Zhang Ye kept saying yes, “Alright,

Zhang Ye kept saying yes, “Alright, alright. I’ll go back and scold her.”

Teacher Leng acknowledged, “Then teach her well.” She then noticed the time, before she hurriedly said, “Heh, I’ll stop at this. We need to take out seats.”

Cao Mengmeng cried out, “Why aren’t there any seats left?”

Teacher Leng turned around and noticed the seats she reserved for her class were gone. There were even a few parents of her class’ students standing in the aisle. “Parents, sorry about that. Today, our school didn’t prepare the proper arrangements. There will be chairs prepared behind. Please make do and sit in the aisle. We are really sorry. Let us all make do with it.”

Teacher Leng herself could not get a soft seat. When she saw a more elderly parent, she gave up her seat. Then, she went to get chairs, and found people to move several chairs over. She sat with a few parents in the aisle. The other classes were in similar situations. Some classes did not fill up their seats, so the neighboring classes spilled over. Those that were full, could only sit in the aisle. However, their own head teachers did not sit in the aisle.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จางเย่พูดอยู่ตลอดใช่ "ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ฉันจะกลับไป และประชุมเพลิงของเธอ"ครูเล้งยอมรับ "แล้วสอนเธอทั้งนั้น" เธอสังเกตเห็นแล้วเวลา ก่อนเธอรีบบอกว่า "Heh ฉันจะหยุดที่นี้ เราต้องการจะออกจากที่นั่ง"Cao Mengmeng ทูล "ทำไมถึงไม่มีที่นั่งใด ๆ ซ้าย"ครูเล้งหันไปรอบ ๆ และสังเกตเห็นที่นั่งที่เธอสงวนไว้สำหรับชั้นเรียนของเธอได้หายไป มีกี่ผู้ปกครองของนักเรียนของชั้นเรียนของเธอที่ยืนอยู่ในเก็บ "พ่อแม่ ขออภัยเกี่ยวกับที่ วันนี้ โรงเรียนของเราไม่ได้เตรียมการเตรียม จะมีเก้าอี้ที่เตรียมไว้เบื้องหลัง กรุณาทำ และนั่งในเก็บ เราต้องขออภัยจริง ๆ ให้เราทั้งหมดทำอะไรกับมัน"ครูเล้งเองอาจไม่ได้รับนั่งนุ่ม เมื่อเธอเห็นพ่อแม่ผู้สูงอายุมากขึ้น เธอให้ขึ้นนั่ง แล้ว เธอไปรับเก้าอี้ และพบคนเลื่อนเก้าอี้ไป เธอนั่งกับผู้ปกครองไม่กี่ในเก็บสินค้า การเรียนในสถานการณ์ต่าง ๆ ได้ บางประเภทไม่ไม่เต็มนั่ง ดังนั้นการเรียนใกล้เคียงผ่าน ผู้ที่ได้เต็มรูปแบบ สามารถนั่งอยู่ในเก็บเท่านั้น อย่างไรก็ตาม ครูตัวเองหัวไม่นั่งในเก็บ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จางเจ้าเก็บไว้ว่าใช่ "เอาล่ะครับ ฉันจะกลับไปและด่าว่าเธอ. "

ครูเล้งได้รับการยอมรับ" แล้วสอนเธอดี. "จากนั้นเธอก็สังเกตเห็นเวลาก่อนที่เธอจะรีบกล่าวว่า" หึฉันจะหยุดที่นี้ เราจำเป็นที่จะออกจากที่นั่ง. "

เฉา Mengmeng ร้องออกมาว่า" ทำไมไม่ได้มีที่นั่งเหลือ? "

ครูเล้งหันไปรอบ ๆ และพบที่นั่งเธอสงวนไว้สำหรับชั้นเรียนของเธอก็หายไป มีแม้กระทั่งพ่อแม่บางของนักเรียนชั้นเรียนของเธอ 'ที่ยืนอยู่ในทางเดิน "พ่อแม่, ขออภัยเกี่ยวกับที่ วันนี้โรงเรียนของเราไม่ได้เตรียมความพร้อมการเตรียมการที่เหมาะสม จะมีการจัดเตรียมเก้าอี้ที่อยู่เบื้องหลัง กรุณาตรวจสอบให้ทำและนั่งอยู่ในทางเดิน เราต้องขออภัยจริงๆ ขอให้พวกเราทุกคนให้ทำอย่างไรกับมัน. "

ครูเล้งตัวเองไม่ได้รับที่นั่งนุ่ม เมื่อเธอเห็นพ่อแม่ผู้สูงอายุมากขึ้นเธอให้ขึ้นที่นั่งของเธอ จากนั้นเธอก็จะได้รับเก้าอี้และพบว่าคนที่จะย้ายเก้าอี้หลายกว่า เธอนั่งอยู่กับพ่อแม่ผู้ปกครองบางอย่างในทางเดิน ชั้นเรียนอื่น ๆ อยู่ในสถานการณ์ที่คล้ายคลึงกัน บางคนเรียนไม่ได้เติมที่นั่งของพวกเขาเพื่อการเรียนเพื่อนบ้านทะลัก ผู้ที่ถูกเต็มเท่านั้นที่สามารถนั่งอยู่ในทางเดิน อย่างไรก็ตามครูหัวของพวกเขาเองไม่ได้นั่งอยู่ในทางเดิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จาง ท่านบอกว่าใช่ " ก็ได้ ผมจะกลับไปต่อว่าเธอ”ครูเล้งยอมรับ " แล้วสอนเธอได้ดี เธอจึงสังเกตเห็นเวลา ก่อนที่เธอจะรีบบอกว่า " เฮ้ ฉันจะหยุดเรื่องนี้ เราต้องจัดการที่นั่ง " .เคา mengmeng ร้องไห้ออกมา " ทำไมไม่มีที่นั่งแล้ว "ครูเล้งหันไปรอบ ๆและสังเกตเห็นเธอที่นั่งสงวนไว้สำหรับชั้นเรียนของเธอหายไป มีไม่กี่ครอบครัวเพื่อนนักเรียนของเธอที่ยืนอยู่ในทางเดินระหว่างที่นั่ง " พ่อแม่ ขอโทษด้วย วันนี้ โรงเรียนของเราไม่ได้เตรียมการจัดเรียงที่เหมาะสม จะมีเก้าอี้ที่เตรียมไว้ โปรดให้ทำและนั่งอยู่ในทางเดิน เราขอโทษจริงๆ ให้เราทุกคนทำมัน . "ครูเล้งเองอาจไม่ได้รับที่นั่งนุ่ม เมื่อเธอเห็นพ่อแม่ผู้สูงอายุมากขึ้น เธอให้ขึ้นที่นั่งของเธอ แล้วเธอก็ไปเอาเก้าอี้ และพบว่าคนขยับเก้าอี้หลายกว่า เธอนั่งกับผู้ปกครองบางในทางเดิน ชั้นเรียนอื่น ๆ ในสถานการณ์ที่คล้ายกัน บางวิชาไม่เติมที่นั่งให้เพื่อนบ้านชั้นหกมากกว่า ผู้ที่เต็มสามารถนั่งอยู่ในทางเดิน อย่างไรก็ตาม หัวหน้าครูของตัวเองไม่ได้นั่งอยู่ในทางเดิน