Patients diagnosed with non-ulcer d

Patients diagnosed with non-ulcer dyspepsia (NUD) may have symptoms caused by
different aetiologies and should not be routinely treated with PPIs. Should the symptoms
appear to be acid-related, an antacid or the lowest dose of an acid suppressor to control
symptoms should be prescribed. If they do not appear to be acid-related, an alternative
therapeutic strategy should be employed.
1.5 Patients presenting in general practice with mild symptoms of dyspepsia may be treated
on either a “step-up” or a “step-down” basis. Neither group should normally be treated
with PPIs on a long-term basis without a confirmed clinical diagnosis being made.
1.6 In circumstances where it is appropriate to use a PPI and where healing is required, the
optimal dose to achieve this should be prescribed initially. Once healing has been
achieved, or for conditions where it is not required, the lowest dose of the PPI that
provides effective symptom relief should be used.
1.7 The least expensive appropriate PPI should be used.
1.8 The use of PPIs in paragraphs 1.1 to 1.7 refers for each indication only to those PPIs
which have been licensed for that use

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้ป่วยที่วินิจฉัยว่าเป็นแผลไม่ใช่อาการอาหารไม่ย่อย (นัด) อาจมีอาการที่เกิดจากaetiologies แตกต่างกัน และไม่ควรเป็นประจำรักษากับ PPIs อาการควรจะ เป็นกรดที่เกี่ยวข้อง มียาลดกรดหรือยาที่ต่ำสุดของตัวเกินเป็นกรดเพื่อควบคุมอาการควรจะกำหนด ถ้าพวกเขาไม่ใช่กรดที่เกี่ยวข้อง ทางเลือกควรใช้กลยุทธ์การรักษา1.5 ผู้ป่วยนำปฏิบัติโดยทั่วไป มีอาการไม่รุนแรงของอาการอาหารไม่ย่อยจะถือ"step-up" หรือเป็น "ขั้นตอนลง" โดยปกติควรรักษากลุ่มไม่มี PPIs บนพื้นฐานระยะยาวโดยไม่มีการวินิจฉัยทางคลินิกที่ยืนยันการทำ1.6 ในกรณีเหมาะสมกับใช้ PPI เป็นและการรักษาที่ต้องการ การควรจะกำหนดปริมาณที่เหมาะสมเพื่อให้บรรลุนี้ในเบื้องต้น เมื่อการรักษาได้ประสบความ สำเร็จ หรือ สำหรับเงื่อนไขที่ไม่จำเป็น ยา PPI ต่ำที่สุดที่ควรใช้บรรเทาอาการมีประสิทธิภาพด้วย1.7 ควรใช้ PPI เหมาะสมแพงน้อยที่สุด1.8 การใช้ PPIs ในย่อหน้า 1.1 ถึง 1.7 หมายสำหรับแต่ละข้อบ่งชี้เฉพาะกับเหล่า PPIsซึ่งได้รับอนุญาตสำหรับการใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้ป่วยที่ไม่ใช่โรคกระเพาะอาหารไม่ย่อย (Nud) อาจมีอาการที่เกิดจากการ
aetiologies ที่แตกต่างกันและไม่ควรได้รับการปฏิบัติเป็นประจำกับ PPIs ควรอาการ
ปรากฏเป็นกรดที่เกี่ยวข้องกับยาแก้ท้องเฟ้อหรือปริมาณที่ต่ำสุดของการต้านกรดเพื่อควบคุม
อาการควรกําหนด หากพวกเขาไม่ได้ปรากฏเป็นกรดที่เกี่ยวข้องกับทางเลือก
กลยุทธ์การรักษาควรจะทำงาน.
1.5 ผู้ป่วยที่นำเสนอในการปฏิบัติทั่วไปที่มีอาการไม่รุนแรงของอาการอาหารไม่ย่อยอาจได้รับการปฏิบัติ
อย่างใดอย่างหนึ่งเป็น "ขั้นตอนขึ้น" หรือ "ก้าวลง" พื้นฐาน กลุ่มค่าปกติควรได้รับการปฏิบัติ
ด้วย PPIs บนพื้นฐานระยะยาวโดยไม่ต้องมีการวินิจฉัยทางคลินิกได้รับการยืนยันการทำ.
1.6 ในกรณีที่มันเหมาะสมที่จะใช้ PPI และสถานที่ที่จะต้องรักษาใน
ปริมาณที่เหมาะสมเพื่อให้บรรลุนี้ควรจะกำหนดไว้ในตอนแรก เมื่อการรักษาได้รับการ
ประสบความสำเร็จหรือสำหรับเงื่อนไขที่มันไม่จำเป็นต้องใช้ยาที่ต่ำสุดของ PPI ที่
ช่วยบรรเทาอาการที่มีประสิทธิภาพควรใช้.
1.7 อย่างน้อยราคาแพงที่เหมาะสม PPI ควรใช้.
1.8 การใช้ยา PPI ในวรรค 1.1-1.7 หมายสำหรับแต่ละตัวบ่งชี้ที่เดียวที่จะ PPIs ผู้
ซึ่งได้รับอนุญาตให้ใช้ที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้ป่วยที่มีแผลในกระเพาะอาหารไม่ย่อย ( ไม่นู้ด ) อาจจะมีอาการที่เกิดจากaetiologies แตกต่างและไม่ควรตรวจรักษาด้วย ppis . ควร อาการปรากฏเป็นกรดที่เกี่ยวข้อง เป็นยาลดกรด หรือยาต่ำสุดของกรดเป็นเครื่องห้าม เพื่อควบคุมอาการที่ควรกําหนด หากพวกเขาไม่ได้ปรากฏเป็นกรดที่เกี่ยวข้องกับทางเลือกกลยุทธ์การรักษาควรจ้าง1.5 ผู้ป่วยนำเสนอในทางปฏิบัติทั่วไปที่มีอาการไม่รุนแรงอาการอาจจะถือว่าไม่ว่าจะเป็น " ขึ้น " หรือ " แสดงว่า " พื้นฐาน ทั้งกลุ่มปกติควรจะปฏิบัติกับ ppis บนพื้นฐานระยะยาวโดยไม่ต้องยืนยันการวินิจฉัยทางคลินิกที่ถูกทำ1.6 ในสถานการณ์ที่เหมาะสม การใช้ PPI และที่การรักษาเป็นสิ่งจำเป็นที่ปริมาณที่เหมาะสมเพื่อให้บรรลุนี้ควรจะกำหนดขั้นต้น เมื่อรักษาได้ความ หรือสภาวะที่ไม่จําเป็น ยา PPI ที่ถูกที่สุดให้บรรเทาอาการอย่างมีประสิทธิภาพ ควรใช้1.7 PPI ที่เหมาะสมอย่างน้อยราคาแพงควรใช้1.8 การใช้ ppis ย่อหน้า 1.1 ถึง 1.7 หมายถึงแต่ละบ่งชี้เฉพาะผู้ ppisซึ่งได้รับอนุญาตให้ใช้