพึงพอใจในการปฏิบัติของพวกเขาเองโดยธรรมชาติ เมื่อ
ในความเป็นจริงการฝึกนี้ตรงกับความต้องการทางจิตวิทยาของ
ในความสามารถและการรับรู้ด้วยตนเอง เมื่อ extrinsically
motivated บุคคลที่พยายามที่จะกลายเป็นที่เกี่ยวข้องกับการออกกำลังกายเป็นหลักเพื่อตอบสนองความต้องการจากภายนอก
หรือได้รับรางวัลที่ถูกบันทึกผ่านการฝึกของพวกเขา .
ดังนั้นวิธีการที่แตกต่างกันสามารถนำแรงบันดาลใจ

การคิดแตกต่างกันอารมณ์และพฤติกรรมตามมา การติดตามผลระยะยาวได้แสดงให้เห็นว่าเหตุผล
ระบุในมิติภายในมากกว่าภายนอกทั้งหลาย
เป็นมีประสิทธิภาพมากขึ้นและมีแนวโน้มที่จะรักษานาน
( เวียร์ลิ่งตนเดจ& , , สมบัติ , 2007 ) ดังนั้น บุคคล
ภายใน motivated การออกกำลังกายควรจะมีแนวโน้มที่จะยึดถือปฏิบัติ
กว่าที่มากระตุ้น extrinsically . ใน
นอกจากนี้ การสังเกต การทดลองพบว่าหลายคน
เริ่มต้นออกกำลังกายเนื่องจากการสูญเสียน้ำหนักและเหตุผลด้านสุขภาพ
; แต่เพียงไม่กี่ของพวกเขายังคงออกกำลังกายสม่ำเสมอ
จนกว่าพวกเขาจะพบความสุขและความพึงพอใจในการปฏิบัติของพวกเขา ( ไวน์เบิร์ก&
Gould , 2011 )