Defamation, Slander and Libel In la

Defamation, Slander and Libel
In law, defamation (also called vilification, slander, and libel) is the communication of a statement that makes a false claim, expressively stated or implied to be factual, that may harm the reputation of an individual, business, product, group, government or nation. Slander refers to spoken comments, while libel refers to any other form of communication such as written words or images. Most jurisdictions allow legal actions, civil and/or criminal, to deter various kinds of defamation and retaliate against groundless criticism. Related to defamation is public disclosure of private facts which arises where one person reveals information which is not of public concern, and the release of which would offend a reasonable person. "Unlike libel or slander, truth is not a defense for invasion of privacy."

False light laws are "intended primarily to protect the plaintiff's mental or emotional well-being." If a publication of information is false, then a tort of defamation might have occurred. If that communication is not technically false but is still misleading then a tort of false light might have occurred.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หมิ่นประมาทใส่ร้ายและหมิ่นประมาท
ในกฎหมายหมิ่นประมาท (ที่เรียกว่าให้ร้ายใส่ร้ายและหมิ่นประมาท) คือการสื่อสารของคำสั่งที่ทำให้การเรียกร้องเท็จที่ระบุไว้ครุ่นคิดหรือโดยนัยที่จะเป็นจริงที่อาจเป็นอันตรายต่อชื่อเสียงของแต่ละธุรกิจ ผลิตภัณฑ์กลุ่มภาครัฐหรือประเทศ ใส่ร้ายหมายถึงการแสดงความคิดเห็นการพูดในขณะที่หมิ่นประมาทหมายถึงรูปแบบอื่น ๆ ของการสื่อสารเช่นคำที่เขียนหรือภาพ ศาลอนุญาตให้มีการดำเนินการทางกฎหมายทั้งทางแพ่งและ / หรือความผิดทางอาญาที่จะยับยั้งหลายชนิดของการหมิ่นประมาทและตอบโต้กับการวิจารณ์โคมลอย ที่เกี่ยวข้องกับการหมิ่นประมาทคือการเปิดเผยข้อเท็จจริงของเอกชนที่เกิดขึ้นที่คนคนหนึ่งเผยให้เห็นข้อมูลที่ไม่ได้มาจากความกังวลของประชาชนและการเปิดตัวของซึ่งจะกลายเป็นคนที่เหมาะสม "ซึ่งแตกต่างจากกลั่นแกล้งหรือใส่ร้ายจริงก็คือไม่ได้ป้องกันบุกรุกความเป็นส่วนตัว." กฎหมายแสงเท็จเป็น "วัตถุประสงค์หลักเพื่อปกป้องโจทก์จิตใจหรืออารมณ์เป็นอยู่ที่ดี." ถ้าสิ่งพิมพ์ของข้อมูลเป็นเท็จแล้วละเมิดหมิ่นประมาทอาจจะเกิดขึ้น ถ้ามีการสื่อสารที่ไม่ได้ในทางเทคนิคที่ผิดพลาด แต่ยังคงเข้าใจผิดแล้วละเมิดของแสงที่ผิดพลาดอาจเกิดขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หมิ่นประมาท หมิ่นประมาท หมิ่นประมาท
ในกฎหมาย หมิ่นประมาท ( เรียกว่าการกล่าวร้ายใส่ร้ายป้ายสี , หมิ่นประมาท ) คือการสื่อสารของข้อความที่ทำให้การเรียกร้องเท็จ Expressively ระบุหรือโดยนัยเป็นข้อเท็จจริง ที่อาจเป็นอันตรายต่อชื่อเสียงของบุคคล ธุรกิจ ผลิตภัณฑ์ กลุ่ม รัฐ หรือประเทศ ใส่ร้ายป้ายสี หมายถึง พูดแสดงความคิดเห็นในขณะที่การหมิ่นประมาทหมายถึงรูปแบบอื่นใดของการสื่อสาร เช่น เขียนคำหรือภาพ เขตอำนาจศาลส่วนใหญ่อนุญาตให้กระทำ กฎหมาย แพ่ง และ / หรือ อาญา เพื่อยับยั้งชนิดต่าง ๆ ของการหมิ่นประมาทและตอบโต้การวิจารณ์โคมลอย . ที่เกี่ยวข้องกับการหมิ่นประมาท คือ การเปิดเผยส่วนข้อเท็จจริงซึ่งเกิดขึ้นที่คนๆ หนึ่ง ซึ่งไม่ได้เปิดเผยข้อมูลสาธารณะเกี่ยวกับและรุ่น ซึ่งจะทำให้เป็นคนที่เหมาะสม " ซึ่งแตกต่างจากการหมิ่นประมาทหรือใส่ร้าย ความจริงไม่ใช่การป้องกันการรุกรานของความเป็นส่วนตัว

เท็จแสง กฎหมายคือ " จุดประสงค์หลักเพื่อปกป้องของโจทก์ทางจิตใจหรืออารมณ์เป็นอยู่ที่ดี . " ถ้าสิ่งพิมพ์ของข้อมูลที่เป็นเท็จ แล้วละเมิดหมิ่นประมาทกันนี่อาจเกิดขึ้นถ้าการสื่อสารไม่เท็จ ในทางเทคนิค แต่ยังคงเข้าใจผิดแล้วการละเมิดของเท็จ
แสงอาจเกิดขึ้น