My childhood memories: At that time

My childhood memories: At that time I was in grade 4. That day was Saturday, so there was no school bus. My dad has to pick up I went to a special school When I studied special, I sat waiting for my father to come. But it has been a long time since my father didn't come to pick me up, so I called my mother to ask her if he came out to pick me up. So I asked my sister instead. My sister seemed to be in a bad mood so shouted back and forth after my father didn't go to pick up. When I hang up, I try to find my way back. At that time I couldn't go anywhere, so I found a way to walk out to Hua Tak market. When I walked to the market, I didn't know how to go. Familiar with the way back home But walking up the overpass was not familiar, so walking back and forth, I walked up and down the overpass many times until I decided to walk back to Hua Tak market. At that time, my tears continued to flow, so I waved a taxi and told my uncle where to go. It's good that I still remember where my house is. Uncle Taxi (Good luck finding a kind taxi) So go to send me home well. I have enough money in my pocket. When I returned home, I saw that she was busy looking for me. I heard that my father picked me up at school. But didn't see that my brother was cursed for letting you go home Since then, I have tried to go everywhere by myself until now and everywhere without having to pick up my father.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความทรงจำในวัยเด็กของฉัน: ในเวลานั้นฉันอยู่ในเกรด4 ในวันเสาร์จึงไม่มีรถโรงเรียน พ่อของฉันมีการรับฉันไปโรงเรียนพิเศษเมื่อฉันศึกษาพิเศษ, ฉันนั่งรอให้พ่อของฉันจะมา. แต่มันเป็นเวลานานตั้งแต่พ่อของฉันไม่ได้มารับฉันขึ้นดังนั้นผมจึงเรียกคุณแม่ที่จะถามเธอถ้าเขาออกมาเพื่อรับฉันขึ้น ดังนั้นผมจึงถามน้องสาวของฉันแทน พี่สาวของฉันดูเหมือนจะอยู่ในอารมณ์ไม่ดีดังนั้นตะโกนกลับมาหลังจากที่คุณพ่อไม่ได้ไปรับ เมื่อฉันแขวนขึ้นฉันพยายามที่จะหาทางของฉันกลับ ในเวลานั้นฉันไม่สามารถไปได้ทุกที่ดังนั้นผมจึงพบวิธีที่จะเดินออกไปตลาดหัวตาก เมื่อฉันเดินไปในตลาด, ผมไม่ทราบว่าจะไป. คุ้นเคยกับทางกลับบ้านแต่เดินขึ้นสะพานลอยไม่คุ้นเคย, เพื่อที่จะเดินกลับมา, ฉันเดินขึ้นและลงเกินหลายครั้งจนกว่าฉันตัดสินใจที่จะเดินกลับไปที่ตลาดฮั้วตั๊ก. ในเวลานั้น, น้ำตาของฉันยังคงไหล, ดังนั้นฉันโบกรถแท็กซี่และบอกลุงของฉันที่จะไป. มันเป็นเรื่องที่ดีที่ผมยังจำได้ว่าบ้านของฉันคืออะไร ลุงแท็กซี่ (โชคดีหาชนิดรถแท็กซี่) ดังนั้นไปส่งฉันกลับบ้านได้ดี ฉันมีเงินเพียงพอในกระเป๋าของฉัน เมื่อฉันกลับบ้านผมเห็นว่าเธอกำลังยุ่งมองหาฉัน ผมได้ยินมาว่าคุณพ่อหยิบฉันมาที่โรงเรียน แต่ไม่เห็นว่าพี่ชายของฉันถูกสาปแช่งให้คุณกลับบ้านตั้งแต่นั้น, ฉันได้พยายามที่จะไปทุกที่ด้วยตัวเองจนถึงขณะนี้และทุกที่โดยไม่ต้องรับพ่อของฉัน.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความทรงจำในวัยเด็กของฉันเมื่อฉันอยู่เกรดสี่ มันเป็นวันเสาร์ดังนั้นจึงไม่มีรถโรงเรียน พ่อจะมารับฉันไปโรงเรียนพิเศษเมื่อฉันเรียนพิเศษผมนั่งรอพ่อมา แต่พ่อไม่ได้มารับฉันมาเป็นเวลานานดังนั้นฉันจึงเรียกแม่ของฉันและถามเธอว่าเขาจะมารับฉัน ฉันถามน้องสาวของฉัน น้องสาวของฉันดูเหมือนจะอยู่ในอารมณ์ที่ไม่ดีดังนั้นเธอจึงร้องไห้ไปมาหลังจากที่พ่อไม่รับโทรศัพท์ เมื่อฉันวางสายฉันพยายามหาทางกลับมา ฉันไม่สามารถไปที่ใดก็ได้ในเวลาที่ฉันพยายามที่จะออกไปจากตลาดวอร์ด เมื่อฉันไปถึงตลาดฉันไม่รู้ว่าจะไปทางไหน ผมคุ้นเคยกับวิธีที่จะกลับบ้านแต่ผมไม่คุ้นเคยกับมันดังนั้นฉันจึงเดินกลับไปกลับมาฉันเดินขึ้นสะพานลอยหลายครั้งจนกว่าฉันจะตัดสินใจที่จะเดินกลับไปที่ตลาด ตอนนั้นน้ำตาของฉันยังคงไหลดังนั้นฉันโบกมือให้รถแท็กซี่และบอกลุงของฉันที่ฉันควรไป ดีฉันยังจำได้ว่าบ้านฉันอยู่ที่ไหน ลุงแท็กซี่ฉันหวังว่าคุณจะพบรถที่ดีแล้วพาฉันกลับบ้าน ฉันมีเงินในกระเป๋าของฉัน เมื่อฉันกลับบ้านฉันเห็นเธอกำลังยุ่งกับการตามหาฉัน ฉันได้ยินมาว่าพ่อของฉันมารับฉันที่โรงเรียน แต่ผมไม่คิดว่าพี่ชายของฉันถูกสาปตั้งแต่นั้นมาเพื่อให้คุณกลับบ้านและจนถึงตอนนี้ฉันได้พยายามที่จะไปที่ใดก็ได้โดยไม่ต้องไปรับพ่อ