Chapter 3 : One ness with NatureWe

Chapter 3 : One ness with Nature
We saw, in Chapter 1, that early Buddhism is not easily reconciled with environmental
matters; the concepts required, particularly the idea of nature as intrinsically and
objectively valuable, do not appear unequivocally in the canon. The Mahāyāna, with its
nondualistic stance towards nirvana and saṃsāra, seems to imply better prospects for
green Buddhism. Indeed, from the extent of literature on the subject, it would appear that
the ecological soundness of the Mahāyāna teachings, as well as their applicability to
contemporary environmental problems, is entirely unproblematic. In the following
chapters, I will challenge this idea by appraising various concepts in Mahāyāna green
Buddhism from the perspective of Mādhyamika and Yogācārin thought.
I will begin with the strand of eco-spiritualism that focuses on holism, referred to
in the Introduction. This involves the belief that an appropriate attitude and conduct
towards the environment—sometimes labelled ‗deep ecology‘—depends on having an
awareness of the so-called ‗oneness‘ of nature, or of the interrelatedness of all things. It is
also believed that these realizations coincide with the goal of certain Mahāyāna teachings
and practices. I shall attempt to disentangle the useful threads in this discussion from
others that could be either a source or a result of the misconstrual of Buddhist doctrines.
My general claim is that if oneness, or interrelatedness, is understood as a metaphysical
theory, then it has very little to do with the Buddha‘s message; whereas, if it is the felt
experience of oneness as identification with all beings with which deep ecology is
concerned, then there are gainful parallels to be drawn. Particularly, it will emerge that
the deep ecologist‘s notion of identification corresponds closely to the Mahāyāna
understanding of love and compassion, and that this can provide a partial response to
some of the difficulties that we encountered in chapter 1, regarding the possibility of
basing an environmental ethic upon the virtue of solicitude.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 3: หนึ่ง Ness กับธรรมชาติ
เราเห็นในบทที่ 1 ว่าพุทธศาสนาไม่ได้คืนดีได้อย่างง่ายดายด้วยสิ่งแวดล้อม
เรื่อง; แนวความคิดที่จำเป็นโดยเฉพาะอย่างยิ่งความคิดของธรรมชาติภายในและ
มีคุณค่าอย่างเป็นกลางซึ่งจะไม่ปรากฏอย่างแจ่มแจ้งในศีล มหายานด้วย
ท่าทาง nondualistic ต่อนิพพานและสังสารวัฏดูเหมือนจะบ่งบอกถึงแนวโน้มที่ดีขึ้นสำหรับ
พุทธศาสนาสีเขียว อันที่จริงจากขอบเขตของวรรณคดีในเรื่องก็จะปรากฏว่า
ความมั่นคงในระบบนิเวศของคำสอนมหายานเช่นเดียวกับการประยุกต์ใช้ในการ
แก้ไขปัญหาสิ่งแวดล้อมร่วมสมัยเป็น unproblematic อย่างสิ้นเชิง ต่อไปใน
บทผมจะท้าทายความคิดนี้โดยประเมินแนวความคิดต่าง ๆ ในสีเขียวมหายาน
พุทธศาสนาจากมุมมองของ Madhyamika และYogācārinคิด.
ฉันจะเริ่มต้นด้วยสาระของ Eco-ผีที่เน้นทฤษฎีความศักดิ์สิทธิ์เรียกว่า
ในเบื้องต้น นี้เกี่ยวข้องกับความเชื่อที่ว่าทัศนคติที่เหมาะสมและดำเนินการ
ต่อสภาพแวดล้อมบางครั้งที่มีข้อความ‗deep ecology'-ขึ้นอยู่กับการมี
ความตระหนักในการ‗onenessที่เรียกว่า 'ของธรรมชาติหรือ interrelatedness ของทุกสิ่ง มันเป็นเรื่องที่
ยังเชื่อว่าการรับรู้เหล่านี้ตรงกับเป้าหมายของการสอนบางมหายาน
และการปฏิบัติ ฉันจะพยายามที่จะคลี่คลายหัวข้อที่มีประโยชน์ในการอภิปรายจาก
คนอื่น ๆ ที่อาจเป็นได้ทั้งแหล่งที่มาหรือเป็นผลมาจาก misconstrual ของหลักคำสอนทางพุทธศาสนา.
เรียกร้องทั่วไปของฉันคือว่าถ้าเอกภาพหรือ interrelatedness, เป็นที่เข้าใจกันเลื่อนลอย
ทฤษฎีแล้วมันมี น้อยมากที่จะทำอย่างไรกับข้อความของพระพุทธเจ้า; ในขณะที่ถ้ามันเป็นความรู้สึก
ประสบการณ์ของเอกภาพเป็นประจำตัวประชาชนกับสิ่งมีชีวิตทั้งหมดที่มีระบบนิเวศที่ลึก
ที่เกี่ยวข้องนั้นมีความคล้ายคลึงกันที่เป็นประโยชน์ที่จะดึง โดยเฉพาะอย่างยิ่งมันจะโผล่ออกมาที่
ความคิดนิเวศวิทยาลึกของประชาชนสอดคล้องอย่างใกล้ชิดกับมหายาน
ความเข้าใจของความรักและความเห็นอกเห็นใจและที่นี้สามารถให้การตอบสนองบางส่วนให้กับ
บางส่วนของปัญหาที่เราพบในบทที่ 1 เกี่ยวกับความเป็นไปได้ของ
เบสสิ่งแวดล้อม จริยธรรมเมื่ออาศัยอำนาจตามความห่วงใย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 3 : หนึ่ง เนส กับธรรมชาติ
เราเห็น ในบทที่ 1 ว่า พระพุทธศาสนาไม่ได้คืนดีกับเรื่องสิ่งแวดล้อม
; แนวคิดที่ต้องการ โดยเฉพาะอย่างยิ่งความคิดของธรรมชาติเช่นภายในและ
มีคุณค่าทาง ไม่ปรากฏชัดเจนใน Canon และ MAH อุบาสกอุบาสก Y นา ท่าทาง nondualistic ของมัน
ไปสู่นิพพาน และกฎอัยการศึก ดูเหมือนจะเป็นโอกาสดีสำหรับ
พระพุทธศาสนาสีเขียวแน่นอน จากขอบเขตของวรรณกรรมเรื่อง ปรากฎว่า ความสมบูรณ์ของระบบนิเวศน์
Y Mah อุบาสกอุบาสก นาธรรม ตลอดจนประยุกต์ใช้

