Professional organizations have inf

Professional organizations have influenced early childhood practice when considering
exposure to fighting and war toys. For example, developmentally appropriate practice,
the initiative by the National Association for the Education of Young Children (NAEYC),
supports and encourages the presence of certain forms of uniforms and images in the
classroom, yet bans weapons and actions symbolic of, or believed to glorify, violence.
Educator training and development often does not delineate playful aggression from
serious aggression perpetuated by the aspiration to decrease violence in all forms13 and
promote legislative efforts for the standardization of manufacturing physically and
psychologically safe commercial toys.14 For example, Watson and Peng15 suggest that toy
gun play is not associated with many positive behaviours, while Fry16 noted that play
fighting and serious fighting can be categorized into separate types of behaviour in young
children. Hellendoorn and Harinck17 differentiated play fighting as make-believeaggression
and rough-and-tumble since playful aggression should not be considered real
aggression. Educators may discourage or ban play fighting and war toys because they
perceive the play fighting as detrimental to child development rather than beneficial3,4,8
and the war toys as symbols of violence.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

องค์กรวิชาชีพที่มีอิทธิพลต่อการปฏิบัติวัยเด็กเมื่อพิจารณาถึงความเสี่ยงจากการต่อสู้และของเล่นสงคราม ยกตัวอย่างเช่นการปฏิบัติที่เหมาะสมในการพัฒนา,
ความคิดริเริ่มโดยสมาคมแห่งชาติเพื่อการศึกษาของเด็กเล็ก (NAEYC)
ที่สนับสนุนและส่งเสริมการปรากฏตัวของบางรูปแบบของเครื่องแบบและภาพในที่ห้องเรียน
แต่ห้ามอาวุธและการกระทำสัญลักษณ์ของหรือเชื่อว่า เชิดชูความรุนแรง.
การฝึกอบรมการศึกษาและการพัฒนามักจะไม่วิเคราะห์ความก้าวร้าวขี้เล่นจากการรุกรานอย่างรุนแรงโดยเอ์ทะเยอทะยานเพื่อลดความรุนแรงใน forms13 และส่งเสริมความพยายามในการออกกฎหมายสำหรับมาตรฐานของการผลิตทางร่างกายและtoys.14 พาณิชย์ปลอดภัยจิตใจตัวอย่างเช่นวัตสันและ Peng15 ขอแนะนำของเล่นที่เล่นปืนไม่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมในเชิงบวกมากในขณะที่Fry16 ตั้งข้อสังเกตว่าการเล่นการต่อสู้และการต่อสู้ที่รุนแรงสามารถแบ่งออกเป็นประเภทที่แยกต่างหากจากพฤติกรรมในวัยหนุ่มสาวเด็ก เฮลเลนและ Harinck17 แตกต่างเล่นต่อสู้เป็นทำให้ believeaggression และหยาบและเกลือกกลิ้งตั้งแต่การรุกรานขี้เล่นไม่ควรได้รับการพิจารณาจริงรุกราน การศึกษาอาจกีดกันหรือห้ามเล่นการต่อสู้และของเล่นสงครามเพราะพวกเขารับรู้การเล่นต่อสู้เป็นอันตรายต่อการพัฒนาเด็กมากกว่า beneficial3,4,8 และของเล่นสงครามเป็นสัญลักษณ์ของความรุนแรง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

องค์กรวิชาชีพจะมีอิทธิพลต่อการปฏิบัติในวัยเด็กเมื่อพิจารณาการต่อสู้และสงคราม
ของเล่น ตัวอย่างเช่น การปฏิบัติที่เหมาะสมกับพัฒนาการ
, ริเริ่มโดยสมาคมแห่งชาติเพื่อการศึกษาสำหรับเด็กปฐมวัย ( โดย ) ,
สนับสนุนและกระตุ้นการปรากฏตัวของรูปแบบบางอย่างของเครื่องแบบ และภาพใน
ห้องเรียน แต่ห้ามอาวุธและการกระทำเชิงสัญลักษณ์ของหรือเชื่อว่าจะเทิดทูน ความรุนแรง การฝึกอบรมการศึกษาและการพัฒนา
มักจะไม่แสดงถึงการรุกรานขี้เล่นจาก
ร้ายแรงความก้าวร้าว perpetuated โดยปณิธานเพื่อลดความรุนแรงใน forms13 และ
ส่งเสริมความพยายามทางกฎหมาย มาตรฐานการผลิตทางกายภาพ และจิตใจปลอดภัย
toys.14 พาณิชย์ ตัวอย่างเช่น วัตสัน กับ peng15 แนะนำของเล่น
ปืนเล่นไม่ได้เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมเชิงบวกมากมาย ในขณะที่ fry16 กล่าวว่าเล่น
สู้ๆและจริงจังการต่อสู้สามารถแบ่งออกเป็นชนิดที่แยกจากกันของพฤติกรรมในเด็ก

hellendoorn harinck17 ความแตกต่างและเล่นต่อสู้ที่ทำให้ believeaggression
หยาบและเกลือกกลิ้งและตั้งแต่การรุกรานขี้เล่นไม่ควรพิจารณาจริง
ความก้าวร้าวนักการศึกษาอาจกีดกันหรือห้ามเล่นการต่อสู้และสงครามของเล่นเพราะพวกเขา
รู้สึกเล่นต่อสู้เป็น detrimental เพื่อการพัฒนาเด็กมากกว่า beneficial3,4,8
และสงครามของเล่นเป็นสัญลักษณ์ของความรุนแรง