Twilight clumsily flapped her wings

Twilight clumsily flapped her wings to try to gain some distance as her jaw nearly dropped. Draped in a rainbow spectrum of light, a tall being roughly equal in height to the Princess of the Night herself settled its hooves down on her floor. The horn dimmed and seemed to draw the brilliant beams of light in like it was absorbing it. Hard, polished chitin glimmered with radiance as the being lowered her wings against her body.

She smiled, but Twilight was near ready to cast a concussive spell. It might have a horn and wings, but the hole filled hooves, exoskeleton, and draping mane clearly told her this was no alicorn. She was a changeling, and a queen at that; and presumably a queen Twilight knew well.

The changeling nodded slowly, not at all reacting to the young alicorn’s spiteful glare and her glowing horn as Twilight put herself between the intruder and the still sleeping Spike.

“Please, I must have a word with you Miss Sparkle.”

“Not today Chrysalis!”

Today was not a good day to be in the South pacific, more specifically it was a horrible night to be anywhere near Solgell Island. It was night, a storm of thunder and lightning brewing alongside explosions and sirens. A war was rumbling, one with so much raw power rumbles could be heard as far away as Hawaii and Japan. The entire island, its surrounding sea, and its air space had turned into a warzone. Tanks, missiles, even some nuclear weapons would be fire crackers to the assaults being launched. Assaults not by man, but by the island’s residence and their invaders. A massive, taloned paw crashed through the evacuated research building, the only human structure on the landmass; as onlookers via spy plane cameras or satellite imagery were all too reminded of their mortality. They say in ancient times there were giants that roamed the earth in days past. Now, they were roaming the present… and where at war with one another.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สนธยาซุ่มซ่าม flapped ปีกของเธอพยายามที่จะได้รับบางระยะเป็นกรามของเธอเกือบหลุด ภาพยนตร์ในสเปกตรัมเรนโบว์ของแสง ความสูงประมาณเท่าสูงกับเจ้าหญิงของตัวเองจ่าย hooves เป๋ของลงบนชั้นของเธอ ฮอร์นสีจาง และดูเหมือนจะ วาดคานใสแสงในเหมือนมันถูกดูด ยาก ไคทินขัด glimmered กับหน้าขณะกำลังลดลงปีกของเธอกับร่างกายของเธอ

เธอยิ้ม แต่ทไวไลท์ถูกใกล้พร้อมสะกด concussive อาจมีแตร และ ปีก แต่รูเติม hooves เป๋ โครงกระดูกภายนอก และแผงคอ draping ชัดเจนบอกเธอคือ alicorn ไม่ เธอเป็น changeling และพระราชินีว่า และสันนิษฐานว่า Twilight ราชินีรู้ดี

Changeling ที่พยักหน้าช้า ไม่ปฏิกิริยาของ alicorn หนุ่ม spiteful แสงจ้าและฮอร์นเธอเร่าร้อนเป็นทไวไลท์ใส่ตัวเองระหว่างเขี้ยวอาฆาตและชั่วยังนอน

"กรุณา ฉันต้องมีคำกับคุณนางสาวประกาย"

"วันนี้ไม่อย่างไร Chrysalis ! "

