Every hour is a seasonEvery minute

Every hour is a season
Every minute lasts a day
So I sit here picking stitches
I find comfort in decay
How I long to fill my lungs

So tell me how does it feel to,
Breathe air cold and clean
'Cause I've been living on my knees since I was seventeen
Thought I was safe beneath the smoke,
But even under cover I still choke

Well my wings were clipped and even if they weren't
(Even if they weren't)
I've not the guts to fly and leave behind the Earth
(Leave behind the Earth)
There's no poetry in my soul,
(Poetry, in my soul)
Just a list of lies I've told,
(There's just lies, that I've told)
And I don't know how much longer I can hold on.

Well my wings were clipped and even if they weren't
(Even if they weren't)
I've not the guts to fly and leave behind the earth
(Leave behind the Earth)
There's no poetry in my soul,
Just a list of lies I've told
And I don't know how much longer I can hold on

My wings were clipped but even if they weren't
I've not the guts to fly and leave behind the earth
There's no poetry in my soul
Just a list of lies I've told
And I don't know how much longer I can hold...

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทุกชั่วโมงมีฤดูกาลวันเวลาทุกนาทีดังนั้น ฉันนั่งที่นี่รับเข็มพบความสะดวกสบายในผุวิธีผมยาวเต็มปอดของฉันดังนั้น บอกฉันว่ามันไม่รู้สึกหายใจอากาศเย็น และสะอาด'Cause ฉันได้เคยอาศัยอยู่บนหัวเข่าของฉันตั้งแต่ seventeenคิดว่า ผมปลอดภัยใต้ควันแต่ยังต่ำกว่าได้กำบังข...ฉันยังคงหายใจติดขัดด้วยปีกของฉันถูกตัดทอน และแม้ว่าพวกเขาไม่ได้(แม้ว่าพวกเขาไม่ได้)ผมไม่กล้าบิน และทิ้งแผ่นดิน(ทิ้งแผ่นดิน)บทกวีไม่มีในจิตวิญญาณของฉัน(กวีนิพนธ์ ในจิตวิญญาณของฉัน)เพียงรายการของฉันเคยบอก อยู่(มีอยู่เพียง ที่ฉันเคยบอก)และไม่รู้อีกว่าฉันสามารถเก็บด้วยปีกของฉันถูกตัดทอน และแม้ว่าพวกเขาไม่ได้(แม้ว่าพวกเขาไม่ได้)ผมไม่กล้าบิน และทิ้งแผ่นดิน(ทิ้งแผ่นดิน)บทกวีไม่มีในจิตวิญญาณของฉันเพียงรายการของฉันเคยบอกอยู่และไม่รู้อีกว่าฉันสามารถเก็บปีกของฉันมีขนาดแคบ แต่แม้ว่าพวกเขาไม่ได้ผมไม่กล้าบิน และทิ้งแผ่นดินบทกวีไม่มีในจิตใจของฉันเพียงรายการของฉันเคยบอกอยู่และไม่รู้อีกว่าผมสามารถเก็บ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทุกชั่วโมงเป็นฤดูที่
ทุกเวลานาทีวัน
ดังนั้นผมจึงนั่งอยู่ที่นี่หยิบเย็บ
ผมพบความสะดวกสบายในการสลายตัวของ
ฉันยาวเพื่อเติมเต็มปอดของฉันดังนั้นบอกฉันว่าเป็นอย่างไรที่จะหายใจอากาศเย็นและสะอาด'สาเหตุที่ฉันได้รับการอาศัยอยู่บน หัวเข่าของฉันตั้งแต่ฉันอายุสิบเจ็ดคิดว่าฉันมีความปลอดภัยภายใต้ควันแต่แม้ภายใต้ฝาครอบฉันยังคงสำลักดีปีกของฉันถูกตัดและแม้ว่าพวกเขาไม่ได้(แม้ว่าพวกเขาไม่ได้) ผมไม่กล้าที่จะบินและ ทิ้งโลก(ทิ้งโลก) มีบทกวีไม่มีอยู่ในจิตวิญญาณของฉัน(บทกวีในจิตวิญญาณของฉัน) เพียงแค่รายชื่อของการโกหกฉันเคยบอก(มีเพียงแค่อยู่ที่ว่าผมเคยบอก) และผมก็ทำไม่ได้ รู้ว่านานฉันสามารถถือ. ดีปีกของฉันถูกตัดและแม้ว่าพวกเขาไม่ได้(แม้ว่าพวกเขาไม่ได้) ผมไม่กล้าที่จะบินและทิ้งแผ่นดิน(ทิ้งโลก) มีไม่มี บทกวีในจิตวิญญาณของฉันเพียงแค่รายชื่อของการโกหกฉันบอกและผมไม่ทราบว่านานฉันจะยึดมั่นในปีกของฉันถูกตัด แต่แม้ว่าพวกเขาไม่ได้ฉันไม่กล้าที่จะบินและทิ้งไว้ข้างหลัง โลกมีบทกวีในจิตวิญญาณของฉันเป็นเพียงแค่รายชื่อของการโกหกฉันบอกและผมไม่ทราบว่านานฉันสามารถถือ ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทุกชั่วโมงเป็นฤดู
ทุกนาทีครั้งล่าสุดวัน
ฉันนั่งเก็บเข็ม
ฉันพบความสะดวกสบายในการสลาย
ฉันยาวให้เต็มปอด

ฉันบอกฉันว่ามันรู้สึกที่จะหายใจ อากาศหนาวเย็นและสะอาด

เพราะผมมีชีวิตอยู่บนเข่าของฉันตั้งแต่ฉันอายุสิบเจ็ด
คิดว่า ฉันปลอดภัยภายใต้ควัน
แต่ครอบคลุมยังสำลัก

คือปีกของฉันถูกและแม้ว่าพวกเขาไม่ได้
( แม้ว่าพวกเขาไม่ได้ )
ฉันไม่กล้าที่จะบิน และทิ้งโลก
( ทิ้งโลก )
ไม่มีบทกวีในจิตวิญญาณของฉัน
( บทกวี ในชีวิตของฉัน )
เพียงรายการของอยู่ผมบอก
( มันอยู่ที่ผมบอก )
ฉันไม่รู้ ฉันจะทนได้นานแค่ไหน

คือปีกของฉันถูกและแม้ว่าพวกเขาไม่ได้
( แม้ว่าพวกเขาไม่ได้ )
ผมไม่กล้าที่จะบิน และทิ้งโลก

( ทิ้งโลก )ไม่มีบทกวีในจิตวิญญาณของฉัน
เพียงรายการของอยู่ผมบอก
และไม่รู้ว่าฉันจะทนได้นานแค่ไหน

ปีกของฉันถูก แต่ถ้าพวกเขาไม่ได้
ผมไม่กล้าที่จะบิน และทิ้งโลก
ไม่มีบทกวีในจิตวิญญาณของฉัน
แค่รายชื่ออยู่ผมบอก
และไม่รู้ว่าฉันจะทนได้นานแค่ไหน . . . . . . .