Operative interventions and associa

Operative interventions and associated complications
In 90% (n= 63) of patients dorsal instrumentation with a
posterior internal fixator was performed prior to ventral
procedure. The remaining 10% of patients were treated
with anterior fusion alone. In 68.6% of cases monosegmental
fixation was used. Polysegmentalstabilisation was
necessary in 31.4%. Incomplete burst fractures were
treated by monosegmental ventral stabilisation. In
complete burst fractures a bisegmental procedure was
chosen. The majority (n=36, 51.4%) of the 70 patients
were treated with tricortical bone graft alone. Patients
(17.1% (n=12)) received an additional stabilisation with a
plate when prior dorsal internal fixation was not performed.
Isolated titanium cage implantation was
performed in 17.1% (n=12). Cage implantation with additional
plate stabilisation was performed in 14.1% (n=10)
patients.
Complications were observed in 31.4% (n=22) of our
study population. The most common intra-operative
complications were iatrogenic fractures of ribs (13.6%,
n= 3), followed by intercostal nerve irritation (9%, n=2)
and vascular injuries (4.5%, n=1) and. Post-operative
complications included tension pneumothorax (13.6%,
n=3), atelectasis (13.6%, n=3), and systemic infections
(pneumonia) (13.6%, n=3). No severe complications
were observed in our study population (e.g. aortic and
spleen injuries, severe wound infections).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การแทรกแซงการผ่าตัดและภาวะแทรกซ้อนที่เกี่ยวข้องใน 90% (n = 63) ของผู้ป่วยหลังการใช้เครื่องมือที่มีหลังfixator ภายในได้ดำเนินการก่อนที่จะมีหน้าท้องขั้นตอน ส่วนที่เหลืออีก 10% ของผู้ป่วยได้รับการรักษาด้วยฟิวชั่นหน้าเพียงอย่างเดียว ใน 68.6% ของกรณี monosegmental ตรึงถูกนำมาใช้ Polysegmentalstabilisation เป็นสิ่งที่จำเป็นใน31.4% หักออกมาไม่สมบูรณ์ได้รับการรักษาโดยการรักษาเสถียรภาพท้อง monosegmental ในการเกิดกระดูกหักออกมาสมบูรณ์ขั้นตอน bisegmental ได้รับการแต่งตั้ง ส่วนใหญ่ (n = 36, 51.4%) ของ 70 ผู้ป่วยได้รับการรักษาด้วยการปลูกถ่ายอวัยวะกระดูก tricortical เพียงอย่างเดียว ผู้ป่วย(17.1% (n = 12)) ได้รับการรักษาเสถียรภาพเพิ่มเติมด้วยแผ่นเมื่อก่อนหลังตรึงภายในไม่ได้ดำเนิน. ฝังกรงไทเทเนียมที่แยกได้ดำเนินการใน 17.1% (n = 12) ฝังกรงเพิ่มเติมกับการรักษาเสถียรภาพแผ่นได้รับการดำเนินการใน 14.1% (n = 10) ผู้ป่วย. แทรกซ้อนพบใน 31.4% (n = 22) ของเราประชากรที่ศึกษา ที่พบมากที่สุดภายในการผ่าตัดภาวะแทรกซ้อนที่มีกระดูกหัก iatrogenic ซี่โครง (13.6%, n = 3) ตามด้วยการระคายเคืองของเส้นประสาทระหว่างซี่โครง (9%, n = 2) และได้รับบาดเจ็บหลอดเลือด (4.5% n = 1) และ หลังการผ่าตัดภาวะแทรกซ้อนรวมถึงความตึงเครียด pneumothorax (13.6%, n = 3) atelectasis (13.6%, n = 3) และการติดเชื้อในระบบ(ปอดบวม) (13.6%, n = 3) ไม่มีภาวะแทรกซ้อนรุนแรงพบในประชากรการศึกษาของเรา(เช่นหลอดเลือดและบาดเจ็บม้ามแผลติดเชื้ออย่างรุนแรง)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การแทรกแซงการผ่าตัดและภาวะแทรกซ้อนที่เกี่ยวข้องใน 90 %
( n = 63 ) ของผู้ป่วยหลังใช้ด้วย
fixator ด้านหลังภายในการก่อนขั้นตอนล่าง

ที่เหลืออีก 10 % ของผู้ป่วยที่ได้รับการรักษา
ส่วนหน้าฟิวชั่นคนเดียว ในคดี monosegmental X%
วิธีใช้ polysegmentalstabilisation คือ
จำเป็นใน 31.4 % ระเบิดแตกเป็น
ไม่สมบูรณ์การรักษาโดย monosegmental Stabilisation ) . ในระเบิดแตกเป็น bisegmental
เสร็จสมบูรณ์ขั้นตอน
เลือก ส่วนใหญ่ ( n = 36 , Top % ) ของผู้ป่วยที่ได้รับการรักษาด้วย 70
tricortical กระดูกรับสินบนคนเดียว ผู้ป่วย
( 17.1 % ( n = 12 ) ได้รับการรักษาเสถียรภาพเพิ่มเติมกับ
จานเมื่อก่อนหลังภายในการตรึงไม่ได้ปฏิบัติ แยกกรง ไทเทเนียม คือ

การดำเนินการใน 17 .% 1 ( n = 12 ) กรงฝังกับแผ่นเพิ่มเสถียรภาพในการปฏิบัติ 14.1 %
( n = 10 )

ในผู้ป่วย ภาวะแทรกซ้อนที่พบ 31.4 % ( N = 22 ) ของประชากรของเรา

ที่พบมากที่สุดคือ iatrogenic กระดูกหักแทรกซ้อนภายในการผ่าตัด
ซี่โครง ( 13.6 %
n = 3 ) รองลงมา ได้แก่ การระคายเคืองของเส้นประสาทระหว่างซี่โครง ( 9 เปอร์เซ็นต์ , n = 2
และหลอดเลือดได้รับบาดเจ็บ ( 4.5 % , n = 1 ) และ
หลังผ่าตัดภาวะแทรกซ้อนรวม tension pneumothorax ( 13.6 %
n = 3 ) , เศรษฐี ( 13.6 % , n = 3 ) , และระบบเชื้อ
( ปอดบวม ) ( 13.6 % , n = 3 ) ไม่พบภาวะแทรกซ้อนที่รุนแรง
ประชากรการศึกษาของเรา ( เช่น หลอดเลือดและ
การบาดเจ็บม้ามรุนแรงแผลติดเชื้อ )