วันนี้ไม่ได้ไปอยู่ในใต้แปซิฟิก เกาะ Solgell ใกล้มากโดยเฉพาะมันเป็นคืนที่น่ากลัวให้ทุก คืน พายุฟ้าร้องและฟ้าผ่าที่ทำการหมักไซเรนส์และระเบิดได้ สงครามถูก rumbling มีมากพลังงานดิบ rumbles ไม่สามารถได้ยินไกลถึงฮาวายและญี่ปุ่น ทั้งเกาะ ของทะเลโดยรอบ และพื้นที่อากาศมีเปิดเป็นแบบมัลลี warzone รถถัง จรวด แม้บางอาวุธนิวเคลียร์จะตังไฟเพื่อโจมตีถูกเปิดใช้ โจมตีไม่ใช่ โดยคน แต่อาศัยเกาะและผู้บุกรุกของพวกเขา ตีนใหญ่ taloned พุ่งชนผ่านการวิจัยเจาะอาคาร โครงสร้างมนุษย์เฉพาะในทะเลสาบ เป็น onlookers กล้องสายลับเครื่องบินหรือดาวเทียม ถ่ายได้ทั้งหมดเกินไปนึกถึงการตายของพวกเขา พวกเขากล่าวว่า ในสมัยโบราณมียักษ์ที่ roamed โลกในวันที่ผ่านมา ตอนนี้ พวกเขาได้ข้ามปัจจุบัน... และเมื่อสงครามกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทไวไลท์งุ่มง่ามกระพือปีกของเธอพยายามที่จะได้รับระยะทางบางอย่างที่ขากรรไกรของเธอลดลงเกือบ draped ในสเปกตรัมรุ้งของแสงที่เป็นอยู่สูงเท่ากับความสูงที่จะปริ๊นเซไนท์ตัวเองตัดสินกีบลงบนพื้นของเธอ ฮอร์นเป็นสีทึบและดูเหมือนจะวาดคานสดใสของแสงในเหมือนว่ามันจะถูกดูดซับไว้ Hard, ไคตินขัด glimmered สดชื่นด้วยเช่นการลดปีกของเธอกับร่างกายของเธอเธอยิ้ม แต่ทไวไลท์อยู่ใกล้พร้อมที่จะโยนสะกดหวั่นไหว มันอาจจะมีฮอร์นและปีก แต่หลุมที่เต็มไปกีบ, รพและพับสร้อยอย่างเห็นได้ชัดแจ้งว่าเป็นไม่ alicorn เธอเป็นคนสับเปลี่ยนและพระราชินีที่ว่า; และสันนิษฐานทไวไลท์ราชินีรู้ดีสับเปลี่ยนพยักหน้าช้าไม่ได้เลยทำปฏิกิริยากับ alicorn หนุ่มแสงจ้าอาฆาตแค้นและฮอร์นที่เร่าร้อนของเธอเป็นทไวไลท์ใส่ตัวเองระหว่างผู้บุกรุกและเข็มยังคงนอนหลับ"กรุณาผมจะต้องมีคำที่มีคุณ นางสาวประกาย. " "วันนี้ไม่ได้ดักแด้" วันนี้ไม่ได้เป็นวันที่ดีที่จะอยู่ในภาคใต้แปซิฟิกโดยเฉพาะอย่างยิ่งมันเป็นคืนที่น่ากลัวจะเป็นที่ใดก็ได้ที่อยู่ใกล้ Solgell เกาะ มันเป็นคืนพายุฟ้าร้องและฟ้าผ่าเบียร์พร้อมกับการระเบิดและเสียงไซเรน สงครามเป็นเสียงดังก้องหนึ่งมี rumbles อำนาจดิบมากอาจจะได้ยินไกลที่สุดเท่าที่ฮาวายและญี่ปุ่น ทั้งเกาะทะเลโดยรอบและพื้นที่ทางอากาศได้กลายเป็นสมรภูมิ รถถังขีปนาวุธแม้บางอาวุธนิวเคลียร์จะกะเทาะไฟรุกที่มีการเปิดตัว ถูกทำร้ายร่างกายได้โดยชายคนหนึ่ง แต่มีถิ่นที่อยู่ของเกาะและการรุกรานของพวกเขา ขนาดใหญ่ตีน taloned พุ่งเข้าชนอาคารวิจัยอพยพโครงสร้างของมนุษย์เฉพาะในทวีป; ที่เข้าชมการแสดงผ่านทางกล้องเครื่องบินสอดแนมหรือภาพถ่ายดาวเทียมทั้งหมดถูกเตือนเกินไปของการตายของพวกเขา พวกเขากล่าวว่าในสมัยโบราณมียักษ์ใหญ่ที่ทั่วโลกในวันที่ผ่านมา ตอนนี้พวกเขาได้รับการใช้บริการโรมมิ่งในปัจจุบัน ... และที่อยู่ในภาวะสงครามกับคนอื่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สนธยารุ่มร่ามแบบปีกของเธอพยายามที่จะได้รับบางระยะทางเป็นขากรรไกรของเธอเกือบหล่น draped ในรุ้งสเปกตรัมของแสง สูงเท่ากับความสูงเป็นถึงเจ้าหญิงแห่งรัตติกาลเองตัดสินของกีบเท้าลงบนพื้น . ฮอร์นสีจางและดูเหมือนจะวาดคานสุกใสของแสง เหมือนถูกดูดซับ ยากขัดเปล่งปลั่ง > เรืองแสงน่ะเป็นการลดปีกของเธอกับร่างกายของเธอ

เธอยิ้ม แต่ทไวไลท์ใกล้เข้ามาพร้อมร่ายคาถาแรงอัด มันอาจจะมีเขาและปีก แต่หลุมเต็มกีบเปลือก และการแต่งตัว , แผงคอบอกเธอนี้ไม่ alicorn . เธอเปลี่ยนแปลง และราชินีที่ ; และสันนิษฐานว่าสนธยาราชินี

รู้จักเป็นอย่างดีการเปลี่ยนแปลงพยักหน้าช้าๆ ที่ไม่ตอบสนองต่อเด็ก alicorn เป็นอาฆาต แสงจ้าและฮอร์นเรืองแสงของเธอเป็นทไวไลท์ใส่ตัวเองระหว่างผู้บุกรุก และยังคงนอนชั่วคราว

" ผมต้องพูดกับคุณแวว "

" วันนี้ไม่มีดักแด้ ! "

วันนี้ไม่ได้เป็นวันดีที่จะอยู่ในแปซิฟิกใต้ มากขึ้นโดยเฉพาะมันเป็นคืนที่น่ากลัวที่จะอยู่ใกล้เกาะ solgell .คืนนั้นพายุฟ้าร้องและฟ้าผ่าเกิดขึ้นควบคู่ไปกับการกระจาย และเสียงไซเรน สงครามก็ดังกระหึ่ม กับพลังดิบมาก สามารถได้ยินไกลถึงฮาวาย และ ญี่ปุ่น เกาะทั้งเกาะของทะเลโดยรอบ และพื้นที่ทางอากาศได้กลายเป็นพินาศ รถถัง , จรวด , แม้แต่อาวุธนิวเคลียร์จะไฟกะเทาะไปข่มขืนที่ถูกเปิดตัว ข่มขืนโดยผู้ชายแต่ของที่พักเกาะและการรุกรานของพวกเขา ขนาดใหญ่ taloned อุ้งเท้า crashed ผ่านอพยพอาคารวิจัย เฉพาะโครงสร้างของมนุษย์ในทวีป เป็นผู้ชมผ่านทางกล้องสอดแนมเครื่องบินหรือดาวเทียม ทั้งหมดมันเตือนของการเสียชีวิตของพวกเขา พวกเขากล่าวว่าในสมัยโบราณมียักษ์ที่ roamed แผ่นดิน ในวัน ที่ผ่านมา ตอนนี้พวกเขาอยู่ในปัจจุบัน . . . . . . . และที่รบพุ่งกัน