ปัญหาสิ่งแวดล้อมในปัจจุบัน มีทั้ง unproblematic . ใน
บทต่อไปนี้ผมจะท้าทายความคิดนี้ โดยการประเมินแนวคิดต่างๆใน Mah อุบาสกอุบาสกสีเขียว
Y นาพระพุทธศาสนาจากมุมมองของ dhyamika อุบาสก และอุบาสกอุบาสก รินคิดว่าใช่ C .
ผมเริ่มต้นด้วยเส้นโค ความเชื่อ ที่เน้น holism เรียกว่า
ในเบื้องต้น นี้เกี่ยวข้องกับความเชื่อ ที่เหมาะสม ทัศนคติ และพฤติกรรมที่มีต่อสิ่งแวดล้อมบางครั้งเรียกว่า
‗นิเวศวิทยาแนวลึก ' - ขึ้นอยู่กับมี
ความตระหนักของ‗ oneness ที่เรียกว่าของธรรมชาติหรือของ interrelatedness ของทุกสิ่ง มันคือ
ยังเชื่อว่า realizations เหล่านี้ตรงกับเป้าหมายของอุบาสกอุบาสกบางนา
Y Mah คำสอนและการปฏิบัติ ฉันจะพยายามที่จะปลดเปลื้องกระทู้ที่มีประโยชน์ในการอภิปรายจาก
คนอื่นที่อาจเป็นแหล่ง หรือผลของ misconstrual ของหลักธรรมทางพระพุทธศาสนา .
เรียกร้องทั่วไปของฉันคือว่าถ้าหนึ่งหรือ interrelatedness , ,เป็นที่เข้าใจกันว่าเป็นทฤษฎีเลื่อนลอย
แล้วมันได้น้อยมากจะทำอย่างไรกับข้อความของพระพุทธเจ้า แต่ถ้ามันรู้สึก
ประสบการณ์ oneness บัตรประจำตัวกับสิ่งมีชีวิตทั้งหมดที่นิเวศวิทยาลึก
เป็นห่วง แล้วมี เป็นประโยชน์กับวาด . โดยเฉพาะอย่างยิ่ง จะโผล่ที่
ลึกนิเวศวิทยาแนวคิดของประชาชนสอดคล้องอย่างใกล้ชิดกับ mAh อุบาสกอุบาสก na
Yความเข้าใจ ความรักและความเมตตา และนี้สามารถให้การตอบสนองบางส่วน

บางส่วนของปัญหาที่เราพบในบทที่ 1 เกี่ยวกับความเป็นไปได้ของ
การอ้างอิงเป็นจริยธรรมสิ่งแวดล้อมตามธรรมของความกังวล .